Με νηπιαγωγείο και δημοτικό ξεκίνησε να λειτουργεί το Τριανέμι πριν 7 χρόνια. Η πρωτοβουλία ανήκει σε μία ομάδα γονέων και δασκάλων, οι οποίοι ήθελαν να δημιουργήσουν ένα ‘καλό’ σχολείο, στο οποίο τα παιδιά θα προοδεύουν και θα νιώθουν χαρούμενα.
Ιδιοκτήτης του σχολικού οργανισμού είναι το ομώνυμο σωματείο. Στο Τριανέμι συνδυάζεται το πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας με την παιδαγωγική Waldorf, μια ολιστική προσέγγιση για τη μάθηση, αρκετά διαδεδομένη σε πολλές χώρες του κόσμου.
«Στα σχολεία Waldorf λέμε ότι ρόλος του σχολείου είναι να βοηθήσει το παιδί να γίνει ένας ελεύθερος άνθρωπος, που θα δίνει ο ίδιος νόημα στη ζωή του. Το σχολείο συμπορεύεται με τους μαθητές και τις μαθήτριές του και υποστηρίζει την ανάπτυξή τους χωρίς να επικεντρώνεται αποκλειστικά στη νοητική τους εξέλιξη αλλά μεριμνώντας ταυτόχρονα, για τη σωματική, συναισθηματική, κοινωνική και πνευματική τους εξέλιξη», συστήνει το σχολείο η κ.Σάντρα Μαυροειδή, πρόεδρος Δ.Σ. και διευθύντρια του Δημοτικού, προσθέτοντας: «Στο Τριανέμι βλέπουμε ότι το σχολείο μπορεί να είναι ένα ‘κύτταρο κοινωνίας’, στο οποίο το παιδί νιώθει ασφάλεια, μαθαίνει πώς να μαθαίνει, ανακαλύπτει σταδιακά τον εαυτό του και βρίσκει τη θέση του στον κόσμο. Ταυτόχρονα, θέλουμε το παιδί να έχει επαφή με το φυσικό περιβάλλον και να έχει καθημερινά χρήσιμες και ουσιαστικές εμπειρίες, που θα το συντροφεύουν μια ολόκληρη ζωή».
Τα ‘κακώς κείμενα’ του σχολείου φιλοδοξεί να διορθώσει το Τριανέμι
«Ατελείωτες ώρες μελέτης. Παιδιά, που λύνουν μηχανικά ασκήσεις και συμπληρώνουν φυλλάδια. Παιδιά, που σταδιακά χάνουν τη λάμψη τους, το ενδιαφέρον και τα αρχικά ερωτήματά τους επάνω στη ζωή χωρίς να μπορούν να εφαρμόσουν όσα μαθαίνουν, στην καθημερινότητά τους. Όλο και περισσότερο, η έννοια ‘σχολείο’ ταυτιζόταν με ένα ‘αναγκαίο κακό’ και όχι με τη χαρά, τη δημιουργία και την εξέλιξη», τονίζει η κ.Μαυροειδή.
Τα συχνά απογοητευτικά αποτελέσματα της Δευτεροβάθμιας ή και της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης συνηγορούν στο ότι χρειάζονται αλλαγές – μεταξύ των γονέων ιδρυτών βρίσκονται και καθηγητές πανεπιστημίου. Κινούμενος προς αυτή την κατεύθυνση, ο νέος εκπαιδευτικός οργανισμός φιλοδοξεί να αλλάξει το τοπίο. Όπως δε διαπιστώνει η διευθύντρια του σχολείου, «τα εκπαιδευτικά συστήματα της κεντρικής και της βόρειας Ευρώπης μας προσπερνούν συνεχώς, κάνοντας πολύ λιγότερα στο ακαδημαϊκό κομμάτι και εστιάζοντας στο χτίσιμο της προσωπικότητας και των δεξιοτήτων των παιδιών. Δεν εφηύραμε τον τροχό. Απλώς εμπιστευτήκαμε αυτό που βλέπαμε ότι έχει λειτουργήσει σε άλλες χώρες, προσαρμόζοντάς το στη σύγχρονη Αθήνα και στηριχθήκαμε στη δημιουργική δύναμη των δασκάλων μας. Αλλά ακόμη και στο Γυμνάσιο, με μία προσεκτική μελέτη των στόχων των μαθημάτων, αντιλαμβανόμαστε πως υπάρχει περιθώριο για μια πιο ζωντανή σχολική καθημερινότητα, αρκεί να έχουμε τη θέληση να εμπλέξουμε τους εφήβους, να ασχοληθούμε με ό,τι τους ενδιαφέρει».
Γονείς και δάσκαλοι φτιάχνουν μαζί ένα σχολείο – Ποιοι διδάσκουν
Γονείς και εκπαιδευτικοί, μοιράστηκαν το κοινό τους όραμα και συνεργάστηκαν για τη δημιουργία του Τριανεμιού, συνεισφέροντας ο καθένας με ό,τι μπορούσε: οι μεν γονείς ιδρυτές, με την τεχνογνωσία τους σε διοικητικά και οικονομικά θέματα, οι δε δάσκαλοι με την παιδαγωγική. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς, εκτός του βασικού πτυχίου τους, γίνεται επιμόρφωση επάνω στις αρχές διδασκαλίας με βάση το σύστημα Waldorf.
