To life story του Γιώργου Τράγκα, από τη «Βραδυνή» του Τζώρτζη Αθανασιάδη στο κόμμα των αντιεμβολιαστών
Περπατημένος, φωνακλάς, αυτοσαρκαζόμενος, χωρατατζής, Ελληναράς, λαϊκιστής, στάθηκε ακλόνητος επί δεκαετίες στο μιντιακό στερέωμα - Ταξίδεψε στην Ιταλία για να σπουδάσει γιατρός και γύρισε με πτυχίο σχεδιαστή μόδας - Τα πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία και οι «θεατράλε» ερμηνείες στις ραδιοφωνικές του εκπομπές, που εκτόξευσαν τις ακροαματικότητες
Επί δεκαετίες τρεις φορές την ημέρα σήκωνε το πουκάμισο ή το μακό του και κάρφωνε τη βελόνα των ενέσεων ινσουλίνης στη κοιλιακή του χώρα παρουσία συνεργατών και συνομιλητών του, πότε στα γραφεία του στα Κάτω Πατήσια, στη Μεταμόρφωση, στη Πλατεία Καραϊσκάκη ακόμα και κατά τη ν ώρα των ραδιοφωνικών εκπομπών του στο στούντιο. Σε συνδυασμό με κάποιες αλλεργίες του είχε ενδοιασμούς για τη χρήση του εμβολίου κατά του Covid-19 τρεμοντας μην απορρυθμιστεί το ζάχαρό του.
Δυστυχώς για τον ίδιο η εξέλιξη της προσβολής του από το κορωνοϊό δεν ήταν θετικά αναμενόμενη. Νοσηλεύτηκε αρχικά στη ΜΕΘ με υποστήριξη οξυγόνου όμως από τη περασμένη Παρασκευή διασωληνώθηκε καθώς επιδεινώθηκε δραματικά η κατάσταση της υγείας του, Υπέστη καρδιακό επεισόδιο που οδήγησε σε πνευμονικό οίδημα και χρειάστηκε να του τοποθετηθεί στεντ για τη διάνοιξη των αρτηριών. Ακολούθως παρουσίασε νεφρική επιπλοκή, με αποτέλεσμα να υποστηρίζεται με μηχάνημα τεχνητού νεφρού.
Έξω από το θάλαμο της εντατικής συγγενείς, φίλοι και συνεργάτες του με την ελπίδα την ανάκαμψής του προσεύχονταν για αυτόν . Οι προσευχές τους δεν εισακούσθηκαν, ενόσω ο ίδιος έδινε λυσσαλέα τον πιο κρίσιμο αγώνα για την επιβίωση του. Τελικά αυτός αποδείχθηκε άνισος. Ο γνωστός δημοσιογράφος , εκδότης αποχαιρέτισε οριστικά τον μάταιο αυτό κόσμο στα 72 του χρόνια.
Κι , όμως, ο «θείος», όπως τον αποκαλούσαν όσοι τον γνώριζαν στα δημοσιογραφικά στέκια έδειχνε ακμαίος , δυνατός, ευθυτενής και ακούραστος το τελευταίο καιρό. Μόλις τον περασμένο Ιούνιο είχε εγκαινιάσει τα νέα γραφεία του κόμματος «Ελεύθεροι Άνθρωποι» του – το οποίο είχε ιδρύσει τον Φεβρουάριο του 2021 - στην οδό Δεληγιώργη 55-59 στην Πλατεία Καραϊσκάκη στο Μεταξουργείο.
Αρκετοί οπαδοί και στελέχη του κόμματος κατέφθασαν εκείνο το απόγευμα να τον συγχαρούν στο 4ο όροφο που απλωνόταν σε 550 τ.μ., στους τοίχους των οποίων ήταν αναρτημένες φωτογραφίες του Γιώργου Τράγκα από τη δημοσιογραφική του καριέρα, αλλά και του Κωνσταντίνου Καραμανλή , του Ανδρέα Παπανδρέου καθώς και του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.
