Αλέξης Κούγιας: Μιλάει στον Δανίκα για την αποφυλάκιση Λιγνάδη και το metoo

Είναι το καυτό πρόσωπο της επικαιρότητας. Είναι η προσωποποίηση του Σατανά. Για όλους των «λαϊκών δικαστηρίων». Είναι πρωταγωνιστής εκατοντάδων και πολυσυζητημένων υποθέσεων.

Είναι ο δικηγόρος που έβγαλε τον Λιγνάδη από τη φυλακή. Και είναι όλα αυτά με τα οποία απάντησε στον Γιάνη Βαρουφάκη. Ο οποίος ζήτησε από τον Δικηγορικό Σύλλογο να αφαιρεθεί η άδεια άσκησης επαγγέλματος του Αλέξη Κούγια.

Αυτά τα παρακάτω τέσσερα σημεία συγκροτούν την καταγωγή του:

Α) «Εγώ δεν κατοικούσα όπως αυτός, ούτε στην Εκάλη, ούτε στο Παλαιό Ψυχικό, αλλά στην πραγματικά αριστερή Πετρούπολη χωρίς νερό και ρεύμα και η μητέρα μου με έπλενε στην ξύλινη σκάφη, ζεσταίνοντας το νερό στην ξυλόσομπα».

Β) «Εγώ δεν πήγα ούτε στο Κολλέγιο, ούτε στον Μωραΐτη, ούτε στο Αρσάκειο, αλλά σ’ ένα δημόσιο σχολείο και έπρεπε να περπατάω 8 χιλιόμετρα μαζί με τα άλλα φτωχόπαιδα μέσα στο κρύο και στη ζέστη, γιατί στην Πετρούπολη δεν υπήρχε ούτε γυμνάσιο, ούτε λύκειο».

Γ) «Εγώ σπούδασα στη Νομική Αθηνών δωρεάν, εξασφαλίζοντας το φαγητό και τον ύπνο μου με το να παίζω ποδόσφαιρο και να μοιράζω την εφημερίδα ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ με ποδήλατο από τις 4 τα ξημερώματα μέχρι τις 8 το πρωί, ενώ ο αδελφός μου, που ήταν εξίσου καλός μαθητής, δούλευε στα ορυχεία της ΛΑΡΚΟ, ο δε πατέρας μου προσπαθούσε να επιβιώσει ανάπηρος με ένα πόδι».

Δ) «Εγώ τελείωσα τη Νομική Αθηνών με λίαν καλώς και δεν σπούδασα σε ξένα πανεπιστήμια με τους πλούσιους γονείς μου να πληρώνουν τα ακριβότερα πανεπιστήμια, όπως αυτός και οι δήθεν αριστεροί και αριστερές των βορείων προαστίων που δεν πέρασαν ούτε μια στιγμή την αγωνία των πανελληνίων εξετάσεων και την αγωνία του άγνωστου αύριο που κάθε μέρα νιώθουν τα φτωχά, όπως εγώ τότε, Ελληνόπουλα».

Ηταν λογικό να επικοινωνήσω μαζί του και μια μεγάλη συνέντευξη να του ζητήσω. Η απάντησή του με κολάκευσε. Το ομολογώ. Μου είπε «μόνο σε εσένα επειδή είσαι τίμιος και αντικειμενικός».

Το προσπαθώ. Ιδού λοιπόν το πλήρες περιεχόμενο μιας κουβέντας που άρχισε από την υπόθεση Λιγνάδη για να καταλήξει στη φράση: «Είμαι ένας ευτυχισμένος και χορτασμένος από συναισθήματα και από αγάπη άνθρωπος που βλέπει πάντοτε το ποτήρι μισογεμάτο, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές».

- Αγαπητέ Αλέξη, όπως γνωρίζεις, μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας έχει ξεσηκωθεί. Ο Δημήτρης Λιγνάδης σχεδόν σαν επικηρυγμένος.
«Ισως κάτι περισσότερο».

- Εχει υπάρξει στο παρελθόν ανάλογη περίπτωση όπου καταδικασμένος με ποινή δώδεκα ετών να εξασφαλίζει αποφυλάκιση και σαν κύριος να πηγαίνει στο σπίτι του; Και αν ναι, ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις;
«Χαίρομαι που μου υποβάλλεις αυτή την ερώτηση. Ετσι μου δίνεις την ευκαιρία με επιχειρήματα και με αναφορές σε συγκεκριμένες υποθέσεις που κατηγορούμενοι για ίδια ακριβώς εγκλήματα καταδικάστηκαν ομόφωνα από τα δικαστήρια και τους επιβλήθηκαν ποινές από 19 έως και 14 χρόνια από τα Μικτά Ορκωτά Δικαστήρια Αθηνών. Ομως επειδή πλέον ο νόμος το επιβάλλει, αναστάλθηκε ομόφωνα η εκτέλεση των ποινών τους».

- Για να καταλάβω, πώς έγινε αυτό που για τον απλό και ανυποψίαστο πολίτη μοιάζει με μαγική εικόνα;
«Καθόλου μαγική εικόνα. Ολα σύμφωνα με το πνεύμα του νέου ποινικού κώδικα που ψήφισε η ελληνική Βουλή το 2019. Σύμφωνα με αυτό τον νόμο, αναβαθμίζεται εντελώς η ποινική σημασία των τριών βαθμών δικαστικής δικαιοδοσίας. Και εφόσον ένας κατηγορούμενος δεν είναι ύποπτος φυγής, έχει μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα, δεν έχει δικαστεί πάλι για κακούργημα, δεν έχει προσπαθήσει να αποδράσει από τη φυλακή και η πράξη για την οποία καταδικάστηκε είχε διαπραχθεί σε απώτερο παρελθόν τότε η ποινή του αναστέλλεται».

