H Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους στον Δανίκα: «Η όμορφη δεν είναι υποχρεωτικά ατάλαντη και η άσχημη κουλτουριάρα»
21.09.2021
11:49
Η δημοφιλής ηθοποιός μιλά για τα στερεότυπα που θεωρούν ότι οι όμορφες κοπέλες δεν έχουν ταλέντο, τα πρώτα της σκηνοθετικά εγχειρήματα, την οικογένειά της, ενώ επέλεξε να «απαντήσει» με τη σιωπή της σε κάθε αναφορά για τον Πέτρο Φιλιππίδη
Το δυσάρεστο είναι πως το όνομά της σκαρφάλωσε -«πρωτοσέλιδο» επί σειρά πολλών εβδομάδων- με αφορμή εκείνο το ανατριχιαστικό περιστατικό «σεξουαλικής παρενόχλησης» και «κακοποίησης» από τον Πέτρο Φιλιππίδη. Το επίσης δυσάρεστο αυτής της ιστορίας είναι ο κατήφορος ενός τόσο σπουδαίου ερμηνευτικού «εργαλείου», ιδιαίτερα στην κωμωδία, όπως ο Πέτρος Φιλιππίδης. Το ακόμα πιο δυσάρεστο η παντελής απουσία στοιχειώδους αξιοπρέπειας που πρέπει μαζί με τα παντελόνια του να «φοράει» ο κάθε Πέτρος Φιλιππίδης.
Ενα πράγμα έχω να πω από αυτή τη δίωρη και πλούσια συνάντηση που είχα με την Αννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους. Η σιωπή της. Κάθε φορά στο άκουσμα του ονόματος «Πέτρος Φιλιππίδης» δεν έλεγε κουβέντα. Ακόμα και όταν αναφέρθηκε στην παράσταση των «Ηλιθίων», κιχ από το στόμα της για τον σκηνοθέτη και συμπρωταγωνιστή της. Τότε, το 2000, που η ίδια είχε πει «του ζητούσα με ευγενικό τρόπο μήπως τα φιλιά αυτά να γίνονται με άλλον, πιο θεατρικό τρόπο, εκείνος απαντούσε: “Εγώ είμαι ο σκηνοθέτης, εγώ αποφασίζω”».
Το απαγορεύει ο δικηγόρος της. Ρητώς. Οι δικηγόροι όλων των περιοχών και όλων των γειτονιών πρέπει απαραιτήτως να είναι «κακοί». Οσο πιο κακός τόσο πιο επιτυχημένος. Και είναι γνωστό. Μάλιστα αν ρίξετε μια ματιά στη δραματική, κινηματογραφική ταινία «Ιστορία γάμου» με Σκάρλετ Γιόχανσον και Ανταμ Ντράιβερ, θα λάβετε αρκετές και ισχυρές δόσεις δικηγορικής «κακίας». Η Αννα-Μαρία, λοιπόν, από μερίδα του δημοσιογραφικού κους κους ως μοντέλο. Βλακείες. Για δύο λόγους. Ο πρώτος επειδή πλήθος εξαιρετικών θηλυκών, κυρίως του κινηματογράφου, ξεκίνησαν την καριέρα τους πάνω στην πασαρέλα. Οπως η Νταϊάν Κρούγκερ με βραβείο γυναικείας ερμηνείας από το Φεστιβάλ Καννών. Και όπως η Σαρλίζ Θερόν με Οσκαρ ερμηνείας για το «Monster». Εν Ελλάδι η θηλυκή ομορφιά ταυτίζεται με το τίποτα και το ατάλαντο. Και η ασχήμια με το ταλέντο, το ψάξιμο και την κουλτούρα.
«Πού να συναντηθούμε;», τη ρώτησα.
«Ελα στα “Παπάκια”, στη γειτονιά μου στον Χολαργό επειδή ο χρόνος με πιέζει, έχω δύο παιδιά να φροντίσω». Και πήγα. Και ήρθε. Και την είδα. Και τα ’χασα. Τόσο ψηλή. Τόσο κομψή. Τόσο άμεση. Τόσο ανανεωμένη. Τόσο ασταμάτητη. Η κουβέντα μας όπως έγινε. Πάντα με την «απουσία» του Πέτρου Φιλιππίδη:
- Συνεπέστατη στο ραντεβού σου, περίεργο, από καλλιτέχνη. Σπάνιο.
«Το λες αυτό επειδή εμείς οι Ελληνες συνήθως είμαστε λίγο χύμα. Το “έλα, βρε αδερφέ” είναι το χαρακτηριστικό μας. Oχι, όμως, το δικό μου. Πάντα συνεπής, εργασιομανής, αφοσιωμένη και στα παιδιά μου και στην οικογένεια και στη δουλειά μου».
- Κάπου έχω διαβάσει ότι κάθε παράσταση για σένα μοιάζει με παρτιτούρα.
«Ολο το θέατρο είναι μουσική. Σαν να διαβάζεις μια παρτιτούρα. Ολόκληρη η παράσταση κατακλύζεται από ήχους. Ακόμα και όταν βλέπω θέατρο νομίζω ότι στ’ αυτιά μου κατοικούν μουσικοί ήχοι. Η μουσική είναι η μητέρα του θεάτρου».
