Ναυπηγεία Σκαραμαγκά: Από τον Νιάρχο στον Προκοπίου

H αναβίωση της ναυπηγικής βιομηχανίας της Ελλάδας αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης τόσο για οικονομικούς όσο και για γεωπολιτικούς λόγους σε μια κρίσιμη περίοδο για την ανατολική Μεσόγειο, καθώς συνδέει την Ευρώπη με την Ασία και τις αραβικές χώρες. Η επιλογή φίλιων δυνάμεων, όπως οι ΗΠΑ, να επενδύσουν στο Ναυπηγείο της Σύρου και η πρόθεσή τους να φέρουν πολεμικά πλοία για επισκευές σε πρώτη φάση στις εδώ ναυπηγικές γιάρδες αλλάζει τις ισορροπίες. Ομως και η επικείμενη αγορά των τεσσάρων φρεγατών από το Πολεμικό Ναυτικό και η ναυπήγησή τους αφορά τα ναυπηγεία, αφού οι τρεις από αυτές θα κατασκευαστούν στην Ελλάδα.

Μετά το Νεώριο της Σύρου σειρά πήραν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ενώ υπάρχει σε εκκρεμότητα η υπόθεση με τα Ναυπηγεία Ελευσίνας.

Η εμφάνιση στο προσκήνιο του 75χρονου μεγαλοεφοπλιστή Γιώργου Προκοπίου ήταν έκπληξη για όλους. Μέχρι το πρωί της περασμένης Τετάρτης επικρατέστερος θεωρείτο ο επίσης εφοπλιστής Θεόφιλος Πριόβολος, ο οποίος είχε πλειοδοτήσει στον πρώτο διαγωνισμό με 15 εκατ. ευρώ τίμημα, το οποίο θεωρήθηκε χαμηλό και ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος. Σύμφωνα με πληροφορίες του «ΘΕΜΑτος», ο μόνος που είχε πλήρη εικόνα για το ενδιαφέρον του Γιώργου Προκοπίου ήταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο εφοπλιστής είχε έρθει σε επαφή με το Μαξίμου με πολύ προσεκτικές και χαμηλού προφίλ κινήσεις. Κάποιοι άρχισαν να υποψιάζονται ότι η υπόθεση ίσως πάρει άλλη τροπή όταν κυπριακή εταιρεία, ανάμεσα σε πέντε συνολικά, εμφανίστηκε την ημέρα του διαγωνισμού και ενδιαφέρθηκε να αποκτήσει τον κινητό εξοπλισμό της μόνιμης Δεξαμενής Νο 5. Διέρρευσε ότι είναι συμφερόντων Προκοπίου, όμως κανείς δεν ήταν σίγουρος αν η φήμη ήταν σωστή.

Λίγο αργότερα όλα είχαν ξεκαθαρίσει. Η εταιρεία Milina Enterprises Company Ltd., δικών του συμφερόντων, αναδείχτηκε πλειοδότης στους δύο διαγωνισμούς για τον Σκαραμαγκά, προσφέροντας συνολικά 62,5 εκατ. ευρώ.