- Γι’ αυτό ο Λιγνάδης κυκλοφορεί ελεύθερος;
«Γι’ αυτό. Αφού πρώτα παρέδωσα όλες αυτές τις αποφάσεις, το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημά μου, και γι’ αυτό ο Δημήτρης Λιγνάδης κυκλοφορεί ελεύθερος. Σημειωτέον ότι στο δικαστήριο παρέδωσα και αθωωτικές αποφάσεις που εκδόθηκαν σε δεύτερο βαθμό για τις τρεις από τις έξι υποθέσεις στις οποίες είχαν ανασταλεί οι εκτελέσεις των ποινών. Φαντάσου, λοιπόν, εάν δεν είχε ανασταλεί η εκτέλεση των ποινών, οι τρεις αθωωθέντες θα έμεναν στη φυλακή για τρία έως πέντε χρόνια. Οι δικαστικές αυτές αποφάσεις είναι στη διάθεσή σου. Ομως απαγορεύεται να δημοσιοποιήσεις τα ονόματα καταδικασθέντων και αθωωθέντων σε δεύτερο βαθμό».

- Λογικό. Λύσε μου μια απορία. Αραγε αυτοί οι νόμοι ψηφίστηκαν επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ του 2010 ή του ΣΥΡΙΖΑ;

«Η απόφαση περί αναστολής στην εκτέλεση της ποινής βασίστηκε μόνο στην ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 497, παράγραφος 8. Με τη συγκεκριμένη διατύπωση για πρώτη φορά στον νέο κώδικα ποινικής δικονομίας που ψηφίστηκε το 2019 και στον οποίο περιλήφθηκε για πρώτη φορά η νέα παράγραφος 8. Γιατί μέχρι τότε το άρθρο 497 ΚΠΔ είχε μόνο εφτά παραγράφους. Και ήταν απαίτηση της νομικής κοινότητος, ανεξαρτήτως κομματικών πεποιθήσεων, για τουλάχιστον τρεις δεκαετίες πριν ψηφισθεί».

- Δηλαδή επί κυβερνήσεως Αλέξη Τσίπρα.
«Ετσι ακριβώς».

- Ολος αυτός ο θόρυβος που έχει ξεσπάσει δεν θα επηρεάσει την απόφαση του Εφετείου; Μήπως πας για μαλλί και στο τέλος θα βγεις κουρεμένος;
«Καθόλου. Στο Εφετείο ο Δημήτρης Λιγνάδης, όντας ελεύθερος, θα έχει ακόμη ένα επιχείρημα να αποδείξει την αθωότητά του. Αφού με τη καθημερινή έντιμη συμπεριφορά του για τουλάχιστον τέσσερα έως πέντε χρόνια, σε καθεστώς ελευθερίας και όχι μέσα στις φυλακές, θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπέπεσε σε κανένα αδίκημα όλα αυτά τα χρόνια. Ετσι θα αποδείξει την εις βάρος του σκευωρία. Γιατί διαφορετικά, εάν ήταν ένας τόσο άρρωστος παιδόφιλος και βιαστής, θα του είναι αδύνατο όλα αυτά τα χρόνια να μην υποπέσει σε ένα ανάλογο αδίκημα».

- Αν σκεφτείς σαν απλός πολίτης δεν είναι ανατριχιαστικό κάποιος βιαστής και παιδόφιλος να κυκλοφορεί ελεύθερος; Και δεν είναι επίσης ανατριχιαστικό κάποιος που έκλεψε μερικές σπανακόπιτες να λαμβάνει ποινή φυλακίσεως μερικών μηνών, ενώ σε άλλες, απείρως χειρότερες περιπτώσεις, οι δικαστές να προσεγγίζουν αυτές τις υποθέσεις με διακριτική και άκρως εξοργιστική επιείκεια;
«Δυστυχώς, η υψηλού επιπέδου παιδεία σου και το υψηλό αίσθημα ευθύνης που έχεις ως έντιμος δημοσιογράφος δεν σε αποτρέπουν από το να κανείς και εσύ μια επιπέδου λαϊκού δικαστηρίου. Μια ερώτηση με την οποία καταρρακώνεται το τεκμήριο αθωότητας του Λιγνάδη. Το οποίο ισχύει μέχρι να καταδικαστεί αμετάκλητα».

- Είναι λαϊκισιμός η ρήση «όποιος κλέβει εκατομμύρια δεν παθαίνει τίποτα, όποιος αρπάζει ένα καρβέλι ψωμί καταλήγει στη φυλακή»;
«Τον αποκαλείς βιαστή ενώ έχει καταδικαστεί με πλειοψηφία μόνο μιας ψήφου. Και ενώ οι τακτικοί δικαστές τον έχουν απαλλάξει για όλες τις πράξεις. Θα είναι βιαστής και άρα θα πρέπει να μείνει στη φυλακή μόνο εάν καταδικαστεί αμετάκλητα και από το Εφετείο και από τον Αρειο Πάγο. Γιατί, όπως σου έφερα ως παράδειγμα, στην προηγούμενη ερώτησή σου, σε τρεις από τις έξι υποθέσεις που καταδικάστηκαν σε πρώτο βαθμό κατηγορούμενοι για βιασμούς στον δεύτερο βαθμό αθωώθηκαν».

