Παγκόσμιο ρεκόρ καθυστερήσεων στο ΣτΕ: Χρειάστηκαν 30 χρόνια για την έκδοση μιας απόφασης!

Παγκόσμιο ρεκόρ καθυστερήσεων στην έκδοση αποφάσεων πέτυχε το Συμβούλιο της Επικρατείας, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση και ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης επιχειρούν με νομοθετικά μέτρα να αντιστρέψουν την αρνητική εικόνα της Θέμιδος, που λόγω των καθυστερήσεων φτάνει σε επίπεδα αρνησιδικίας.
Το αρνητικό αυτό ρεκόρ αφορά στην έκδοση απόφασης για την οποία απαιτήθηκαν 20 χρόνια, εκ των οποίων τα 15 στο ΣτΕ, ενώ από την ημέρα καταλογισμού της φορολογικής παράβασης πέρασαν 30 ολόκληρα χρόνια, για τη δε έκδοση άλλης απόφασης απαιτήθηκαν 11 χρόνια, εκ των οποίων τα 7 στο ΣτΕ.

Σε άλλη περίπτωση, διοικητική πρωτοδίκης χρειάστηκε 8 χρόνια για να εκδώσει μια απόφαση που έκρινε το Πρωτοδικείο αναρμόδιο και ότι η υπόθεση έπρεπε να κριθεί από το ΣτΕ. Για να θεωρήσει, δε, την απόφαση αναρμοδιότητας χρειάστηκε άλλα 2 χρόνια (συνολικά 10 χρόνια). Αξίζει να επισημανθεί ότι στο πλαίσιο επίσπευσης απονομής της Δικαιοσύνης από την 1η Ιανουαρίου 2024 αυξήθηκε κατά 30% το επίδομα που χορηγείται σε όλους τους δικαστές για την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη διεκπεραίωση των υποθέσεων. Το επίδομα αυτό ανέρχεται από 334 έως 895 ευρώ, ανάλογα με τον βαθμό που κατέχει ο κάθε δικαστής.

Απόφαση σε 20 χρόνια

Το 1994 έγινε φορολογικός καταλογισμός διαφοράς φόρου σε βάρος εταιρείας. Η υπόθεση οδηγήθηκε από την εταιρεία ενώπιον της Διοικητικής Δικαιοσύνης και η τελεσίδικη απόφαση του ΣτΕ εκδόθηκε φέτος έπειτα από 30 χρόνια.

Το 2009 εκδόθηκε η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Λάρισας και επί αυτής ασκήθηκε έφεση και τον ίδιο χρόνο (2009) παραπέμφθηκε στο ΣτΕ. Η έφεση της εταιρείας συζητήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο ύστερα από 9 χρόνια, τον Απρίλιο του 2018, αλλά ουδέποτε ολοκληρώθηκε η διάσκεψη για την υπόθεση. Δύο χρόνια μετά (Ιούλιος 2020) εισήχθη προς επανασυζήτηση και στο ακροατήριο η υπόθεση εκδικάστηκε τον Ιανουάριο του 2023, ενώ η διάσκεψη έγινε 4 μήνες μετά (Μάιος 2023). Τελικά η δημοσίευση της απόφασης έγινε 8 μήνες αργότερα (τον περασμένο Ιανουάριο). Συνολικά, για την έκδοση της αμετάκλητης απόφασης οι σύμβουλοι Επικρατείας χρειάστηκαν 15 ολόκληρα χρόνια, ενώ η υπόθεση αυτή παρέμεινε στα συρτάρια των δικαστών συνολικά 20 χρόνια.