Πιο συγκεκριμένα, ο Ελληνας πλοιοκτήτης κέρδισε τον διαγωνισμό της ΕΤΑΔ για τη Δεξαμενή 5 και τις Προβλήτες 3 και 4 κάνοντας προσφορά ύψους 37,3 εκατ. ευρώ, υψηλότερη κατά 21,5% από την τιμή εκκίνησης του διαγωνισμού των 30,7 εκατ. ευρώ. Για το στρατιωτικό κομμάτι του Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ) έδωσε 25,2 εκατ. ευρώ υπερθεματίζοντας της Pyletech, συμφερόντων του Θεόφιλου Πριόβολου, που κατέθεσε πρόταση 22,1 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Γιώργος Προκοπίου είχε ασχοληθεί συστηματικά τον τελευταίο μήνα με το μεγάλο επενδυτικό σχέδιο για τον Σκαραμαγκά. Κύκλοι του εφοπλιστή με τους οποίους συνομίλησε το «ΘΕΜΑ» επεσήμαναν ότι «πάντοτε εκτιμούσε και εκτιμά, στήριζε και στηρίζει τη ναυπηγική τεχνογνωσία των Ελλήνων. Γι’ αυτό και την πολυτελή θαλαμηγό του, την “Dream”, τη μετασκεύασε στην Ελλάδα, έχοντας και ο ίδιος συμμετοχή στο έργο». Οι ίδιοι κύκλοι ανέφεραν ότι είναι όνειρο ζωής του εφοπλιστή η αναβίωση της ναυπηγικής βιομηχανίας της Ελλάδας και πρόσθεσαν: «Ως πολιτικός μηχανικός έχει στο DNA του τις κατασκευές είτε στη θάλασσα είτε στη στεριά. Είναι καινοτόμος και πρωτοπόρος. Για παράδειγμα, το OB RINER της Dynagas ήταν το πρώτο πλοίο μεταφοράς LNG που διέσχισε το Βόρειο Πέρασμα -Northern Sea Route- το 2012, χωρίς συνοδεία παγοθραυστικού αφού έκανε το ίδιο τη δουλειά».

Σε δήλωσή του ο ίδιος λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων ανέφερε: «Πράγματι οι εταιρείες που εκπροσωπούμε είναι οι πλειοδότες των διεξαχθέντων διαγωνισμών. Η ταχεία αδειοδότηση των σχεδιαζόμενων χρήσεων θα είναι καθοριστική για την επιτυχία του εγχειρήματος. Είναι μια πολύ θετική εξέλιξη και χρειάζεται πολλή δουλειά απ’ όλους». Κάποιοι εστίασαν στη φράση «η ταχεία αδειοδότηση των σχεδιαζόμενων χρήσεων θα είναι καθοριστική για την επιτυχία του εγχειρήματος», σχολιάζοντας ότι «ο Προκοπίου ξέρει πολύ καλά πού έχει ανακατευτεί».

Οι αντιδράσεις της ναυτιλιακής κοινότητας ήταν πολύ θετικές. Καταρχάς κάποιοι θυμήθηκαν ότι ο Γιώργος Προκοπίου είχε δώσει το «παρών» στα εγκαίνια των Ναυπηγείων της Σύρου μαζί με τον καπετάν Παναγιώτη Τσάκο, κίνηση η οποία, κρινόμενη εκ των υστέρων, δείχνει ότι είχε στο μυαλό του εδώ και χρόνια το ενδεχόμενο να εμπλακεί στη ναυπηγική βιομηχανία αν λάβει κανείς υπόψη του ότι δεν συνεργάζεται με το Νεώριο.

«Είναι μία πολύ καλή λύση. Είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή που μπορούσε να προκύψει. Πρόκειται για σοβαρό και δυνατό επιχειρηματία. Τώρα μένει να δούμε πώς θα χειριστεί τα προβλήματα που θα βρει μπροστά του», επεσήμαναν άνθρωποι του επιχειρηματικού κύκλου του Ελληνα εφοπλιστή.

Η πλευρά του Θεόφιλου Πριόβολου μέσω ανακοίνωσής της φωτογράφισε τις προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο Γιώργος Προκοπίου: «Ως όμιλος Pyletech, που γνωρίζει άριστα το ναυπηγικό κομμάτι, τη διεθνή αγορά και τις σημαντικές επενδύσεις που απαιτούνται για να καταστούν τα πρώην Ναυπηγεία Σκαραμαγκά βιώσιμα και διεθνώς ανταγωνιστικά, καταθέσαμε εύλογες και κοστολογημένες προτάσεις. Ωστόσο, δεν ήταν οι επικρατέστερες. Χαιρόμαστε να υπάρχουν επενδυτές οι οποίοι σκοπεύουν να επενδύσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα - και μάλιστα σε αυτόν τον υψηλού ρίσκου τομέα. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία!».