Η κοπή τη πίτας των εγκαινίων του έγινε λόγω ζέστης στον ακάλυπτο του κτιρίου από τον επικεφαλής του κόμματος. Παρότι, πολλοί από τους αρχικούς συμπαραστάτες του είχαν ήδη αποχωρήσει , το γεγονός της απουσίας τους δεν μετρίαζε την αισιοδοξία του για την τη δυναμική και τις προοπτικές του πολιτικού του εγχειρήματος. Στον ίδιο χώρο με τα κομματικά γραφεία συνυπήρχαν αυτά του περιοδικού Crash, του ιντερνετικού Crash Radio και του μέσω You Tube τηλεοπτικού Crash TV, απάντων ιδιοκτησίας του. Ανέκαθεν , άλλωστε ο εργασιομανής Τράγκας συνδύαζε τη δουλεία με τις εκφρασμένες θέσεις και τις πολιτικές ονειροπολήσεις του. Πόσο μάλλον τώρα που όλα ήταν εγκατεστημένα από κοινού στη γειτονιά που μεγάλωσε και ανδρώθηκε.
Βέρος Αθηναίος , γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1949 στο Μεταξουργείο στο οικογενειακό σπίτι της οδού Θερμοπυλών. Ο παππούς του ήταν φούρναρης με καταγωγή το ορεινό χωριό Αναβρυτή της Σπάρτη, ο πατέρας του Ιωάννης Τράκας ήταν γνωστός ιατρός -γυναικολόγος στην εποχή του , ενώ αγαπημένη του μητέρα του ήταν η Ευθυμία με καταγωγή από την Ήπειρο.
Έμαθε από νωρίς στην εφηβεία του τα κατατόπια της ζωής, της περιστασιακής ηδονής και της νεανικής ψυχαγωγίας σε σινεμά, σφαιριστήρια υπόγεια κέντρα διασκέδασης. Από εκεί άντλησε το καθημερινό λεξιλόγιο της πιάτσας που χρησιμοποίησε με πρωτοφανή επιτυχία στις εκπομπές του. / «Χαμαιτυπείο» / Ουζουμπούρου» / «ταμπλό βιβάν» / «ούτε φοντανάκι» / «γυαλό-γυαλό» / «μπουρί»/ «κλασομπανιέρες»/, «κλασονταλίκες» / Όλα για το κασέριιιι!», κλπ , κλπ. Παχουλό αλλά όμορφο μελαχρινό αγόρι με υγρά μάτια, στα ατίθασα παιδικά του έκανε το παπαδάκι στις εκκλησίες του Προφήτη Δανιήλ και του Αγίου Γεωργίου της ενορίας του , αρπάζοντας για πλάκα όλα τα αντίδωρα του πανεριού, αφήνοντας μόνο τα ψίχουλα στους εκκλησιαζόμενους.
Ο πατέρας του ήθελε ο γιος του να ακολουθήσει το δικό του αξιοπρεπές επάγγελμα αλλά ο νεαρός είχε άλλα, προχωρημένα, σχέδια. Ταξίδεψε στην Ιταλία δήθεν για να σπουδάσει γιατρός και επέστρεψε με πτυχίο σχεδιαστή μόδας από κάποια ακαδημία del lusso. Εκεί σπούδασε και την απαράμιλλη τέχνη της εκφοράς των λέξεων «κόζα νόστρα» / «Σικελός» / «καμόρα»/ «ούτε καπουτσίνο» κλπ που με μοναδικό ύφος και αμίμητη χάρη εισήγαγε στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Από τη γειτονική χώρα υιοθέτησε και το σπάνιο ενδυματολογικό στυλ του, συνδυασμένο με τις αμφιέσεις των διαχρονικών κινηματογραφικών ινδαλμάτων του.
