Αδαμάντιος Βασιλάκης: Ο ευπατρίδης διπλωμάτης που συνέδεσε την πορεία του με τη διαπραγμάτευση για το όνομα των Σκοπίων

Ευπατρίδης. Statesman. Bon vivant. Χαμογελαστός και διορατικός. Ευσυνείδητος. Πατριώτης. Στην περίπτωση του διπλωμάτη Αδαμάντιου Βασιλάκη, η λίστα των επιθετικών προσδιορισμών για το ήθος, τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητά του θα μπορούσε να συνεχίζεται επί μακρόν. Ο πρέσβης Βασιλάκης, Ντίμης για τους φίλους, έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη σε ηλικία 79 ετών.

Διεκδίκησε θέση σε κρίσιμα και υψηλών απαιτήσεων πόστα και την κέρδισε μόνος του, χάρη στη δουλειά και την προσπάθειά του. Δεν είχε πλάτες ή γνωριμίες, παρά μόνο τους ανθρώπους που γνώρισε μέσα από το έργο του, και οι οποίοι συνέχιζαν διαχρονικά να εμπιστεύονται αυτόν και την ικανότητά του να φέρει αποτελέσματα για τη χώρα. Ούτε προερχόταν από οικογένεια με μέσα και χρήματα. Αλλά είχε δίψα να πετύχει, να αφήσει το στίγμα του και να υπηρετήσει την Ελλάδα.

Κάπως έτσι ο Αδαμάντιος Βασιλάκης έγινε Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ και ανέλαβε τη θέση του Μονίμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας στα Ηνωμένα Εθνη στη δεύτερη θητεία της ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας το 2005-2006, έχοντας ήδη υπηρετήσει νωρίτερα ως πολιτικός σύμβουλος εκεί.

Ο πρέσβης Βασιλάκης ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στη δουλειά του, στο υπουργείο Εξωτερικών και στην πατρίδα. Ενδεικτικό ότι παρέμεινε διαπραγματευτής για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων με τόσες πολλές κυβερνήσεις όλων των πολιτικών αποχρώσεων, από την εποχή του Γιώργου Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών. Ο Αδαμάντιος Βασιλάκης δεν ήταν απλά η ιστορική θεσμική μνήμη, αλλά η άγκυρα που προστάτευε τα συμφέροντα της Ελλάδας, μέχρι τη φάση που τη διαπραγμάτευση ανέλαβε ο ίδιος ο τότε υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, παραμερίζοντας τον Ελληνα διαπραγματευτή.

Ανθρωπος που είχε αυτοπεποίθηση και για αυτό δεν κρυβόταν πίσω από τον βαθμό του, ούτε φοβόταν να βουτήξει στην επετηρίδα για να βρει τους συνεργάτες του. Ο πρέσβης Βασιλάκης έτρεξε τη συμμετοχή της Ελλάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας με το «νηπιαγωγείο» του, μια ομάδα περίπου δέκα νέων και δραστήριων διπλωματών, και λίγα ικανά παλαιότερα στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στον Οργανισμό και ισχυρή παρακαταθήκη για τη παρουσία της Ελλάδας στον ΟΗΕ.