Εκτιμάται ιδιαίτερα τυχόν επιπλέον εμπειρία σε μουσικά σχολεία, κατασκηνώσεις, ορειβατικούς συλλόγους, αθλήματα ή μπάντες. Η επιμόρφωση, που λαμβάνουν οι εκπαιδευτικοί από το Τριανέμι, περιλαμβάνει σεμινάρια και επισκέψεις στις τάξεις, διάβασμα και πιλοτικές διδασκαλίες αλλά και προγράμματα mentoring (συμβουλευτικής καθοδήγησης). «Οι γονείς δεν έχουν εμπλοκή στη διαμόρφωση του προγράμματος», θα πει η κ.Μαυροειδή, ωστόσο τονίζει πως «η συχνή αλληλεπίδραση μαζί τους μπορεί να μας δώσει κάποιες καλές ιδέες - για παράδειγμα, ένας γονιός οδηγός βουνού μας βοήθησε να διαμορφώσουμε καλύτερα το ετήσιο πρόγραμμα κοντινών και μακρινών πεζοποριών, για κάθε τάξη».
Η ‘ταυτότητα’ των τάξεων – η καθημερινότητα των παιδιών
Λειτουργούν τμήματα 24 παιδιών, καθώς έτσι διευκολύνονται οι συνδυασμοί για τις ομαδικές εργασίες. Το σχολείο παροτρύνει τους γονείς να φέρουν τα παιδιά τους περίπου μισή ώρα πριν την έναρξη του ωραρίου, ώστε να προλάβουν να παίξουν στο προαύλιο. «Μέσα στο υποχρεωτικό πρόγραμμα της κάθε ημέρας, οι μαθητές έχουν ένα στιβαρό ακαδημαϊκό δίωρο, στη διάρκεια του οποίο εργάζονται σκληρά, ανάλογα με την ηλικία τους», αρχίζει να λέει η διευθύντρια, εξηγώντας: «Έχουν μία ώρα κίνησης, μία ώρα τέχνης, μία ώρα ξένης γλώσσας και αρκετή ώρα για παιχνίδι στο προαύλιο. Στο Νηπιαγωγείο το ‘στιβαρό ακαδημαϊκό μάθημα’ μπορεί να είναι ο αργαλειός, που θα πρέπει να ολοκληρώσουν, ενώ στην Πέμπτη τάξη μπορεί να κάνουν βιβλιογραφική έρευνα μέσα στην τάξη ή πειράματα Φυσικής. Εξυπακούεται πως σε όλα τα σχολεία – συμβατικά και μη - υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα, επομένως δεν τίθεται θέμα σύγκρισης. Για εμάς, αντιπροσωπευτική ιδέα του τρόπου που δουλεύουμε είναι η αφετηρία μας: όχι το βιβλίο και το τετράδιο αλλά η αφήγηση και η δραστηριότητα».
Οι ευκαιρίες αλληλεπίδρασης μεταξύ μικρότερων και μεγαλύτερων παιδιών είναι πολλές κάθε μέρα καθώς στόχος του σχολείου είναι να βιώνουν τους εαυτούς τους ως μέλη μίας μεγαλύτερης κοινότητας. Άλλωστε, όλα τα παιδιά γνωρίζονται. Στο προαύλιο θα δει κανείς τα δευτεράκια να παίζουν ποδόσφαιρο με τα εκτάκια και τα παιδιά της Πέμπτης να σκαρφαλώνουν μαζί με τα παιδιά της πρώτης. Πολύ συχνά πραγματοποιούνται εκθέσεις ή παρουσιάσεις στις τάξεις, με πρόσκληση να τις επισκεφτούν οι άλλες τάξεις. Τα παιδιά της Δευτέρας διαβάζουν παραμύθια στο Νηπιαγωγείο, και τα παιδιά των τριών μεγαλύτερων τάξεων συμμετέχουν σε ενιαία ορχήστρα.
Κι όμως ‘χωράνε’ όλα στο πρόγραμμα
«Δεν είναι εύκολο αλλά τα έχουμε ‘χωρέσει’ όλα. Αυτή ήταν και η δική μας επιφύλαξη όταν θέσαμε το αρχικό ερώτημα για τη δημιουργία του Δημοτικού σχολείου. Το Αναλυτικό πρόγραμμα τότε φαινόταν πολύ απαιτητικό. Βλέποντας το όμως, 7 χρόνια μετά, οι στόχοι καθίστανται πιο εφικτοί όταν το σχολείο έχει συμμάχους τα παιδιά και τους γονείς. Φυσικά, θα επιθυμούσαμε μελλοντικά να μειώσουμε την ύλη, επειδή τα παιδιά χρειάζονται πολύ περισσότερο ελεύθερο χρόνο από αυτόν που τους δίνουμε - ακόμα κι εμείς», σχολιάζει η ίδια. Όσο για την ‘ευκολία’ του προγράμματος ενός Δημοτικού σχολείου να συμπεριλάβει μεγαλύτερο εύρος δραστηριοτήτων και – αντίστοιχα – τη δυσκολία, που προκύπτει με την αλλαγή βαθμίδας, η κ.Μαυροειδή αναφέρει: «Στο Γυμνάσιο μπαίνουν οι βάσεις της προσωπικότητας, το πώς ο άνθρωπος θα σταθεί σε σχέση με τους άλλους στη ζωή.