Ναυτιλιακοί κύκλοι μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» σχολίασαν τη φράση «υψηλού ρίσκου τομέα»: «Ο Γιώργος Προκοπίου όπως τον ζούμε δεκαετίες τώρα στην πλήρως ανταγωνιστική και σκληρή ναυτιλιακή βιομηχανία είναι λάτρης του ρίσκου. Ζυγίζει καταστάσεις και τολμά εκεί που οι άλλοι κοντοστέκονται για να το σκεφτούν μια δεύτερη φορά».
Μετά την ολοκλήρωση των διαγωνισμών ο ειδικός διαχειριστής θα προβεί άμεσα στις απαραίτητες κατά τον νόμο ενέργειες για την επικύρωση των αποτελεσμάτων από το αρμόδιο δικαστήριο.

Ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Αδωνις Γεωργιάδης σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των διαγωνισμών για τον Σκαραμαγκά προανήγγειλε ότι έως το τέλος του 2021 θα έχει ολοκληρωθεί και η διαδικασία για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας: «Από την πρώτη μέρα που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας κατόπιν της εντολής του ελληνικού λαού, θέσαμε ως έναν από τους πρωταρχικούς μας στόχους την αναγέννηση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Πρώτος σταθμός ήταν η επιτυχής ολοκλήρωση της εξυγιάνσεως των Ναυπηγείων Σύρου, τα οποία έκτοτε δουλεύουν εξαιρετικά. Ο δεύτερός μας στόχος ήταν η διενέργεια και η επιτυχής ολοκλήρωση του διαγωνισμού για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, κάτι που επετεύχθη με την πρωταγωνιστική συμβολή του υπουργείου Οικονομικών, με ένα ικανοποιητικό τίμημα και με έναν επενδυτή που αποτελεί εγγύηση για το μέλλον των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Ο κ. Γιώργος Προκοπίου αποτελεί εδώ και χρόνια έναν από τους σπουδαιότερους Ελληνες εφοπλιστές, αλλά και ταυτόχρονα έναν σταθερό επενδυτή στην ελληνική οικονομία. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι η παρουσία του στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά θα συμβάλει καθοριστικά στην επιδίωξη του στόχου που έχουμε θέσει. Τελευταίος σταθμός στην αλυσίδα θα είναι η ολοκλήρωση της διαδικασίας για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, που ελπίζουμε να εξελιχθεί εντός του έτους».

«Ερωτας με τα πλοία»

Ο Γιώργος Προκοπίου είναι ο πολιτικός μηχανικός που αγάπησε τα πλοία «με την πρώτη ματιά», όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος. «Αν δεν είσαι άνθρωπος που παίρνει ρίσκα τότε δεν κάνεις για τη ναυτιλία», έχει δηλώσει και εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται δικαιωμένος. Βρίσκεται στη 13η θέση της Lloyd’s List με τις 100 κορυφαίες προσωπικότητες της ναυτιλιακής βιομηχανίας. Με τις τρεις εταιρείες του (Dynacom, Dynagas, Sea Traders) διαθέτει στόλο που φτάνει τα 121 πλοία συνολικής χωρητικότητας 15,801 εκατομμυρίων τόνων. Από αυτά 38 είναι φορτηγά, 66 μεταφοράς υγρού φορτίου, δύο containerships και 15 LNG. Από το 2002 έχει ναυπηγήσει περισσότερα από 100 πλοία σε συνολικά 12 διαφορετικά ναυπηγεία, σε Κορέα, Ιαπωνία και Κίνα, συνολικής αξίας άνω των 8 δισ. δολαρίων.

Η Κίνα

Είναι από τους πρώτους Ελληνες εφοπλιστές που έκαναν άνοιγμα στην Κίνα για να λάβουν χρηματοδότηση με σκοπό τη ναυπήγηση πλοίων σε κινεζικές γιάρδες. Εξάλλου, υπήρξε ένας από τους 15 Ελληνες εφοπλιστές οι οποίοι στις αρχές του 2011 επισκέφθηκαν την Κίνα με επικεφαλής τον τότε υπουργό Θαλασσίων Υποθέσεων Γιάννη Διαμαντίδη. Μεταξύ των εφοπλιστών ήταν ο Παναγιώτης Τσάκος, ο Θεόδωρος Βενιάμης, πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, και ο αείμνηστος Γιάννης Αγγελικούσης.

