Απίστευτες τιμές για θέσεις πάρκινγκ στην Αθήνα: €1 εκατ. στο Μαρούσι, €1,72 εκατ. στο κέντρο!
18.09.202311:31
Το real estate της στάθμευσης - Η κυκλοφορία 4.500.000 ΙΧ προκαλεί υπερκορεσμό στο πάρκινγκ που... μπαίνει στο Χρηματιστήριο με αστρονομικές τιμές - Τσουχτερή και η ενοικίαση - Πρόβλημα και για τα ηλεκτροκίνητα που χρειάζονται σταθμούς φόρτισης
Είναι μια χειμωνιάτικη Παρασκευή στη Νέα Σμύρνη. Στις κεντρικές οδούς υπάρχουν σειρές διπλοπαρκαρισμένων οχημάτων. Οι οδηγοί τσακώνονται και κορνάρουν με νεύρα, όσοι δηλαδή δεν κάνουν άσκοπους κύκλους ψάχνοντας για περισσότερο από 30 λεπτά να βρουν κάπου (συνήθως παράνομα) να παρκάρουν. Σε υπόγεια επιχείρηση στάθμευσης της περιοχής, ένας μόνιμος κάτοικος ζητά να νοικιάσει μια θέση με τον μήνα. Ενημερώνεται ότι υπάρχει μακρά λίστα αναμονής (περίπου 100 ενδιαφερομένων) και πως δεν υπάρχει πιθανότητα να βρεθεί μια θέση στα... επόμενα χρόνια.
Αυτή η εικόνα του χάους με το πάρκινγκ δεν είναι καινοφανής. Είναι ένα πρόβλημα που γίνεται όλο και πιο έντονο σε όλες τις περιοχές της Αθήνας. Αλλά και της Θεσσαλονίκης, καθώς και των μεγάλων πόλεων της Ελλάδας. Ο υπερκορεσμός στη χρήση αυτοκινήτων και η ελλιπής πρόνοια σε ό,τι αφορά τις θέσεις στάθμευσης έχει γιγαντώσει το πρόβλημα μετατρέποντάς το σε εφιάλτη. Και ως συνήθως, όπου εμφανίζεται ο ανελέητος νόμος της αγοράς με τη μειωμένη προσφορά και την αυξημένη ζήτηση, ητιμήεκτοξεύεται. Οπως ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή με τις θέσεις στάθμευσης στις περισσότερες περιοχές της χώρας.
Σε τιμή που φτάνει τις 989.000 ευρώ πωλήθηκε θέση πάρκινγκ 10 τ.μ. στο Μαρoύσι το 2023
Οσο ένα διαμέρισμα
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια και στην περίπτωσή μας αποδεικνύουν ότι μία θέση στάθμευσης, ιδιαίτερα στις κορεσμένες περιοχές του λεκανοπεδίου της Αττικής, κοστίζει όσο ένα διαμέρισμα. Ή, μερικές φορές, ακόμα περισσότερο! Από τα στοιχεία των μεταβιβάσεων ακινήτων προκύπτει ότι οι ακριβότερες τιμές -ως σήμερα- πώλησης θέσεων στάθμευσης έχουν καταγραφεί στην Αθήνα. Στο κέντρο, θέση στάθμευσης περίπου 10 τετραγωνικών πουλήθηκε για 1,72 εκατ. ευρώ! Αλλά δεν είναι μόνο εκεί.