Το οικονομικό αντικείμενο της υπόθεσης ανέρχεται στα 554.100 ευρώ, σε τιμές του 1994, όμως από το ΣτΕ το ποσό αυτό μειώθηκε κατά τι.
Τώρα, έπειτα από 30 χρόνια, η εταιρεία καλείται να καταβάλει το ποσό του φορολογικού καταλογισμού, τους τόκους και τα επιτόκια υπερημερίας τόσων ετών, που είναι υπερδιπλάσια του ποσού του καταλογισμού, αλλά αυτό δεν αφορά τη Δικαιοσύνη…

Απόφαση σε 11 χρόνια

Η δεύτερη περίπτωση αφορά αίτηση ακύρωσης, η οποία κατατέθηκε τον Φεβρουάριο του 2012 στα διοικητικά δικαστήρια των Αθηνών και αφορούσε αίτημα ακύρωσης απόφασης του Συμβουλίου Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ) για μη αναγνώριση του δικαιώματος άσκησης επαγγέλματος.

Η εφετειακή απόφαση εκδόθηκε έπειτα από 4 χρόνια. Στο ΣτΕ εισήχθη τον Δεκέμβριο του 2016 και προσδιορίστηκε αρχικά τον Μάιο του 2017. Ωστόσο, η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε οίκοθεν τρεις φορές (δηλαδή αναβλήθηκε από τον εισηγητή της υπόθεσης).

Τελικά συζητήθηκε τον Φεβρουάριο του 2018 και η απόφαση του ΣτΕ δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2022. Δύο μήνες μετά την έκδοσή της ανακαλύφθηκε ότι υπήρχε λάθος στην απόφαση και κινήθηκε η διαδικασία αυτεπάγγελτης διόρθωσης. Για τη διόρθωση απαιτήθηκαν 8 μήνες και η σχετική απόφαση δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2023. Ουσιαστικά, για την έκδοση οριστικής απόφασης χρειάστηκαν 11 χρόνια, εκ των οποίων τα 7 ήταν στο ΣτΕ. Ο χρόνος όμως συνεχίζει να τρέχει. Κι αυτό γιατί το ΣτΕ έκανε δεκτή την αναίρεση του προσφεύγοντα και ανέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο ΣΑΕΠ.

Ομως, όλα αυτά τα χρόνια ο θιγόμενος δεν μπορούσε να εργαστεί γιατί δεν του είχε αναγνωριστεί το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος. Ετσι, ο άτυχος πολίτης προσέφυγε και πάλι στο ΣτΕ κατά του υπουργού Οικονομικών διεκδικώντας να του επιδικαστούν 10.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστη για υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης.
Πράγματι, το ΣτΕ έκρινε ότι ο χρόνος έκδοσης της απόφασης μόνο στο ίδιο ήταν μεγάλος και δεν είναι ο απαιτούμενος χρόνος της εύλογης διάρκειας μιας δίκης, αλλά ούτε ο χρόνος που απαιτεί η ΕΣΔΑ ως λογική προθεσμία για την έκδοση απόφασης. Κατόπιν αυτών κρίθηκε ότι από την καθυστέρηση έκδοσης της απόφασης μόνο στο ΣτΕ προκλήθηκε ηθική βλάβη στον αιτούντα και του επιδικάστηκε αποζημίωση 3.500 ευρώ. Το πόσο αυτό θα καταβληθεί από το Ελληνικό Δημόσιο στον θιγόμενο.

Δέκα χρόνια για απόφαση αρμοδιότητας

Η τρίτη περίπτωση αφορά διοικητική πρωτοδίκη των Ιωαννίνων η οποία χρειάστηκε 8 χρόνια για να εκδώσει μια απόφαση που έκρινε ότι το Διοικητικό Πρωτοδικείο είναι αναρμόδιο να επιληφθεί μιας υπόθεσης και ότι πρέπει να παραπεμφθεί στο ΣτΕ.

Στη συνέχεια έκανε 2 χρόνια για να θεωρήσει την απόφασή της. Δηλαδή χρειάστηκαν συνολικά 10 χρόνια για να αποφανθεί ότι είναι αναρμόδια να δικάσει την υπόθεση.
Ειδικότερα, η αίτηση ακύρωσης της εταιρείας κατατέθηκε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ιωαννίνων τον Νοέμβριο του 2014. Η απόφαση δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2022 και τελικά θεωρήθηκε δύο χρόνια μετά.