Οι κόρες

Στον όμιλό του, που έχει έδρα στην Καλλιθέα (Dynacom) και στη Γλυφάδα (Dynagas), εργάζονται οι τέσσερις κόρες που απέκτησε με τη σύζυγό του Αλεξάνδρα. Η Ελίζα και η Ιωάννα ασχολούνται με τη φορτηγό ναυτιλία, η Μαρίνα με τα δεξαμενόπλοια, ενώ η μικρότερη είναι η Μαρία-Ελένη με σπουδές στα Οικονομικά.
Στις εταιρείες του εργάζονται συνολικά, στη θάλασσα και στα γραφεία, 5.000 άτομα. Η μεγαλύτερη έννοια του, δε, είναι να βλέπει τα παιδιά και τα εγγόνια των πρώτων ναυτικών και υπαλλήλων που εργάστηκαν στις εταιρείες του ομίλου να συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση. Αλλωστε πάντοτε ήθελε να υπάρχει οικογενειακό κλίμα στις επιχειρήσεις του.

Οι δυσκολίες

«Στην πορεία δεν ήταν όλα στρωμένα με ρόδα. Υπήρξε η άνοδος αλλά και η κάθοδος. Ελπίζω οι κόρες και οι εγγονές μου να συνεχίσουν το έργο μου», επισημαίνει σε φιλικές συζητήσεις. Οταν δε τον ρωτούν για το μυστικό της επιτυχίας του, απαντά χαμογελώντας: «Εκανα το χόμπι μου δουλειά».

Ο Γιώργος Προκοπίου είναι γέννημα θρέμμα Γλυφαδιώτης. Παιδικός φίλος του επίσης Γλυφαδιώτη Θανάση Μαρτίνου, με τον οποίο ήταν συμμαθητές στο Κολλέγιο. Ο πατέρας του ήταν ένας από τους πιο γνωστούς «στεριανούς» επιχειρηματίες της Αθήνας. Ο ίδιος σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το όνειρό του όμως είχε το χρώμα του γαλάζιου. Μαζί με τον αδελφό του Δημήτρη, ο οποίος ελέγχει τη ναυτιλιακή εταιρεία Cetrofin, βασιζόμενοι σε κεφάλαια από το real estate στο οποίο δραστηριοποιείτο η οικογένειά του, δημιούργησαν έναν ισχυρό στόλο κάτω από το σινιάλο της Dynacom. Αγόρασε το πρώτο του πλοίο το 1971. Ηταν ένα δεξαμενόπλοιο με το όνομα «Pennsylvania» χωρητικότητας 55.000 τόνων. Οπως ο ίδιος παραδέχεται, η πρώτη του αγάπη ήταν τα δεξαμενόπλοια. Το 1996 τα δύο αδέλφια χάραξαν τη δική τους πορεία, διατηρώντας όμως πάρα πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους. Ο χωρισμός τους ήταν καθαρά μία επιχειρηματική απόφαση.

Πριν από δύο σχεδόν χρόνια αναφερόμενος στη θεσμοθέτηση κινήτρων για την προσέλκυση επενδυτών στην Ελλάδα στη διάρκεια εκδήλωσης του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (International Chamber of Commerce) πήρε τον λόγο και είπε:

«Πρέπει να καθίσουν οι πολιτικοί σε ένα τραπέζι μαζί με τους Ελληνες επιχειρηματίες και επενδυτές με σκοπό να συμφωνήσουν στον τρόπο της ανάπτυξης ώστε να ξαναρχίσουν οι επενδύσεις. Από τους Ελληνες θα αρχίσουν οι επενδύσεις και όχι από τους ξένους. Αυτοί θα έρθουν. Θέλουμε ένα φιλικό προς τους επιχειρηματίες περιβάλλον. Αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι μαλάκες επιχειρηματίες με εκατομμύρια δεν υπάρχουν».