- Επειδή έγινε τότε δεν σημαίνει πως το ίδιο θα επαναληφθεί και τώρα.
«Θα σου παραδώσω και άλλη μία απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Οπου νεαρός Ρωσοπόντιος κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε σε ποινή δις ισοβίου καθείρξεως και 66 ετών καθείρξεως γιατί δήθεν διέπραξε τη διπλή ανθρωποκτονία και τις δέκα απόπειρες ανθρωποκτονίας εις βάρος των ηρώων αστυνομικών στο Ρέντη. Και αφού έμεινε εννέα χρόνια στη φυλακή και κατέληξε στο ψυχιατρείο σε ηλικία 28 ετών, στη συνέχεια αθωώθηκε παμψηφεί. Παρ’ όλα αυτά, καταστράφηκε η ζωή του. Γιατί ενώ υπήρχε μεγάλη αμφιβολία για το εάν διέπραξε τις πράξεις αυτές, το δικαστήριο δεν ανέστειλε την εκτέλεση της ποινής όπως επέτρεπε ο νόμος. Η διαφορά στη διατύπωση του άρθρου 497 είναι ότι με την παρελθούσα άποψη ο δικαστής “ηδύνατο” να αναστείλει την εκτέλεση της ποινής. Ομως με την τροπολογία του 2019 επί ΣΥΡΙΖΑ τώρα “υποχρεούται”. Στην περίπτωση Λιγνάδη δεν ισχύει τίποτε από αυτά που αναφέρεις στην ερώτησή σου, γι’ αυτόν που έκλεψε εκατομμύρια και για τον άλλον που έκλεψε τις σπανακόπιτες και πήγε φυλακή».



- Με την πλούσια πείρα που έχεις κατακτήσει στις δικαστικές αίθουσες, δεν είναι αλήθεια ότι οι επώνυμοι και έχοντες αντιμετωπίζονται με διαφορετικά κριτήρια; Και ότι αν είσαι «ανώνυμος», την έβαψες;
«Αυτό δεν είναι αλήθεια. Ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Ο επώνυμος, ο Χ γνωστός πολιτικός ή πλούσιος επιχειρηματίας, όλοι αυτοί έχουν απείρως περισσότερες πιθανότητες να οδηγηθούν στις φυλακές. Οπως έγινε και στη περίπτωση Λιγνάδη με την άδικη και παράνομη προσωρινή του κράτηση. Ειδικά στο στάδιο της ανακρίσεως, ένας μόνος του δικαστής και ένας μόνος του εισαγγελέας δύσκολα σηκώνουν το βάρος να αφήσουν ελεύθερο έναν επώνυμο κατηγορούμενο λόγω του κοινωνικού θορύβου που προκαλεί η ποινική εμπλοκή του. Και γι’ αυτό βλέπουμε ανθρώπους που είναι προσωρινά κρατούμενοι είτε να απαλλάσσονται στον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, είτε να καταδικάζονται με ισχυρές μειοψηφίες. Και είναι απαγορευτικό, από το πνεύμα του Ποινικού Κώδικα, να έχει προηγουμένως καταστραφεί αφού το εφετείο θα γίνει σε χρονικό διάστημα από τρία έως πέντε χρόνια».

- Πολλοί σε κατηγορούν πως στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας συμπεριφέρθηκες λεκτικά, φυσικά, με βαναυσότητα απέναντι στα θύματα αυτής της υπόθεσης.
«Το μεγαλύτερο ψέμα και η μεγαλύτερη συκοφαντία εις βάρος μου. Αυτή την εικόνα τη δημιούργησαν φανατικές στρατευμένες ομάδες τάχα μου δημοσιογράφων του κινήματος #metoo και ΛΟΑΤΚΙ. Που κάλυπταν αποκλειστικά τη διαδικασία του δικαστηρίου και οι οποίοι ποτέ δεν είπαν την αλήθεια.
Επί σχεδόν 50 χρόνια έχω εξετάσει χιλιάδες μάρτυρες και χιλιάδες θύματα. Ισως περισσότερους από εκατό χιλιάδες. Εχω παραστεί σε όλες τις μεγάλες ποινικές δίκες από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη. Κι όμως, δεν βρέθηκε ούτε ένας δικαστής, ούτε ένας ένορκος, ούτε ένας εισαγγελέας, ούτε ένας μάρτυρας να με κατηγορήσουν για την οιανδήποτε παράνομη, παράτυπη, ομοφοβική ή κακοποιητική συμπεριφορά».

- Και τι θα κάνεις, πώς θα αντιδράσεις;
«Να είσαι σίγουρος για ένα πράγμα. Μόλις ηρεμήσω, μαζί με τους συνεργάτες του γραφείου μου θα συγκεντρώσουμε όλα αυτά τα συκοφαντικά δημοσιεύματα και θα οδηγήσω στα δικαστήρια όλους αυτούς τους συκοφάντες. Θα τους ταράξω τον ύπνο τους».