Βάσει των στοιχείων του Μητρώου Ακινήτων, από το οποίο προκύπτει αύξηση κατά 64,5% το περασμένο έτος σε σχέση με το 2019 στις μεταβιβάσεις θέσεων στάθμευσης, καταγράφονται τα εξής ρεκόρ:
Σε πολυκατοικία στο Μαρούσι, υπόγεια θέση στάθμευσης 10 τ.μ. πουλήθηκε 989.000 ευρώ. Στην ίδια πολυκατοικία πουλήθηκαν άλλες τρεις θέσεις ίδιου εμβαδού. Η μία αντί 543.000 ευρώ και οι άλλες δύο αντί 485.000 ευρώ εκάστη. Συνολικά, δηλαδή, στο ίδιο ακίνητο οι τέσσερις θέσεις στάθμευσης πουλήθηκαν για περίπου 2,5 εκατ. ευρώ. Και στην υπόλοιπη χώρα, όμως, η κατάσταση δεν είναι διαφορετική. Στη Θεσσαλονίκη πάρκινγκ στην Καλαμαριά, έκτασης 12 τ.μ., πουλήθηκε για 166.600 ευρώ. Στη Λάρισα, ίδιας έκτασης θέση στάθμευσης έπιασε 115.000 ευρώ, ενώ παρόμοια ρεκόρ καταγράφονται και σε άλλες περιοχές, εκτός Αθηνών. Σε περίπτωση που κάποιος αναρωτιέται, σε αυτή την τιμή με τις θέσεις δεν δίνονται δώρο κάποιο συλλεκτικό supercar, ούτε είναι κρεμασμένοι αυθεντικοί πίνακες του Βαν Γκογκ στους τοίχους.
Η παραπάνω τετραπλή περίπτωση είναι η πιο ακραία και προς το παρόν η συντριπτική πλειονότητα των θέσεων στάθμευσης δεν πωλείται σε (τόσο) τρελές τιμές, αλλά κυρίως προσεγγίζει ή και ξεπερνά αυτές των διαμερισμάτων. Οπου υπάρχουν, δηλαδή, με δεδομένο ότι στις περιοχές του κέντρου της πρωτεύουσας, για παράδειγμα, δεν διατίθεται καμία θέση στάθμευσης προς πώληση. Και αν βγει (όπως προ ολίγων μηνών στον Λυκαβηττό), θα πουληθεί με... συνοπτικές διαδικασίες όπως η προαναφερόμενη, εμβαδού 30 τ.μ., η οποία μεταβιβάστηκε έναντι 65.000 ευρώ.
Λίγο νωρίτερα, στο κέντρο της Αθήνας, θέση στάθμευσης 23,6 τ.μ. μεταβιβάστηκε έναντι 55.000 ευρώ. Η τιμή πώλησης, δηλαδή, είναι μεγαλύτερη από ένα διαμέρισμα, εάν αναλογιστεί κανείς ότι η τιμή ζώνης για ένα νεόδμητο διαμέρισμα πρώτου ορόφου έχει οριστεί στις 2.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο ενώ η θέση στάθμευσης έπιασε τις 2.330 ευρώ ανά τ.μ.
Οι περιπτώσεις των εκατομμυρίων για μια θέση (μακριά από τον ήλιο και τη βροχή) είναι μετρημένες στα δάχτυλα, αλλά εκατοντάδες είναι εκείνες των δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Οπως στον Νέο Κόσμο, όπου μια θέση 11 τ.μ., σε πολυκατοικία κατασκευής του 2002, μεταβιβάστηκε για 70.000 ευρώ, και μία 12 τ.μ. στην ίδια περιοχή (σχεδιασμένη για μοτοσικλέτες, οι ιδιοκτήτες των οποίων ψάχνουν εναγωνίως κλειστά πάρκινγκ για να τις γλιτώσουν από τον κίνδυνο κλοπής) πουλήθηκε για 50.000 ευρώ.
Στη Γλυφάδα, θέση 25 τ.μ. μεταβιβάστηκε για 45.000 ευρώ και στη Νέα Σμύρνη, θέση 36 τ.μ. μεταβιβάστηκε για 42.000 ευρώ. Στον Βύρωνα, θέση 50 τ.μ. (η οποία, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, χωρά περισσότερα από ένα αυτοκίνητα), μεταβιβάστηκε έναντι 70.000 ευρώ, ενώ στην Καλλιθέα -όπου επίσης υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με τη στάθμευση- μία θέση 12 τ.μ. πουλήθηκε για 70.000 ευρώ. Στον Πειραιά, μία θέση 15 τ.μ. πωλείται 40.000 ευρώ, στην Πανόρμου 21.000 ευρώ, στην Πετρούπολη 20.000 και στον Βύρωνα 15.000 ευρώ.
