Η Ελλάδα κόμβος για τη διακίνηση της κοκαΐνης στην Ευρώπη

Στον νέο παγκόσμιο χάρτη μεταφοράς και διακίνησης κοκαΐνης, η Ελλάδα αποτελεί κομβικό σημείο για τις big business των λατινοαμερικάνικων καρτέλ με την αλβανική μαφία. Ο διπλασιασμός των ποσοτήτων που φτάνουν στη χώρα μας, συγκριτικά με την προ κορωνοϊού εποχή και μάλιστα οι ανοδικές τάσεις που καταγράφονται διαρκώς, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι ναρκέμποροι θέλουν να στήσουν stockhouse κόκας στην Ευρώπη, έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον ελληνικών και ξένων διωκτικών αρχών.

Δεν είναι τυχαίο ότι έχει διευρυνθεί πολύ -και σε αριθμό και σε ποιότητα- το κλιμάκιο της αμερικανικής Δίωξης Ναρκωτικών (DEA) στην Ελλάδα, ενώ το νέο κόλπο που κέντρισε το ενδιαφέρον των πρακτόρων είναι ότι οι βαρόνοι της κόκας στην Κολομβία μπαίνουν συνέταιροι με τα ελληνικά δίκτυα του οργανωμένου εγκλήματος, μοιράζοντας τα κέρδη από τη διάθεση της «λευκής κυρίας» σε ποσοστό 60%-40%. Επίσης, η πληρωμή γίνεται με τέτοιον τρόπο ώστε ταυτόχρονα να ξεπλένεται το βρώμικο χρήμα μέσω εταιρειών εμπορίας αγαθών που εξάγονται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

«Το γεγονός ότι τα καρτέλ σημάδεψαν τη χώρα μας για να στέλνουν τα φορτία τους οφείλεται σε δύο λόγους. Ο ένας είναι η ύπαρξη των δύο μεγάλων λιμανιών του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης με τα χιλιάδες κοντέινερ που φτάνουν καθημερινά και ο δεύτερος γιατί έχει σφίξει ο κλοιός κυρίως στην Ολλανδία, στην Ιταλία και την Ισπανία, που αποτελούσαν κέντρα μεταφοράς ναρκωτικών» λέει στο «ΘΕΜΑ» αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. και προσθέτει: «Τα χτυπήματα που έχουμε επιφέρει το τελευταίο διάστημα στα κυκλώματα είναι ενδεικτικά του τρόπου που λειτουργούν τα παγκόσμια εγκληματικά δίκτυα».

Απευθείας δρομολόγια

Στις απόρρητες εκθέσεις και αναφορές της ελληνικής Δίωξης Ναρκωτικών αλλά και της αμερικανικής DEA περιγράφεται λεπτομερώς η νέα παγκόσμια κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Η κοκαΐνη, ναρκωτικό με τζίρο δισεκατομμυρίων ετησίως, αποτελεί βασική πηγή εσόδων για αρκετές πλέον χώρες της Λατινικής Αμερικής, εκτός από την Κολομβία. Στο παιχνίδι έχουν μπει πλέον το Εκουαδόρ, η Βολιβία, ακόμη και η Χιλή, με την ετήσια παραγωγή να έχει τριπλασιαστεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η Γηραιά Ηπειρος αποτελεί μία από τις βασικότερες επιλογές των καρτέλ, με τόνους της «λευκής κυρίας» να ταξιδεύουν και να πιάνουν πλέον ελληνικά λιμάνια προτού φτάσουν στα σαλόνια της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης.

Ο συνηθισμένος τρόπος μεταφοράς είναι με κοντέινερ. Τα καρτέλ χρησιμοποιούν εμπορικές εταιρείες και δρομολόγια και μέσα σε 25 ημέρες τα ναρκωτικά βρίσκονται στον τελικό τους προορισμό. Οπως έχουν καταγράψει οι έμπειροι αξιωματικοί της Δίωξης Ναρκωτικών της Ασφάλειας Αττικής, τους τελευταίους μήνες λειτουργεί μια εμπορική εταιρεία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων απευθείας από το Εκουαδόρ στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Μέσα σε κάθε κιβώτιο κρύβουν περίπου 300 κιλά κόκας, που στη χονδρική αγορά η τιμή της αγγίζει τα 10 εκατ. ευρώ. Από αυτή την ποσότητα, περισσότερο από 80% σπρώχνεται σε Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη.