Κοντομάνικα πουκάμισα με γραβάτα τύπου πλασιέ αλά Γκρέγκορι Πεκ, λυτές γραβάτες με χοντρό κόμπο σε στυλ ξενυχτισμένου χαρτοπαίκτη αλά Φρανκ Σινάτρα, μακριές καμπαρντίνες αλά Έντι Κόνσταντιν στο ρόλο του ντετέκτιβ Λέμι Κώσιον, καουμπόικα γιλέκα σε ύφος Τζον Γουειν και κολεγιακά ζιλέ αλά Τζέιμς Στιούαρτ. Γνώστης της ιστορίας του κινηματογράφου, με πληθωρικό χιούμορ και μοναδικό ταλέντο ερμηνείας τα κόπιαρε και τα λανσάρισε όλα με πρωτοτυπία και συνεχείς επανεπινοήσεις του ίματζ του στη μικρή οθόνη και το μικρόφωνο δημιουργώντας πάταγο. Δεν λησμόνησε , όμως , ποτέ τη εθνική παραδοσιακή φορεσιά.
Ως εκ τούτου στη διαφήμιση για το περιοδικό του Crash ντύθηκε τσολιάς με φέσι και περήφανος έχοντας απέναντί του γιγαντοαφίσα της Ανγκελα Μέρκελ σήκωσε ηρωικά τη φουστανέλα δείχνοντας, υποτίθεται, στη γερμανίδα καγκελάριο τα απόκρυφά σημεία του ανδρισμού του. Κατέγραψε έτσι ως ανυποχώρητος και καταγγελτικός συμπολίτης της διπλανής πόρτας μια δημιουργικά ευφάνταστη σελίδα δημοσιογραφικής αντίστασης στην βασική εκπρόσωπο των μνημονιακών δανειστών. Μετά ήρθαν τα πρόστιμα για τις ύβρεις και τις προσβολές που εξαπέλυε κυρίως μέσω των ερτζιανών. Ειδικότερα για τον επαίσχυντο χαρακτηρισμό «ξεκωλιάρα» που χρησιμοποίησε για να «κατακεραυνώσει» τη Μέρκελ
Με τη δημοσιογραφία «μπλέχτηκε» στα πρώιμα νιάτα του. Αρθρογραφούσε στο περιοδικό «Εικόνες» και στις αθλητικές σελίδες της εφημερίδας «Μεσημβρινή» καλύπτοντας ποδοσφαιρικούς αγώνες. Φανατικός οπαδός του Παναθηναϊκού, οι ανταποκρίσεις του είχαν συνήθως πράσινες πινελιές , ενώ για χρόνια το γραφείο του κοσμούσε μια φωτογραφία του μαζί με το «στρατηγό» Μίμη Δομάζο , από την προ Γουέμπλει εποχή της ομάδας του τριφυλλιού. Πριν μπει με τα μπούνια στο πολιτικό ρεπορτάζ επί 22 χρόνια υπήρξε αστυνομικός ρεπόρτερ στην εφημερίδα «Βραδυνή». « Ήμουν βουτηγμένος μέσα στο αίμα, τις δολοφονίες, τα μαχαιρώματα, τις ληστείες» εξομολογούνταν πριν αυτοπροσδιοριστεί ως ο «πιο διεφθαρμένος των νοτίων Θαλασσών».
Γνωστός στο πανελλήνιο έγινε το 1988. Όντας ανταποκριτής του «Ελεύθερου Τύπου», κάνοντας ρεπορτάζ στο Λονδίνο όταν νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Χέρφιλντ ο Ανδρέας Παπανδρέου, μετέδιδε στην Αθήνα την κατάσταση της υγείας του τότε πρωθυπουργού ως πολύ χειρότερη σε σχέση με τα επίσημα ιατρικά ανακοινωθέντα. Εκνευρισμένος με τις κακοήθεις ανταποκρίσεις του ο αφοσιωμένος, σκιά και συνοδοιπόρος στη προσωπική ζωή και τη πολιτική σταδιοδρομία του Ανδρέα , Μιχάλης Ζιάγκας επιτέθηκε στο δημοσιογράφο με χαστούκια, μπουνιές και κλωτσιές ενώ τον κυνήγησε καθυβρίζοντας τον στο κήπο του νοσοκομείου. Αυτό ήταν.
