Ισχύει η προσωποκράτηση μεταξύ εμπόρων

Η προσωποκράτηση μεταξύ εμπόρων ισχύει με την προϋπόθεση ότι ο οφειλέτης έχει οικονομική άνεση να πληρώσει τα χρέη του, αλλά δεν τα πληρώνει για άλλους λόγους. Αντίθετα, η προσωποκράτηση μεταξύ εμπόρων δεν μπορεί να ισχύσει όταν υπάρχει αποδεδειγμένη οικονομική αδυναμία του οφειλέτη να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του.

Αυτό έκρινε με απόφασή του ο Αρειος Πάγος και αναίρεσε απόφαση του Εφετείου της Αθήνας, με την οποία είχε απορριφθεί αγωγή εμπόρου για προσωποκράτηση άλλου εμπόρου. Ο τελευταίος δεν είχε εξοφλήσει συναλλαγματικές και μια τραπεζική επιταγή.

Σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου (33/2011), η διάταξη του Ποινικού Κώδικα που προβλέπει την προσωπική κράτηση (ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης) κατά εμπόρων για οφειλές τους εξακολουθεί να ισχύει και είναι σύμφωνη με το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Η διάταξη ισχύει υπό τον όρο ότι δεν υπάρχει οικονομική αδυναμία του οφειλέτη να εκπληρώσει την υποχρέωσή του.
    
Αντίθετα, σύμφωνα με τον Αρειο Πάγο, αποκλείεται η προσωποκράτηση «κατ’ εμπόρου για ενοχικές οφειλές, όταν η μη εξόφληση των συμβατικών υποχρεώσεών του οφείλεται αποκλειστικά σε αδυναμία αυτού προς εκπλήρωση».