«Να εξετάζετε τις ισοτιμίες πτυχιούχων Νομικής του εξωτερικού»

Δεν μπορούν να αρνούνται οι δικηγορικοί σύλλογοι της χώρας την εγγραφή στα μητρώα τους κατόχων πτυχίων Νομικής από πανεπιστήμια του εξωτερικού μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχει ακαδημαϊκή αναγνώριση των τίτλων σπουδών τους.

Οι δικηγορικοί σύλλογοι οφείλουν να εξετάζουν τις επαγγελματικές ισοτιμίες των υποψηφίων και να μην απορρίπτουν τις αιτήσεις τους εφόσον δεν υπάρχει αναγνώριση των τίτλων από τον Διεπιστημονικό Οργανισμό Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών της Αλλοδαπής (πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ).

Αυτό έκρινε με δύο αποφάσεις της (2770/2771/2011) η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) ερμηνεύοντας την ευρωπαϊκή νομοθεσία, τις αποφάσεις του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και τον Κώδικα Δικηγόρων.

Οι αποφάσεις που εκδόθηκαν από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας αφορούν σε προσφυγές δύο πτυχιούχων της Νομικής από πανεπιστήμια της Γαλλίας και της Βρετανίας και αναφέρονται αποκλειστικά στις επαγγελματικές ισοτιμίες  (προσόντα, κ.λπ.) των τίτλων σπουδών για τη άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος και όχι τις ακαδημαϊκές ισοτιμίες.

Σύμφωνα με τις αποφάσεις, οι δικηγορικοί σύλλογοι οφείλουν να εξετάσουν τους τίτλους σπουδών αποφοίτων της Νομικής από πανεπιστήμιο του εξωτερικού, να προβαίνουν σε συνολική συγκριτική αξιολόγησή τους με το απαιτούμενο για την εγγραφή ημεδαπό πτυχίο και να κρίνουν αν οι γνώσεις και τα γενικότερα προσόντα του ενδιαφερόμενου που προκύπτουν από τους τίτλους αυτούς, καθώς και άλλες σχετικές γνώσεις και εμπειρίες  αντιστοιχούν προς τα προσόντα που απαιτεί η  εθνική  νομοθεσία. Αν συντρέχουν όλες αυτές οι προϋποθέσεις -τότε σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΣτΕ-, οι σύλλογοι οφείλουν να δεχθούν τους τίτλους.