Πόνος αβάσταχτος για την οικογένεια του δύο φορές Ολυμπιονίκη, με τη σύζυγο του, Δώρα Τσαμπάζη, να κρατάει το φέρετρο, που ήταν τυλιγμένο με την ελληνική σημαία, μέχρι και τη τελευταία στιγμή, η μητέρα του ξέσπασε σε λυγμούς φωνάζοντας «που θα σε πάνε λεβέντη μου, παλικάρι μου. Καλό ταξίδι αγάπη μου, καλό ταξίδι». Η αδελφή του Αλέξανδρου Νικολαΐδη κατέρρευσε και λίγο πριν μεταφερθεί η σορός του αδελφού της είπε με λυγμούς «αγόρι μου, εδώ είναι το σπίτι μας πιο κάτω, εδώ είναι το σπίτι σου».Το ίδιο και ο πατέρας του ο οποίος ανέφερε απαρηγορητος «παλικάρι μου, αετέ μου, πώς θα το περάσω αυτό αγόρι μου». Ο κόσμος, φωνάζοντας «αθάνατος» χειροκρότησε και αποχαιρέτησε τον σπουδαίο Ολυμπιονίκη. Επιθυμία της οικογένειας ήταν ο ενταφιασμός να γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Η σύζυγος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη με ένα κόκκινο γαρύφαλλο στα χέρια
Με δάκρυα στα μάτια οι γονείς του Αλέξανδρου Νικολαΐδη
Όσοι τον έζησαν από κοντά, έκαναν λόγο για έναν σπουδαίο αθλητή, τρυφερό σύζυγο και πατέρα αλλά και ενεργό πολίτη. Ως αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, είχε καταφέφερει να έχει μόνο συμπάθειες στην πολιτική και ειδικά στην Κουμουνδούρου. Οι κορυφαίες στιγμές της αθλητικής καριέρας του Αλέξανδρου Νικολαΐδη ήταν αναμφίβολα η κατάκτηση των δύο ασημένιων μεταλλίων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 και του 2004.
Τα δύο μετάλλια θα τεθούν σε δημοπρασία - όπως επιθυμούσε και ο ίδιος - με τα έσοδα να πηγαίνουν σε ιδρύματα. Τα δύο μετάλλια ήταν και στο ταξίδι του προς την αιωνιότητα. Ο Μιχάλης Μουρούτσος ο οποίος ήταν και φίλος του Αλέξανδρου Νικολαΐδη τα κρατούσε στα χέρια του χωρίς να μπορεί να κρύψει τη συγκίνησή του.
Τσίπρας: Αγαπημένε μας και καλόψυχε σύντροφε, θα σε αγαπάμε και θα σε θυμόμαστε πάντα
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το παρών στην εξόδιο ακολουθία στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Τιμίου Προδρόμου Νεαπόλεως Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια του επικήδειου του μιλώντας για τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη τον χαρακτήρισε «γίγαντα με καρδιά μικρού παιδιού, που έκανε όλη την Ελλάδα να γεμίζει έντονα συναισθήματα».
«Είναι δύσκολο να αποχαιρετάει ένα αγαπημένο άνθρωπο πόσο μάλλον όταν φεύγει τόσο νωρίς και τόσο άδικα ακόμη πιο δύσκολο όταν αποχαιρετάς ένα σπάνιο άνθρωπο και χαρισματικό όπως ο Αλέξανδρος. Θα έλεγα έναν γίγαντα με καρδιά μικρού παιδιού που έκανε όχι μόνο όσους είχαμε τη τύχη να τον γνωρίσουμε αλλά και όλη την Ελλάδα να γεμίζει με έντονα συναισθήματα. Όπως τότε που έπεσε λαβωμένος στο Σίδνεϊ και η κραυγή του έσκισε την σιωπή αλλά και αργότερα που πάλεψε και νίκησε υψώνοντας τη γαλανόλευκη. Όλη η Ελλάδα δακρύζει και πενθεί», ανέφερε ακόμη ο κ. Τσίπρας.
Στη συνέχεια ο κ. Τσίπρας τόνισε ότι ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης «μεγαλούργησε σε ένα άθλημα ατομικό, σε ένα άθλημα που είσαι μόνος, μόνος πέφτεις και μόνος σηκώνεσαι. Στη ζωή του ξεχώρισε γιατί ήθελε να βάζει μπροστά το εμείς και όχι το εγώ και πάλευε στους στίβους της ζωής με το ίδιο πείσμα και την ίδια μαχητικότητα που τον διέκρινε στους αθλητικούς στίβους, ήταν ένας μαχητής παντού. Παρέμεινε μαχητής ακόμη και όταν η ζωή του επιφύλαξε τον πιο σκληρό αντίπαλο. Ποτέ δεν δείλιασε και δεν παραπονέθηκε, μόνο φρόντισε να κερδίσει και το τελευταίο δευτερόλεπτο κοντά στους ανθρώπους του».
Ακόμη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι «ο κόσμος που θαύμαζε πίστευε ότι το πιο δυνατό όπλο του Αλέξανδρου ήταν τα πόδια του, όμως το πιο δυνατό ήταν η καρδιά του, η πίστη του, τα ιδανικά και οι αξίες του, ο σεβασμός και η αλληλεγγύη στο συνάδελφο, συναθλητή και στον συμπολίτη. Πίστη στη δικαιοσύνη και στην ισότητα και σε ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Για να μη μεγαλώσουν τα παιδιά μας σε έναν άδικο και φασιστικό κόσμο, γιατί δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς όταν κάποιοι πατριδοκάπηλοι έσπερναν μίσος στα γυμναστήρια και στα σχολεία. Η αγάπη του για την πατρίδα, αγνή έμπρακτη και βαθιά ήταν αυτή που τον έκανε ανυποχώρητο απέναντι σε όσους καπηλεύονταν το όνομά της για να γεμίσουν διχασμό».
Κλείνοντας τον επικήδειο ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στην τύχη που είχε να γνωρίσει τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη. «Είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε τον Αλέξανδρο από κοντά, μέσα από τις αναρτήσεις του τις μαχητικές στο διαδίκτυο, μέσα από την κοινωνική του δράση, να παλεύει για τις ιδέες του όπως πάλευε για τα μετάλλια. Είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε πάνω απο όλα έναν ξεχωριστό και καλό άνθρωπο που μας έμαθε πώς να αγαπάμε και να σεβόμαστε τη ζωή στην κάθε της στιγμή», είπε.
«Για όλα αυτά Αλέξανδρε ήρθε η ώρα εμείς να σου πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που μας έκανες καλύτερους που κόσμισες την παράταξη μας με την παρουσία σου. Ένα ευχαριστώ που έδειξες σε όλους ότι οι αρχές και η ηθική, ξεχωρίζουν ακόμη. Ευχαριστώ για το στερνό σου αντίο, για τα λόγια που θα δώσουν δύναμη στους χιλιάδες που δίνουν μάχη με τον καρκίνο στη ζωή. Δεν έχει σημασία πώς θα φύγουμε αλλά τι θα αφήσουμε πίσω μας. Άφησες μια σπουδαία κληρονομιά για τις γενιές που θα έρθουν σε ένα κόσμο που αξίζει να αγωνίζεται κάθε μέρα για να γίνει καλύτερος», συνέχισε και συμπλήρωσε «για πάντα τα παιδιά σου θα πορεύονται στη ζωή κρατώντας το χαμόγελο στις ψυχές τους. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας και καλόψυχε σύντροφε, θα σε αγαπάμε και θα σε θυμόμαστε πάντα».