Ως θύμα ξυλοδαρμού και μάλιστα από τον «ειδικό γραμματέα στο ιδιαίτερο γραφείο του πρωθυπουργού», δηλαδή από στέλεχος της πολιτικής εξουσίας , έγινε σε μια νύχτα διάσημος. Παράλληλα με τους μώλωπες απέκτησε πιστούς οπαδούς και θερμοκέφαλους εχθρούς. Ήταν αναγκαστικά το τίμημα της δημοσιότητας που πλέον τον περιέβαλλε άπλετα.
Εκείνη την εποχή συνεργαζόταν και με την Ρούλα Κορομηλά στην εκπομπή της «Μια καλημέρα είναι αυτή» που μεταδιδότανε από την κρατική τηλεόραση πριν πάει η παρουσιάστρια στον ΑΝΤ1. Αυτομάτως εκτός από τηλεοπτικό πρόσωπο ο Γιώργος Τραγκας είχε κατοχυρώσει και το όνομα του αδάμαστου κριτή της εξουσίας που πλήρωσε αλύπητα την αποκοτιά του να τα βάλει μαζί της. Και καθώς τον έπνιγε το άδικο επωμίστηκε το δικαίωμα και να καθυβρίζει τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Δεν του έλειπε το τσαγανό, αλλά διέθετε και το σχεδόν προνομιακό παραπονιάρικο ύφος να περιφέρεται περίπου ως κατατρεγμένος και επικηρυγμένος που προσπαθούσαν δήθεν να τον φιμώσουν άνομες εξουσίες . Εκείνα τα φεγγάρια συνέχισε με τη γραφίδα του να καυτηριάζει τη σχέση του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ με την Δήμητρα Λιάνη, την οποία και ανελέητα «στοχοποίησε».
Είχε μάλιστα την αποκλειστική πληροφόρηση για την πρόταση του Ανδρέα στη πρώην αεροσυνοδό, για την οποία φυσικά έγραψε κείμενο στην εφημερίδα του. Παρότι δεν έγραφε ψέματα , η είδηση έγινε αφορμή για ανελέητο πόλεμο της προσεχούς πρωθυπουργικής νύφης απέναντι του. Και τούμπαλιν. Μερικά χρόνια αργότερα σε δείπνο που παρέθεσε η Ζωή Λάσκαρη στους δυο τους στο Πόρτο Ράφτη, ώστε να λύσουν τις διαφορές τους, ο αδούλωτος Γιώργος κάλεσε, κηρύσσοντας εκεχειρία, τη Μιμή να χορέψουν ένα βαλσάκι σε ένα διπλανό χωράφι.
Ως δια μαγείας ένας φωτογράφος που βρισκόταν αναπάντεχα εκεί κατέγραψε με φλας το βραδινό ενσταντανέ. Τις επόμενες μέρες το περιοδικό του Crash κυκλοφορούσε με το τετ-α-τετ χορό τους στο εξώφυλλο. Απόδειξη ότι ο Τράγκας δεν κρατούσε μνησικακίες στα μέτωπα που άνοιγε αλλά επιμελημένα γνώριζε πώς μπορούσε να εκμεταλλευτεί εμπορικά τις περιστάσεις. Υπήρξε αναμφίβολα ταλαντούχος και σπεσιαλίστας της διπλής «πιρουέτας»
Η δεκαετία του ΄90 μεσουρανούσε ήδη ως πειστικός περφόρμερ της ελληνικής ραδιοτηλεόρασης. Και , φυσικά, ως ο πλέον καλοπληρωμένος. Τα ραδιοφωνικά του συμβόλαια, τον καθιστούσαν πιθανόν τον καλυτέρα αμειβόμενο παραγωγό στη Γηραιά Ήπειρο. Το ραδιοφωνικό του σουξέ με την εκπομπή «Εν Αθήναις» που ξεκίνησε το 1992 στο ραδιόφωνο του παλιού ΣΚΑΙ , έσπαγε κάθε ρεκόρ με ακροαματικότητα 50% στις μετρήσεις. Ηταν η εποχή που πρωτοστατούσε στον πόλεμο εναντίον του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με «αθυρόστομη έως και βορβορώδη γλώσσα», όπως την χαρακτήριζε τότε ο θιγόμενος πρωθυπουργός.
Την τεχνική του την εξέλιξε με τη θεατράλε ερμηνεία του και βασική συνταγή «πρώτα ύμνους και μετά πολεμική». Ενδεχομένως και με μια ριπή λάσπης από τον ανεμιστήρα. Την ίδια εκπομπή μετέφερε με τους ανεπαίσθητους λυγμούς και τους μεταλλικούς λαρυγγισμούς και στους άλλους σταθμούς στους οποίους κατά καιρούς συνεργάστηκε κοντά 30 χρόνια ( Flash του Κόκκαλη, ΣΚΑΙ του Αλαφούζου , Planet του Ανδρουλιδακη, Real του Χατζηνικολάου, Παραπολιτικά του Κουρτάκη κλπ ) πάντα με αστρονομικές αμοιβές. Τα τηλεοπτικά του σόου, Χωρίς Αναισθητικό, Viva, Ελεύθερος Σκοπευτής είχαν υψηλή τηλεθέαση.
Σκηνοθετούσε τον εαυτό του με το ζήλο ηθοποιού που έμπαινε στο πετσί του ρόλου του παραδίδοντας ψυχαγωγία και ενημέρωση μοιρασμένες σε ίσους τόνος. Αναμφισβήτητα χαρισματικός κατέγραψε ένα μοναδικό φαινόμενο πλασάροντας τον εαυτό του στα σύγχρονα ελληνικά μίντια. Με μούτες κομπέρ σαν σε επαρχιακό βαριετέ έπαιρνε αμπάριζα με το στόμα τους ντόπιους και ξένους πολιτικούς κερδίζοντας τη συμπάθεια, την αποδοχή , το χειροκρότημα του κοινού που τον έβλεπε ή τον άκουγε σαν τρυφερό γατούλη που έβγαλε ξαφνικά νύχια.
Περπατημένος, φωνακλάς, αυτοσαρκαζόμενος , χωρατατζής, Ελληναράς, λαϊκιστής, Δεξιός, εθνικοπατριώτης, ο μπαρουτοκαπνισμένος “γερόλυκος” της δημοσιογραφίας που υπηρετούσε, στάθηκε ακλόνητος επί δεκαετίες στο αφρό του εγχώριου μηντιακού στερεώματος. Αναπόδραστα και με γερό κομπόδεμα- πλούσιος όπως με ειλικρίνεια αλλά και με κάποια γαρνιτούρα κομπασμού ομολογούσε. «Φράγκα» τον αποκαλούσε ο μακαρίτης Νίκος Κακαουνάκης, ενώ άλλοι με προφανή ζήλια τον φώναζαν «τράμπα» ή «δάγκα».
Δεν συμμεριζόταν τις χολερικές προσφωνήσεις. Αδιαφορούσε γράφοντας τη δική του σάγκα στα ΜΜΕ. Στη πραγματικότητα ήταν αυτό που κοινώς λέγεται «σφιχτοχέρης», καθώς υπήρξαν εποχές που πλήρωνε του συνεργάτες του σποραδικά, με μηδαμινούς μισθούς και μάλιστα ύστερα από κλήρωση για την αμοιβή του καθενός. Η αλήθεια είναι ότι κανείς από αυτούς δεν έφευγε από πλάι του γιατί πίστευε ότι αγκαλιαζόταν από την αίγλη του επιτυχημένου τηλεοπτικού οικοδεσπότη και ραδιοφωνατζή με την αδιύλιστη από το καθωσπρεπισμό της καθημερινότητας θεατρικότητα.