- Επειδή δεν παρακολούθησα εξαντλητικά και καθημερινά τη συγκεκριμένη ακροαματική διαδικασία, με ποια επιχειρήματα και με ποια στοιχεία βασίστηκε η υπερασπιστική γραμμή σου;
«Αποκλειστικά στα στοιχεία που συγκεντρώσαμε μαζί με τους συνεργάτες μου και αφορούσαν την πραγματική προσωπικότητα των δήθεν βιασθέντων. Τα πρόσωπα, δηλαδή, που ενώ ήταν επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι, και μάλιστα από πολύ μικρή ηλικία και ενώ σύχναζαν σε gay bar, εκεί που “ψάρευαν” τους εραστές τους, αυτοί που κατασκεύασαν τη σκευωρία τούς παρουσίαζαν ως μικρά ανήλικα παιδιά που δήθεν αποπλανούσε και βίαζε ο Λιγνάδης. Γι’ αυτό, άλλωστε, και η Δικαιοσύνη τον απάλλαξε ομόφωνα στους τέσσερις από τους έξι βιασμούς για τους οποίους κατηγορήθηκε. Και τελικώς καταδικάστηκε στους δύο με τη πλειοψηφία των ενόρκων και όχι των τακτικών δικαστών».

- Δεν είναι αλήθεια ότι όλη η θεατρική πιάτσα ηθοποιών και σκηνοθετών γνώριζε τις παιδοφιλικές «ανησυχίες» του πελάτη σου; Θέλω να πω ότι η περίπτωση Λιγνάδη έχει πολλές πλευρές και πως, σύμφωνα με μαρτυρίες της θεατρικής πιάτσας, η προσωπική του ζωή ήταν αυτό που λέμε «κολασμένη».
«Αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο ψέμα απ’ όλα τα προηγούμενα. Και εκείνο το οποίο αποδείχθηκε στο δικαστήριο είναι ότι ο Λιγνάδης, κορυφαίος φιλόλογος, αρχαιολόγος, καθηγητής υποκριτικής, σκηνοθέτης, ηθοποιός από το έτος 1986, διδάσκοντας υποκριτική τέχνη στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στο Αρσάκειο επί 10 χρόνια, στη Σχολή Υποκριτής “Ιασμος”, ο Λιγνάδης, λοιπόν, ερχόμενος σε επαφή με δεκάδες χιλιάδες μαθητές των σχολών, χιλιάδες ηθοποιούς, εκατοντάδες σκηνοθέτες, όλοι σχεδόν νεαρά άτομα, κι όμως δεν βρέθηκε ούτε ένας ούτε μία, ανεξαρτήτως ηλικίας, να τον κατηγορήσει ως παιδόφιλο».

- Μα ούτε ένας μάρτυρας εναντίον του πλην των κατήγορών του;
«Οι μόνοι που τον κατηγόρησαν ήταν μια γυναίκα με ψυχιατρικά προβλήματα, νοσηλευόμενη από ψυχιάτρους, η οποία επί 20 χρόνια αθεράπευτα ερωτευμένη μαζί του. Χωρίς να έχει μαζί της έστω και μια ερωτική επαφή. Και η οποία, όπως αποδείχθηκε στο δικαστήριο, πριν μπλοκάρει τον αριθμό της ο Δημήτρης Λιγνάδης, έφτασε στο αρρωστημένο σημείο να του κάνει τετρακόσιες τηλεφωνικές κλήσεις την ημέρα και να τον εκλιπαρεί να ικανοποιήσει τις ερωτικές φαντασιώσεις της. Μάλιστα ο Λιγνάδης έφτασε στο σημείο να αλλάζει δέκα ταξί την ημέρα και εκείνη να του τηλεφωνεί από τα τηλέφωνα των ταξιτζήδων για να της απαντήσει. Καθώς και ένας ερωτευμένος μαζί του τραγουδοποιός, ο οποίος έγραψε γι’ αυτόν πολλά ερωτικά τραγούδια. Και οι δύο δήθεν τον είδαν τρεις φορές να κάνει παρέα με νεαρά αγόρια, γι’ αυτό άλλωστε και το δικαστήριο τους θεώρησε αναξιόπιστους και δεν τους πίστεψε».

- Κανείς από τον χώρο του θεάτρου;
«Κανείς! Ούτε από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, από το ΣΕΗ, δεν ήρθε να τον κατηγορήσει για οτιδήποτε. Ετσι οι μόνοι που έμειναν να τον κατηγορούν ήταν αυτοί οι αλλοδαποί επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι και ένας σαραντάρης Ελληνας που ποτέ δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο».

- Ενας τόσο γνωστός και προβεβλημένος ποινικολόγος, του δικού σου διαμετρήματος, πώς αισθάνεται το βράδυ πριν πέσει να κοιμηθεί; Οταν πελάτες σου πολλών ειδεχθών κακουργημάτων απαλλάσσονται και κυκλοφορούν ανάμεσά μας σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
«Θέλω να σου τονίσω ότι ένα από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μου, λόγω κυρίως της σωματικής κόπωσης, είναι ότι μετά από δώδεκα τουλάχιστον ώρες συνεχούς εργασίας στα δικαστήρια και στο γραφείο μου κοιμάμαι από τις 23.00 μέχρι τις 6.00, κάνοντας πάντα έναν ήσυχο ύπνο. Εγώ ούτε αθωώνω, ούτε καταδικάζω κατηγορούμενους ώστε να έχω τύψεις και να μην κοιμάμαι ήσυχα. Εγώ δεν είμαι απατεώνας δικηγόρος να ισχυρίζομαι ότι αθώωσα ή καταδίκασα κάποιον. Τους κατηγορούμενους τους αθωώνουν και τους καταδικάζουν οι δικαστές.

Οι τίμιοι δικηγόροι το μόνο το οποίο κάνουν στα δικαστήρια είναι να βοηθούν τους δικαστές να εκδίδουν δίκαιες αποφάσεις ανάλογα με τη νομική επάρκεια την οποία έχουν και την ξεχωριστή προσωπικότητά τους».

