Επιφανείς Πανεπιστημιακοί και ανώτεροι δικαστές παρουσιάζουν το βιβλίο της δικαστού Αικατερίνης Κουτσοπούλου
Η βιβλιοπαρουσίαση θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή, 24 Μαΐου 2024, (19:00) στη Νομική Βιβλιοθήκη, Μαυροµιχάλη 23
«O καθορισµός του καθεστώτος του πρόσφυγα: Ρήτρες υπαγωγής και ρήτρες αποκλεισµού» είναι το βιβλίο της Πρωτοδίκου των Διοικητικών Δικαστηρίων και διδάκτορος Ευρωπαϊκού ∆ικαίου Αικατερίνης Κουτσοπούλου, η βιβλιοπαρουσία του οποίου θα γίνει από τέσσερεις επιφανείς καθηγητές Πανεπιστημίου και ανώτερους δικαστικούς λειτουργούς, ενώ την παρουσίαση θα συντονίσει ο γενικός εισαγγελέας του ∆ικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρώην πρόεδρος του Συµβουλίου της Επικρατείας Αθανάσιος Ράντος.
Η βιβλιοπαρουσίαση θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή, 24 Μαΐου 2024, (19:00) στη Νομική Βιβλιοθήκη, Μαυροµιχάλη 23.
Για το βιβλίο της κυρίας Κουτσοπούλου θα μιλήσουν ο οµότιµος καθηγητής Συνταγµατικού ∆ικαίου στη Νοµική Σχολή του ΕΚΠΑ, Νίκος Αλιβιζάτος, η αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιδιωτικού ∆ιεθνούς ∆ικαίου στη Νοµική Σχολή του ΕΚΠΑ Χρυσαφώ Τσούκα, ο αντιπρόεδρος του Συµβουλίου της Επικρατείας Ηλίας Μάζος και πρώην αντιπρόεδρος του Συµβουλίου της Επικρατείας Μαρία Καραµανώφ.
Το βιβλίο της κυρίας Κουτσοπούλου προλογίζει ο κ. Μάζος, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, επισημαίνει ότι οι ισχύουσες νομοθετικές ρυθμίσεις του καθεστώτος του πρόσφυγα αποτελούν το νομικό ένδυμα μιας ηθικής επιλογής, χωρίς ωστόσο το νομικό αυτό ένδυμα, η ηθική επιλογή, η ανάληψη δηλαδή από τα κράτη της υποχρέωσης να παρέχουν προστασία όχι μόνο στους πολίτες τους αλλά και στους αλλοδαπούς και ανιθαγενείς που αντιμετωπίζουν κίνδυνο δίωξης και δεν μπορούν να τύχουν της προστασίας της χώρας καταγωγής τους, σε εκείνους που immerito odio laborant, κατά την χαρακτηριστική έκφραση του Hugo Grotius, θα έμενε κενό γράμμα, μια υπόσχεση χωρίς αντίκρυσμα.
Κλείσιμο
Αντίθετα, συνεχίζει ο κ. Μάζος, με την θέσπιση των κατάλληλων νομικών κανόνων, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να διεκδικήσουν την προστασία που τους αναγνωρίζεται μέσω, κυρίως, της πρόσβασης στα εθνικά δικαστήρια που αποκτούν.
Όσον αφορά την ελληνική έννομη τάξη, οι κανόνες αυτοί ανήκουν σήμερα αφενός στο «κλασικό» διεθνές δίκαιο και αφετέρου στο ενωσιακό δίκαιο. Στον εθνικό νομοθέτη – τυπικό και κανονιστικό – απομένει η ευχέρεια θέσπισης ορισμένων διαδικαστικών κανόνων ή συμπληρωματικών μόνο ουσιαστικών ρυθμίσεων με αντικείμενο την κατοχύρωση άλλων μορφών («ανθρωπιστικής») προστασίας πέραν του καθεστώτος του πρόσφυγα και της επικουρικής προστασίας (μορφή συμπληρωματικής προστασίας που ρυθμίζεται από το ενωσιακό δίκαιο).
Η Αικατερίνη Κουτσοπούλου, υπογραμμίζει ο κ. Μάζος, «αξιοποίησε τις θεωρητικές της αναζητήσεις και την πλούσια εμπειρία της ως διοικητική δικαστής και μέλος των Ανεξάρτητων Επιτροπών Προσφυγών (έργο το οποίο άσκησε με θάρρος, χωρίς να αποφύγει να αντιμετωπίσει λεπτά ζητήματα) για να συγγράψει μια διδακτορική διατριβή που καλύπτει ένα σοβαρό κενό στην ελληνική νομική βιβλιογραφία και είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει πολύτιμο βοήθημα για τον εφαρμοστή του δικαίου». Και προσθέτει: «Προσφέρει, όμως, πολλά και στους νέους ερευνητές του δικαίου της διεθνούς προστασίας. Εύχομαι να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και για άλλες διατριβές και μονογραφίες (προερχόμενες, γιατί όχι, και από τον χώρο της διοικητικής δικαιοσύνης), απαραίτητες σε ένα πεδίο όπου η επιστήμη μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην λύση παρεξηγήσεων και την κατανόηση της έννοιας και της σημασίας του νομικού κανόνα».