Δεν μπορεί, όμως να μην παραδεχτεί κανείς ότι διέθετε μια μοναδική ικανότητα στις μπίζνες. Και όχι μόνο γιατί εισέπραττε άνω των 2 και πλέον εκατομμύριων ευρώ από κρατική διαφήμιση στην φτωχική, λίγων εκατοντάδων φύλλων κυκλοφορίας, πλην τίμια και αδέσμευτη εφημερίδα του «Χώρα». Το έντυπο του ενθυλάκωνε το 6% της κρατικής διαφήμισης ενώ εκπροσωπούσε μόνο το 0,3% της κυκλοφορίας του ημερησίου Τύπου.
Πραγματικό θαύμα, αν όχι εξωγήινη δεξιότητα. Το επιχειρηματικό του δαιμόνιο , ωστόσο αποδείχτηκε περίτρανα όταν επιβεβαίωσε με επάρκεια το ταλέντο και την αποτελεσματικότητα ενός μετρ των ντιλ. Κατάφερε , γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να εκποιήσει αντί υψηλού αντιτίμου , το εκδοτικό γκρουπ της εφημερίδας ”Χώρα, ,να εκχωρήσει το τίτλο της εφημερίδας Derby Sports στον εκδότη της εφημερίδας «Ποντίκι», Αντώνη Δελατόλα και να πουλήσει το ιδιοκτησίας του ΚΑΝΑΛΙ 10 στον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη και στον συνεργάτη του Πέτρο Κυριακίδη.
Οι υπόλοιπες εκδοτικές του προσπάθειες με τις εφημερίδες «Απόφαση» , «Press Time» , «Financial Box » «Profit», «Ανεξαρτησία» δεν είχαν ανάλογη πλουσιοπάροχη έκβαση, ούτε γαλαντόμο κρατική διαφήμιση , πριν βάλουν οριστικό λουκέτο στη έκδοσή τους και αφήσουν στην ψάθα τους εργαζόμενους τους. Παρόλα αυτά χάρη στις αμοιβές του , τις πωλήσεις μερικών εκ των δημιουργημάτων του και τα έσοδα που του απέφεραν επέτρεπαν σε αυτόν το διαμορφωτή της κοινής γνώμης να διαβιεί πολυτελώς ως λεβέντικο μέλος της οικονομικής αφρόκρεμας που τόπου.
Ο Γιώργος Τράγκας με τη σύζυγό του Μαρία Καρρά και το αγαπημένο σκυλάκι τους τον Αστερίξ
Μετακινούνταν με Πόρσε Καγιέν, παλαιό μοντέλο και διέμενε σε βίλα στην Εκάλη , την οποία αγόρασε από το βιομήχανο Χρυσαφίδη, τα μελή της οικογένειας του οποίου είχαν βρει φρικτό θάνατο στον ίδιο χώρο από τον Ταϊλανδό μπάτλερ της το μακρινό 1991. Στο εν λόγω σπίτι υπήρχε και ένα ενυδρείο με τροπικά ψάρια , στο καθένα εξ΄ αυτών αναλόγως μεγέθους, ευελιξίας, επιθετικότητας και καταβροχθίσματος τροφής είχε χαρίσει ονόματα εκ των πρωταγωνιστών της πολιτικής και επιχειρηματικής ζωής της χώρας. Διατηρούσε ακόμη οικία στη Νίκαια της Νότιας Γαλλίας , ενώ φημολογούνταν ότι είχε αποκτήσει διαμέρισμα στο Παρίσι και γραφείο στο Μονακό. Ουδέν το μεμπτόν είχε ουδείς να του προσαψει, κάτι το επιβαρυντικό.