- Πολλοί με ρωτούν πώς θα μου φαινόταν αν τα παιδιά μου κατέληγαν θύματα του Λιγνάδη; Εσύ θα τα άφηνες;
«Τα παιδιά μου και τα παιδιά σου ουδέποτε θα κατέληγαν θύματα του οιουδήποτε Λιγνάδη γιατί τα φερόμενα ως θύματά του δεν ήταν παιδιά συγκροτημένων οικογενειών, αλλά αντιθέτως έφυγαν από τα σπίτια τους για να κάνουν τη ζωή τους στα gay bar με ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους εραστές, όπως άλλωστε τα ίδια τα φερόμενα ως θύματα αναγκάστηκαν να παραδεχτούν στο δικαστήριο».

- Είναι λάθος να πιστεύω ότι ο μεν Τσίπρας επιθυμούσε μια τέτοια δικαστική απόφαση ώστε να κατηγορήσει την κυβέρνηση, ενώ αντιθέτως ο Κυριάκος θα ήθελε οι δικαστές να εξαντλήσουν στην περίπτωση του Λιγνάδη την αυστηρότητά τους;
«Η απάντηση είναι απόλυτα καταφατική, γι’ αυτό άλλωστε η Ν.Δ., με αποκορύφωμα την εντελώς επιπόλαιη δήλωση Μενδώνη ότι δήθεν ο Λιγνάδης είναι “επικίνδυνος άνθρωπος”, τον εγκατέλειψε βορά ακόμη και στα φίλα προσκείμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης, που τον προκαταδίκαζαν επί 18 μήνες καταρρακώνοντας το τεκμήριο αθωότητός του. Τον Λιγνάδη τον έσωσε η ακεραιότητα, η υψηλοτάτου επιπέδου γνώση της Νομικής Επιστήμης και η εντιμότητα των τακτικών Ελλήνων δικαστών και η υπεράνθρωπη προσπάθεια εμού και των συνεργατών του γραφείου μου».

- Αραγε, από την πείρα σου, το δικαστικό σύστημα όχι μόνο επηρεάζεται αλλά και μερικές, κρίσιμες στιγμές, λειτουργεί ως όργανο της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας; Και αν ναι, μπορείς να αναφερθείς σε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα;
«Είμαι απόλυτος ότι οι τακτικοί δικαστές δεν επηρεάζονται. Δεν υπάρχει τακτικός δικαστής να καταδικάσει έναν αθώο και να τον στείλει στη φυλακή γιατί θα του το ζητήσει το κυβερνών κόμμα. Αυτό έχει αποδειχθεί διαχρονικά και σε παρά πολλές πολιτικοποινικές υποθέσεις που υπερασπίστηκα. Εκείνοι οι οποίοι επηρεάζονται και δημιουργούν τα μεγάλα προβλήματα στην Ποινική Δικαιοσύνη είναι οι εισαγγελείς, ανεξαρτήτως βαθμού, οι οποίοι είτε ασκούν υπερβολικές ποινικές διώξεις, είτε προτείνουν χωρίς να τις αιτιολογούν καταδικαστικές αποφάσεις, όπως στην περίπτωση Λιγνάδη. Και όταν οι τακτικοί δικαστές απαλλάσσουν τους κατηγορούμενους δημιουργείται τεράστιο πρόβλημα, με αποτέλεσμα να κλονίζεται η εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών προς τη Δικαιοσύνη. Αυτό είναι το απόλυτο συμπέρασμά μου μετά από σχεδόν 50 χρόνια στα ελληνικά δικαστήρια».

- Δεν πρέπει η Δικαιοσύνη να λαμβάνει υπόψη της το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας;
«Η απάντησή μου είναι απόλυτη. Απαγορεύεται η Δικαιοσύνη να λαμβάνει υπ’ όψιν το δήθεν περί δικαίου αίσθημα της ελληνικής κοινωνίας. Αν αυτό συμβεί θα καταλήξουμε στα λαϊκά δικαστήρια που κατέστρεψαν την Ελλάδα μετά τον Εμφύλιο και οδήγησαν στον θάνατο και στα ξερονήσια αυτούς που έχασαν τον πόλεμο. Τις περισσότερες εκ των περιπτώσεων, εντελώς άδικα και απάνθρωπα. Μόνο η τακτική Δικαιοσύνη με τους δικαστές που γνωρίζουν τον νόμο και πώς να απονέμουν το δίκαιο πρέπει να αποφασίζει για το ποιος είναι αθώος και το ποιος είναι ένοχος. Ποτέ τα λαϊκά δικαστήρια των πρωινών και μεσημεριανών εκπομπών που έχουν καταστρέψει πολλούς ανθρώπους, όπως κατέστρεψαν και τον Λιγνάδη, ακόμα και εάν αθωωθεί».

- Ποια η γνώμη σου για το κίνημα #metoo;
«Δεν είχα καμία γνώση τι είναι το κίνημα #metoo μέχρι να αντιμετωπίσω όλους αυτούς τους φανατισμένους και τις φανατισμένες μέσα και έξω από το δικαστήριο. Πρόκειται για εντελώς ακραίες προσωπικότητες που δεν σέβονται κανέναν και τίποτα. Και δυστυχώς εξαιτίας αυτών των συμπεριφορών, ειδικά εναντίον μου που δεν έκανα τίποτα περισσότερο από το καθήκον, μου, με έχουν απογοητεύσει εντελώς για την σκοπιμότητα και αποτελεσματικότητα της ύπαρξής του. Αλλωστε στην Ελλάδα αν εξαιρέσεις τη καταστροφή του Λιγνάδη, του Φιλιππίδη και την με πολλά ερωτηματικά καταγγελία της Μπεκατώρου, το κίνημα #metoo δεν κατάφερε και δεν ανέδειξε τίποτα».

