Σύγκρουση τρένων στη Λάρισα: Συγκλονίζουν οι γονείς 22χρονου που αγνοείται - «Η αναμονή μας σκοτώνει, δεν μας λένε τίποτα»

Δραματική είναι η κατάσταση για ακόμη μια ημέρα στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας με συγγενείς αγνοούμενων να φτάνουν συνεχώς από νωρίς το πρωί, προκειμένου να μάθουν τι έχει συμβεί στους ανθρώπους τους.

Μια ακόμα ιστορία είναι αυτή του 22χρονου Ντένη Ρούτση με την οικογένειά του να κάνει έκκληση σε όποιον τον είχε δει στο βαγόνι 5 της μοιραίας αμαξοστοιχίας. «Το παιδί μου λέγεται Ντένης Ρούτσης, είναι 22 ετών. Το εισιτήριό του ήταν βαγόνι 5, θέση 22 και το κλείσαμε ηλεκτρονικά. Δεν είναι ανάμεσα στους τραυματίες, δεν είναι στους αγνοούμενους, προς το παρόν και δεν έχουμε καμία ενημέρωση που βρίσκεται» λέει αρχικά η μητέρα του. 

Και προσθέτει: «Ηταν σε ένα βαγόνι από το οποίο σώθηκαν πολλά παιδιά. Κάνω μια έκκληση προς όλα τα παιδιά τα οποία βγήκαν από αυτό το βαγόνι, αν τον είδαμε στη θέση 22, αν κάποιος τον αναγνωρίζει από τις φωτογραφίες, παρακαλώ πολύ να με ενημερώσουν γιατί δε το βρίσκω το παιδί μου. Ήταν σε ένα βαγόνι από το οποίο, δόξα το θεό, σώθηκαν πολλά παιδιά. Δε ξέρω αν ήταν στη θέση του την ώρα της σύγκρουσης ή αν είχε σηκωθεί να πάει στο κυλικείο. Στη συνέχεια έκανε έκκληση σε όποιον επέζησε του δυστυχήματος και τον έχει δει να δώσει πληροφορίες για εκείνον.

«Μια έκκληση προς όλα τα παιδιά, αν κάποιος τον αναγνωρίζει. Μίλησα με τον γιο μου στις 22.50. Το μόνο που μου είπε είναι "μαμά κάθομαι, θα έχουμε καθυστέρηση. Θα σε πάρω τηλέφωνο μόλις φτάσουμε στη Θεσσαλονίκη, να κατέβεις στον σταθμό να με πάρεις". Δε μου διευκρινησε που κάθεται, αν είναι στη θέση του ή έχει πάει στο κυλικείο. Στις 23.08 ήταν η τελευταία επικοινωνία που είχε ο γιος μου με μια φίλη του, μέσω μηνυμάτων. Μετά είχε χαθεί το σήμα. Η κοπέλα του είχε στείλει ένα μήνυμα στις 23.15 το οποίο δεν είδε ποτέ. Αυτό που της έλεγε στο μήνυμα είναι ότι βαριέται, ότι είχε καθυστέρηση και ότι κουράστηκε.

Ο 22χρονος:

Το παιδί μου είναι 22 ετών, σε έναν μήνα θα είχε τα γενέθλιά του και θα έκλεινε τα 23. Έχουμε δώσει δείγμα DNA και περιμένουμε από εχθές το πρωί. Το παιδί μου εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη είχε κατέβει για το τριήμερο στην Αθήνα για να δει την κοπέλα του και τους φίλους του».   

 

Από τη μεριά του, ο πατέρας του Ντένη Ρούτση εμφανώς εξαντλημένος από όσα ζει τις τελευταίες ημέρες, δήλωσε «Τουλάχιστον να ξέρουμε, ζει; Δεν ζει; Τον είδανε; Να ξέρω. Αυτή η αναμονή μας σκοτώνει. 22 χρόνων και σε έναν μήνα θα έκλεινε τα 23 το παλικάρι μου. Το σκοτώσανε, αυτό έγινε, είναι δολοφόνοι. Όχι μόνο ο ένας, όλοι τους. Τον ψάχνουμε, δεν έχουμε βρει τίποτα απολύτως, δεν μας έχουν πει τίποτα. Δώσαμε DNA, είμαστε τρεις ημέρες εδώ πέρα αϋπνοι, χωρίς νέα.

Μιλήσαμε 22.50. "Μπαμπά", μου λέει, θα καθυστερήσω, θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο, μην έρθεις πιο νωρίς». Ακόμα περιμένω. Οποίος έχει κάποιο νέο, αν τον είδε δίπλα να καθόταν, ας μας πει. Αν ήταν κάποιος εκεί ή σε άλλο βαγόνι, κάποιος να βγει να μας πει. Τουλάχιστον να ξέρουμε».