Τα χρήματα για τις ατομικές επενδύσεις του τα κέρδισε με τη δουλειά του ή τσόνταρε σε αυτά με κάποια δάνεια από τη Κύπρο , όπως κυκλοφορούσε. Δεν τα έκλεψε, όμως, όπως ισχυριζόταν. Ωστόσο τον Οκτώβριο του 2012,αποκαλύφθηκε ότι το όνομα του περιλαμβανόταν στην περιβόητη λίστα Λαγκάρντ . Τότε αρχικά έκανε λόγο πως το όνομα του είχε «συρραφτεί» προκειμένου να εξυπηρετηθούν διάφορες «σκοπιμότητες, πολιτικής και ηθικής σπίλωσης» , προερχόμενες από τους «γενετικά άρρωστους Γερμανούς , τους αιώνιους εχθρούς της Ελλάδας» Και αφού πέρασε οργίλος και ωρυόμενος γενιές δεκατέσσερις τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Λουκά Παπαδήμο , απέδωσε το καλώς νοούμενο «θράσος» του στη παιδική του αθωότητα και στη συνέχεια ο αενάως συναισθηματικός Γιώργος έκλαψε παραδεχόμενος τελικά ότι είχε βγάλει χρήματα στην Ελβετία στο παρελθόν.
Ισχυρίστηκε πάντως ότι τον εν λόγω λογαριασμό στην ελβετική τράπεζα HSBC τον έκλεισε πριν από το 2001 και τόνισε ότι είχε υποστεί δεχθεί από δεκάδες από όλες τις υπηρεσίες του κράτους «εν καιρώ ειρήνης και εν καιρώ κατοχής». Ως αντικατοχικος άλλωστε είχε καλέσει τον Απρίλιο του 2013 στη τηλεοπτική εκπομπή του τους ναζιστές χρυσαυγίτες, τότε βουλευτές και σημερινούς τροφίμους των φυλακών Κορυδαλλού , τους οποίους με αστεϊσμούς , φραστικές ντρίμπλες και σιωπές σχεδόν τους ξέπλυνε στο κοινό της εκπομπής του.
Στον αναβρασμό των τότε οικονομικών αποκαλύψεων έστειλε επιστολή στο Κώστα Χαρδαβέλλα που είχε ανησυχήσει για το θέμα γράφοντας του «….Μη φοβάσαι, νεκρό μπορεί να με δεις, «κιμά» όμως ΠΟΤΕ». Οι αρχικές αντιδράσεις των οπαδών των οπαδών των λατρεμένων ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών του- οι οποίοι ταυτίζονταν με όσα ενσάρκωνε ο πολύπειρος δημοσιογράφος και άφοβος εκδότης με τον Μεταξουργιωτικό εγωισμό - διαμήνυαν σε όλους τους τόνους :« Σταυρώνουν το Γιώργο» , «κυνηγάνε το θρυλικό Ράμπο του ρεπορτάζ» , «φιμώνουν τον ατρόμητο αντίπαλο του μνημονίου».
Οι διαμαρτυρίες καταλάγιασαν αφότου το Μάιο του 2014 ασκήθηκε σε βάρος του ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για ανακριβή δήλωση πόθεν έσχες καθώς από έρευνα που διενεργήθηκε, προέκυψαν περιουσιακά στοιχεία του, ύψους άνω των 10 εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία φέρεται να μην είχαν δηλωθεί νόμιμα. Διώχθηκε πάντως σε βαθμό πλημμελήματος. Οι απανταχού υποστηρικτές του, όμως, σιώπησαν εντελώς όταν , σύμφωνα με δημοσιεύματα για τη πολύκροτη υπόθεση των Εγγράφων του Παναμά, το 2016 βρέθηκαν offshore εταιρίες στο όνομα του. Απτόητος ο Τράγκας συνέχισε την ατάραχη διαδρομή του έμπειρου ανθρώπου που έχουν δει πολλά τα μάτια του.
