«Αγριες Μέλισσες»: Πώς μία σειρά άλλαξε τα δεδομένα στην τηλεόραση

«Να σε μισήσω είναι αργά, αέρας με δροσολογά, με κυνηγούν οι μέλισσες, κι εσύ, που δεν με θέλησες. Τινάζω τον βασιλικό να σταματήσω το κακό. Σε είχαν δέσει μάγισσες, μα πάλι εσύ με ράγισες. Νυχτώνει, βγαίνω να σε βρω. Σα φεγγαράκι δύο μερώ. Κλειστά παραθυρόφυλλα. Να μ’ αγαπάς πως το ’θελα. Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές. Με τυραννούν οι ομορφιές. Οι ομορφιές οι φόνισσες. Και συ που με λησμόνησες». Με αυτούς τους στίχους άρχισε το πέταγμά τους. Σε λίγες ημέρες το βουητό τους θα πάψει να ακούγεται. Το Διαφάνι θα σφραγιστεί.

Τα σπίτια θα ερημώσουν. Το ίδιο και το καφενείο, το σχολείο, το μοδιστράδικο, το αστυνομικό τμήμα. Μετράμε αντίστροφα για το τέλος της πτήσης τους στον τηλεοπτικό αέρα. Οι «Αγριες Μέλισσες» αποχαιρετούν. Τρία χρόνια μετά από εκείνη τη στιγμή, στις 29 Σεπτεμβρίου του 2019, που πετάρισαν δειλά και μπήκαν στα σπίτια μας θέλοντας να κατακτήσουν ένα δύσπιστο μέχρι τότε κοινό για τη δύναμη μιας ιστορίας που έμελλε να ξεδιπλωθεί σε εκατοντάδες επεισόδια.

Η ιστορία άρχισε κάπως έτσι: Θεσσαλικός Κάμπος, 1958. Τρεις αδελφές, τρεις διαφορετικές γυναίκες. Η Ελένη, η Ασημίνα και η Δρόσω. Μετά τον ξαφνικό χαμό του πατέρα τους μένουν χωρίς κανένα στήριγμα μέσα σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία και πρέπει να φροντίσουν τους εαυτούς τους και το βιος τους μόνες τους. Μια πρόταση γάμου έρχεται ως θείο δώρο για την Ελένη. Ο Σέργιος, ο μεγάλος γιος του Δούκα Σεβαστού, του μεγαλογαιοκτήμονα της περιοχής, θέλει να την παντρευτεί και να προσφέρει μια καλύτερη ζωή σε αυτή και τις αδελφές της. Ενας γάμος που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια συμφέρουσα οικονομική συμφωνία και για τις δύο πλευρές.

Η Ελένη είναι έτοιμη να αρνηθεί, όταν επιστρέφει στο χωριό ο Λάμπρος. Ο μοναδικός έρωτάς της. Γυρνά για να αναλάβει τη θέση του δασκάλου στο Διαφάνι με τη γυναίκα του, Θεοδοσία, στο πλευρό του. Η καρδιά της Ελένης γίνεται χίλια κομμάτια και λέει το «ναι» στον Σέργιο. Μόνο που εκείνη τη στιγμή αγνοούσε πως άνοιγε την πόρτα για να μπούνε χίλιες συμφορές στο σπίτι της και τρεις κύκλοι μιας εξαιρετικής σειράς στο δικό μας. Και την πρώτη νύχτα του γάμου της εκείνη και οι αδελφές της θα βάψουν τα χέρια τους με αίμα...

Το κουβάρι ξετυλίγεται με έναν φόνο και έναν γάμο. Στοιχεία που συνιστούν σταθερό μοτίβο της σειράς. Μια εξίσωση από έρωτες σε όλες τις μορφές, που συνήθως καταλήγουν μάταιοι, φόνοι και δολοπλοκίες, ζωή στην επαρχία, κοινωνικές τάξεις σε όλο το πρίσμα, σχέσεις ανθρώπινες, εξουσία, αλλά πάνω και πέρα από όλα ένα εξαιρετικό σενάριο που υπογράφει η Μελίνα Τσαμπάνη και ο Πέτρος Καλκόβαλης, κινηματογραφική σκηνοθεσία από τον Λευτέρη Χαρίτο και ένα καστ με δυναμική που η ελληνική τηλεόραση δεν έχει συναντήσει εδώ και πολλά χρόνια.

Οι αριθμοί

Η δύναμη των «Μελισσών» απλώνεται σε ευρύ φάσμα στη διάρκεια της πρώτης διετίας. Το μαρτυρούν και οι αριθμοί. Ο μέσος όρος τηλεθέασης της σειράς στο κοινό 18-54 για τη σεζόν 2020-21 είναι 29,6%, ενώ στις γυναίκες 45-54 άγγιξε το 40%. Στη Θεσσαλία, κι αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία λόγω Κάμπου, το παρακολούθησαν σε ποσοστό 42,4%. Κατά μέσο όρο τη σειρά είδαν 1.626.954 άτομα.