Παράγοντες της μεσιτικής αγοράς αναφέρουν ότι οι τιμές για τα πάρκινγκ είναι φουσκωμένες μεν, όμως οι τιμές των εκατομμυρίων ή των σχεδόν εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ περισσότερο στρεβλώνουν την αγορά παρά καταδεικνύουν την πραγματική εικόνα.
Οπως επισημαίνουν, οι αγγελίες για πωλήσεις πάρκινγκ στις περιοχές πέριξ του κέντρου της Αθήνας κινούνται περίπου στις 10.000 με 15.000 ευρώ ανά 10 τ.μ., ενώ, όπως σε όλες τις αγορές, έτσι και σε αυτή υπάρχουν και οι «ευκαιρίες», θέσεις οι οποίες πωλούνται για 6.000 ή ακόμα και για 3.000 ευρώ.
Ανάλογα με τις τιμές πώλησης, στα ύψη έχουν εκτοξευτεί και οι τιμές ενοικίασης θέσεων στάθμευσης σε όλη τη χώρα. Η ενοικίαση πάρκινγκ αποδεικνύεται μία από τις πιο χρυσοφόρες και αποδοτικές μπίζνες που μπορεί να επιλέξει κανείς. Γεγονός το οποίο εξηγεί αυτό που αναφέρουν παράγοντες της μεσιτικής αγοράς, ότι δηλαδή οι εταιρείες διαχείρισης ακινήτων που κατέχουν θέσεις ή σταθμούς στάθμευσης δεν τα παρέχουν σε μηνιαία βάση σε πελάτες, καθώς είναι αποδοτικότερη η ωριαία ή η ημερήσια εκμετάλλευσή τους.
Στο κέντρο της Αθήνας δεν βρίσκει κανείς να νοικιάσει θέση με τον μήνα και αν βρει, θα πρέπει να δώσει ποσό που θα φτάνει ως και τα 350 ευρώ. Στις άλλες κορεσμένες περιοχές, όπως η Νέα Σμύρνη, ο... τυχερός-άτυχος που θα βρει να νοικιάσει μηνιαίως μια θέση θα πρέπει να δίνει ποσό το οποίο θα κυμαίνεται από 100 ως 200 ευρώ αναλόγως της θέσης (κοντά σε κεντρικές αρτηρίες, πλατείες κ.λπ.) και της... φύσης της θέσης, δηλαδή αν βρίσκεται σε πιλοτή, αν είναι υπόγεια και διαθέτει και άλλες ανέσεις, όπως τηλεχειριζόμενη πόρτα, κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, συναγερμό, παροχή ηλεκτρικού ρεύματος για φόρτιση.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα θέσης 30 τ.μ. στο Περιστέρι για ένα αυτοκίνητο και 2 μοτοσικλέτες, με συναγερμό, κάμερες, αυτόματη πυρόσβεση και αισθητήρες καπνού, η οποία ενοικιάζεται για 300 ευρώ τον μήνα. Στο Κολωνάκι, από την άλλη, μια θέση στάθμευσης χωρίς... παροχές μπορεί άνετα να νοικιαστεί για 200 ευρώ τον μήνα.
Σε ό,τι αφορά την ενοικίαση με την ώρα, φυσικά το κέντρο της Αθήνας, και δη το Κολωνάκι, κατέχει τα σκήπτρα της ακρίβειας, καθώς βρίσκουμε τιμές από 12 ως και λίγο πάνω από 20 ευρώ την ώρα. Στη Χαρ. Τρικούπη, ένα 8ωρο... ξεκούρασης για το τετράτροχο καμάρι μας κοστίζει 13,5 ευρώ, ενώ και στις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας υπάρχουν παρόμοιες τιμές.
Στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, στο κέντρο, η μηνιαία θέση ενοικιάζεται για 300 ευρώ και η ημερήσια σε τιμές από 10 ως 20 ευρώ. Και σε άλλες περιοχές της χώρας οι θέσεις στάθμευσης είναι λίγες και νοικιάζονται ακριβά. Στη Νάξο, ένα πάρκινγκ χρεώνει 7 ευρώ την πρώτη ώρα στάθμευσης και 3 ευρώ κάθε ώρα. Εάν, λοιπόν, κάποιος θέλει να αφήσει το αυτοκίνητό του για ένα 24ωρο, θα πρέπει να πληρώσει 76 ευρώ. Με αυτή τη συλλογιστική, μπορεί κάποιος να κατανοήσει γιατί οι εταιρείες διαχείρισης προτιμούν να ενοικιάζουν τις θέσεις που κατέχουν με την ώρα ή την ημέρα αντί να επιλέγουν μόνιμους πελάτες που θα σταθμεύουν με τον μήνα.
Στην... πρίζα για μια θέση
Παράγοντες εξηγούν ότι η συγκεκριμένη αγορά έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης το επόμενο διάστημα. Και η συνεχιζόμενη αύξηση των τιμών πάρκινγκ είναι πολυπαραγοντική. Εν πρώτοις, ο κύριος λόγος είναι ο αριθμός των κυκλοφορούντων αυτοκινήτων. Στους ελληνικούς δρόμους κυκλοφορούν εν έτει 2023 περίπου 9 εκατομμύρια οχήματα, αριθμός που αυξήθηκε κατά 436% σε σχέση με το 1985, όταντα κυκλοφορούντα οχήματα στην Ελλάδα ήταν μόλις 2.036.625.
Και από αυτά η πλειονότητα, δηλαδή περίπου 6 εκατομμύρια, είναι επιβατικά Ι.Χ. και τα 2 εκατομμύρια μοτοσικλέτες, με τα υπόλοιπα να είναι φορτηγά και λεωφορεία. Περισσότερα από τα μισά από τα οχήματα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα (4,5 εκατομμύρια) είναι στην περιοχή της πρωτεύουσας, ενώ άλλοι νομοί με κορεσμό στα αυτοκίνητα είναι της Θεσσαλονίκης (πάνω από 800.000), του Ηρακλείου Κρήτης με 160.000, της Αχαΐας με 120.000 και της Λάρισας με 110.000 οχήματα.
Με τις πωλήσεις αυτοκινήτων να έχουν διαρκώς αυξητική τάση (καθώς κινούνται περί τις 100.000 ταξινομήσεις κατ’ έτος) και τις περισσότερες πολυκατοικίες στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη να είναι γερασμένες, χτισμένες πριν από την αλλαγή του Πολεοδομικού Κώδικα που προβλέπει θέσεις στάθμευσης για κάθε διαμέρισμα, υπάρχει έλλειψη. Η μεγάλη πλειονότητα των κατοίκων περιοχών του κέντρου της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης διαμένει σε διαμερίσματα στα οποία δεν είχε προβλεφθεί ούτε μία θέση στάθμευσης. Συνυπολογίστε τώρα ότι σε κάθε διαμέρισμα αντιστοιχούν περίπου 4 αυτοκίνητα, ή αλλιώς σχεδόν ένα αυτοκίνητο για κάθε κάτοικο της χώρας και θα αντιληφθείτε τον υπερκορεσμό.
Είναι λογικό λοιπόν να υπάρχει περιορισμένη ή μηδενική διαθεσιμότητα πάρκινγκ σε περιοχές όπως το κέντρο της Αθήνας, το Κουκάκι, η Κυψέλη, τα Ανω Πετράλωνα, η Ακαδημία Πλάτωνος, ο Αγ. Ελευθέριος, το Α’ Νεκροταφείο, η Νεάπολη, το Καλλιμάρμαρο κ.ο.κ. Παρόμοια είναι η εικόνα και σε περιοχές της Θεσσαλονίκης, όπως το Λιμάνι, η Ροτόντα, η Καμάρα και η Αγία Σοφία, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας, όπως π.χ. το κέντρο των Τρικάλων όπου δεν υπάρχει θέση ούτε για δείγμα.