Ο Ωνάσης και ο Τσόρτσιλ

Οπως δηλώνει, η αγάπη του για τη θάλασσα είναι παθολογική. Είναι δεινός ιστιοπλόος. Κάθε καλοκαίρι περνάει τις διακοπές του με την οικογένειά του αρμενίζοντας στις ελληνικές θάλασσες και απολαμβάνοντας τις ομορφιές των νησιών. Η αγάπη του αυτή για το υγρό στοιχείο τον έκανε να ασχοληθεί πριν από χρόνια και με το άθλημα της υδατοσφαίρισης. Μαζί με τον πολύ καλό του φίλο Νίκο Τσάκο είχαν αναλάβει την τύχη της ομάδας της Χίου. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έπαιρναν το ιδιωτικό τζετ και πετάγονταν στη Χίο για να παρακολουθήσουν αγώνα.

Το 2010 τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν επάνω του όταν έγινε γνωστό ότι μετασκευάζει στα Ναυπηγεία της Χαλκίδας ένα πλωτό θηρίο 106 μέτρων. Το ονόμασε «Dream» γιατί το κατασκεύασε όπως το είχε ονειρευτεί. Τη διακόσμηση είχε αναλάβει ένας Ελληνας που θεωρείται σούπερ σταρ στο είδος του, ο Τζώρτζης Βαφειάδης.

«Οταν ήμουν 6 ετών έφτιαξα από ένα μαδέρι ένα μικρό πλοίο. Οταν το έβαλα στη θάλασσα στην παραλία της Γλυφάδας και το οδήγησαν στα κύματα ένιωσα υπέροχα. Από τότε ήξερα τι θα κάνω», έχει εκμυστηρευτεί ο Ελληνας tycoon.

Εκείνη την εποχή αντίκρισε για πρώτη φορά το πρώτο ουσιαστικά mega yacht της εποχής εκείνης, τη θαλαμηγό του Αριστοτέλη Ωνάση, «Χριστίνα», που ήταν αγκυροβολημένη στη θαλάσσια περιοχή της Γλυφάδας. Ο ίδιος δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό να πλησιάσει με το ιστιοπλοϊκό σκαφάκι του τη θαλαμηγό για να δει από κοντά έναν πλωτό μύθο που φιλοξενούσε τον Γουίνστον Τσόρτσιλ και την Τζάκι Κένεντι μεταξύ πολλών άλλων φιλοξενούμενων του Ωνάση. Με τη φαντασία του «έβλεπε» τον Τσόρτσιλ να καπνίζει το πούρο του ακουμπισμένος στην κουπαστή. Η εικόνα έμεινε χαραγμένη στο μυαλό του. «Κάποτε θα αποκτήσω κι εγώ ένα τέτοιο τεράστιο γιοτ», σκέφτηκε. Ιστορία την οποία αγαπάει να διηγείται όταν βρίσκεται με στενούς του φίλους. Πόσο μάλλον τώρα που μπορεί να τους υποδέχεται στο γιοτ του που είναι το 36ο σε μέγεθος στον κόσμο.

Πριν από λίγα χρόνια είχε ακουστεί το όνομά του ως υποψήφιου για την είσοδο στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Μέσω των δηλώσεων με τις οποίες διέψευσε τα όσα κυκλοφορούσαν εκείνη τη χρονική περίοδο αποκάλυψε πτυχές της προσωπικότητάς του.

« - Κοιτάμε τις κοινωνικές μας ευαισθησίες να τις κατευθύνουμε αλλού. Εγώ αγαπώ τα σπορ της θάλασσας.
- Το σενάριο κυκλοφόρησε ίσως λόγω της ενασχόλησής μου με τον Ολυμπιακό Λαυρίου. Αυτό όμως συνέβη γιατί κάποια παιδιά, αγόρια και κορίτσια, ήθελαν να παίξουν ποδόσφαιρο. Τους βοήθησα δίνοντας μπάλες, ρουχισμό και προπονητή. Αυτό ήταν για παιδιά κάτω των 18 ετών και δεν με ενδιαφέρει ο επαγγελματικός πρωταθλητισμός. Ετσι, μένουν κάποια παιδιά μακριά από άλλα πράγματα.
- Αγαπάω τον αθλητισμό, αλλά είμαι πολύ απασχολημένος με τη δουλειά μου. Το μελάνι οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να το κάνουν focus αλλού. Η περίοδος και η χώρα χρειάζονται σοβαρότητα».

Το real estate

Ο Γιώργος Προκοπίου έχει ίσως το μεγαλύτερο χαρτοφυλάκιο με επενδύσεις στο real estate μακράν από όλους τους Ελληνες επιχειρηματίες και εφοπλιστές που ασχολούνται με τον τομέα αυτό. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές, μεγαλώνοντας την οικογενειακή παράδοση. Εχει τα «φιλέτα» στα νότια προάστια, στο κέντρο της Αθήνας, σε νησιά, στη Μεσόγειο, στη Νέα Υόρκη και ανά τον κόσμο. Το φθινόπωρο του 2014 γράφτηκε στα διεθνή ΜΜΕ ότι πλήρωσε σχεδόν 20 εκατ. δολάρια για να αποκτήσει διαμέρισμα στο συγκρότημα One Hyde Park του Knightsbridge.

Πρόκειται για το πρότζεκτ που εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν οι αδελφοί Νικ και Κρίστιαν Κάντι σε συνεργασία με εταιρεία συμφερόντων του Χαμάντ αλ Θάνι, πρώην ηγέτη του Κατάρ. Το διαμέρισμα βρίσκεται, σύμφωνα με πληροφορίες, στον ένατο όροφο του συγκροτήματος, εκτείνεται σε 3.500 τ.μ., διαθέτει τέσσερις κρεβατοκάμαρες και έχει εκπληκτική θέα στο Hyde Park.

Σε αστικό μύθο εξάλλου εξελίχθηκε η εμπλοκή του ονόματός του στην αγορά της περίφημης «Villa Christina» στο jet set θέρετρο του Πορτοφίνο στην Ιταλική Ριβιέρα. Πριν από περίπου οκτώ χρόνια πήρε έκταση το θέμα στα ΜΜΕ, καθώς φέρεται να τη διεκδίκησε από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τελικά να την απέκτησε αντί 25 εκατ. ευρώ. Ο Ελληνας πλοιοκτήτης το είχε διαψεύσει τότε, όμως πέρασε τελικά στην ιστορία ως μία από τις μεγαλύτερες αγορές που είχε κάνει.

Nαυπηγεία Σκαραμαγκά

Τα Ελληνικά Ναυπηγεία ιδρύθηκαν το 1958 από τον Σταύρο Νιάρχο με σκοπό τόσο τη ναυπήγηση και συντήρηση των πλοίων του στόλου του όσο και τις μετασκευές μεταχειρισμένων πλοίων που αγόραζε. Ως θέση επελέγη ένα παλαιότερο ναυπηγείο του 1937 που ανήκε στο τότε Βασιλικό Ναυτικό, το οποίο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε αχρηστευτεί λόγω των εκτεταμένων ζημιών.

Σε δύο μόλις χρόνια μετά την επανεκκίνηση του ναυπηγείου ο αριθμός των υπό επισκευή πλοίων -ελληνικών αλλά και ξένων- στον Σκαραμαγκά έφτασε σε ανέλπιστα επίπεδα, βάζοντάς το ενεργά στον διεθνή ανταγωνισμό.

Στο περιοδικό «Ναυτικά Χρονικά» της εποχής εκείνης δημοσιεύτηκε ένα ενθουσιώδες σχόλιο: «Ο κ. Σταύρος Νιάρχος πρέπει να είναι ικανοποιημένος. Χάρις εις την ανήσυχον πρωτοβουλίαν του απεκτήσαμεν βιομηχανίαν ναυτικών κατασκευών που δεν έχει τίποτε να ζηλεύση από τας παρόμοιας εγκαταστάσεις των ξένων μεγάλων λιμένων. Αι υψιπετέστεραι επιδιώξεις πραγματοποιούνται».

Το 1965 άρχισε η συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό, με την κατασκευή της κλάσης παράκτιων περιπολικών «Παναγόπουλος».
Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι τα μεγαλύτερα της ανατολικής Μεσογείου. Ο Σταύρος Νιάρχος λίγα χρόνια αργότερα κατασκεύασε εκεί και την τεράστια μόνιμη δεξαμενή που μπορεί να υποδεχθεί ένα σούπερ τάνκερ (VLCC) χωρητικότητας άνω των 300.000 τόνων dw. Τέτοια δεξαμενή δεν υπάρχει ούτε σήμερα στην ευρύτερη περιοχή μας. Ομως η Δεξαμενή 5 είναι ανενεργή περισσότερο από 10 χρόνια και χρειάζεται, σύμφωνα με υπολογισμούς, δεκάδες εκατομμύρια για να γίνει ξανά λειτουργική.

Οι περιπέτειες άρχισαν μετά το 1985, όταν κρατικοποιήθηκαν τα ναυπηγεία, τα οποία προσπάθησαν να επιβιώσουν συνεργαζόμενα με τα γερμανικά Blohm+Voss για την παραγωγή εν Ελλάδι των νέων φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού κλάσης ΜΕΚΟ 200ΗΝ («Υδρα»). Τρία από τα τέσσερα πλοία που παραγγέλθηκαν όντως ναυπηγήθηκαν εκεί και παραδόθηκαν μέσα στην τριετία 1992-1994. Η συνεργασία συνεχίστηκε με την κατασκευή των νέων υποβρυχίων τύπου 214 και την αναβάθμιση των παλαιότερων 209 (πρόγραμμα «Neptune»).

Οι ιδιωτικοποιήσεις που ακολούθησαν δεν βοήθησαν τα ναυπηγεία και η δραστηριότητά τους βασίστηκε αποκλειστικά σε δημόσια έργα. Την ίδια χρονική περίοδο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άρχισε να απαγορεύει σταδιακά τις ενισχύσεις προς τη ναυπηγική βιομηχανία στα κράτη-μέλη. Ετσι, η ναυπηγική δραστηριότητα «μετανάστευσε» στην Απω Ανατολή, ήτοι στη Νότια Κορέα, στην Κίνα και την Ιαπωνία. Στο πλαίσιο αυτό της απαγόρευσης κρατικών ενισχύσεων άρχισαν να επιβάλλονται πρόστιμα στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.

Στην πρώτη 10ετία του 21ου αιώνα, και πιο συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 2008, επιβλήθηκε πρόστιμο στην ΕΝΑΕ ύψους 539 εκατ. ευρώ το οποίο θα έπρεπε να καταβάλει στο Ελληνικό Δημόσιο. Είχε προηγηθεί καταγγελία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για παράνομες επιδοτήσεις του Σκαραμαγκά από το ελληνικό κράτος. Η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αποφύγει το λουκέτο χώρισε το ναυπηγείο σε στρατιωτικό και εμπορικό. Με συμφωνία Ελλάδας - Κομισιόν το 2010 το στρατιωτικό δεν θα μπορούσε να πάρει εμπορικές εργασίες μέχρι το 2025 και το εμπορικό, στο οποίο ανήκει η Δεξαμενή 5, θα έπρεπε να βγει στον πλειστηριασμό.

Ετσι, καταλήγει στην εταιρεία Privinvest του Ισκαντάρ Σάφα με σύμβαση που εκείνη την εποχή θεωρήθηκε μονόδρομος ώστε τα ναυπηγεία να παραμείνουν ανοιχτά. Ο επιχειρηματίας βάζει στόχο εκτός από ελληνικά υποβρύχια να ναυπηγήσει και πολεμικά πλοία τρίτων χωρών. Η Κομισιόν, μετά από ερώτημα της Ελλάδας, απαντάει ότι απαγορεύεται η ναυπήγηση πλοίων τρίτων χωρών από το στρατιωτικό τμήμα των ναυπηγείων. Επέρχεται σύγκρουση μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Ισκαντάρ Σάφα.

Από το 2012 τα ναυπηγεία παραμένουν κλειστά, με το Πολεμικό Ναυτικό να αναλαμβάνει την ευθύνη ολοκλήρωσης της κατασκευής των υποβρυχίων.