Μια χαρά μπορούμε να χωρέσουμε και τους γνωστικούς στόχους, αν αξιοποιούμε ουσιαστικά όλες τις διαθέσιμες ώρες, καθώς είναι πολλές. Το στοίχημα στην δευτεροβάθμια είναι ο συντονισμός μεταξύ των καθηγητών, αλλά και σε αυτό θεωρούμε ότι έχουμε ήδη μια καλή συνταγή που σκοπεύουμε να εξελίξουμε. Στην παρούσα φάση, κατανοούμε απόλυτα τις υπάρχουσες προκλήσεις της δευτεροβάθμιας αλλά τα παιδιά μας έχουν τις δεξιότητες να ανταπεξέλθουν, τόσο γνωστικά όσο και συναισθηματικά. Έχουμε ήδη 50 απόφοιτους στα Γυμνάσια ‘εκεί έξω’. Πιστεύουμε πως η μετάβαση των μαθητών μας σε άλλα σχολεία γίνεται ομαλά εξαιτίας της κατάλληλης προετοιμασίας τους. Τα παιδιά γνωρίζουν τις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους, έχουν μάθει να μελετούν, να αντλούν χαρά από την εργασία τους στο μάθημα. Ταυτόχρονα, έχουν μάθει να συζητούν για όσα τους απασχολούν, να μιλούν στους ενήλικες με εμπιστοσύνη».
‘Κλειδί’ για την επιτυχία, η εμπιστοσύνη των γονέων
«Μικρογκρίνιες και απαίτηση χρόνου από τους δασκάλους, υπάρχουν πάντα. Στη μεγάλη εικόνα, οι γονείς που μας επιλέγουν, δείχνουν μεγάλη εμπιστοσύνη και υποστήριξη προς το σχολείο - αυτοί είναι και η δύναμή μας, σε μεγάλο βαθμό. Εφαλτήριο για μας είναι ο ‘καλός λόγος’, η συζήτηση, οι καλές σχέσεις μεταξύ όλων μας – έτσι οδηγούμαστε και στην επίλυση τυχόν δυσκολιών, που θα προκύψουν. Κάποιοι, θεωρούν ίσως, πως με μια καθημερινότητα όπως την περιγράφουμε, οι ακαδημαϊκές επιδόσεις μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.
Ευτυχώς, όλο και περισσότερο, έχουμε αποτελέσματα που αποδεικνύουν το αντίθετο - τόσο οι βαθμοί των αποφοίτων μας στα Γυμνάσια, όσο και τα αποτελέσματα των δικών μας παιδιών στους διάφορους διαγωνισμούς και εξετάσεις είναι η καλύτερη απάντηση. Αισθανόμαστε πραγματικά περήφανοι βλέποντας τα παιδιά να κάνουν καθημερινά ‘θαύματα’ – είτε πρόκειται για την επίλυση ενός προβλήματος ή μια ζωγραφιά που κάνουν στο τετράδιο, είτε η μουσική, που παίζουν όλοι μαζί και η επιλογή τους να διαβάσουν βιβλία την ώρα του διαλείμματος. Ακόμα περισσότερο, την ώρα του ‘κύκλου’ - όταν λύνουν τις διαφωνίες τους, δηλαδή – προσωπικά, δακρύζω ξανά και ξανά. Είναι απίστευτο πόσο ακριβοδίκαια και γενναιόδωρα μπορούν να είναι! Επιβράβευση, όμως, εισπράττουμε και από τα λόγια τους – ειδικά από τα παιδιά, που μετεγγράφονται στο Τριανέμι: ‘Εδώ έμαθα να αγαπάω το σχολείο’», καταλήγει.
www.trianemi.edu.gr
Ειδήσεις σήμερα
Λέρος: Σοβαρό ατύχημα με ταχύπλοο για τον Τούρκο επιχειρηματία Αλί Σαμπανσί της Pegasus Airlines και τη σύζυγό του
Εργασιακό νομοσχέδιο: Tι αλλάζει στην αγορά εργασίας σε ωράρια και συμβάσεις - Δείτε 20+1 σημαντικές παρεμβάσεις
Τεντόγλου και Πίνοκ χειροκροτούν ρυθμικά ο ένας τον άλλο στο άλμα που έκρινε τον νικητή - Δείτε βίντεο