Ωστόσο, εκτός από την απευθείας σύνδεση, υπάρχουν τουλάχιστον πέντε ακόμη εταιρείες που στέλνουν κοντέινερ στην Ελλάδα με ενδιάμεσο σταθμό. Με απλά λόγια, τα κοντέινερ με μπανάνες ή άλλα φρούτα που έχουν στα διπλά τοιχώματα ή στα ψυκτικά συστήματα καταχωνιασμένη την κοκαΐνη φορτώνονται σε ένα πλοίο, φτάνουν μέχρι τα λιμάνια της νότιας Ισπανίας, της νότιας Ιταλίας ή της Μάλτας και στη συνέχεια με άλλα μικρότερα εμπορικά πλοία καταλήγουν στη χώρα μας. Τους τελευταίους μήνες έχει ενεργοποιηθεί και άλλη μία γραμμή μέσω Αιγύπτου, η οποία όμως είναι -όπως λένε- ακόμα σε «νηπιακό» στάδιο. Εντούτοις, δείχνει την τάση που ενδέχεται στα επόμενα χρόνια να επικρατήσει.

Οταν τα λαγωνικά της Δίωξης Ναρκωτικών της Ασφάλειας Αττικής προσπάθησαν να κάνουν μια κίνηση σαρώνοντας όλα τα εμπορευματοκιβώτια που φτάνουν από τη Λατινική Αμερική στη χώρα μας, απευθείας ή μέσω άλλων σταθμών, διαπίστωσαν ότι μόνο από ένα πλοίο μπορεί να ξεφορτωθούν περισσότερα από 1.000 κοντέινερ. Συνεπώς, ο αριθμός είναι τεράστιος, ο έλεγχος σε όλα αδύνατος, γεγονός που ερμηνεύεται από τους αναλυτές ως η βασική αιτία που τα καρτέλ επέλεξαν να μεταφέρουν τα ναρκωτικά με αυτόν τον τρόπο. Οι εποχές όπου οι καραβιές με τόνους κόκας μπλοκάρονταν εν πλω από τα κινηματογραφικά ρεσάλτο των διωκτικών αρχών ή τα ιστιοφόρα που διέσχιζαν δύο φορές τον Ατλαντικό και «βούλιαζαν» από τα πακέτα με την κοκαΐνη που έκρυβαν στα σωθικά τους, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Αλλωστε, το κόστος αυτού του τρόπου μεταφοράς ήταν μεγάλο και ο κίνδυνος να πέσουν στα δίχτυα των διωκτών τους υψηλός. Το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτούνταν ήταν πολυάριθμο και εξειδικευμένο, με ορατό πάντα το ενδεχόμενο να υπάρχει ένα «βαθύ λαρύγγι» που κάτω από προϋποθέσεις θα ανοίξει το στόμα του και θα δώσει στο πιάτο των Αρχών τους βαρόνους.

Ευρωπαϊκή αποθήκη

Με δεδομένο ότι από το 2020 και μετά η παραγωγή της κοκαΐνης στη Λατινική Αμερική έχει τριπλασιαστεί, οι αναλυτές της Ασφάλειας σε συνεργασία με τους Αμερικανούς συναδέλφους τους παρατήρησαν πως τα καρτέλ μεταφέρουν στην Ευρώπη τόνους ναρκωτικών τα οποία είναι αδύνατον να πουληθούν, καθώς οι χρήστες παραμένουν στα ίδια επίπεδα. Αναζητώντας τις αιτίες αυτής της μεταφοράς, κυρίως μέσω κοντέινερ φρούτων, διαπίστωσαν πως στόχος των βαρόνων είναι να μετατρέψουν την Ευρώπη σε αποθήκη κοκαΐνης. Ενα τεράστιο stockhouse γεμάτο με τη «λευκή κυρία» με στόχο να τα διαθέσουν όποτε χρειαστεί, σε υψηλότερη τιμή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα κοντέινερ που φτάνουν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ρότερνταμ, Μάλτα, Σικελία και Ανδαλουσία μεταφέρουν τόνους ναρκωτικώ. Για παράδειγμα, πριν από λίγες εβδομάδες εντοπίστηκε ένα κοντέινερ στην Ολλανδία με 5 τόνους, ενώ πριν καιρό είχε εντοπιστεί φορτίο με 13 τόνους. Οι ναρκέμποροι είχαν βάλει στην αρχή του εμπορευματοκιβωτίου ένα μικρό φορτίο με μπανάνες και στη συνέχεια έναν καθρέπτη που δημιουργούσε την ψευδαίσθηση ότι όλος ο χώρος είναι γεμάτος με το συγκεκριμένο φρούτο.

