Σιμόνα Βιρτζίλι: Ελάχιστοι γνώριζαν την μάχη της με τον καρκίνο – Θρήνος για την γυναίκα του αδικοχαμένου Μανώλη Καντάρη

«Η Σιμόνα Βιρτζίλι, η χήρα του Μανώλη Καντάρη, η μαχήτρια της ζωής δεν είναι πια κοντά μας. Τη νίκησε ο καρκίνος». Μία είδηση που από τη πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή συγκλόνισε συγγενείς, φίλους αλλά και ολόκληρο το πανελλήνιο.

Η Σιμόνα Βιρτζίλι, ήταν η γυναίκα που τον Μάιο του 2011, πήγε στο μαιευτήριο να γεννήσει ενώ νωρίτερα είχε δει τον άντρα της δολοφονημένο μετά από επίθεση που δέχτηκε από τρεις Αφγανούς στο κέντρο της Αθήνας για μια βιντεοκάμερα,την ώρα που ο Μανώλης Καντάρης ετοιμαζόταν να δει την κόρη του να έρχεται στη ζωή.

«Την κέρδισε το "θεριό"» λένε λυπημένοι οι συγγενείς της στον Πύργο Ηλείας, τόπος καταγωγής της μητέρας της. Οι περισσότεροι ξαφνιάστηκαν με τον αναπάντεχο θάνατό της καθώς δεν γνώριζαν ότι η άτυχη γυναίκα έδινε μια ακόμα μάχη στη ζωή της, μετά τη δολοφονία του άντρα της,τη μάχη με τον καρκίνο, καθώς είχε επιλέξει να την δώσει εντελώς μόνη της όπου και νικήθηκε.

«Πολύ δυνατός άνθρωπος, ήξερε να κρύβει καλά τη λύπη της για χάρη των παιδιών της, να μην λυγίζει και να διαχειρίζεται σιωπηλά τα προβλήματα της ζωής της» λένε άνθρωποι από το φιλικό της περιβάλλον.

Ο πατέρας της ήταν Ιταλός και η μητέρα της Ελληνίδα, η Τριαντρφυλλιά Νικολοπούλου, γνωστή φαρμακοποιός που διατηρούσε επί σειρά ετών φαρμακείο στο κέντρο του Πύργου. Η Σιμόνα αγαπούσε πολύ την Ελλάδα, περισσότερο από την Ιταλία για αυτό και αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική της οικογένεια στην Αθήνα.

«Θυμάμαι ακόμα τα πρώτα χρόνια όταν ήρθα να ζήσω στην Αθήνα, ένιωθα ότι ήρθα να μείνω σε ένα γιγάντιο λούνα παρκ» τη θυμούνται οι συγγενείς της, να τους λέει.

Η Σιμόνα που ήταν πνευμονολόγος, εντατικολόγος στο επάγγελμα ήξερε καλά να δίνει τις δικές της μάχες και να σώζει κόσμο ως γιατρός. Τη θυμούνται, όλοι ως μια γυναίκα «μαχήτρια» που πάλευε να βγει νικήτρια μέσα από τα τραγικά γεγονότα που της σημάδεψαν τη ζωή όταν έμεινε χήρα και έπρεπε να μεγαλώσει μόνη της, τα παιδιά της. Τον Γιώργο και την Εμμανουέλλα που έχει την ίδια ημερομηνία γέννησης με τη δολοφονία του πατέρα της, τον Μανώλη Καντάρη. Η Σιμόνα Βιρτζίλη ήταν μια γυναίκα με δύναμη ψυχής γιατί την ώρα που γεννούσε έπρεπε να κανονίσει την κηδεία του άντρα της και μέσα στο ασθενοφόρο να διαλέξει το όνομα της κόρης της, Εμμανουέλλα από το όνομα του μπαμπά της.

Η Σιμόνα παρά τα χτυπήματα που επιφύλαξε για εκείνη η μοίρα στάθηκε με το κεφάλι ψηλά, πλάι στα παιδιά της, μάνα και πατέρας μαζί.

«Δεν είχα την πολυτέλεια να καθίσω και να πω ότι είμαι λυπημένη, έπρεπε να φροντίσω και να διαχειριστώ την κατάσταση με τα παιδιά μου. Έφυγα από το σπίτι 40 μέρες μετά τη δολοφονία του άντρα μου. Τα παιδιά μου, γνώρισαν τον πατέρα τους μέσα από φωτογραφίες», έλεγε σε συνεντεύξεις της, η Σιμόνα Βιρτζίλη.