- Πολλοί νομικοί λένε ότι οι περιπτώσεις βιασμών είναι οι πιο θολές και ενίοτε άνευ ακράδαντων τεκμηρίων. Συμφωνείς; Και αν ναι, γιατί;

«Διαφωνώ πλήρως. Αυτό ισχύει μόνο όταν οι καταγγελίες γίνονται με καθυστερήσεις δεκαετιών, όπως με την Μπεκατώρου και τον Λιγνάδη. Στις καθημερινές περιπτώσεις, όπου τα εγκλήματα καταγγέλλονται σε λογικό χρονικό διάστημα από την ημέρα της πράξεως, με την παρουσία ιατροδικαστών, ψυχολόγων και ψυχιάτρων που βοηθούν τη Δικαιοσύνη και τους δικαστές να έχουν μια σταθερή βάση για την απόφασή τους με ήσυχη συνείδηση».

- Είναι στον χαρακτήρα σου να αναλαμβάνεις υποθέσεις τόσο σκληρές, δύσκολες και τόσο κακουργηματικές;
«Θα σε εκπλήξει η απάντησή μου αλλά την υπόθεση Λιγνάδη δεν τη θεωρώ ούτε τόσο δύσκολη, ούτε τόσο κακουργηματική. Οταν ήμουν νεαρότερος δικηγόρος και ήθελα να ξεχωρίσω και να αποδείξω ότι είμαι επαρκής ποινικολόγος, αναλάμβανα πολύ πιο δύσκολες υποθέσεις και πολύ πιο εγκληματικές. Οπως, παραδείγματος χάριν, στο ξεκίνημα της καριέρας μου η μεγάλη υπόθεση με συγκατηγορούμενο μιας εγκληματικής συμμορίας τον Βαγγέλη Ρωχάμη. Τότε που σε ηλικία 26 ετών ασκούσα τα καθήκοντά μου με όλους τους υπουργούς Δικαιοσύνης που είχαν υπηρετήσει στη χούντα και με όλους τους γνωστούς ποινικολόγους και βοήθησα το δικαστήριο να τον απαλλάξει στις περισσότερες πράξεις και να τον τιμωρήσει με ελαφρά ποινή. Και όλα αυτά παρά την προκατάληψη εις βάρος του, εν αντιθέσει με τους άλλους κατηγορούμενους που καταδικάστηκαν σε ποινές ισοβίου καθείρξεως. Οπως επίσης την υπόθεση της “εταιρείας δολοφόνων” με αρχηγό τον δικηγόρο Παπαδόπουλο που ήταν δήμαρχος Χαλκηδόνας. Οπως την υπόθεση των σατανιστών που με τη βοήθειά μου ουσιαστικά η Δήμητρα Μαργέτη αθωώθηκε. Την υπόθεση του ΕΛΑ όταν υπερασπίστηκα τον φερόμενο ως αρχηγό, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ΕΥΠ. Οπως την περίπτωση του εισαγγελέα Διώτη, καθώς και του Αγγελέτου Καννά, κοινοτάρχη Κιμώλου, που αθωώθηκε ενώ ήταν καταδικασμένος σε πρώτο βαθμό σε 1.800 χρόνια κάθειρξη».

- Και την υπόθεση Γρηγορόπουλου.
«Φυσικά - με κατηγορούμενο τον αστυνομικό Κορκονέα, που καταδικάστηκε με τις ψήφους των ενόρκων, ενώ μειοψήφησαν οι τακτικοί δικαστές. Καθώς και 800 περίπου περιπτώσεις ανθρωποκτονιών εκ προθέσεως που έχω υπερασπιστεί σε όλη την Ελλάδα, με τελευταία την υπόθεση Τοπαλούδη και του Ψευτογιατρού».



- Ποια είναι η χειρότερη και ποια η κορυφαία «στιγμή» της επαγγελματικής σου διαδρομής;
«Η κορυφαία είναι η δικαίωση της οικογένειας Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου μετά από ένα δικαστικό αγώνα 10 ετών απέναντι στον αδερφό τους Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο και τα παιδιά του. Mια υπόθεση που με κατέστησε πλούσιο. Καθώς επίσης και την περίπτωση του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης Παπαγεωργόπουλου, που καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αλλά εγώ τον αθώωσα. Και αλήθεια σου λέω, δεν θυμάμαι καμία υπόθεση που να με στεναχώρησε. Γενικά είμαι ευχαριστημένος από όλες τις δικαστικές αποφάσεις. Σε όλες μου τις υποθέσεις αυτοί που έπρεπε να καταδικαστούν καταδικάστηκαν και όλοι αυτοί που έπρεπε να αθωωθούν αθωώθηκαν».

- Ποιος ο μέντοράς σου και ποιες οι αναφορές σου σε πρόσωπα που έγραψαν ιστορία; Είτε ως θεωρητικοί είτε ως δικηγόροι.
«Ο μέντοράς μου ήταν ο αείμνηστος Αριστοτέλης Γαβριηλίδης. Ο μεγαλύτερος Ελληνας ποινικολόγος μετά τον αείμνηστο Δημήτριο Μπαμπάκο, του οποίου ήταν ο αγαπημένος μαθητής. Αλλά πολύ θετική επίδραση έχει ασκήσει στην επαγγελματική μου προσωπικότητα ο τεράστιος ποινικολόγος Χριστόφορος Αργυρόπουλος. Τότε που ήμασταν μαζί με τον επίσης μεγάλο ποινικολόγο Αριστείδη Οικονομίδη. Υπήρξαμε δικηγόροι του τεράστιου μαθηματικού και συγγραφέα και μεγάλου Ελληνα Απόστολου Δοξιάδη, στην υπόθεση της απόπειρας δολοφονίας εις βάρος του από τη πρώην σύζυγό του».

