Ελαιουργική: Η κλοπή των 6 πινάκων, οι σπατάλες και το «λουκέτο» – Τι λέει ο γενικός διευθυντής

«Αναταράξεις» έχει προκαλέσει η αποκάλυψη της είδησης ότι 6 σπάνιοι πίνακες του Μόραλη, του Φασιανού και διάσημων ξένων ζωγράφων έκαναν «φτερά» από την «Ελαιουργική» αλλά και οι καταγγελίες για σπατάλες που οδήγησαν τον μεγαλύτερο συνεταιρισμό σε «λουκέτο».

Ο Γενικός Διευθυντής της Ελαιουργικής, Βαρθολομαίος Σειραδάκης, που κατήγγειλε την κλοπή στις αστυνομικές αρχές, μιλά στο protothema.gr και δίνει τις δικές του απαντήσεις σε σχέση με όσα υποστηρίζει ο εκκαθαριστής Βασίλης Ρηγογιάννης, που έκανε λόγο για «πάρτι εκατομμυρίων» που συνοδευόταν από ασύστολες σπατάλες.

Ο κ. Σειραδάκης, που κατήγγειλε στις 11 Απριλίου 2023 ότι κάποιος ή κάποιοι αφαίρεσαν από τα γραφεία της Πειραιώς έξι πίνακες μεγάλης αξίας, περίπου 2 εκατ. ευρώ, δηλώνει στο protothema.gr ότι από τον Νοέμβριο του 2010 που τοποθετήθηκε στη θέση του αναπληρωτή γενικού διευθυντή, ουδέποτε χρησιμοποίησε το γραφείο του γενικού διευθυντή από το οποίο εκλάπη ένας εκ των έξι πινάκων. Αντίθετα, όλο το διάστημα παρέμενε στο γραφείο του στον 5 όροφο. ««Το ίδιο είχε κάνει και ο προκάτοχος μου, Μάριος Καρπαθίου», σημειώνει.

Για την καταγγελία για σπατάλες

Ειδική αναφορά έγινε στο θέμα των αμοιβών των υπαλλήλων της Ελαιουργικής, που σύμφωνα με τις καταγγελίες πληρώνονταν αδρά με μέσο όρο τα 2.500 ευρώ.

Ο κ. Σειρηδάκης ανέφερε ότι οι αμοιβές του προσωπικού δεν ξεπερνούσαν τα 1.000 ευρώ και πως η δική του αμοιβή ήταν 1.550 ευρώ το μήνα. «Από το 2013 το προσωπικό που είχε απομείνει, είχε τεθεί σε άδεια άνευ αποδοχών μηδενός εξαιρουμένου» προσθέτει.

Για τις χιλιομετρικές αποζημιώσεις, ο γενικός διευθυντής της Ελαιουργικής υποστηρίζει ότι αφορούσαν μετακινήσεις εκτός Αττικής και ελαχιστοποιήθηκαν μετά το 2007 όταν και ανέλαβε η τελευταία διοίκηση με πρόεδρο τον Νίκο Βάλλη.

«Μόνο πεντάστερα δεν μπορείς να τα πεις»

Για τις γενικές συνελεύσεις και τα ποσά που ξοδεύονταν για την φιλοξενία των μελών, ο κ. Σειραδάκης απαντά ότι πραγματοποιούνταν σε ξενοδοχεία όπως το «Στάνλεϋ» και το Τιτάνια, τα οποία ήταν κοντά στην έδρα της οργάνωσης «και μόνο πεντάστερα δεν μπορείς να τα πεις». Ενώ για τις διανυκτερεύσεις των μελών, αναφέρει ότι παρέχονταν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, «αν κάποιος για παράδειγμα είχε να μετακινηθεί από μακρινό σημείο της επαρχίας οδικώς».

Για τις εικόνες παρακμής στο λεηλατημένο εργοστάσιο της Ελαιουργικής στην Ελευσίνα, επιβεβαιώνει ότι έγιναν κλοπές και αφαιρέθηκαν καλώδια και ο χαλκός, ωστόσο διευκρινίζει ότι ο μηχανολογικός εξοπλισμός είχε πουληθεί σε μέλη της οργάνωσης.

Για τους λόγους που οδήγησαν στο «λουκέτο»

Όσον αφορά τους λόγους που οδήγησαν στο «λουκέτο», ο κ. Σειραδάκης επιχειρεί μια αναδρομή στο παρελθόν, συγκεκριμένα στο μακρινό 1987, όταν ο τότε υπουργός Γεωργίας ζήτησε από τον πρόεδρο της Ελαιουργικής να καταβάλει το ποσό των 20 δραχμών/κιλό στα πλαίσια άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Ο τότε πρόεδρος Μανώλης Γαβαλάς, σύμφωνα με τον κ. Σειραδάκη, δεν διασφάλισε τη νομιμότητα της διαδικασίας με την έκδοση της ανάλογης υπουργικής απόφασης και έδωσε τα χρήματα μέσω της Αγροτικής Τράπεζας.

«Το ποσό ήταν 2,5 δισ. δραχμές το οποίο στην αλλαγή της κυβέρνησης το 1989, η τότε διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας το βρήκε ως υποχρέωση και το τόκισε αναδρομικά με τόκους υπερημερίας 35% ανεβάζοντας την υποχρέωση στα 5,5 δισ. δραχμές ενώ ταυτόχρονα διέκοψαν την χρηματοδότηση της Ελαιουργικής» εξηγεί ο κ. Σειραδάκης. Ως αποτέλεσμα, προσθέτει, ήταν η αδυναμία κάλυψης των δαπανών του προσωπικού λόγω και του μειωμένου κύκλου εργασιών.

Επιπλέον, μετά το κλείσιμο των τραπεζών το 2015, η Ελαιουργική έχασε έναν σημαντικό πελάτη στην Ιαπωνία με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική κατάρρευση. «Αξίζει να σημειώσω ότι το 2012, ενώ είχαμε υπόλοιπο ΦΠΑ 800 χιλιάδες ευρώ και η υποχρέωση μας ήταν 600 χιλιάδες ευρώ, η εφορία δεν έκανε τον συμψηφισμό παρά συμψήφισε μόνο 200.000 ευρώ και έκανε απαιτητό το υπόλοιπο. Στα επόμενα χρόνια η εφορία έχασε δέκα ποινικά δικαστήρια» καταλήγει ο γενικός διευθυντής της Ελαιουργικής, Βαρθολομαίος Σειραδάκης.