Ρεκόρ επεισοδίου καταγράφηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 2020 με 37,5%, ενώ στις 21 Ιανουαρίου του 2021 στις γυναίκες 18-54 σημείωσε 44% και στις γυναίκες ηλικιών 45-54 50,6%. Την ίδια ημέρα οι «Αγριες Μέλισσες» είχαν το μεγάλο ρεκόρ τους με μέσο όρο τηλεθεατών 2.082.463. Στη ζώνη της η σειρά άφησε πίσω τον ανταγωνισμό με 10 μονάδες διαφορά στο κοινό 18-54 ετών.

Και τις τρεις σεζόν με 26,4% μέσο όρο στο 18-54 σημείωσε υψηλά ποσοστά σε όλα τα κοινά, με τις γυναίκες να δίνουν τις υψηλότερες αποδόσεις με 35,2% στο 45-54 και 30,1% στο 18-24. Τη φετινή σεζόν η σειρά στις 22 Δεκεμβρίου του 2021 άγγιξε το 28,7%, ενώ ο μέσος όρος σε αριθμό τηλεθεατών στο σύνολο του κοινού είναι 1.600.000 τηλεθεατές. Ρεκόρ που δεν έχει σημειώσει καμία άλλη σειρά.

Στις «Αγριες Μέλισσες» οι αριθμοί μικρή σημασία έχουν. Απλά αποτυπώνουν αυτό που πραγματικά συνέβη από τις 29 Σεπτεμβρίου του 2019, πριν από τρία χρόνια μέχρι και σήμερα. Σε μια σειρά όπου το καστ ξεπερνά τους 450 ηθοποιούς και ο αριθμός των συνεργατών αγγίζει τους 140, είναι πλέον σαφές πως μιλάμε για ένα τηλεοπτικό φαινόμενο. Ενα φαινόμενο που τα πρώτα δύο χρόνια κύλησε σε ήρεμα νερά, με το σενάριο να διατηρεί ιστορικά και μυθιστορηματικά στοιχεία.

Η τρίτη σεζόν συνάντησε εμπόδια και κριτική σκληρή. Η ενασχόληση των σεναριογράφων με τη δύσκολη περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών δίχασε το τηλεοπτικό κοινό και προκάλεσε αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Οι συντελεστές δεν έκαναν πίσω. Επέμειναν στον πολιτικό πυρήνα της θεματολογίας τους και κατάφεραν όχι μόνο να διατηρήσουν υψηλά ποσοστά, αλλά και να φτάσουν πλέον να σπάνε συχνά το φράγμα του 20% στο δυναμικό κοινό απέναντι σε ριάλιτι και σειρές που διαθέτουν την ορμή του καινούριου.

Η Μελίνα Τσαμπάνη κάνει ξεκάθαρους τους στόχους εξαρχής αποκαλύπτοντας άθελά της και ένα βασικό συστατικό της επιτυχίας: «Οταν λες μια ιστορία, με όποιον τρόπο κι αν επιλέξεις να την πεις, πρέπει να έχει χαρακτήρες που αναγνωρίζει το κοινό και μια ενδιαφέρουσα συνθήκη που πυροδοτεί τη δράση. Οι θεατές πρέπει να συμμετέχουν, να συμπάσχουν, να αισθάνονται και να ταυτίζονται με τον κόσμο που δημιουργείς. Αυτό είναι και το ζητούμενο. Στην περίπτωση των “Αγριων Μελισσών” έχουμε να κάνουμε με μια δραματική σειρά με έντονο σασπένς, πολλές ανατροπές, μεγάλες συγκρούσεις και τρομακτικά διλήμματα.

Ανήκει στο είδος του crime-drama, το οποίο αγαπώ ιδιαίτερα. Το διαφορετικό είναι πως αυτή η ιστορία εγκλήματος έχει τοποθετηθεί σε ένα χωριό της Θεσσαλίας το 1958. Μια εποχή που μας γεμίζει νοσταλγία, με εικόνες μιας άλλης Ελλάδας και χαρακτήρες που πολλοί μάθαμε να αγαπάμε μέσα από τον ελληνικό κινηματογράφο. Αυτό το πάντρεμα δημιουργεί, κατά τη γνώμη μου, ένα πολύ ενδιαφέρον περιβάλλον για την εξέλιξη της ιστορίας. Η εξέλιξη της πλοκής βασίζεται απόλυτα στον χαρακτήρα των ηρώων που πάσχουν και η εξέλιξη των χαρακτήρων εξαρτάται απόλυτα από τα γεγονότα που καλούνται να αντιμετωπίσουν».

Το ίδιο εντοπίζει και ο σκηνοθέτης της Λευτέρης Χαρίτος: «Οι σειρές εποχής είναι παραμύθια και το παραμύθι περνάει στον κόσμο, στην ψυχή και παρασύρει το βλέμμα σε κάτι παλιό. Προσπαθεί να κάνει τολμηρά πράγματα για τα ελληνικά δεδομένα για καθημερινή σειρά και απέναντι σε ένα κοινό που έχει εθιστεί σε trash περιεχόμενο».

Το καστ

Η σαρωτική επέλαση της ψυχαγωγίας που εναποθέτει ελπίδες στη δεξαμενή των ριάλιτι δεν άφηνε περιθώρια για ελπίδες στη μυθοπλασία. Οι ηθοποιοί ανακυκλώνονταν και περιορίζονταν σε συμμετοχές σε μέτριες παραγωγές. Ολοι λίγο πολύ γνωστοί.

Με τις «Μέλισσες» σηκώθηκε η αυλαία ενός τηλεοπτικού θεάτρου. Θεατρίνοι με πολλά ή λίγα χιλιόμετρα δρασκέλισαν τα σοκάκια του Διαφανίου και μάγεψαν. Η Μαρία Κίτσου θα γίνει η νέα μούσα της τηλεόρασης. Αγνοώντας τα θεατρικά χιλιόμετρά της, το κοινό θα τη λατρέψει. Δεν είναι, όμως, η μόνη. Δίπλα της, έμπειροι εργάτες του θεάτρου οι Αλίκη Αλεξανδράκη, Κάτια Δανδουλάκη, Λεωνίδας Κακούρης, Κατερίνα Διδασκάλου, Γιώργος Γάλλος, Γιάννης Στάνκογλου, Παύλος Ορκόπουλος, Γιώργος Σουξές, αλλά και νεότεροι ηθοποιοί που ξεδίπλωσαν ένα συναρπαστικό ταλέντο, όπως οι Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Δανάη Μιχαλάκη, Δανάη Λουκάκη, Ελλη Τρίγγου, Αναστάσης Ροϊλός, Ελένη Καρακάση, Ιωάννης Αθανασόπουλος, Χρήστος Πλαΐνης, Γιώργος Γεροντιδάκης, Μαρία Πετεβή και τόσοι πολλοί άλλοι.

Αλλά και νέα εντυπωσιακή φουρνιά όπως οι Βασίλης Μπισμπίκης, Αιμίλιος Χειλάκης, Νίκος Κουρής, Μαρκέλλα Γιαννάτου, Μαρία Καλλιμάνη. Ολοι οι συντελεστές των «Μελισσών» ενώθηκαν με έναν σχεδόν μαγικό τρόπο και μια παρέα δεκάδων καλλιτεχνών ξαναζωντάνεψε τις προσδοκίες της ελληνικής μυθοπλασίας, οι οποίες μέχρι τότε δεν ήταν υψηλές. Οι «πέτρες του σκανδάλου» αδελφές Σταμίρη, ο σκληρός Δούκας, η αδίστακτη Μυρσίνη, τα παιδιά τους, Πηνελόπη, Κωνσταντής και Νικηφόρος, ο αναποφάσιστος Λάμπρος, ο γλυκός Μιλτιάδης, ο αδικοχαμένος Γιάννος, ο διπρόσωπος Θωμάς, η κοσμοπολίτισσα Ανέτ, η ταπεινωμένη Θεοδοσία, η εκρηκτική Βιολέτα, ο δίκαιος Προύσαλης, ο μοιραίος Μελέτης, η γάργαρη κυρα-Ρίζω, ο αδίστακτος Ακύλας.

Φόνοι, έρωτες, θάνατοι, προδοσία, κακοποίηση, απώλειες, θρήνος, συνωμοσία, συναίσθημα στον υπερθετικό. Τηλεόραση κινηματογραφικών προδιαγραφών, παραγωγή που δεν την άγγιξε η φθορά του χρόνου. Οι «Αγριες Μέλισσες» ήταν σπουδαίες όχι μόνο ως σειρά και ως παραγωγή, αλλά και ως ερέθισμα για την επιστροφή της ελληνικής μυθοπλασίας στη μικρή οθόνη. Πάνω στα χνάρια της πάτησαν πολλοί και θα πατήσουν κι άλλοι, ας μη γελιόμαστε. Ανοιξαν πολλά βιβλία προκειμένου να βρεθούν αντίστοιχα σενάρια, γίνονται πολλά καστ για να βρεθούν αξιόλογοι ηθοποιοί, η ελληνική περιφέρεια μπήκε και πάλι στον πυρήνα του ενδιαφέροντος της τηλεοπτικής αφήγησης. Κέντρισαν ζωή και τηλεόραση τούτες οι «Μέλισσες».


Ειδήσεις σήμερα:

Ποιοι και γιατί χρειάζονται τη δεύτερη αναμνηστική δόση - Το σκεπτικό της Επιτροπής

Ο…τσαμπουκάς Ερντογάν έμεινε στην Άγκυρα - Συνθήκες για «ήρεμο καλοκαίρι» μετά το ΝΑΤΟ

Απεργίες και κορωνοϊός προκαλούν... έμφραγμα στα αεροδρόμια: Σε απόγνωση χιλιάδες ταξιδιώτες - Δείτε βίντεο και φωτογραφίες