- Πώς έγινε και επέλεξες αυτόν τον δρόμο της νομικής επιστήμης; Συνειδητά, από μικρός, ή λόγω συγκυριών;
«Ημουν αριστούχος και ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν ένας φτωχός βιοπαλαιστής ανάπηρος με ένα πόδι, στην Πετρούπολη, με πίεζε να γίνω μηχανολόγος- ηλεκτρολόγος. Μια τυχαία παρουσία μου στο Αρσάκειο, όταν ήμουν στην τελευταία τάξη του λυκείου, σε μια δίκη που ήταν αντίδικοι επί χούντας, το 1967, οι αντιστασιακοί με τους χουντικούς καθηγητές, με έκανε να αλλάξω μέσα σε ένα απόγευμα την απόφασή μου και να δώσω ακαδημαϊκές εξετάσεις τότε στην Νομική Σχολή. Με αποτέλεσμα ο πατέρας μου να με διώξει για τρεις μήνες από το σπίτι».

- Απίστευτο! Γιατί;
«Επειδή μισούσε τους δικηγόρους. Κι αυτό επειδή είχε χάσει την οικογενειακή του περιουσία από τοκογλύφους. Εγώ εκείνο το καλοκαίρι αναγκάστηκα να διαβάζω στο σπίτι της γιαγιάς μου, στο Βέλο Κορινθίας».

- Στην οικογένειά σου υπάρχει ανάλογο νομικό προηγούμενο;
«Δεν υπάρχει κανένα προηγούμενο. Τόσο η οικογένεια του πατέρα μου όσο και η οικογένεια της μητέρας μου δεν είχαν ποτέ κανέναν νομικό. Χαίρομαι ιδιαίτερα που εγώ άνοιξα τον δρόμο, για να ακολουθήσουν τόσο ο γιος μου, ο Χρήστος, που είναι στο δεύτερο έτος της Νομικής Αθηνών, όσο και η κόρη μου η Μάιρα, που τον επόμενο χρόνο δίνει πανελλήνιες εξετάσεις για να εισαχθεί και αυτή στη Νομική Σχολή. Ετσι δεν θα χαθεί το γραφείο μας. Οπως έχει συμβεί σχεδόν με όλους τους μεγάλους ποινικολόγους, που κανείς τους δεν ευτύχησε να δικηγορήσει με τα παιδιά του».

9. Το αριστούργημα της φύσης, η γυναίκα

- Μα καλά, δεν αισθάνεσαι στο βάθος διχασμένος, από τη μία, να γνωρίζεις το ένοχο παρελθόν κάποιου πελάτη σου και, από την άλλη, να τον υποστηρίζεις ως να είναι πάναγνος και αθώος;

«Ποτέ δεν αισθάνθηκα διχασμένος, γιατί ποτέ δεν ρώτησα κανέναν που με εμπιστεύτηκε αν έχει κάνει ή δεν έχει κάνει μια εγκληματική πράξη. Θέλω όταν μπαίνω στο δικαστήριο να βρίσκομαι στην ίδια θέση, στην αφετηρία μιας θέσης, με τους τακτικούς δικαστές και με τους ενόρκους που δεν γνωρίζουν επίσης τίποτα και αρκούνται στα στοιχεία της δικογραφίας».

- Και εσύ στο παρελθόν είχες κατηγορηθεί για βάναυση συμπεριφορά απέναντι στην γυναίκα σου.
«Δεν είναι αλήθεια αυτό. Ποτέ δεν κατηγορήθηκα για βάναυση συμπεριφορά απέναντι στην πρώην γυναίκα μου. Η αλήθεια είναι ότι η ίδια, παγιδευμένη από ένα νοσηρό περιβάλλον, όλοι μαζί προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια τέτοια εντύπωση συνεπικουρούμενοι από ιδιοκτήτες τηλεοπτικών καναλιών, όπως ο αείμνηστος Κοντομηνάς, που ήταν αντίδικοι πελατών μου στη διάπραξη κακουργημάτων εις βάρος τους. Ουδέποτε οδηγήθηκα σε οιοδήποτε δικαστήριο για βάναυση συμπεριφορά εναντίον του αριστουργήματος της φύσεως, δηλαδή της γυναίκας».

- Είναι λάθος μου να πιστεύω ότι ο βιασμός εναντίον απροστάτευτων γυναικών είναι ό,τι χειρότερο για την αξιοπρέπεια κάθε βίαιου αρσενικού;
«Είμαι απόλυτος στο ότι ένας αληθινός άντρας, με την πραγματική έννοια του όρου και όχι εξαιτίας των γεννητικών του οργάνων, απαγορεύεται να κάνει το οποιοδήποτε κακό σε οποιαδήποτε γυναίκα εκτός μόνο αν πρόκειται να υπερασπιστεί τη ζωή του».