- Και η ερωμένη του;
«Φυσικά οι χαρακτήρες, οι ρόλοι, η δραματουργία».
- Τι είσαι; Καρκίνος;
«Οχι, Παρθένος. Πιστεύεις στα ζώδια;».
- Ολα παίζουν ρόλο στην περιπέτεια, τη συναρπαστική περιπέτεια της ανθρώπινης ύπαρξης.
«Τα πάντα».
Ο εμβολιασμός του 13χρονου γιού της
Ενα πράγμα έχω να πω από αυτή τη δίωρη και πλούσια συνάντηση που είχα με την Αννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους. Η σιωπή της. Κάθε φορά στο άκουσμα του ονόματος «Πέτρος Φιλιππίδης» δεν έλεγε κουβέντα. Ακόμα και όταν αναφέρθηκε στην παράσταση των «Ηλιθίων», κιχ από το στόμα της για τον σκηνοθέτη και συμπρωταγωνιστή της. Τότε, το 2000, που η ίδια είχε πει «του ζητούσα με ευγενικό τρόπο μήπως τα φιλιά αυτά να γίνονται με άλλον, πιο θεατρικό τρόπο, εκείνος απαντούσε: “Εγώ είμαι ο σκηνοθέτης, εγώ αποφασίζω”».
Το απαγορεύει ο δικηγόρος της. Ρητώς. Οι δικηγόροι όλων των περιοχών και όλων των γειτονιών πρέπει απαραιτήτως να είναι «κακοί». Οσο πιο κακός τόσο πιο επιτυχημένος. Και είναι γνωστό. Μάλιστα αν ρίξετε μια ματιά στη δραματική, κινηματογραφική ταινία «Ιστορία γάμου» με Σκάρλετ Γιόχανσον και Ανταμ Ντράιβερ, θα λάβετε αρκετές και ισχυρές δόσεις δικηγορικής «κακίας». Η Αννα-Μαρία, λοιπόν, από μερίδα του δημοσιογραφικού κους κους ως μοντέλο. Βλακείες. Για δύο λόγους. Ο πρώτος επειδή πλήθος εξαιρετικών θηλυκών, κυρίως του κινηματογράφου, ξεκίνησαν την καριέρα τους πάνω στην πασαρέλα. Οπως η Νταϊάν Κρούγκερ με βραβείο γυναικείας ερμηνείας από το Φεστιβάλ Καννών. Και όπως η Σαρλίζ Θερόν με Οσκαρ ερμηνείας για το «Monster». Εν Ελλάδι η θηλυκή ομορφιά ταυτίζεται με το τίποτα και το ατάλαντο. Και η ασχήμια με το ταλέντο, το ψάξιμο και την κουλτούρα.
«Πού να συναντηθούμε;», τη ρώτησα.
«Ελα στα “Παπάκια”, στη γειτονιά μου στον Χολαργό επειδή ο χρόνος με πιέζει, έχω δύο παιδιά να φροντίσω». Και πήγα. Και ήρθε. Και την είδα. Και τα ’χασα. Τόσο ψηλή. Τόσο κομψή. Τόσο άμεση. Τόσο ανανεωμένη. Τόσο ασταμάτητη. Η κουβέντα μας όπως έγινε. Πάντα με την «απουσία» του Πέτρου Φιλιππίδη:
- Συνεπέστατη στο ραντεβού σου, περίεργο, από καλλιτέχνη. Σπάνιο.
«Το λες αυτό επειδή εμείς οι Ελληνες συνήθως είμαστε λίγο χύμα. Το “έλα, βρε αδερφέ” είναι το χαρακτηριστικό μας. Oχι, όμως, το δικό μου. Πάντα συνεπής, εργασιομανής, αφοσιωμένη και στα παιδιά μου και στην οικογένεια και στη δουλειά μου».
- Κάπου έχω διαβάσει ότι κάθε παράσταση για σένα μοιάζει με παρτιτούρα.
«Ολο το θέατρο είναι μουσική. Σαν να διαβάζεις μια παρτιτούρα. Ολόκληρη η παράσταση κατακλύζεται από ήχους. Ακόμα και όταν βλέπω θέατρο νομίζω ότι στ’ αυτιά μου κατοικούν μουσικοί ήχοι. Η μουσική είναι η μητέρα του θεάτρου».
- Και η ερωμένη του;
«Φυσικά οι χαρακτήρες, οι ρόλοι, η δραματουργία».
- Τι είσαι; Καρκίνος;
«Οχι, Παρθένος. Πιστεύεις στα ζώδια;».
- Ολα παίζουν ρόλο στην περιπέτεια, τη συναρπαστική περιπέτεια της ανθρώπινης ύπαρξης.
«Τα πάντα».
Ο εμβολιασμός του 13χρονου γιού της
Αισθανόμουν αμήχανος. Απέναντί μου η Αννα-Μαρία άλλοτε να κοιτάει το ρολόι και άλλοτε το κινητό της. Από το μυαλό μου δεν πέρασε ο εμβολιασμός ενός 13χρονου παιδιού.
- Σε βλέπω να ανησυχείς και να κοιτάς το ρολόι και το κινητό σου.
«Ο μεγάλος μου γιος...».
- Πόσο είναι;
«Δεκατριών»
- Δεν το πιστεύω. Πόσο ήσουν όταν τον έκανες;
«Απλό. Σήμερα είμαι 47, άρα αφαίρεσε 13 χρόνια».
