Όπως αναφέρει ο κ. Σωτήρης Παπαμαρκάκης, ποτέ στη ζωή του δεν έχει ξαναδεί τέτοια καταστροφή, ούτε ως εθελοντής διασώστης, ούτως κι ως επαγγελματίας επί χρόνια στον χώρο του σιδηροδρόμου. «Αυτό που αντικρίσαμε είναι μια άμορφη μάζα σιδηρικών, δύσκολα διαχειρίσιμη. Για αυτό χρειάστηκε η βοήθεια των γερανών για να ανοίγει ο δρόμος, να μπαίνουν μέσα τα στελέχη της Πυροσβεστικής, να ψάχνουν, να ελέγχουν και να κουβαλάμε οτιδήποτε βρίσκουμε μέσα».
Οι διασώστες «χτενίζουν» από το βράδυ της Τρίτης τα βαγόνια προκειμένου να εντοπίσουν κάποιον επιβάτη, ενώ, εκτός από ανθρώπινα μέλη, ανασύρουν και αποσκευές με προσωπικά αντικείμενα για να προχωρήσει στη συνέχεια η διαδικασία της ταυτοποίησης.
«Βρίσκουμε ανθρώπινα μέλη τα οποία συλλέγονται, αλλά δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε σε ποιον ανήκουν. Σε κάθε περίπτωση μεταφέρονται για να γίνουν οι απαραίτητες διαδικασίες», τονίζει ο κ. Παπαμαρκάκης, ενώ ερωτηθείς για το αν έχει αντιμετωπίσει πιο δύσκολη αποστολή έρευνας και διάσωσης στη ζωή του, ξεκαθαρίζει πως μπορεί να έχει δει πάμπολλα ατυχήματα, όμως δεν υπάρχει χειρότερο από αυτό. «Το συγκεκριμένο θα αφήσει το στίγμα του σαν σιδηροδρομικό ατύχημα», αναφέρει.
«Μας πλησιάζει ο κόσμος. Είναι η ανάγκη που έχει ο καθένας που θέλει τον άνθρωπό του, όπως να ναι, για να του αποδώσει τις δέουσες τιμές. Είναι η ανάγκη, αλλιώς δε θα ησυχάσουν αυτοί οι άνθρωποι», υπογραμμίζει.