- Ποια η γνώμη σου και πού οφείλεται αυτή η αύξηση κρουσμάτων βιασμών, δολοφονιών εναντίον γυναικών και άλλων τέτοιων περιστατικών;
«Κατά την κρίση μου, η αύξηση των βιασμών οφείλεται αποκλειστικά στην ανεξέλεγκτη επιρροή του Διαδικτύου στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Μια επιρροή που ουσιαστικά καταργεί την παραδοσιακή απευθείας προσωπική επαφή μεταξύ των ανθρώπων διαφορετικού φύλου, που καταργεί στην ουσία το παραδοσιακό φλερτ, που επέτρεπε στους άντρες και στις γυναίκες να γνωρίζουν καλύτερα τους συντρόφους τους πριν απομονωθούν σε οποιοδήποτε μέρος και δημιουργηθούν συνθήκες μιας σεξουαλικής εκτροπής από πραγματικούς βιαστές».

- Είσαι της θεωρίας πως κάθε πλάσμα κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να γίνει δολοφόνος;
«Απαντάω χωρίς κανέναν ενδοιασμό: Οχι! Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε να γίνει δολοφόνος. Πρέπει να είσαι ιδιαίτερος άνθρωπος είτε για να πυροβολήσεις, είτε για να μαχαιρώσεις, είτε να στραγγαλίσεις. Να αφαιρέσεις, δηλαδή, με οποιονδήποτε τρόπο μια ανθρώπινη ζωή. Είναι πολύ βαριά η σκανδάλη όταν πυροβολείς ακόμη και για να σκοτώσεις ένα ανυπεράσπιστο ζωάκι. Είναι ιδιαίτεροι άνθρωποι αυτοί που αφαιρούν ανθρώπινες ζωές. Τουλάχιστον είκοσι φορές τον χρόνο είτε κατηγορώ είτε υπερασπίζομαι δολοφόνους. Και η άποψή μου είναι απόλυτη. Ενας συνηθισμένος άνθρωπος μπορεί να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή μόνο για να σώσει τα μέλη της οικογένειάς του και τη ζωή του».


10 «Είμαι πλούσιος»

- Πολλοί λένε ότι απ’ αυτές τις ακραίες περιπτώσεις κερδίζεις άφθονα χρήματα. Κατά τη γνώμη μου, καλά κανείς. Ομως, έχουν υπάρξει υποθέσεις χωρίς να κερδίσεις ούτε μισό ευρώ; Και ποιες είναι;
«Είναι αλήθεια ότι έχω γίνει πλούσιος από την άσκηση επί 50 σχεδόν χρόνια του λειτουργήματός μου. Αλλά έχουν υπάρξει σημαντικές περιπτώσεις που έχω αναλάβει την υπεράσπιση συνανθρώπων μας, κατηγορουμένων ή θυμάτων, που δεν έχουν τη δυνατότητα να με πληρώσουν όσο αξίζω. Και τους ανέλαβα γιατί μου άρεσε η προσωπικότητά τους και με ενοχλούσε η άδικη ποινική δίωξη εις βάρος τους. Παραδείγματος χάριν, την υπόθεση του ΕΛΑ την υπερασπίστηκα δωρεάν. Το ίδιο και την υπόθεση Γρηγορόπουλου. Το ίδιο εντελώς πρόσφατα με τους επτά αστυνομικούς της ΔΙ.ΑΣ. που κατηγορήθηκαν για την ανθρωποκτονία εις βάρος νεαρού Ρομά στο Πέραμα. Οπως επίσης και την υπόθεση Τοπαλούδη και του Αλκη Καμπανού, αλλά και της Γαρυφαλλιάς με την υπόθεση της άγριας δολοφονίας στη Φολέγανδρο και πολλές άλλες».

- Και τέλος, ποιος είναι άραγε ο Αλέξης Κούγιας; Οταν κοιτάς στον καθρέφτη σου τι βλέπεις; Τον ευνοούμενο των media; Τον δικηγόρο εμπόρων ναρκωτικών και βιαστών; Υπάρχει χώρος για συναίσθημα, αλληλεγγύη, ευαισθησία, τέχνες και ουμανισμό; Αν δεν μπορείς να απαντήσεις άσ’ το, αλλιώτικα με το ένα χέρι στη καρδιά και το άλλο στο ευαγγέλιο.
«Οταν κοιτάζω στον καθρέφτη δεν βλέπω τίποτε άλλο παρά τον Αλέξη Κούγια με ό,τι σημαίνει για την ελληνική κοινωνία, για τη νομική κοινότητα, τους φίλους μου, αλλά κυρίως τα δύο παιδιά μου και τις γυναίκες της ζωής μου. Αυτό που βλέπω στον καθρέφτη χρόνο με τον χρόνο, ημέρα με την ημέρα. Βεβαίως, υπάρχει χώρος για συναίσθημα και αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις όταν αγορεύω και όταν είμαι στη γειτονιά μου στην Πετρούπολη με τους παιδικούς μου φίλους. Γενικά είμαι ένας ευτυχισμένος και χορτασμένος από συναισθήματα και από αγάπη άνθρωπος, που βλέπει πάντοτε το ποτήρι μισογεμάτο, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές».

Ειδήσεις σήμερα:

Νέα τιμολόγια ρεύματος για τον Αύγουστο - Στα 15-17 λεπτά η τιμή της κιλοβατώρας μετά τις επιδοτήσεις

Αίγιο: Νεκρή στο σπίτι της η γνωστή επιχειρηματίας Μαρίτα Αγγελοπούλου

Ο μουσικός με τη βερμούδα στο Προεδρικό: Πήγα με τις σαγιονάρες, έβαλα κοστούμι την ώρα του κονσέρτου