-Να μην το λες, να αποφεύγεις τα νούμερα και την αριθμητική.
«Ποτέ! Τόσο είμαι».
- Τι συμβαίνει με τον μεγάλο σου γιο;
«Εμβολιάστηκε με τη δεύτερη δόση και έχει κάποιες παρενέργειες».
- Και τα μαθητικά σου θρανία;
«Στην ελληνογαλλική σχολή Saint Joseph στην Πεύκη. Μάλιστα εκείνη τη χρονιά που μπήκα, το σχολείο έγινε μεικτό».
- Και πότε συναντήθηκες με το μικρόβιο της υποκριτικής;
«Από τα σχολικά θρανία. Από τότε. Και μάλιστα είχα αποφασίσει να μη δώσω Πανελλήνιες επειδή θα σπούδαζα σε κάποια δραματική σχολή. Οι καθηγητές μου αντιδρούσαν με το επιχείρημα “δεν γίνεται να μη δώσει, θα καταστραφεί το παιδί”».
- Φαντάζομαι θα σ’ το έχουν πει και άλλοι. Μερικές φορές από κάποιες γωνίες μου θυμίζεις την Τζούλια Ρόμπερτς στο «Μόνα Λίζα», μια δραματική ιστορία.
«Είναι εξαιρετική και στις κομεντί. Μ’ αρέσουν οι καλές κομεντί».
- Και σε μένα αρέσουν οι κομεντί. Το άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό σου είναι το ύψος σου.
«Είμαι 1,83».
- Με κομπλεξάρεις. Μπας και είσαι 1,90 και το κρύβεις;
«Λες στα σαράντα μου να ψήλωσα;».
- Πάντως οι περισσότεροι αστέρες του Χόλιγουντ, αρσενικοί, θηλυκοί, αρσενικοθήλυκοι, είναι κοντοί.
«Οχι όλοι, ας πούμε η Σαρλίζ Θερόν δεν είναι κοντή. Ταλεντάρα και σπουδαία γυναίκα».
- Και σ’ αυτό συμφωνώ μαζί σου. Πώς εξηγείς τόσες νέες πρωταγωνίστριες, όπως η Σκάρλετ Γιόχανσον, να έχουν συνάψει σχέσεις με τον 80χρονο, τον κουφό από το ένα αυτί και σχεδόν καραφλό Γούντι Αλεν;
«Α, πού να ξέρω! Προφανώς ο Γούντι Αλεν έχει μια κάποια γοητεία».
- Είναι ιδιοφυής.
«Είδες λοιπόν; Οι σχέσεις εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες».
- Λένε ότι ο άνδρας ερωτεύεται με τα μάτια, δηλαδή πρώτα κοιτάει την εμφάνιση, ενώ η γυναίκα ερωτεύεται με τ’ αυτιά, δηλαδή από το IQ και την προσωπικότητά του.
«Ολα παίζουν ρόλο. Πολλοί παράγοντες, πολλές ουσίες συγκεντρώνονται σε κάθε χημική ερωτική σχέση».
- Λένε επίσης ότι η καρδιά είναι μονογαμική και το σώμα πολυγαμικό.
«Δεν το έχω σκεφτεί αυτό. Ανάλογα, πάντως, σε ποια ηλικία σε πετυχαίνει κάθε σχέση. Αν, για παράδειγμα, ρωτήσεις έναν 20άρη, θα σου πει διαφορετικά από έναν 30άρη και 40άρη. Οσο είσαι μικρός, τόσο τα κριτήρια και οι επιλογές είναι πρόχειρες και ελαστικές. Οσο μεγαλώνεις, τόσο τα κριτήρια είναι πιο αυστηρά. Είναι ζήτημα χρόνου».
- Η ποσότητα για το νέο και η ποιότητα για το μεγάλο. Μακάρι να είναι έτσι. Φοβάμαι ότι δεν είναι. Εννοώ τους μεγάλους. Το συναίσθημα της αγάπης δεν είναι πιο ισχυρό από μια στιγμιαία ερωτική πράξη;
«Εγώ πάντως είμαι της Αγάπης. Η σύνδεση, η συνένωση, η πολυδιάστατη σχέση που έχω με τον Φάνη (σ.σ.: εννοεί τον Φάνη Μουρατίδη) είναι πιο ισχυροί παράγοντες απ’ οτιδήποτε άλλο. Η ομάδα, η σύμπραξη, όλα αυτά που δεν ενδιαφέρουν έναν 20άρη. Θα σου αφηγηθώ ένα μικρό περιστατικό. Συνάντησα, λοιπόν, μια νέα κοπέλα, ηθοποιό, πολύ όμορφη και γοητευτική. Ε, λοιπόν, οι υπόλοιποι της συντροφιάς επειδή το κορίτσι είναι ωραίο, την εξέλαβαν ως ατάλαντη. Αυτή η προκατάληψη λειτουργεί μαζικά. Είτε θα είσαι όμορφη και επομένως ατάλαντη, είτε άσχημη, επομένως ταλαντούχα, κουλτουριάρα και ψαγμένη».
- Βλακείες. Με αυτή τη λογική η Σαρλίζ Θερόν, ας πούμε, είναι ατάλαντη. Ανοησίες. Εσύ που διαθέτεις και τα δύο είσαι το απόλυτο επιχείρημα εναντίον όλων αυτών των προκαταλήψεων.