Αρνούμενος τις αδικίες που είχαν σωρεύσει πάνω του μεροληπτικές εξουσίες δεν κατέπεσε θρηνώντας, που το είχε εύκολο, για τη μονομέρεια και τις, προκαταλήψεις εις βάρος του. Και στη Μύκονο πήγαινε τα καλοκαίρια και για ανανέωση των γαμήλιων όρκων του έφθασε ως στο Λας Βέγκας με τη αξιοπρεπή σύζυγο του Μαρία Καρρά και το αγαπημένο σκυλάκι τους τον Αστερίξ παράνυφο μπροστά στο «παπάς» που έφερνε «φτυστός» φυσιογνωμικά αν δεν ήταν μετενσάρκωση , στον Έλβις Πρίσλεϊ. Ο αθεράπευτα ρομαντικός αλλά και ασυναγώνιστος φαρσέρ Τράγκας διασκέδαζε με ένα χαρωπό προσωπικό γεγονός την σοβαροφανή έως άγαρμπη εικόνα του στα κεντρικά δελτία ειδήσεων διάφορων τηλεοπτικών σταθμών όπου ὑποκρινόταν τον αξιόπιστο και αντικειμενικό πολιτικό σχολιαστή. Τη στιγμή , μάλιστα, που φιλοδοξούσε να μπει στην ενεργή πολιτική.. Με τη γυναίκα της ζωής του, άλλωστε , η οποία έχει καταγωγή από την Έδεσσα και τον χωριζει ηλικιακά μαζί της 29 χρόνια είχε ήδη τελέσει και πολιτικό και θρησκευτικό γάμο. Στο παρελθόν υπήρξε άλλες δύο φορές παντρεμένος. Με την πρώτη του σύζυγο έμεινε 16 χρόνια μαζί, με τη δεύτερη συμβίωσε άλλα 11. Από αυτούς του έγγαμους δεσμούς του απέκτησε τους δυο γιους του Γιάννη και τον Φρέντι, ενώ ο πρώτος τον κατέστησε παππού χαρίζοντας του το πρώτο του εγγόνι.
Μέχρι να προσβληθεί από το κορωνοϊό ο Γιώργος Τράγκας εργαζόταν πυρετωδώς και για τον πολιτικό του φορέα, Ανυποχώρητος μέχρι τέλους στις επάλξεις υπομένοντας αγόγγυστα τις δυσκολίες του εγχειρήματος ευελπιστούσε να εισέρθει στη Βουλή . Η πανδημία , δυστυχώς , τον εξάντλησε και τελικά τον εξόντωσε πριν ξεδιπλώσει τα σχέδια του και υλοποιήσει τα πολιτικά όνειρα του. Η αποτίμηση του ως δημοσιογράφου και εκδότη καθώς και η συνεισφορά του στα εγχώρια ΜΜΕ της τελευταίας 30ετίας, μέλλει να γίνει εν καιρώ. Θ α παραμείνει ωστόσο στη μνήμη των αναγνωστών, ακροατών και τηλεθεατών του ως μια οικείας πλην φορτισμένη φιγούρα που με τον τρόπο της, καλώς ή κακώς υπήρξε επιδραστική. Πολλοί την απεχθάνονταν για το ύφος της δουλειάς του αλλά στην πραγματικότητα κανένας δεν την μίσησε. Υπενθυμίζοντας ίσως με την απώλεια του πως για να επιβιώσει κανείς σε ένα αμείλικτο τοπίο , συχνά είναι απαραίτητο να δώσει μάχη. Και για να δώσει μάχη, πρέπει να λερωθεί.
Ειδήσεις σήμερα:
Μετάλλαξη Όμικρον: Τα κρούσματα, η διασπορά και οι φόβοι των ειδικών
Στάθης Παναγιωτόπουλος: «Τρικυμία» στο «Ράδιο Αρβύλα» εξαιτίας του revenge porn
Χριστούγεννα με ασφάλεια στις εκκλησίες και εμβολιασμός των ιερέων
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr