«Την ημέρα Βαγγέλης, τη νύχτα Καιτούλα»: Η εξομολόγηση μιας τραβεστί στη Ρόδο

Την εξομολόγηση μιας νεαρής τραβεστί που ζει μια διπλή ζωή, περνώντας τη μέρα της ως αγόρι ενώ τη νύχτα «μεταμορφώνεται» στην εργάτρια του σεξ «Καίτη» φιλοξενεί το rodiaki.gr. Στην συνέντευξη που παραχώρησε η «Καίτη», που βρίσκεται 17 χρόνια στη Ρόδο και κατάγεται από άλλη χώρα, μιλάει για τη ζωή της στην Ελλάδα, επισημαίνοντας ότι οφείλει «ένα μεγάλο ευχαριστώ» στη χώρα που την βοήθησε και την έκανε να νιώσει σαν να «γεννήθηκε ξανά». «Για εμένα όλοι οι Έλληνες είναι καλοί, δεν έχω γνωρίσει κακούς Έλληνες. Κανένας δεν μου φέρθηκε άσχημα» σημειώνει μεταξύ άλλων, και μιλά για το παρελθόν της στις ερωτικές σχέσεις, τα διάφορα επαγγέλματα που έκανε, της διαφορές ανάμεσα στην καθημερινότητα που βιώνει την ημέρα, και τη ζωή της νύχτας ως «Καίτη».

Μεταξύ άλλων, εξηγεί πότε συνειδητοποίησε ότι διέφερε από τα άλλα αγόρια, τους λόγους που φοβάται να πάρει ορμόνες, και πώς είχε φτάσει κάποτε στα πρόθυρα του γάμου με μια γυναίκα.

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξη στη Ροδιακή:

Τι ένιωθες από μικρή;

Ήθελα να είμαι αυτό. Από 10 χρονών θυμάμαι ότι μου άρεσαν τα αγόρια, με τα κοριτσάκια ήμουνα φίλη. Με την οικογένειά μου δεν είχα πρόβλημα γιατί η μάνα μου το κατάλαβε, αλλά ποτέ δεν είχαμε συζητήσει τι είμαι εγώ. Μόνο μια φορά στα 16 μου, με ρώτησε. Ντράπηκα να της πω. Μου λέει: «θέλω να ξέρω για να μπορώ να σε προστατεύσω, να νιώθεις μια ασφάλεια». Λέω «όχι μαμά, όχι»! Από ντροπή είπα «όχι». Μου είπε να το σκεφτώ και να μην ντραπώ να της το πω. Από τότε δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ. Πριν από τρία χρόνια πέθανε και μου είπε η αδελφή μου (είμαστε έξι αδέλφια, εγώ είμαι η μικρή), «η μάνα μας, μάς έχει μαζέψει και είπε σε όλους μας να μην ασχολούμαστε μ’ εσένα, τι είσαι και τι δεν είσαι. Ευτυχώς τ’ αδέλφια μου μ’ αγαπάνε πολύ. Με ψάχνουνε κάθε μέρα. Τα δύο που είναι αγόρια είναι λίγο πιο μαζεμένα, ντρέπονται να μιλάνε. Δεν μ’ έχουνε δει γυναίκα στην πατρίδα μου. Ρωτάνε: «έχεις λεφτά;» Τότε που ήρθα στη Ρόδο δεν ήτανε τόσο ανοιχτά τα πράγματα, τώρα είναι. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελλάδα. Η Ελλάδα μ’ έχει βοηθήσει στη ζωή μου. Σαν να γεννήθηκα ξανά εδώ. Για εμένα όλοι οι Έλληνες είναι καλοί, δεν έχω γνωρίσει κακούς Έλληνες. Κανένας δεν μου φέρθηκε άσχημα. Και να μου πουν κάτι εκεί που περνάω από τον δρόμο και πάω για ποτάκι... Και να μου πουν κάτι τα μικρά παιδάκια... Περνάω και λένε «τραβέλι», εγώ δεν δίνω σημασία, απλώς γυρίζω και λέω: «δεν πειράζει μωρό μου, έτσι μ’ αρέσει κι εσύ κάποια στιγμή θα καταλάβεις». Γιατί άμα γυρίσεις και πιάσεις με το κακό, αγριεύονται οι άνθρωποι.

Τι είσαι τελικά; Έχω για σένα ένα μεγάλο ερωτηματικό!

Την ημέρα είμαι άλλος. Δεν βάφομαι, είμαι όπως είναι όλα τα αγοράκια. Την ημέρα είμαι ένα όμορφο παιδί, όπως λένε όλοι και πάω για καφεδάκι. Γιατί δεν μπορώ να βαφτώ την ημέρα. Την ημέρα με λένε, Βαγγέλη. Την ημέρα δεν μπορώ να βαφτώ πρέπει να έχω κάνει κάποια εγχείρηση, κάπου. Εγώ όμως δεν έχω αγγίξει το σώμα μου καθόλου. Τη νύχτα βάζω την ξανθιά περούκα, έχω κάνει λέιζερ να μην βγαίνουν τα γένια μου... Αν έπινα ορμόνες δεν θα χρειαζόταν να κάνω λέιζερ. Όμως δεν θέλω να πίνω ορμόνες γιατί σε μεγαλύτερες ηλικίες βγαίνουν προβλήματα. Εμένα με θέλουν τα αντράκια έτσι όπως είμαι. Μου λένε: «δεν μας πειράζει, είσαι όμορφη, δεν λες ποιοι είναι οι πελάτες σου, μιλάς γλυκά...».

Ξέρουν οι άντρες όταν έρχονται ότι δεν είσαι χειρουργημένη;

Έχει κάποιους που μπερδεύονται. Όπως με βλέπουνε στο Facebook με ρωτάνε «είσαι γυναίκα»; Κι εμένα μου έρχεται λίγο παράξενο γιατί νομίζω ότι μ’ έχουν γνωρίσει ότι δεν είμαι γυναίκα. Τους λέω: «μωρό μου, είμαι τραβεστί, δεν είμαι γυναίκα. Είμαι ενεργή, παθητική και άμα ενδιαφέρεσαι...». Πάω μόνο με Έλληνες. Δεν μπορώ, δεν μου βγαίνει με άλλους λαούς. Οι Έλληνες δεν μ’ έχουν προσβάλει, δεν μ’ έχουν χτυπήσει, δεν φεύγουν χωρίς να πληρώσουν. Αν κάποιος δεν έχει εκείνη τη μέρα τόσα, του λέω «δεν πειράζει, μωρό μου, αφού σε ξέρω, με ξέρεις, έλα». Την άλλη φορά, βγάζει και μου δίνει παραπάνω.

Ποιοι σου έρχονται; Ηλικίες, οικογενειακή κατάσταση;

Έρχονται διάφοροι. Τώρα δεν μπορώ να σου πω γιατί δεν μιλάω με τους πελάτες. Από τη στιγμή που έρχεται δεν ρωτάω τίποτα και του λέω: «άμα θες να πεις το όνομά σου, πες το. Αν δεν θες, εγώ δεν θέλω να ξέρω»...

Εσύ όμως τους λες! Τι τους λες, «Καιτούλα»;

Ναι! Μου το έδωσε μία άλλη τραβεστί, μου λέει «Καίτη», σου πάει.

Νεαροί έρχονται;

Όχι, δεν προτιμώ μικρά παιδάκια, δεν μ’ αρέσουν. Δεν θέλω 25-27 χρονών, δεν μπορώ. Είναι μικρά παιδιά. Προτιμώ από 32-35 και προς τα πάνω.

Αυτός ο άντρας που έρχεται σε μια κοπέλα σαν εσένα, είναι άντρας-άντρας, λες εσύ;

Σ’ εμένα οι πιο πολλοί είναι άντρες. Ένας άντρας όταν έρθει βλέπει εσένα αν είσαι όμορφη και μετά βλέπει το δωμάτιο. Αν δεν είναι καθαρό και τακτοποιημένο δεύτερη φορά, δεν θα ‘ρθει.

Πόση ώρα μπορεί να μείνει;

Όχι παραπάνω από 20-25 λεπτά. Ένας πελάτης παραπάνω από μισή ώρα, δεν κάθεται.

Έχεις πολλή δουλειά;

Παλιά είχε πολλή δουλειά, για όλους μας. Πριν από 8 χρόνια, ας πούμε. Θα σταματήσω σε δυο-τρία χρόνια γιατί δεν υπάρχει δουλειά. Και ο κορωνοϊός έχω ακούσει δεν θα σταματήσει τόσο εύκολα. Και οι γυναίκες κλαίνε, όχι μόνον οι τραβεστί. Δεν υπάρχουν χρήματα. Και μπορεί οι άντρες να βρίσκουν γυναίκες έτσι, χωρίς πληρωμή. Εγώ δουλεύω μόνο βράδυ. Η μέρα δεν μ’ αρέσει. Τις τρεις μέρες, μπορεί να έχω δυό-τρεις άντρες. Και οι άντρες όλοι δεν ζητάνε γυναίκες σαν εμένα, μόνο οι πιο ελεύθεροι, οι πιο απελευθερωμένοι. Θα σταματήσω κάποια στιγμή. Εμένα μ’ αρέσει να βγαίνω βαμμένη, ντυμένη για ποτό. Αυτό μ’ αρέσει. Πιο πολύ γι’ αυτό ντύνομαι και φτιάχνομαι. Γιατί όταν βγω νιώθω γυναίκα, ακριβώς γυναίκα. Αυτό γουστάρω. Με το μακιγιάζ μου... Όχι τόσο για τους πελάτες, για μένα.


Με την αστυνομία έχεις προβλήματα;

Μας κυνηγάνε, την καθεμία από εμάς, να δουν αν έχεις μπλέξει με ναρκωτικά, αν έχεις μπλέξει με χασίσια. Μ’ έχουν ελέγξει πολλές φορές. Και για το θέμα αν έχω νταβατζή μ’ έχουν ρωτήσει, οι άνθρωποι. Δεν χρειάζομαι εγώ τέτοια πράγματα. Βγαίνω κάθε νύχτα στα μπαράκια. Όταν είμαι μόνη στο σπίτι δεν μπορώ να κάτσω, νιώθω μοναξιά. Κάποιοι μου λένε: «γιατί δεν βρίσκεις έναν άνθρωπο;». Είναι δύσκολο. Αν είσαι αυτό που είμαι εγώ, δύσκολο να βρεις έναν άνθρωπο να σε θέλει δίπλα του. Και γκέι να είσαι. Γκέι δεν μένει πολύ καιρό με γκέι. Κάποιος άλλος θα του αρέσει μετά.

Εσένα σε πλησίασε κάποιος που ήθελε να παίξει αυτόν το ρόλο, τον ρόλο του νταβατζή;

Δεν σε άκουσα, γιατί απ’ έξω σταμάτησε μηχανάκι... Ίσως κάποιος γνωστός. Όχι, ποτέ. Εγώ έγινα τραβεστί εδώ στη Ρόδο. Μ’ έχουνε κάνει κάποιες φίλες τραβεστί. Και γκέι που ήμουνα πάντα έβαζα λίγο μολύβι κάτω στο μάτι. Μου λένε: «σου πάει το μακιγιάζ. Γιατί δεν γίνεσαι αυτό που γουστάρεις; Γουστάρεις να είσαι γυναίκα; Σ’ αρέσει;». Λέω: «ναι, πολύ, αλλά πώς να το κάνω;». Και μου δείξανε τι να κάνω. Από μικρή στη χώρα μου, έκανα μάσκες στην αδελφή μου, την έβαφα και ένιωθα σαν να είμαι εγώ. Ένα πράγμα να ξέρετε εδώ στην Ελλάδα: σαν την Ελλάδα δεν υπάρχει, σαν τον Έλληνα δεν υπάρχει. Δεν είχα να φάω. Από εκκλησίες μου έδιναν φαγητό, μου πλήρωσαν ενοίκια...


Με το παντελόνι σου, με το πουκάμισό σου θα πας στο σούπερ μάρκετ; 

Την ημέρα κανονικά.

Το ξέρουν ότι την ημέρα είσαι αγόρι και το βράδυ είσαι αυτή η κούκλα; 

Νομίζω, ναι. Με έχουν δει. Όμως σε κάθε σπίτι που πάω να μείνω δεν δίνω δικαιώματα. Ούτε φασαρία να κάνω, ούτε παρέες και μουσικές. Ποτέ. Εμένα μ’ αρέσει όταν είμαι στο σπίτι, ησυχία να έχω.

Πηγαίνεις και σε άλλα νησιά;

Πήγα Πάτμο, πήγα Σύμη... Και βάφτηκα και πήγα στα μπαράκια. Πήγα για να ξεφύγω, βάφτηκα... Βρήκα ένα αγόρι δεν του πήρα λεφτά, το έκανα για εμένα, για να δω αν μπορώ να κάνω σχέση με κάποιον.

Μπορείς;

Εγώ μπορώ. Αλλά είμαι πολύ ειλικρινής άνθρωπος και δεν θέλω να με προδώσει ο άλλος. Πριν γίνω τραβεστί είχα αγαπήσει στην πατρίδα μου ένα αγόρι πέντε χρόνια και για εμένα υπήρχε μόνο αυτός. Πάντα ήθελα να έχω κανονική οικογένεια, να είμαι παντρεμένη, να έχω παιδιά, αλλά έτσι γεννήθηκα.


Αυτή τη δουλειά γιατί την κάνεις; Γιατί σ’ αρέσει; Για τα χρήματα;

Μ’ αρέσει, να είμαι έτσι. Βαμμένη, ντυμένη. Αλλά πρέπει να είσαι εντελώς γυναίκα, ν’ αλλάξεις εντελώς για να μην πας για λεφτά. Όταν είσαι έτσι όπως είμαι εγώ...

Ως αγόρι πώς είσαι;

Σκούρος καστανός. Και μετά φοράω τα ωραία μου μέικ απ... Εδώ βάζω λίγο πούδρα. Δεν έχω φτιάξει ούτε στήθος. Θέλω να βάλω στήθος. Φοβάμαι να πίνω ορμόνες. Θέλω να κάνω χειρουργείο, αλλά οι αντρικές πρέπει να φύγουν από το σώμα σου. Ξέρεις τι είναι αυτό για το σώμα;

Πόση ώρα σου παίρνει για να γίνεις από αγόρι, γυναίκα;

Το μακιγιάζ μου είναι 10 λεπτά, 15 λεπτά. Βάζω το μέικ απ, μπαμ, μπαμ, μπαμ. Βάζω σκιά λίγο, δεν θέλω να είμαι φορτωμένη, όσο πιο απλή είσαι τόσο πιο ωραία είσαι, πάνω από το βλέφαρο μια γραμμή τραβάω, αυτά. Τους βλέπω τους άντρες στη Ρόδο και θέλω ένα μεγάλο κρεβάτι από εδώ μέχρι το Μαντράκι, να τους βάλω όλους τους Έλληνες πάνω, να έχω για κάθε μέρα. Για εμένα άσχημος Έλληνας, δεν υπάρχει.


Έχεις διώξει κάποιον άντρα;

Ο Έλληνας όταν πάει για τέτοιο ραντεβού πάντα είναι καθαρός. Και να έχει κάνει μπάνιο μπαίνει στο μπάνιο, να πλυθεί. Είναι νόμος. Του λέω: «μωρό μου, μπες να πλυθείς πρώτα» είναι νόμος, όχι σε εμένα μόνο.

Προφυλακτικό;

Πάντα. Δεν θα σκεφτείς αυτός που ήρθε τι ήταν. Κι οι πιο πολλοί το έχουν στην τσέπη. Έχω πελάτες που είναι σταθεροί. Με παίρνουν τηλέφωνο, ξέρουν τις ώρες που δουλεύω. Δεν μ’ ενοχλούν την ημέρα. Η Ελλάδα μού έχει δώσει δικαιώματα: να βαφτώ και να είμαι αυτό που είμαι. Στη δική μου χώρα υπάρχουν τραβεστί, αλλά τους κοροϊδεύουν. Εγώ θέλω να βαφτώ και να πάω για ποτό, να νιώσω ωραία σαν γυναίκα. Ασ’ την τη δουλειά, θα δουλέψω αύριο. Να διασκεδάσω, να δω κόσμο που μ’ αγαπάει. Πάω πίνω το ποτό μου, χορεύω, χορεύω πολύ ωραία και το θέλουνε οι άνθρωποι. Δεν πίνω, μόνο τόσο λίγη βότκα πίνω.

Με γυναίκα ήσουνα ποτέ;

Ναι, στα 20 μου, στην πατρίδα μου έκανα σχέση με μία κοπέλα, για τρία χρόνια. Αλλά και πάλι είχα κρυφή ζωή. Είχα προδώσει την κοπέλα, πήγα και με αγόρι. Το σώμα μου ήθελε αγόρι και ήταν ένας πόλεμος στην ψυχή μου. Και μιλούσαμε για γάμο! Δεν είχα δικαίωμα να της το κάνω αυτό. Εγώ έπρεπε να κάνω άλλη ζωή. Τώρα την είδα που πήγα, παντρεύτηκε, έκανε παιδιά. Μου είπε «σ’ ευχαριστώ που μου το είπες».

Είναι κάποιοι που ζουν διπλή ζωή! Που κάνουν ένα γάμο για κάλυψη.

Ναι, για εμένα δεν είναι σωστό αυτό.

Δεν είναι διχασμένη προσωπικότητα κάποιος που τη νύχτα είναι γυναίκα και την ημέρα αγόρι; Δεν υπάρχει σύγκρουση μέσα σου;

Ούτε εγώ μπορώ να το πιστέψω. Βλέπω στον καθρέφτη ένα... Γιατί είμαι όμορφος την ημέρα, δεν είμαι άσχημος και μου το λένε. Και πολλές κοπέλες μου λένε: «γιατί δεν είσαι άντρας ακριβώς, να σε παντρευτώ;». Δεν είμαι τόσο όμορφος, απλώς είμαι συμπαθητικός. Δεν ξέρω κι εγώ τον εαυτό μου ρωτάω, πολλές φορές, πώς γίνεται αυτό το πράγμα. Πώς τα κατάφερα να το κάνω έτσι χωρίς να το καταλάβω κι εγώ. Και σκέφτομαι πολλές φορές γι’ αυτό το πράγμα. Αλλά, ξέρεις, μ’ αρέσει και νιώθω πιο ωραία όταν έρχεται η νύχτα. Νιώθω πιο άνετα, νιώθω ότι είμαι εγώ. Την ημέρα δεν νιώθω ότι είμαι εγώ. Σαν να είμαι κάποιος που είναι καλεσμένος, ήρθε για την ημέρα και πρέπει να φύγει. Αυτό νιώθω.

Τι μου λες τώρα...

Έχω κάτσει κι έκλαψα πολλές φορές στη ζωή μου. Γιατί, Θεέ μου, μ’ έβγαλες έτσι. Γιατί δεν μπορούσα να είμαι όπως είσαι τώρα εσύ. Και πίστεψέ με 70-80% από εμάς, το θέλουν. Εγώ θα ήθελα να είμαι ένα θηλυκό σαν εσένα. Γιατί τώρα άντε και κάποιος να ‘ρθει να μου κάνει παράπονο ή να με κλείσει μέσα γι’ αυτό που κάνω, να μου κάνει δικαστήριο ότι είμαι τραβεστί... Δεν με πειράζει. Ξέρεις γιατί; Δεν έχω να χάσω τίποτα. Να έχω παιδιά και οικογένεια να το παλέψω. Τώρα; Άσε που δεν έχω ενοχλήσει κανέναν, δεν έχω δημιουργήσει πρόβλημα. Αυτή την ερώτηση που μου κάνεις μου την έχουν κάνει άνθρωποι που μ’ αγαπάνε. Είπαν σ’ έναν πελάτη: «μια δημοσιογράφος θα πάει στην Καιτούλα»! Κι εκείνος είπε: «η Καιτούλα, δεν έχει τίποτα να κρύψει...».

Το πρωί ποιος ξυπνάει; Ξυπνάει η Καιτούλα ή ξυπνάει ο Βαγγέλης;

Το πρωί ξυπνάει ο Βαγγέλης. Δεν είμαι πολύ χαρούμενος, μη νομίζεις. Το πρωί καθόλου δεν είμαι χαρούμενος. Δεν νιώθω καλά. Σηκώνομαι, το πρώτο που κάνω ετοιμάζομαι, το μπανάκι, αυτά, έχω ζωάκια στον δρόμο που τα ταΐζω. Μετά ξεκινάω καθαριότητα στην κάμαρα και στο μπάνιο. Ετοιμάζομαι και πάω συνήθως να πιω καφέ σ’ ένα συγκεκριμένο μαγαζί, μετά σε κάποια φίλη, να κάτσω λίγο. Θέλω να περάσω τη μέρα μου ωραία γιατί νιώθω πολύ μοναξιά. Έχω δοκιμάσει δυο-τρεις φορές να είμαι βαμμένη και να βγω την ημέρα. Αλλά δεν θέλω να δώσω δικαιώματα στη γειτονιά. Γιατί η γειτονιά με βλέπει την ημέρα ένα όμορφο αγοράκι και δεν μπορεί να μου πει κανείς τίποτα. Και το βράδυ με βλέπουν στις 12:00-12:30 που βγαίνω για τα μπαράκια. Μια μέρα μου φώναξε κάποιος από πάνω: «Κούκλααα..., όμορφη είσαι...», λέω: «ευχαριστώ»... Εγώ και μπερδεύομαι, οι άνθρωποι δεν θα μπερδεύονται; Την ημέρα σκούρος καστανός και τη νύχτα ξανθιά. Και δεν μοιάζουμε καθόλου, είμαστε η μέρα με τη νύχτα. Κάνω δυο ζωές. Δυο ζωές κάνω. Και λέω καμιά φορά: «πώς το παλεύω»... Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Από δω αντρικά ρούχα, από δω γυναικεία ρούχα. Τι γίνεται εδώ πέρα; Και σκέφτομαι καμιά φορά: «γιατί να μη βγαίνω κάθε μέρα βαμμένη, ντυμένη». Με παίρνει κάποιος τηλέφωνο, ήμουν στο κρεβάτι, αγόρι. Του λέω: «μωρό μου, άμα θες να περιμένεις σε 20 λεπτά, θα είμαι έτοιμη. Σηκώνομαι, είχα κάνει μπάνιο, όλα...». Σηκώνομαι, βάζω το μέικ απ μου, βάζω τη σκιά μου, τραβάω δύο γραμμές, πούδρα βάζω λίγο, δεν μ’ αρέσει να βάζω πούδρα πολύ, βάζω το άρωμα κι εντάξει. Έχω μάθει. Στην αρχή ήθελα μιάμιση ώρα να φτιαχτώ.

Τις γιορτές τι θα κάνεις, σ’ έχουν καλεσμένη;

Ου, ου..., η μισή Ρόδος μ’ έχει καλέσει, αλλά δεν θέλω να πάω γιατί τρώω και δεν θέλω να παχαίνω. Αν δεν το έχεις καταλάβει, για εμένα το θέμα δεν είναι τα λεφτά.

Πες μου για τους άντρες!

Οι άντρες είναι σαν μωρά. Θέλουν να τους αγκαλιάζεις, να τους φιλάς, να τους μιλάς όμορφα. Θέλουν να περάσουν αυτά τα λεπτά μαζί σου. Λέει, «να μιλήσουμε;» Μωρά, είναι μικρά μωρά. Όχι να τον τραβήξεις αμέσως στο κρεβάτι γιατί δεν θα κάνει τίποτα. Ένας άντρας με το που θα μπει στην πόρτα, ξέρω τι γουστάρει, δεν χρειάζεται να μου πει. Αν βιάζεται να φύγει γρήγορα, είναι παντρεμένος. Αν όχι, είναι χωρισμένος. Του λέω: «είσαι χωρισμένος;» Μου λέει: «πώς το κατάλαβες;». «Επειδή έχεις χρόνο...». Αν και οι παντρεμένοι, πάνε σε γυναίκες. Δεν έρχονται σ’ εμένα. Και πιο καλά.

Σκέφτεστε με δύο τρόπους εσείς και τον αντρικό και τον γυναικείο! Είστε πολύ έξυπνοι!

Τώρα που μου το λες, ακριβώς έτσι είναι. Μ’ άρεσες! Και χαμογελάς! Κάνεις τον άνθρωπο να πει και να μιλά για τη ζωή του. Και το κάνεις ωραία. Γιατί εμείς, πίστεψέ με, νιώθουμε! Όταν είναι κάποιος που το κάνει για να κοροϊδεύει, εμείς το νιώθουμε αμέσως. Και δεν ανοίγουμε, δεν μιλάμε.


Ειδήσεις σήμερα:

Ο πόλεμος των «Ράδιο Αρβύλα»: Αγωγές, καταγγελίες και στο βάθος στόματα που «ανοίγουν»

Ποιες περιοχές έχουν αιφνίδια έξαρση κρουσμάτων - Όλα δείχνουν διασπορά της «Όμικρον»

Νέους μπελάδες στους ιδιοκτήτες φέρνει η υποχρεωτική ενεργειακή αναβάθμιση ακινήτων