Επέστρεψαν στην Εθνική Πινακοθήκη για συντήρηση τα έργα του Πικάσο και του Μοντριάν - Συνεχίζονται οι έρευνες για συνεργούς

Tο γεγονός ότι για εννέα και πλέον χρόνια τα δύο αριστουργήματα βρίσκονταν αμπαλαρισμένα και καταχωνιασμένα αρχικά σε μια ντουλάπα και στη συνέχεια στην ύπαιθρο, δηλαδή σε συνθήκες που δεν ήταν κατάλληλες για τη φύλαξή τους, σε συνδυασμό με μια σειρά διαδικασιών της αθάνατης ελληνικής γραφειοκρατίας καθυστέρησαν την επιστροφή τους στην Εθνική Πινακοθήκη. Ουσιαστικά από τη στιγμή που έφυγαν από την Αστυνομία οι πίνακες και ιδιαίτερα ο Πικάσο έπρεπε να αποκατασταθούν οι φθορές που είχαν υποστεί. Στη συνέχεια έπρεπε πραγματογνώμονες να πιστοποιήσουν τη γνησιότητά τους και να αναγνωριστεί η Εθνική Πινακοθήκη ως ο νόμιμος κάτοχος τους. Μετά από την ολοκλήρωση  αυτών των διαδικασιών τα δύο αριστουργήματα επέστρεψαν στη φυσική θέση τους στην Εθνική Πινακοθήκη για συντήρηση πριν  εκτεθούν πάλι στο κοινό.

Το «Γυναικείο Κεφάλι» του Πικάσο, σε λάδι και μουσαμά διαστάσεων 56x40, φιλοτεχνήθηκε το 1939 και απεικονίζει τη μορφή της αγαπημένης του Ντόρας Μάαρ. Πρόκειται για έργο-δωρεά του καλλιτέχνη προς τον ελληνικό λαό, το 1949, ως αναγνώριση της γενναίας αντίστασης κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Ο δεύτερος πίνακας του Ολλανδού ζωγράφου Πιετ Μοντριάν, ενός από τους πιο επιδραστικούς ζωγράφους του 20ου αιώνα, σε λάδι σε μουσαμά, διαστάσεων 35x44, φιλοτεχνήθηκε το 1905 και απεικονίζει ανεμόμυλο κατά μήκος ποταμού. Το έργο αγοράστηκε από τον Αλέξανδρο Παππά και αποτέλεσε δωρεά προς την Εθνική Πινακοθήκη.

Καθυστέρηση

Οταν το μεσημέρι της 28ης Ιουνίου οι αστυνομικοί του Διαρρηκτών της Ασφάλειας Αττικής κατάφεραν να περάσουν χειροπέδες στον Γιώργο Σαμαρτζόπουλο, ελαιοχρωματιστή, φιλότεχνο, κάτοικο Λονδίνου, Αμστερνταμ και Αθηνών, και να εντοπίσουν τους δύο πίνακες, ξεκίνησε ένας μαραθώνιος έτσι ώστε τα δύο ανεκτίμητης αξίας έργα να επιστρέψουν στο «σπίτι» τους. Αρχικά φαίνονταν να είναι σε καλή κατάσταση, ενώ όταν ο 49χρονος «φαντομάς» της Πινακοθήκης ρωτήθηκε για την υγρασία και τις καιρικές συνθήκες, αποκρίθηκε ότι ο αριστοτεχνικός τρόπος που τους είχε συσκευάσει δεν έδινε το παραμικρό περιθώριο να καταστραφούν.

Μετά από ακριβώς δύο εβδομάδες (τόσο χρειάστηκε για να ολοκληρωθούν όλες οι τυπικές διαδικασίες) οι πίνακες έφυγαν από το Διαρρηκτών της ΓΑΔΑ, όπου φυλάσσονταν, και επέστρεψαν στο νέο κτίριο της Βασιλέως Κωνσταντίνου. Ωστόσο ο Γολγοθάς των δύο πινάκων δεν τελείωσε εκεί. Τα έργα έπρεπε, σύμφωνα με τον ανακριτή, να περάσουν από πραγματογνωμοσύνη έτσι ώστε -τυπικά- να πιστοποιηθεί η γνησιότητά τους και να διαπιστωθούν τυχόν φθορές που έχουν υποστεί μετά τη μεγάλη αρπαγή της 9ης Ιανουαρίου του 2012 και στη συνέχεια να αναλάβουν οι ειδικοί τη συντήρηση για να επουλώσουν τα τραύματά τους. Ετσι, τα δύο έργα κάτω από άκρα μυστικότητα  μεταφέρθηκαν προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία της συντήρησης σε ειδικό χώρο στην Εθνική Πινακοθήκη.

Συνεχίζονται οι έρευνες

Μετά την εξιχνίαση της υπόθεσης, η ΕΛ.ΑΣ. προχώρησε σε δύο καθοριστικές κινήσεις που δείχνουν ότι η ιστορία δεν έχει τελειώσει. Από την πρώτη στιγμή έλαβε και έστειλε δείγμα DNA του Γιώργου Σαρματζόπουλου στη Europol προκειμένου να συγκριθεί με δείγματα γενετικού υλικού από άλλες μεγάλες αρπαγές έργων τέχνης την τελευταία 15ετία από γκαλερί και συλλογές της Ευρώπης. Οι ερευνητές του Διαρρηκτών της Ασφάλειας Αττικής εκτιμούν βάσει των στοιχείων που έχουν στη διάθεσή τους ότι ο άνθρωπος που τη νύχτα της 9ης Ιανουαρίου του 2012 τρύπωσε στην Εθνική Πινακοθήκη και άρπαξε τα έργα είναι ο 49χρονος ελαιοχρωματιστής και αφήνουν ανοικτό το ενδεχόμενο να έχει απλώσει τα πλοκάμια του και εκτός συνόρων.

Ωστόσο, δεν πείθονται από τα λεγόμενά του ότι ενήργησε μόνος του χωρίς να πάρει εντολές από κάποιο μεγάλο αφεντικό και τους ισχυρισμούς ότι δεν είναι ο ίδιος στέλεχος της λεγόμενης «μαφίας της τέχνης». Ούτε φυσικά ότι έστησε όλη την επιχείρηση γιατί ήθελε να έχει στην κατοχή του ένα-δυο μεγάλα έργα διάσημων δημιουργών. «Ψάχνουμε όλα τα ενδεχόμενα. Από το να είναι μέλος διεθνούς κυκλώματος κλοπής και διακίνησης έργων τέχνης μέχρι να έδρασε κατά παραγγελία και όταν διαπιστώθηκε ότι τα έργα ήταν επικίνδυνο να φιλοξενηθούν σε κάποια συλλογή να του έμειναν στα χέρια», τονίζει στο «ΘΕΜΑ» αξιωματικός της Ασφάλειας.