Πληρωμή και ξέπλυμα

Στον νέο παγκόσμιο χάρτη της κοκαΐνης, μια σημαντική αλλαγή έχει να κάνει με τον τρόπο που πληρώνουν οι ευρωπαϊκές μαφίες τα λατινοαμερικανικά καρτέλ ναρκωτικών. Μέχρι πριν από λίγο καιρό, οι μαφιόζοι που ήθελαν να αγοράσουν ναρκωτικά πλήρωναν πάντα με μετρητά που μετέφεραν με βαλίτσες και στη συνέχεια παραλάμβαναν το φορτίο. Αν, για παράδειγμα, ένα κύκλωμα ναρκωτικών ήθελε να πάρει 300 κιλά καθαρή κοκαΐνη έπρεπε να καταβάλει ευρώ ή δολάρια στους Λατινοαμερικανούς βαρόνους.

Τα πράγματα, όμως, έχουν αλλάξει. Τα καρτέλ της κόκας δεν θέλουν χρήματα για να πουλήσουν τα ναρκωτικά, αλλά αναλαμβάνουν να τα μεταφέρουν στην Ευρώπη και στη συνέχεια από την πώληση να λάβουν το 60%. Με απλά λόγια, αν η κοκαΐνη που στη χονδρική αξίζει 10 εκατ. ευρώ, στη λιανική «σπάσει», νοθευτεί και διατεθεί στην πελατεία, το καρτέλ θα διπλασιάσει το κέρδος του.
Στην Ελλάδα, το γενικό κουμάντο στην εισαγωγή και διακίνηση της κοκαΐνης έχει αναλάβει η αλβανική μαφία. Αυτή κινεί τα νήματα και όσοι Ελληνες εμπλέκονται είναι σε δεύτερους και τρίτους ρόλους.

Οι Αλβανοί μαφιόζοι έρχονται σε επαφή με τα καρτέλ της Λατινικής Αμερικής και κάνουν συμφωνία αναλαμβάνοντας εμμέσως και να ξεπλύνουν τα ναρκοδολάρια, προτού τα στείλουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Πλέον, σε μεγάλο βαθμό, οι πληρωμές γίνονται με πώληση και μεταφορά προϊόντων μέσω εταιρειών. Ετσι, στην Κολομβία, στο Εκουαδόρ ή στη Βολιβία τα καρτέλ πληρώνονται σε είδος καθώς η αλβανική μαφία τούς στέλνει κοντέινερ με τιμολόγια, προϊόντα και όλα τα συνοδευτικά έγγραφα. Με τον τρόπο αυτό, η συνεργασία απλώνεται και σε νόμιμες επιχειρήσεις που έχουν να κάνουν με το εμπόριο δίνοντας τη δυνατότητα στα καρτέλ να νομιμοποιούν τα παράνομα έσοδά τους.

Με τα νέα δεδομένα που έχουν πλέον δημιουργηθεί, η Δίωξη Ναρκωτικών της Ασφάλειας Αττικής και το διευρυμένο κλιμάκιο της DEA στην Αθήνα έχουν εκπονήσει ένα σχέδιο δράσης με σκοπό να εμποδίσουν τα σχέδια των καρτέλ να κάνουν την Ελλάδα το βασικό κέντρο διακίνησης κοκαΐνης στην Ευρώπη. Στο επιχειρησιακό πλάνο υπάρχουν undercover αστυνομικοί που τρυπώνουν στα κυκλώματα και συγκεντρώνουν πληροφορίες, δορυφορικές παρακολουθήσεις πλοίων, συνακροάσεις, φυσικές παρακολουθήσεις, ενώ πλέον στο μικροσκόπιο έχουν μπει και συγκεκριμένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην εξαγωγή προϊόντων στη Λατινική Αμερική.