«Και δεν είναι μόνο η Σαρλίζ. Είναι, μεταξύ άλλων, και η Μαριόν Κοτιγιάρ».
- Η ιδιότητα του μοντέλου σε ακολουθεί από παλιά;
«Αυτό το περιστατικό συνέβη πριν από πολλά χρόνια, όταν ήμουν 16-17 ετών. Το modeling δεν με πήγαινε με τίποτα. Ούτε εγώ το πήγαινα. Μια μέρα, εντελώς τυχαία, πέφτω πάνω στον μακαρίτη τον Μιχάλη Ασλάνη, ο οποίος μου είπε: “Γιατί δεν γίνεσαι μοντέλο;”. Ετσι, σκέφτηκα να δοκιμάσω και είχα λόγο, να βγάλω το χαρτζιλίκι μου. Από μικρή ήθελα να είμαι ανεξάρτητη και αυτοδύναμη. Πήγα λοιπόν σε πρακτορείο, δοκίμασα και τελικά κατέληξα: δεν μου άρεσε».
- Εκείνη τη μικρή περίοδο του modeling δεν έπεσες πάνω σε δυσάρεστα περιστατικά;
«Oχι, δεν είχα δυσάρεστες εμπειρίες».
- Και η πρώτη σου εμφάνιση;
«Στην τηλεόραση, σε μια σειρά με σκηνοθέτη τον Μανούσο Μανουσάκη, το “Ψίθυροι καρδιάς”. Τότε ήμουν 22 με 23 ετών. Και ήμουν πρωταγωνίστρια. Μεγάλη επιτυχία η σειρά του Μανουσάκη».
«Κάποιοι άλλοι. Ποτέ η Αννα-Μαρία. Σε βεβαιώ. Αντιθέτως μάλιστα. Αν και ήμουν αναγνωρίσιμη. Αν και πλήθος κόσμου με πλησίαζε να μου μιλήσει».
- Να αγγίξουν κάτι από το χρυσό του Μίδα.
«Κι όμως, εμένα δεν μου άρεσε η τόση δημοτικότητα. Δεν ήμουν έτοιμη και δεν ήξερα πώς να τη διαχειριστώ. Αισθανόμουν άβολα. Με “πυροβολούσαν” οι πάντες».
- Και τον Φάνη, πού και πότε τον συνάντησες;
«Στα γυρίσματα του “Mπαμπά μην τρέχεις” το 2007 όταν ως πρωταγωνιστικό ντουέτο παίξαμε σε αυτή την εβδομαδιαία τηλεοπτική σειρά του MEGA. Το περίεργο είναι ότι πριν από αυτή τη συνάντηση δεν είχαμε ποτέ γνωριστεί από κοντά».
- Ο Φάνης είναι τυχερός. Του το ’χω πει.
«Κι εγώ πιστεύω ότι είμαι τυχερή. Συναντηθήκαμε, λοιπόν, παίξαμε μαζί και όλα τα υπόλοιπα πήραν τον δρόμο τους. Τίποτα δεν έγινε κατά λάθος. Και οι δύο το θέλαμε».
- Και θεατρικά;
«Πρώτα η “Mεγάλη Μαγεία” στο θέατρο “Αλίκη”, σε σκηνοθεσία του Μίνωα Βολανάκη. Απίστευτη και αλησμόνητη εμπειρία. Εμεινε και χαράχτηκε στη μνήμη μου. Νομίζω ότι μετά από εκείνη την παράσταση, αυτός ο σπουδαίος καλλιτέχνης και σκηνοθέτης πέθανε. Μεγάλη απώλεια».
- Μετά;
«Ακολούθησε η κωμωδία “Ηλίθιοι” στο “Βρετάνια”, “Ντόλι η προξενήτρα” με Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και μία από τις παραστάσεις που εντυπώθηκαν στο DNA της θεατρικής μου πορείας συνέβη με τον μονόλογο στην “Αθανασία” του Χρήστου Δήμα» - Του σκηνοθέτη ταινιών, έτσι δεν είναι; «Ναι! Φοβερό, συγκλονιστικό το κείμενο, όπου μια τετραπληγική γυναίκα, με το ένα δάχτυλο μόνο να κουνάει, αφηγείται τη ζωή και τον Γολγοθά της. Μεγάλη σπουδή υποκριτικής τέχνης. Και ταυτόχρονα μεγάλο βάσανο πάνω στη σκηνή. Τα αγαθά κόποις κτώνται».
- Πάντα. Σε όλα τα καθεστώτα, σε όλες τις γενιές, σε όλες της γωνιές της Γης. Και τώρα;
«Τώρα, δηλαδή πριν από το πρώτο lockdown, αποφάσισα να τολμήσω και να σκηνοθετήσω».
Aπό μοντέλο αγκαλιά με τον «θείο» Οσκαρ
Oταν σου λέει και μητέρα και δύο παιδιά και σύζυγος και δύο σκηνοθεσίες ταυτοχρόνως, ε τότε τα χάνεις.
- Και η Σαρλίζ Θερόν από μοντέλο ξεκίνησε και στη συνέχεια αγκάλιασε Οσκαρ ερμηνείας για το «Monster».