Διάβαζε ασταμάτητα και ήθελε να μοιράζεται τη γνώση και την εμπειρία του. Μοιάζει αστικός μύθος αλλά είναι αλήθεια ότι κάτω από το διαμέρισμα όπου κατοικούσε στο Παλαιό Φάληρο είχε ενοικιάσει ένα μικρότερο διαμέρισμα το οποίο είχε μετατρέψει σε βιβλιοθήκη. Λίγα τετραγωνικά γεμάτα μόνο με βιβλιοθήκες και εκατοντάδες βιβλία, για την Ιστορία της Μακεδονίας, τον Μεγάλο Αλέξανδρο και τα άλλα θέματα στα οποία είχε αφιερώσει τη ζωή του. Με ένα καρότσι σούπερ μάρκετ γεμάτο με τους τίτλους βιβλίων που διάβαζε ταυτοχρόνως, αναλόγως της θεματικής που τον απασχολούσε. Δεν είναι τυχαίο ότι στην υπερδεκαετή προσπάθειά του να φτάσει στη λύση του Σκοπιανού είχε φροντίσει να εκπαιδεύσει τον Μάθιου Νίμιτς, εκπρόσωπο του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, σπουδάζοντάς τον στις λεπτομέρειες της Ιστορίας της Μακεδονίας. Για να αντιληφθεί ο Αμερικανός διαμεσολαβητής την προσπάθεια των Σκοπιανών να παραχαράξουν την Ιστορία της Μακεδονίας, ο Ντίμης Βασιλάκης τον είχε φιλοξενήσει αρκετές φορές στην Ελλάδα και τον είχε ξεναγήσει στους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, επισημαίνοντάς του ότι στο γειτονικό κράτος η αρχαιολογική σκαπάνη δεν είχε εντοπίσει το παραμικρό εύρημα που να στοιχειοθετεί τους ανυπόστατους αλυτρωτικούς ισχυρισμούς των παραχαρακτών της Ιστορίας.

Η θητεία του Αδαμάντιου Βασιλάκη στο Σαν Φρανσίσκο επηρέασε καθοριστικά τον χαρακτήρα και την αντίληψή του για τη ζωή. Εκεί είδε με τα μάτια του τον δυναμισμό της κοινωνίας και τα πλεονεκτήματα της ελεύθερης σκέψης και της ετοιμότητας για ανατροπή και δημιουργική αμφισβήτηση που ξεκινάει μέσα από τη δίψα για γνώση. Στα πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας ο Ντίμης Βασιλάκης γνώρισε μια διαφορετική Ομογένεια που ήδη διέπρεπε στον κόσμο της επιστήμης και των επιχειρήσεων τεχνολογίας, παρόλο που βρισκόμασταν ακόμα στο 1985.

Για αυτό και οργάνωσε, με δικά του έξοδα, για τους νέους συνεργάτες του, λίγο πριν από την έναρξη της θητείας της Ελλάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας, ένα ταξίδι στη Δυτική Ακτή, ώστε να έχουν και εκείνοι τις ίδιες παραστάσεις που έκαναν εκείνον να νιώθει τόσο δυνατός και αποφασισμένος στη δουλειά του.

Στα 70 χρόνια της ιστορίας του Οργανισμού, η Ελλάδα υπηρέτησε μόνο δύο φορές στο Συμβούλιο Ασφαλείας και το 2024, χάρη σε εισήγησή του, θα είναι ξανά υποψήφια για μια διετή θητεία, χαρίζοντας, εφόσον εκλεγούμε, κύρος και επιρροή στην εξωτερική πολιτική της χώρας μας.

Ανθρωπος προσηνής, ο Αδαμάντιος Βασιλάκης περπατούσε στους διαδρόμους του ΟΗΕ και σταματούσε κάθε δυο βήματα για να δεχθεί τον εγκάρδιο χαιρετισμό κάποιου υπαλλήλου του Οργανισμού ή διπλωμάτη. Διότι τους ήξερε όλους με το μικρό τους όνομα, όπως και εκείνοι ήξεραν ότι μιλούσαν με τον Ντίμη, τον καλό τους φίλο από την Ελλάδα, στον οποίο δεν μπορούσαν να χαλάσουν χατίρι κάθε φορά που θα τους ζητούσε κάτι για τη χώρα του.

Ειδήσεις σήμερα:

Χρήστος Παππάς: Πληροφορίες ότι ετοιμαζόταν να φύγει στο εξωτερικό ο «υπαρχηγός» της Χρυσής Αυγής

Γλυκά Νερά: Η απάντηση της ΕΛΑΣ στα βρετανικά Μέσα για τις «παράνομες δραστηριότητες» του Αναγνωστόπουλου

Υποχωρεί ο καύσωνας, έρχονται βροχές και καταιγίδες