Το Πάσχα των 454 ευρώ...

Ο Σταμάτης Καλατζής στα 42 του χρόνια είναι υποχρεωμένος πια να περνά κάθε μήνα από το κτίριο του ΟΑΕΔ στη λεωφόρο Γαλατσίου, για να εισπράξει τα 454 ευρώ, που θα του επιτρέψουν να διατηρήσει ζωντανό ένα μέρος της αξιοπρέπειάς του. Μετά από έξι χρόνια δουλειάς σε εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, ο Σταμάτης βρέθηκε στις αρχές Ιανουαρίου χωρίς δουλειά. «Ήταν για μένα ένα σοκ, μιας και δεν είχα ξαναβρεθεί χωρίς δουλειά στη ζωή μου» εξομολογείται χαμηλώνοντας το βλέμμα, προφέροντας τη λέξη «ανεργία» σα να είναι κάποια βαριά αρρώστια.

Μεγάλη Τετάρτη πρωί και η ουρά στο ταμείο ανεργίας μεγάλη, παρότι το επίδομα ξεκίνησε να καταβάλλεται από τις 11 του μήνα. Ο μικρός ηλεκτρονικός πίνακας πάνω από το ταμείο δείχνει τον αριθμό 184, όταν ο Στράτος βγαίνει από την αίθουσα με 454 ευρώ στην τσέπη για να περάσει όχι μονάχα το μήνα, αλλά και το Πάσχα. «Τρεις μήνες τώρα δεν κατάφερα να κάνω ούτε πέντε μεροκάματα, σταμάτησα το τσιγάρο, έκοψα τους καφέδες και στο λεωφορείο μπαίνω χωρίς εισιτήριο όχι από ιδεολογία.αλλά επειδή δεν έχω λεφτά» συνεχίζει την περιγραφή της καθημερινότητάς του ως άνεργος πλέον. Τον ρωτάμε πως θα περάσει το Πάσχα και αντί για απάντηση κάνει το σταυρό του και κατεβαίνει γρήγορα τις σκάλες.

Η Κατερίνα, που δούλευε μέχρι πρόσφατα σε σούπερ μάρκετ, είδε πριν δύο μήνες τη ζωή της να ανατρέπεται, όταν οι εργοδότες της έδειξαν την πόρτα της εξόδου, που την οδήγησε και αυτή, στα 28 της χρόνια, στην ουρά για την είσπραξη του επιδόματος ανεργίας. Απογοητευμένη με όσα ακούει γύρω της για το μέλλον της χώρας αντιμετωπίζει με απαισιοδοξία και το δικό της αύριο. «Δύσκολο να ξαναβρώ δουλειά. Πάω σε εμπορικά καταστήματα να ρωτήσω αν χρειάζονται πωλήτρια και την ώρα που μπαίνω βλέπω μια απολυμένη κοπέλα να βγαίνει» λέει με μια δόση μαύρου χιούμορ.

Η Κατερίνα αισθάνεται τυχερή, αφού ζει με τους γονείς της, οπότε τα 454 ευρώ του επιδόματος θα μείνουν αποκλειστικά για να εξυπηρετήσει τις προσωπικές της ανάγκες, χωρίς να χρειαστεί να συνεισφέρει με αυτά στα έξοδα του σπιτιού.

Από την άλλη πλευρά όμως, ο Αντρέας Ρούπας, άνεργος κι αυτός, που τον συναντήσαμε στην ίδια ουρά στον ΟΑΕΔ του Γαλατσίου, ξεκινά να απαριθμεί τους λογαριασμούς που περιμένουν να πληρωθούν αύριο το πρωί κιόλας με τα 500 ευρώ που μόλις εισέπραξε, μιας και ως πατέρας ενός παιδιού είχε και μία προσαύξηση 10% στο επίδομα.

«Με αυτά τα λεφτά πρέπει θα πληρώσω μονάχα τη ΔΕΗ και το φροντιστήριο αγγλικών του παιδιού» λέει και συμπληρώνει με ένα ίχνος θυμού στη φωνή του: «Το τηλέφωνο ας μου το κόψουν, έτσι κι αλλιώς χτυπάει μονάχα από τράπεζες που ρωτάνε πότε θα πληρώσω τη δόση της πιστωτικής». Οδηγός σε λατομείο που έκλεισε, ο 40χρονος Ανδρέας βρίσκεται από το καλοκαίρι χωρίς δουλειά, κάνοντας που και που μερικές νυχτερινές βάρδιες σε ταξί. Όσο για το φετινό του Πάσχα; «Παλιά λέγαμε Πάσχα των Ελλήνων και καμαρώναμε... Ε, αυτό ξέχνα το φίλε μου, τώρα μιλάμε για το Πάσχα των ανέργων που δεν περισσεύει ευρώ όχι για αρνί, αλλά ούτε για λαμπάδα του παιδιού να πάρουμε».