«Λες;» (γελάει) «Πάντως το έργο πρόκειται να το ανεβάσουμε στα μέσα του ερχόμενου μήνα».
- Ποιο έργο;
«Το “Good people”, γραμμένο από τον σεναριογράφο του “Rabbit Hole”».
- Της «Απώλειας», όπως μεταφράστηκε στην Ελλάδα, με πρωταγωνίστρια τη Νικόλ Κίντμαν. Είναι ο ίδιος συγγραφέας που έχει υπογράψει το θρίλερ τρόμου «Το πνεύμα του κακού» (Poltergeist).
«Παίζουν έξι ηθοποιοί».
- Ταυτόχρονα συμμετέχεις και σε άλλη παράσταση.
«Σωστά. Πρόκειται για το “Tape” στο «Γυάλινο Θέατρο», από την ομότιτλη δραματική ταινία που είχε σκηνοθετήσει ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, σε σενάριο Στίβεν Μπέλμπερ, με τρία πρόσωπα: Ιθαν Χοκ, Ούμα Θέρμαν, Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ».
- Σκηνοθετείς και παίζεις μαζί;
«Κι αυτό σωστό. Κι αυτό θα το ανεβάσουμε μέσα στον Οκτώβρη».
- Μια εμβληματική θηλυκή παρουσία του θεάτρου;
«Η Κάτια Δανδουλάκη. Μια ολόκληρη ζωή γεμάτη αξιοπρέπεια, χωρίς ίχνος σκανδάλων. Αγέραστη, ακούραστη, σπουδαία γυναίκα. Εξαιρετική στην κομεντί. Υπόδειγμα θεατρικής, καλλιτεχνικής πορείας».
- Θα μπορούσαν κάποιοι ταλαντούχοι Ελληνες ηθοποιοί να κάνουν καριέρα στην Αμερική;
«Γιατί όχι; Εμείς οι ηθοποιοί είμαστε ετοιμοπόλεμοι. Αλλά η αγορά του Χόλιγουντ είναι απαιτητική και ο ανταγωνισμός μεγάλος. Σαν κι εσένα εμφανίζονται πολλοί, μπορεί και χίλιοι. Η ελληνική αγορά, συγκρινόμενη με την αμερικανική, μοιάζει με «χωριό».
- Μπορεί ένας Ελληνας ηθοποιός να τα βγάλει πέρα με το θεατρικό μεροκάματο;
«Οχι, δεν μπορεί. Ούτε μπορεί να συντηρήσει την οικογένειά του. Είναι αναγκασμένος να κάνει δύο, ακόμα και τρεις δουλειές. Ο ηθοποιός, όπως έλεγαν οι παλιοί, “θα πεθάνει στην ψάθα”».
- Πώς είναι να είσαι σήμερα γυναίκα;
Τι θα έλεγες σε ένα νέο κορίτσι; «Να ασχοληθεί με αυτό που θέλει να κάνει. Να προσπαθήσει για το όνειρό της. Να περιφρουρήσει τις επιθυμίες της. Να κάνει τη ζωή όπως εκείνη θέλει να είναι. Από παλιά έχουμε μάθει εμείς οι γυναίκες ότι είμαστε προορισμένες για να γίνουμε καλές μητέρες, καλές σύζυγοι και να φροντίζουμε τους γονείς μας όταν γεράσουν. Να έχουμε, έλεγαν, μια κόρη να μας γηροκομήσει και να μας φέρει ένα ποτήρι νερό. Το ίδιο δεν το λένε για τα αγόρια τους. Να γίνουν καλοί πατεράδες και καλοί σύζυγοι. Γι’ αυτό θα έλεγα σε ένα νέο κορίτσι να αποφεύγει τους αυτοπεριορισμούς. Να κάνει ό,τι θέλει. Να είναι ο εαυτός της. Να μην προσποιείται για να γίνει αρεστή. Και το ταίρι της πρέπει να τη δεχτεί όπως εκείνη είναι. Κανείς δεν επιτρέπεται να μεταμορφώνεται και να υποκρίνεται για τον άλλον. Ούτε γατούλες, ούτε σέξι να παριστάνουμε ότι είμαστε. Δηλαδή εμείς καλοφτιαγμένες, να προσέχουμε τη σιλουέτα μας και οι άντρες με μπατσοκοιλιές και ντυμένοι με ό,τι να ’ναι. Ε, όχι!».
Ειδήσεις σήμερα
AUKUS: Η Γαλλία περνά στην αντεπίθεση – Κλίμα δυσαρέσκειας σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες
Έκρηξη ηφαιστείου στη Λα Πάλμα: Αγωνία για την πορεία της λάβας - Χιλιάδες εκκενώσεις, εκατοντάδες κατεστραμμένα σπίτια
Έλενα Πολυχρονοπούλου - Συνέντευξη μέσα από τη φυλακή: «Θέλω να πληρώσει για όλα ο σύντροφός μου»
- Σε βλέπω να ανησυχείς και να κοιτάς το ρολόι και το κινητό σου.
«Ο μεγάλος μου γιος...».
- Πόσο είναι;
«Δεκατριών»
- Δεν το πιστεύω. Πόσο ήσουν όταν τον έκανες;
«Απλό. Σήμερα είμαι 47, άρα αφαίρεσε 13 χρόνια».