«Έγινα πιο μεγάλη και νιώθω ότι έχω "ρυτίδες" μέσα μου", έλεγε βουρκωμένη. Αυτές οι "ρυτίδες" μέσα της, ήταν κι ο καρκίνος που προκλήθηκε αργότερα από τα απανωτά χτυπήματα της μοίρας αλλά πάντα έπαιρνε δύναμη μέσα από την αγάπη και τις αγκαλιές των παιδιών της. Όταν κατάλαβα, ότι οι δυνάμεις της, την εγκαταλείπουν επέστρεψε στον Πύργο μαζί με τα παιδιά της, για να είναι κοντά στην αγαπημένη της μητέρα που της στάθηκε "βράχος" όλα αυτά χρόνια και να αφήσει την τελευταία της πνοή ,την περασμένη Πέμπτη το βράδυ».

«Μέσα σε 14 δευτερόλεπτα εξατμίστηκε η ζωή μου»

Ξημερώματα της 10ης Μαΐου 2011 κι η δολοφονία του Μανώλη Καντάρη από τρεις δράστες Αφγανικής καταγωγής για τη βιντεοκάμερα που κρατούσε συγκλονίζει το πανελλήνιο. Ο Μανώλης Καντάρης κατεβαίνει από την πολυκατοικία στην οποία διέμενε, στη διασταύρωση των οδών Ηπείρου και Φυλής και κατευθύνεται προς το πάρκινγκ όπου είχε αφήσει το αυτοκίνητό του. Ιδιαίτερα χαρούμενος και συγκινημένος ετοιμαζόταν να συνοδεύσει τη σύζυγό του, Σιμόνα Βιρτζίλι στο μαιευτήριο για να γεννήσει κρατώντας μια κάμερα για να απαθανατίσει το νεογέννητο παιδί του. Εκεί του επιτέθηκαν τρεις Αφγανοί και τον μαχαίρωσαν για να του πάρουν την κάμερα. Τον δολοφόνησαν λίγα λεπτά πριν τον ερχομό του παιδιού του. Την ίδια ώρα η Σιμόνα που είχε στο πλευρό της, την μητέρα της, μάταια περίμενε την επιστροφή του άντρα της.

«Μαζί με τη μητέρα μου πήραμε τη βαλίτσα με τα ρούχα μου και φύγαμε από το σπίτι. Βγαίνοντας από την είσοδο της πολυκατοικίας, είδαμε στη γωνία της 3ης Σεπτεμβρίου μία κορδέλα δεμένη από άκρη σε άκρη και πολλούς αστυνομικούς.

Η μητέρα μου κατευθύνθηκε προς το σημείο ενώ εγώ λόγω της εγκυμοσύνης έκανα αργά βήματα. Όταν πλησίασα είδα τα πόδια του Μανώλη, ο οποίος ήταν ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο. Γύρω του υπήρχε μια λίμνη αίματος. Του δικού του αίματος. Η μητέρα μου μαζί με την αστυνομία με κρατούσαν για να μην πλησιάσω στο σημείο, ενώ εγώ παρότι ήμουν ετοιμόγεννη ήθελα να πλησιάσω τον άντρα μου και να τον φιλήσω για μια τελευταία φορά».

Η Σιμόνα που γέννησε λίγες ώρες μετά , έπρεπε παράλληλα να οργανώσει την κηδεία του άντρα της. Εμφανώς συγκινημένη από την ανάμνηση της δολοφονίας του άντρα της περιέγραψε ενώπιον της έδρας του δικαστηρίου τα δύο βίντεο που είδε από τις κάμερες που κατέγραψαν τα τελευταία λεπτά της ζωής του 44χρονου Μανώλη Καντάρη.

«Μέσα σε 14 δευτερόλεπτα τον πλησίασαν τρεις άνθρωποι, τον ακινητοποίησαν, του προκάλεσαν δύο χτυπήματα από τα οποία το ένα ήταν θανατηφόρο, του πήραν τη βιντεοκάμερα, άνοιξαν το πορτοφόλι του και ξεχώρισαν τα ξένα χαρτονομίσματα από τα ευρώ τα οποία και αφαίρεσαν. Οι άνθρωποι που τελούν ένα τέτοιο έγκλημα μέσα σε 14 δευτερόλεπτα, έχουν τελέσει και στο παρελθόν κι άλλο έγκλημα».