Οι «άθλιοι» των Αθηνών και πάσης Ελλάδος!

Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, οι περικοπές και οι μειώσεις συντάξεων, η Τρόικα, το Μνημόνιο και οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης όσων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας έχουν οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στην εποχή του ΔΝΤ στην πενία και στην αναζήτηση των κάδων σκουπιδιών για τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.

Κάνοντας κανείς μια βόλτα στις γειτονιές της πρωτεύουσας και όχι μόνο, θα καταλάβει αμέσως την αθλιότητα των ημερών μας, η οποία έχει αναγκάσει πολλούς ανθρώπους να αφήσουν κατά μέρη την αξιοπρέπειά τους και να αναζητήσουν, απλώνοντας το χέρι, βοήθεια λίγων μόλις ευρώ, ώστε να μπορέσουν να «μπαλώσουν» καμιά τρύπα στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό.


 
Στο παρόν θέμα τίθεται, βεβαίως, και το ζήτημα των αστέγων, όπως και οι κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους, αλλά και οι πρωτοβουλίες μη κερδοσκοπικών οργανώσεων σχετικά με την φιλοξενία και τη σίτισή τους.

Φιλοξενία, συσσίτια και ψυχολογική υποστήριξη

Στο δήμο Αθηναίων, τον μεγαλύτερο δήμο της Ελλάδας, με πληθυσμό 745.514 κατοίκους (απογραφή 2001) συναντάμε το Κέντρο Υποδοχής & Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ), στο οποίο υπάγεται το Ίδρυμα Αστέγων του δήμου και διαθέτει δύο ξενώνες, όπου παρέχεται βραχεία φιλοξενία από τρεις έως έξι μήνες σε 180 άτομα, καθώς και συμβουλευτική-ψυχολογική στήριξη του φιλοξενούμενου, όπως και κινητοποίηση για την αποκατάσταση και την επανένταξή του στο κοινωνικό σύνολο. Το ΚΥΑΔΑ, επίσης, προσφέρει καθημερινά 3.500 μερίδες φαγητού σε άπορους και άστεγους, Έλληνες και αλλοδαπούς, από το Κέντρο Σίτισης του Ιδρύματος.


 
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΚΥΑΔΑ, Ιωάννη Σφακιανάκη, το τελευταίο τρίμηνο του 2011 έχει σημειωθεί αύξηση της τάξεως 25% στα συσσίτια του δήμου, 20% στα αιτήματα για στέγαση και 35% για συμμετοχή στο Κοινωνικό Παντοπωλείο, το οποίο μεριμνά για την κάλυψη πρωτογενών αναγκών επιβίωσης απόρων οικογενειών.

Αξίζει, επίσης να αναφέρουμε ότι τον Ιούνιο του 2010 οι αιτήσεις για στέγαση ανέρχονταν περίπου στις 1.000 και το Δεκέμβριο στις 1.500, ενώ αναμένεται να ξεπεράσουν τις 2.000 αιτήσεις μέχρι τον Ιούνιο του 2011, ήτοι να σημειώσουν αύξηση της τάξεως 100% μέσα σε μόλις ένα χρόνο!



Ξενώνας «Ανακούφιση» στον Πειραιά

Στον δήμο Πειραιά, από την άλλη, με πληθυσμό 175.697 κατοίκους, υπάρχει ο ξενώνας «Ανακούφιση» με χωρητικότητα 40 αστέγων και ο οποίος την παρούσα στιγμή είναι κλειστός λόγω… έργων και, όπως υποστήριξαν οι αρμόδιοι φορείς θα επαναλειτουργήσει σε ένα μήνα, ενώ οι άστεγοι που διέμεναν εκεί έχουν μετακινηθεί προσωρινά σε άλλους δήμους.



Δραματική η κατάσταση και στην Πάτρα

Ο Δήμος Πατρέων, όπως προέκυψε από το πρόγραμμα Καλλικράτης, έχει πληθυσμό 202.757 κατοίκους και αποτελεί τον τρίτο μεγαλύτερο δήμο της χώρας. Στο δήμο αυτό υπάρχει έντονη αύξηση στα ποσοστά των άπορων οικογενειών και των ανέργων. Ακόμη, περίπου 20 υπερήλικες που δεν έχουν τους πόρους λαμβάνουν δωρεάν φαγητό στο σπίτι σε καθημερινή βάση, ενώ οι αιτήσεις για το πρόγραμμα αυτό έχουν αυξηθεί. Στην Πάτρα δεν υπάρχει κάποιος ξενώνας για αστέγους, εντούτοις σε ορισμένες περιπτώσεις παρέχεται διαμονή σε ξενοδοχείο με έξοδα του δήμου, έως ότου βρεθεί ένα κέντρο αποκατάστασης αστέγων.

Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι το γεγονός ότι πολλοί είναι οι νέοι άνθρωποι, δημότες Πατρέων, οι οποίοι έχουν χάσει τη δουλειά τους και αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα. Για το Φεβρουάριο, οι οικογένειες που ζούσαν κάτω από τα όρια της φτώχειας στην Πάτρα και είχαν να αντιμετωπίσουν πολλά οικονομικά προβλήματα ανέρχονταν στις 600 και αναμένεται το Πάσχα να ξεπεράσουν τις 850.



Πάνω από 11.000 οι άστεγοι στην Αθήνα

Επιπλέον, σύμφωνα με τον κ. Τζανέτο Αντύπα, τον πρόεδρο της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Πράξις Ένταξις» οι άστεγοι στην Αθήνα ανέρχονται σε περισσότερους από 11.000 (Έλληνες και μετανάστες).

Τα προγράμματα της PRAKSIS, με βάση τα δύο πολυϊατρεία που διαθέτει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, καθημερινά προσφέρουν άμεση και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ψυχοκοινωνική στήριξη, νομική συμβουλευτική, στέγαση και εργασιακή συμβουλευτική σε άπορους και αστέγους.



Τα αιτήματα για στέγαση στην PRAKSIS έχουν αυξηθεί σημαντικά και αναμένεται να πάρουν ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις στο προσεχές μέλλον. Κατά μέσο όρο κάθε εβδομάδα σημειώνονται περίπου 18 με 20 νέα αιτήματα, ενώ πάνω από το 50% αυτών αφορά οικογένειες, οι οποίες κατά μέσο όρο αποτελούνται από τέσσερα μέλη η καθεμία.

Επαιτεία και «ξεψάχνισμα» των κάδων

Η επαιτεία, βέβαια, δεν είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρωτοεμφανίστηκε τώρα, εντούτοις, θα μπορούσαμε να πούμε ότι στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε έχει οξυνθεί και αναμένεται μέχρι το 2021, -όπου (πρώτα ο Θεός και ο Στρος Καν) ολοκληρώνεται η αποπληρωμή του δανείου που έχουμε λάβει από την Τρόικα-, να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις, όπως και το «ξεψάχνισμα» των κάδων από ανθρώπους οι οποίοι είναι ένα βήμα πριν τη ζητιανιά.



Από «τα λεφτά υπάρχουν» στην ανάγκη του ΔΝΤ

Πως, όμως, φτάσαμε σε αυτό το σημείο; «Ζητούμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε.», ήταν χαρακτηριστικά τα λόγια του πρωθυπουργού της χώρας, Γιώργου Παπανδρέου, με τα οποία ανακοινώθηκε σε όλους μας η προσφυγή στο ΔΝΤ σχεδόν ένα χρόνο πριν, στις 23 Απριλίου 2010.

Πρόκειται για μια δήλωση που αν και «Λεφτά υπάρχουν» σίγουρα δεν έμοιαζε τόσο εκφοβιστική, όταν ειδικά το τηλεοπτικό φόντο κοσμούσε το πανέμορφο Καστελόριζο και όταν μια ημέρα μετά από αυτήν την ανακοίνωση είδαν το φως της δημοσιότητας φωτογραφίες, -που εξασφάλισε το «Πρώτο Θέμα»-, με τον πρώην «τιμονιέρη» της χώρας, Κωνσταντίνο Καραμανλή, να… τσαλαβουτά αμέριμνος στα νερά της Ραφήνας. Βέβαια, και ο τέως πρωθυπουργός με ξεθωριασμένο μαγιό κολύμπησε.



Η αρχή του τέλους για χιλιάδες Ελληνες
Αυτή ήταν και η αρχή του… τέλους για πολλούς Έλληνες, τους οποίους λύγισαν τα αλλεπάλληλα μέτρα, οι φόροι και οι περικοπές μισθών και συντάξεων. Όταν οι επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη και η ανεργία αγγίζει το 15% με τις τελευταίες προβλέψεις να τη θέλουν να φτάνει έως και το 16,5% για το 2011(πάνω από 16.000 εμπορικές επιχειρήσεις έχουν βάλει λουκέτο από την αρχή του χρόνου, ενώ οι εκτιμήσεις για το 2011 είναι απογοητευτικές. Σύμφωνα με έρευνες των μικρομεσαίων επαγγελματιών, έως το τέλος του χρόνου θα έχουν κλείσει περίπου 60.000 επιχειρήσεις, και περισσότεροι από 110.000 εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους), όταν οι νέοι έχουν να αντιμετωπίσουν ένα μέλλον με μόνο τους εφόδιο το πτυχίο… ανεργίας που με τόσο κόπο απέκτησαν, όταν ο συνταξιούχος βλέπει ότι τόσα χρόνια εργασίας είχαν σαν αποτέλεσμα τα 400 ευρώ ή και λιγότερα, λογικό είναι η… πενία να κατεργάζεται τέχνας.



«Χτυπούν κάρτα» στα πεζοδρόμια

Γιατί και η ζητιανιά θέλει την τέχνη της. Το πιο σοκαριστικό όλων είναι το γεγονός ότι ακόμη και ανάπηροι άνθρωποι εγκαταλείπουν τη θαλπωρή του σπιτιού τους και «χτυπούν κάρτα» σε πεζοδρόμια, προκειμένου να λάβουν μερικά ψίχουλα της συμπόνιας ελάχιστων ανθρώπων που θα τους «πετάξουν» μια δεκάρα, αφού, για παράδειγμα, η κατώτατη αναπηρική σύνταξη του ΙΚΑ με 4.500 ένσημα για παλιούς ασφαλισμένους και χωρίς προστατευόμενα μέλη αγγίζει το ποσό των 486,84 και 495,74 για νέους ασφαλισμένους, ενώ η μέση σύνταξη κοινών ασφαλισμένων το αντίστοιχο των 604,41 ευρώ.

Από την άλλη, οι ανησυχητικές διαστάσεις που λαμβάνει η φτώχεια στην Ελλάδα είναι ένας επιπρόσθετος λόγος που πολλοί άνθρωποι, παρακινούμενοι από το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης ψάχνουν μέσα σε σκουπίδια την τροφή τους. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, το 21% των Ελλήνων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ ανεπίσημα στοιχεία ανεβάζουν το ποσοστό αυτό στο 25%.



Στήνουν καρτέρι στους πάγκους των λαϊκών αγορών

Η εικόνα ενός κάδου με… ανθρώπινα πόδια είναι πραγματικά συγκλονιστική. Γιατί μπροστά στην είδηση ότι άνθρωποι στήνουν καρτέρι στους πάγκους της λαϊκής για να πάρουν τα χαλασμένα και πεταμένα φρούτα και λαχανικά, η είδηση ότι άνθρωποι γίνονται ένα με τους κάδους σκουπιδιών για να γεμίσουν το ψυγείο τους με ληγμένα προϊόντα σούπερ μάρκετ ή για να βρουν άλλα είδη πρώτης ανάγκης, όπως είναι τα ρούχα, είναι πολύ πιο σοβαρή και δείχνει ότι τα πράγματα έχουν δυσκολέψει ακόμη περισσότερο για τον Έλληνα.

Το λυπητερό όλων είναι ότι στις θέσεις αυτές συναντάμε ως επί το πλείστον ανθρώπους που οι ρυτίδες στο πρόσωπό τους δείχνουν τα πόσα βάσανα έχουν περάσει στη ζωή τους. Πρόκειται για ηλικιωμένους ανθρώπους που το γήρας έχει χτυπήσει από καιρό την πόρτα τους και που αντί να περνούν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους με τα αγαπημένα τους πρόσωπα και λέγοντας παραμύθια στα εγγονάκια τους, απλώνουν το χέρι για λίγα ευρώ, γίνονται πλανόδιοι μικροπωλητές ή ψάχνουν στα σκουπίδια τα προς το ζην.



Ίσως ο ζητιάνος και ο ρακοσυλλέκτης γίνουν τα ανερχόμενα, «περιζήτητα» και μερικής απασχόλησης επαγγέλματα για τον Έλληνα που θα επιφέρουν ένα πρόσθετο «bonus» στο μηνιαίο του εισόδημα. Γιατί τελικά, αυτό είναι το κράτος δικαίου μέσα στο οποίο ζούμε και η χώρα την οποία κυβερνά ο Γιώργος δεν πρόκειται για μια χώρα διεφθαρμένων, αλλά για μια χώρα πεινασμένων και κρατικώς κατατρεγμένων.