-Να μην το λες, να αποφεύγεις τα νούμερα και την αριθμητική.
«Ποτέ! Τόσο είμαι».
- Τι συμβαίνει με τον μεγάλο σου γιο;
«Εμβολιάστηκε με τη δεύτερη δόση και έχει κάποιες παρενέργειες».
- Και τα μαθητικά σου θρανία;
«Στην ελληνογαλλική σχολή Saint Joseph στην Πεύκη. Μάλιστα εκείνη τη χρονιά που μπήκα, το σχολείο έγινε μεικτό».
- Και πότε συναντήθηκες με το μικρόβιο της υποκριτικής;
«Από τα σχολικά θρανία. Από τότε. Και μάλιστα είχα αποφασίσει να μη δώσω Πανελλήνιες επειδή θα σπούδαζα σε κάποια δραματική σχολή. Οι καθηγητές μου αντιδρούσαν με το επιχείρημα “δεν γίνεται να μη δώσει, θα καταστραφεί το παιδί”».
- Φαντάζομαι θα σ’ το έχουν πει και άλλοι. Μερικές φορές από κάποιες γωνίες μου θυμίζεις την Τζούλια Ρόμπερτς στο «Μόνα Λίζα», μια δραματική ιστορία.
«Είναι εξαιρετική και στις κομεντί. Μ’ αρέσουν οι καλές κομεντί».
- Και σε μένα αρέσουν οι κομεντί. Το άλλο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό σου είναι το ύψος σου.
«Είμαι 1,83».
- Με κομπλεξάρεις. Μπας και είσαι 1,90 και το κρύβεις;
«Λες στα σαράντα μου να ψήλωσα;».
- Πάντως οι περισσότεροι αστέρες του Χόλιγουντ, αρσενικοί, θηλυκοί, αρσενικοθήλυκοι, είναι κοντοί.
«Οχι όλοι, ας πούμε η Σαρλίζ Θερόν δεν είναι κοντή. Ταλεντάρα και σπουδαία γυναίκα».
- Και σ’ αυτό συμφωνώ μαζί σου. Πώς εξηγείς τόσες νέες πρωταγωνίστριες, όπως η Σκάρλετ Γιόχανσον, να έχουν συνάψει σχέσεις με τον 80χρονο, τον κουφό από το ένα αυτί και σχεδόν καραφλό Γούντι Αλεν;
«Α, πού να ξέρω! Προφανώς ο Γούντι Αλεν έχει μια κάποια γοητεία».
«Είμαι τυχερή που είμαι με τον Φάνη. Συναντηθήκαμε, παίξαμε μαζί και όλα τα υπόλοιπα πήραν τον δρόμο τους. Τίποτα δεν έγινε κατά λάθος»
- Είναι ιδιοφυής.
«Είδες λοιπόν; Οι σχέσεις εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες».
- Λένε ότι ο άνδρας ερωτεύεται με τα μάτια, δηλαδή πρώτα κοιτάει την εμφάνιση, ενώ η γυναίκα ερωτεύεται με τ’ αυτιά, δηλαδή από το IQ και την προσωπικότητά του.
«Ολα παίζουν ρόλο. Πολλοί παράγοντες, πολλές ουσίες συγκεντρώνονται σε κάθε χημική ερωτική σχέση».
- Λένε επίσης ότι η καρδιά είναι μονογαμική και το σώμα πολυγαμικό.
«Δεν το έχω σκεφτεί αυτό. Ανάλογα, πάντως, σε ποια ηλικία σε πετυχαίνει κάθε σχέση. Αν, για παράδειγμα, ρωτήσεις έναν 20άρη, θα σου πει διαφορετικά από έναν 30άρη και 40άρη. Οσο είσαι μικρός, τόσο τα κριτήρια και οι επιλογές είναι πρόχειρες και ελαστικές. Οσο μεγαλώνεις, τόσο τα κριτήρια είναι πιο αυστηρά. Είναι ζήτημα χρόνου».
- Η ποσότητα για το νέο και η ποιότητα για το μεγάλο. Μακάρι να είναι έτσι. Φοβάμαι ότι δεν είναι. Εννοώ τους μεγάλους. Το συναίσθημα της αγάπης δεν είναι πιο ισχυρό από μια στιγμιαία ερωτική πράξη;
«Εγώ πάντως είμαι της Αγάπης. Η σύνδεση, η συνένωση, η πολυδιάστατη σχέση που έχω με τον Φάνη (σ.σ.: εννοεί τον Φάνη Μουρατίδη) είναι πιο ισχυροί παράγοντες απ’ οτιδήποτε άλλο. Η ομάδα, η σύμπραξη, όλα αυτά που δεν ενδιαφέρουν έναν 20άρη. Θα σου αφηγηθώ ένα μικρό περιστατικό. Συνάντησα, λοιπόν, μια νέα κοπέλα, ηθοποιό, πολύ όμορφη και γοητευτική. Ε, λοιπόν, οι υπόλοιποι της συντροφιάς επειδή το κορίτσι είναι ωραίο, την εξέλαβαν ως ατάλαντη. Αυτή η προκατάληψη λειτουργεί μαζικά. Είτε θα είσαι όμορφη και επομένως ατάλαντη, είτε άσχημη, επομένως ταλαντούχα, κουλτουριάρα και ψαγμένη».