Το πρόβλημα με τα ηλεκτρικά
Τη ζήτηση και τις τιμές αυξάνει με εκθετικούς ρυθμούς και η ραγδαία εισχώρηση της ηλεκτροκίνησης στη ζωή μας. Οι πωλήσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων αυξάνονται και, ως εκ τούτου, αυξάνεται με τους ίδιους ρυθμούς και η αύξηση της ζήτησης για κλειστές θέσεις στάθμευσης. Ο λόγος γι’ αυτό είναι η τάση των ιδιοκτητών να αναζητούν θέσεις στις οποίες να μπορεί να τοποθετηθεί wallbox, δηλαδή εντοιχιζόμενος ειδικός φορτιστής αυτοκινήτου.
Γι’ αυτό δεν φταίει μόνο το γεγονός ότι φαίνεται πως (και) οι δημόσιες θέσεις φόρτισης (οι οποίες αναγκαστικά είναι και στάθμευσης) θα κορεστούν. Με δεδομένο ότι στα περισσότερα πωληθέντα ηλεκτρικά οχήματα η φόρτιση διαρκεί κάποιες ώρες (εκτός και αν μιλάμε για τους λιγοστούς superchargers που φορτίζουν ένα αυτοκίνητο σε μία ώρα), οι ιδιοκτήτες επιβαρύνονται και το κόστος της στάθμευσης εκτός της φόρτισης ή αναγκάζονται να σταθμεύσουν το αυτοκίνητό τους σε περιοχή απομακρυσμένη από τον χώρο κατοικίας ή εργασίας τους.
Είναι λογικό οι περισσότεροι να προτιμούν να αφήνουν το αυτοκίνητό τους στον δικό τους χώρο να φορτίζει την ώρα του ύπνου, για παράδειγμα. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι η φόρτιση στο σπίτι κοστίζει πολύ φθηνότερα απ’ ό,τι στους δημόσιους φορτιστές. Η τιμή φόρτισης στο σπίτι κυμαίνεται ανάλογα με τη συμφωνία τιμής κιλοβατώρας για τον οικιακό χρήστη, ενώ στους δημόσιους χώρους (με εξαίρεση λίγους που είναι δωρεάν πιλοτικά) η τιμή είναι μεγαλύτερη και εξαρτάται από την ταχύτητα φόρτισης και την τιμή που δίνει ο πάροχος.
Με βάση όλα τα παραπάνω, θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν... υπάρχει ελπίδα στον ορίζοντα. Ομως δεν είναι έτσι. Κι αυτό γιατί, όπως επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς, η οικοδομική δραστηριότητα που έχει επανεκκινήσει μετά από μια δεκαετή και πλέον παύση έρχεται να δώσει έστω και μερική λύση στο πρόβλημα. Το αβαντάζ δεν είναι μόνο ότι χτίζονται πολλές πολυκατοικίες (καθώς η ζήτηση είναι μεγάλη) οι οποίες αναγκαστικά διαθέτουν θέση στάθμευσης για κάθε διαμέρισμα (γεγονός που αφαιρεί παρκαρισμένα από τους δρόμους).
Είναι και ότι, όπως επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς, οι κατασκευαστές έχουν αντιληφθεί ότι οι θέσεις στάθμευσης αποτελούν προσοδοφόρα επένδυση και άρα στρέφονται με μεγαλύτερη ένταση σε αυτό. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στις πολυκατοικίες που ανεγείρουν φροντίζουν να δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις στάθμευσης για να αυξήσουν και τα έσοδά τους. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο με την εκμετάλλευση επιπλέον χώρων, όπως οι πιλοτές, μέρη των κήπων κ.λπ., αλλά και με την υιοθέτηση νέων τεχνολογικά λύσεων στα -όλο και μεγαλύτερα- υπόγεια.
Μια τέτοια είναι η τοποθέτηση υδραυλικής ράμπας σε μια θέση στάθμευσης, η οποία τη μετατρέπει σε διπλή, καθώς το πρώτο όχημα που σταθμεύει σηκώνεται στον αέρα και από κάτω του σταθμεύει ένα ακόμα. Ισως με μια πληθώρα τέτοιων λύσεων να μπορούσε να λυθεί ένα πρόβλημα για το οποίο οι Αθηναίοι συνηθίζουν να λένε ότι «μοναδική λύση είναι η δημιουργία θέσεων στα μπαλκόνια και τις ταράτσες»...