Κύπρος: 28 χρόνια από τη δολοφονία του Τάσσου Ισαάκ από τους «Γκρίζους Λύκους»
«Σκότωσαν ένα παιδί που δεν τους έκανε τίποτα» είχε πει ο πατέρας του, Ισαάκ Ισαάκ που πλέον δεν είναι στη ζωή – Η μεγάλη πορεία των μοτοσικλετιστών από το Βερολίνο, οι συγκρούσεις στη νεκρή ζώνη και η δολοφονία του Τάσου Ισαάκ από τον όχλο
Τα καλοκαίρια της Κύπρου, ποτέ δεν άφηναν την αίσθηση της ανεμελιάς. Ήταν σκληρά και μύριζαν θάνατο. Δεν ήταν μόνο ο Αύγουστος του 1964, ούτε ο Ιούλης και ο Αύγουστος του 1974...
Ο Αύγουστος του 1996, πρόσθεσε ακόμα δύο μνημόσυνα και χιλιάδες σκληρές μνήμες. Η αντικατοχική πορεία των μοτοσικλετιστών από το Βερολίνο στη Κερύνεια δεν έφτασε ποτέ στην κατεχόμενη Κερύνεια.
Την σταμάτησαν οι Τούρκοι στο οδόφραγμα της Δερύνειας, λίγες δρασκελιές από την Αμμόχωστο. Την σταμάτησαν με το αίμα του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού.
Μια ζωή χωρίς πατέρα
Η 28χρονη Αναστασία είναι η ψυχή που άφησε πίσω του ο Τάσος Ισαάκ, χωρίς να προλάβει να τη γνωρίσει. Είναι κόρη ενός ήρωα.
Γεννήθηκε μόλις 37 μέρες μετά την δολοφονία του πατέρα της. Από τότε κουβαλάει το βάρος μιας ιστορίας που συγκλόνισε και ενέπνευσε. Μιας ιστορίας την οποία μόνο η ίδια και όσοι την βίωσαν αυτά τα 28 χρόνια μπορούν να πουν.
Ωστόσο η ευγένεια, η ταπεινότητα και το ήθος δεν επέτρεψε ποτέ τους κομπασμούς και την εκμετάλλευση της υπέρτατης θυσίας του Τάσου.
Έφυγε με μαύρα
Ο Ισαάκ Ισαάκ, πατέρας του Τάσου, δεν ζει πια. Τον είχα συναντήσει λίγα χρόνια πριν πεθάνει, στον τάφο του γιου του στο Παραλίμνι μαζί με την σύζυγό του και μητέρα του Τάσου. Έφυγε πρόωρα στα 68 του, χωρίς να βγάλει τα μαύρα από πάνω του.
Κλείσιμο
«Κάθε πρωί και κάθε απόγευμα είμαστε εδώ. Τα μαύρα δεν τα βγάλαμε. Θα τα πάρουμε μαζί μας» έλεγε ο Ι. Ισαάκ ενώ στο ένα μπράτσο του κρατούσε τον εγγονό του και με το άλλο χέρι, βοηθούσε τη σύζυγο του να ανάψουν το καντήλι. «Για μας τίποτα δεν έχει αξία» συμπλήρωνε η μητέρα του Τάσου, «από τότε που χάσαμε τον Τάσο είμαστε σαν τα ρομπότ που τα κουρδίζεις και πηγαίνουν. Δεν φεύγει από το μυαλό μου. Νομίζω πως θα πάω σπίτι και θα έρθει πίσω μου».
«Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα έφερνα τον Τάσο και θα έφευγα εγώ. Έτσι είναι το σωστό…» μου είπε ψιθυριστά ο Ισαάκ Ισαάκ. Λίγα χρόνια αργότερα έφυγε, αλλά ο Τάσος δεν γύρισε…
Ο Τάσος δεν βρέθηκε τυχαία στο οδόφραγμα της Δερύνειας την ημέρα που δολοφονήθηκε από τους «Γκρίζους Λύκους». Ο πατέρας του θυμόταν ότι από μικρός ρωτούσε να μάθει για τον Καραϊσκάκη, τον Κολοκοτρώνη, τον Αθανάσιο Διάκο, γιατί αγαπούσε την πατρίδα του.
Μάλιστα ένας αξιωματικός, μετά τη δολοφονία του Τάσου, είχε αποκαλύψει μια ιστορία που δεν την ήξερε μέχρι τότε ούτε ο πατέρας. «Όταν υπηρετούσε τη θητεία του ο Τάσος, στο φυλάκιο κάθε μέρα βριζόντουσαν οι δικοί μας με τους Τούρκους στρατιώτες που ήταν απέναντι. Ξέρεις τώρα… τη μάνα σας, τη ράτσα σας, το σπίτι σας… το ένα το άλλο… Ένα βράδυ ο Τάσος πήρε το μαχαίρι και πήγε απέναντι στο τουρκικό φυλάκιο, έκοψε τις σημαίες και τους τις πήρε. Εμένα δεν μου το είχε πει ποτέ. Το πρωί όταν αρχίσανε πάλι να βρίζουνε από τα φυλάκια, ο Τάσος είπε στους Τούρκους να κοιτάξουνε τους ιστούς τους. Μετά τους έδειξε τις σημαίες που είχε πάρει και τους έβαλε φωτιά, λέγοντας τους να έρθουν να τις πάρουν. Έγινε συναγερμός. Κατέβηκαν τα Ηνωμένα Έθνη, οι Τούρκοι οι λοχαγοί, οι διοικητές τους… όλοι. Υπηρετούσε στο φυλάκιο που βρίσκεται κοντά στο σημείο που σκοτώθηκε.
«Τον σκότωσαν οι σκύλοι»
Ο Ισαάκ Ισαάκ διατηρούσε μία ταβέρνα στην περιοχή του Πρωταρά, ακριβώς απέναντι από την Πλατεία Τάσου Ισαάκ. Στην ταβέρνα του δεν πήγαιναν Τουρκοκύπριοι μετά το άνοιγμα των οδοφραγμάτων το 2003.
«Μπορούν να έρθουν εδώ; Ας έρθουν. Να μην πατήσουν εδώ μέσα. Τους βλέπω καμιά φορά που περνάνε από δω και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Έχω ένα βάρος πάνω μου. Ο Τάσος δεν ήταν ούτε άρρωστος, ούτε σκοτώθηκε σε κανένα ατύχημα. Τον σκοτώσανε οι σκύλοι. Θέλω να μου δοθεί η ευκαιρία να πιάσω κανέναν από τον λαιμό… Αυτοί που σκότωσαν τον Τάσο οι περισσότεροι ήταν Τουρκοκύπριοι. Δεν ήταν Τούρκοι. Έχουν εκδοθεί εντάλματα σύλληψής τους, αλλά κανείς δεν ασχολείται. Θα τους κάνουν και ήρωες, αν δεν τους έκαναν ήδη. Θέλω να τιμωρηθούν. Σκότωσαν ένα παιδί που δεν τους έκανε τίποτα. Έτρεξε να γλιτώσει κάποιους άλλους και τον λιντσάρανε 28 άτομα και τον σκότωσαν με πέτρες και με ξύλα».
Έμπλεκε στα σύρματα
Ο Τάσος Ισαάκ τον Αύγουστο του 1996 ήταν 24 χρονών. Δούλευε στο οικογενειακό εστιατόριο και σχεδίαζε την ζωή του με πολλά όνειρα όπως κάθε νέος άνθρωπος. Η μεγάλη πορεία των μοτοσικλετιστών από το Βερολίνο στη Κερύνεια δεν μπορούσε να τον αφήσει αδιάφορο. Παρά την ακύρωση της τελευταίας στιγμής με παράκληση του Γλαύκου Κληρίδη (υπήρχαν πληροφορίες για αιματοκύλισμα) οι μοτοσικλετιστές κινήθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας που οδηγεί στην Αμμόχωστο. Στη νεκρή ζώνη σημειώθηκαν συγκρούσεις μοτοσικλέτιστών και Τούρκων.
Κάποιοι από τους Ελληνοκύπριους διαδηλωτές εγκλωβίστηκαν στα συρματοπλέγματα και δεχόντουσαν επίθεση από οργανωμένους «Γκρίζους Λύκους» με επικεφαλής τον Mεχμέτ Aρσλάν. Ο Τάσος Ισαάκ που βρισκόταν εντός της νεκρής ζώνης έσπευσε να βοηθήσει αλλά βρέθηκε ανάμεσα στον όχλο που άρχισε να τον χτυπάει με πέτρες, λοστούς και ξύλα μέχρι που τον άφησαν να ξεψυχήσει...
Ένα φθινοπωρινό γεύμα διαφορετικό από τα άλλα, μιας και η συνάντηση των εθελοντών της bwin με τους διαμένοντες της Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης «Φωτεινή» έδιωξε κάθε… μελαγχολικό συναίσθημα.
Το όραμα της DEMO για έναν κόσμο με πρόσβαση σε όλα τα φάρμακα, ανεξαρτήτως περιοχής και οικονομικών δυνατοτήτων είναι βαθιά ριζωμένο στη Τρίπολη. Η πρωτεύουσα της Αρκαδίας αποτελεί πια τον «ομφαλό» της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας καθώς πραγματοποιούνται εκεί επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Η Dyson Gen5 Detect είναι μια προηγμένη σκούπα που «σκέφτεται», η οποία σχεδιάστηκε όχι μόνο για να βελτιώσει τις συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας στον χώρο μας, αλλά παράλληλα για να μας προσφέρει μια γεύση από τα θαυμαστά επιτεύγματα που επιφυλάσσει η πρωτοπόρος Dyson για το μέλλον.