- Βλακείες. Με αυτή τη λογική η Σαρλίζ Θερόν, ας πούμε, είναι ατάλαντη. Ανοησίες. Εσύ που διαθέτεις και τα δύο είσαι το απόλυτο επιχείρημα εναντίον όλων αυτών των προκαταλήψεων.
«Και δεν είναι μόνο η Σαρλίζ. Είναι, μεταξύ άλλων, και η Μαριόν Κοτιγιάρ».
- Η ιδιότητα του μοντέλου σε ακολουθεί από παλιά;
«Αυτό το περιστατικό συνέβη πριν από πολλά χρόνια, όταν ήμουν 16-17 ετών. Το modeling δεν με πήγαινε με τίποτα. Ούτε εγώ το πήγαινα. Μια μέρα, εντελώς τυχαία, πέφτω πάνω στον μακαρίτη τον Μιχάλη Ασλάνη, ο οποίος μου είπε: “Γιατί δεν γίνεσαι μοντέλο;”. Ετσι, σκέφτηκα να δοκιμάσω και είχα λόγο, να βγάλω το χαρτζιλίκι μου. Από μικρή ήθελα να είμαι ανεξάρτητη και αυτοδύναμη. Πήγα λοιπόν σε πρακτορείο, δοκίμασα και τελικά κατέληξα: δεν μου άρεσε».
- Εκείνη τη μικρή περίοδο του modeling δεν έπεσες πάνω σε δυσάρεστα περιστατικά;
«Oχι, δεν είχα δυσάρεστες εμπειρίες».
- Και η πρώτη σου εμφάνιση;
«Στην τηλεόραση, σε μια σειρά με σκηνοθέτη τον Μανούσο Μανουσάκη, το “Ψίθυροι καρδιάς”. Τότε ήμουν 22 με 23 ετών. Και ήμουν πρωταγωνίστρια. Μεγάλη επιτυχία η σειρά του Μανουσάκη».
«Μπαμπά, μην τρέχεις»
- Τόσο μικρή με τέτοιο θρίαμβο εύκολα γλιστράς καβάλα πάνω σε καλάμι τεραστίων διαστάσεων. «Κάποιοι άλλοι. Ποτέ η Αννα-Μαρία. Σε βεβαιώ. Αντιθέτως μάλιστα. Αν και ήμουν αναγνωρίσιμη. Αν και πλήθος κόσμου με πλησίαζε να μου μιλήσει».
- Να αγγίξουν κάτι από το χρυσό του Μίδα.
«Κι όμως, εμένα δεν μου άρεσε η τόση δημοτικότητα. Δεν ήμουν έτοιμη και δεν ήξερα πώς να τη διαχειριστώ. Αισθανόμουν άβολα. Με “πυροβολούσαν” οι πάντες».
- Και τον Φάνη, πού και πότε τον συνάντησες;
«Στα γυρίσματα του “Mπαμπά μην τρέχεις” το 2007 όταν ως πρωταγωνιστικό ντουέτο παίξαμε σε αυτή την εβδομαδιαία τηλεοπτική σειρά του MEGA. Το περίεργο είναι ότι πριν από αυτή τη συνάντηση δεν είχαμε ποτέ γνωριστεί από κοντά».
- Ο Φάνης είναι τυχερός. Του το ’χω πει.
«Κι εγώ πιστεύω ότι είμαι τυχερή. Συναντηθήκαμε, λοιπόν, παίξαμε μαζί και όλα τα υπόλοιπα πήραν τον δρόμο τους. Τίποτα δεν έγινε κατά λάθος. Και οι δύο το θέλαμε».
- Και θεατρικά;
«Πρώτα η “Mεγάλη Μαγεία” στο θέατρο “Αλίκη”, σε σκηνοθεσία του Μίνωα Βολανάκη. Απίστευτη και αλησμόνητη εμπειρία. Εμεινε και χαράχτηκε στη μνήμη μου. Νομίζω ότι μετά από εκείνη την παράσταση, αυτός ο σπουδαίος καλλιτέχνης και σκηνοθέτης πέθανε. Μεγάλη απώλεια».
- Μετά;
«Ακολούθησε η κωμωδία “Ηλίθιοι” στο “Βρετάνια”, “Ντόλι η προξενήτρα” με Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη και μία από τις παραστάσεις που εντυπώθηκαν στο DNA της θεατρικής μου πορείας συνέβη με τον μονόλογο στην “Αθανασία” του Χρήστου Δήμα» - Του σκηνοθέτη ταινιών, έτσι δεν είναι; «Ναι! Φοβερό, συγκλονιστικό το κείμενο, όπου μια τετραπληγική γυναίκα, με το ένα δάχτυλο μόνο να κουνάει, αφηγείται τη ζωή και τον Γολγοθά της. Μεγάλη σπουδή υποκριτικής τέχνης. Και ταυτόχρονα μεγάλο βάσανο πάνω στη σκηνή. Τα αγαθά κόποις κτώνται».
- Πάντα. Σε όλα τα καθεστώτα, σε όλες τις γενιές, σε όλες της γωνιές της Γης. Και τώρα;
«Τώρα, δηλαδή πριν από το πρώτο lockdown, αποφάσισα να τολμήσω και να σκηνοθετήσω».
Aπό μοντέλο αγκαλιά με τον «θείο» Οσκαρ
Oταν σου λέει και μητέρα και δύο παιδιά και σύζυγος και δύο σκηνοθεσίες ταυτοχρόνως, ε τότε τα χάνεις.
- Και η Σαρλίζ Θερόν από μοντέλο ξεκίνησε και στη συνέχεια αγκάλιασε Οσκαρ ερμηνείας για το «Monster».
«Λες;» (γελάει) «Πάντως το έργο πρόκειται να το ανεβάσουμε στα μέσα του ερχόμενου μήνα».
- Ποιο έργο;
«Το “Good people”, γραμμένο από τον σεναριογράφο του “Rabbit Hole”».
- Της «Απώλειας», όπως μεταφράστηκε στην Ελλάδα, με πρωταγωνίστρια τη Νικόλ Κίντμαν. Είναι ο ίδιος συγγραφέας που έχει υπογράψει το θρίλερ τρόμου «Το πνεύμα του κακού» (Poltergeist).
«Παίζουν έξι ηθοποιοί».
- Ταυτόχρονα συμμετέχεις και σε άλλη παράσταση.
«Σωστά. Πρόκειται για το “Tape” στο «Γυάλινο Θέατρο», από την ομότιτλη δραματική ταινία που είχε σκηνοθετήσει ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, σε σενάριο Στίβεν Μπέλμπερ, με τρία πρόσωπα: Ιθαν Χοκ, Ούμα Θέρμαν, Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ».
- Σκηνοθετείς και παίζεις μαζί;
«Κι αυτό σωστό. Κι αυτό θα το ανεβάσουμε μέσα στον Οκτώβρη».
- Μια εμβληματική θηλυκή παρουσία του θεάτρου;
«Η Κάτια Δανδουλάκη. Μια ολόκληρη ζωή γεμάτη αξιοπρέπεια, χωρίς ίχνος σκανδάλων. Αγέραστη, ακούραστη, σπουδαία γυναίκα. Εξαιρετική στην κομεντί. Υπόδειγμα θεατρικής, καλλιτεχνικής πορείας».
- Θα μπορούσαν κάποιοι ταλαντούχοι Ελληνες ηθοποιοί να κάνουν καριέρα στην Αμερική;
«Γιατί όχι; Εμείς οι ηθοποιοί είμαστε ετοιμοπόλεμοι. Αλλά η αγορά του Χόλιγουντ είναι απαιτητική και ο ανταγωνισμός μεγάλος. Σαν κι εσένα εμφανίζονται πολλοί, μπορεί και χίλιοι. Η ελληνική αγορά, συγκρινόμενη με την αμερικανική, μοιάζει με «χωριό».
- Μπορεί ένας Ελληνας ηθοποιός να τα βγάλει πέρα με το θεατρικό μεροκάματο;
«Οχι, δεν μπορεί. Ούτε μπορεί να συντηρήσει την οικογένειά του. Είναι αναγκασμένος να κάνει δύο, ακόμα και τρεις δουλειές. Ο ηθοποιός, όπως έλεγαν οι παλιοί, “θα πεθάνει στην ψάθα”».
- Πώς είναι να είσαι σήμερα γυναίκα;
Τι θα έλεγες σε ένα νέο κορίτσι; «Να ασχοληθεί με αυτό που θέλει να κάνει. Να προσπαθήσει για το όνειρό της. Να περιφρουρήσει τις επιθυμίες της. Να κάνει τη ζωή όπως εκείνη θέλει να είναι. Από παλιά έχουμε μάθει εμείς οι γυναίκες ότι είμαστε προορισμένες για να γίνουμε καλές μητέρες, καλές σύζυγοι και να φροντίζουμε τους γονείς μας όταν γεράσουν. Να έχουμε, έλεγαν, μια κόρη να μας γηροκομήσει και να μας φέρει ένα ποτήρι νερό. Το ίδιο δεν το λένε για τα αγόρια τους. Να γίνουν καλοί πατεράδες και καλοί σύζυγοι. Γι’ αυτό θα έλεγα σε ένα νέο κορίτσι να αποφεύγει τους αυτοπεριορισμούς. Να κάνει ό,τι θέλει. Να είναι ο εαυτός της. Να μην προσποιείται για να γίνει αρεστή. Και το ταίρι της πρέπει να τη δεχτεί όπως εκείνη είναι. Κανείς δεν επιτρέπεται να μεταμορφώνεται και να υποκρίνεται για τον άλλον. Ούτε γατούλες, ούτε σέξι να παριστάνουμε ότι είμαστε. Δηλαδή εμείς καλοφτιαγμένες, να προσέχουμε τη σιλουέτα μας και οι άντρες με μπατσοκοιλιές και ντυμένοι με ό,τι να ’ναι. Ε, όχι!».
Ειδήσεις σήμερα
AUKUS: Η Γαλλία περνά στην αντεπίθεση – Κλίμα δυσαρέσκειας σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες
Έκρηξη ηφαιστείου στη Λα Πάλμα: Αγωνία για την πορεία της λάβας - Χιλιάδες εκκενώσεις, εκατοντάδες κατεστραμμένα σπίτια
Έλενα Πολυχρονοπούλου - Συνέντευξη μέσα από τη φυλακή: «Θέλω να πληρώσει για όλα ο σύντροφός μου»
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr