Μπλόκο στις διακοπές νερού και ρεύματος αν για τα υπέρογκα χρέη δεν ευθύνεται ο καταναλωτής

Η διακοπή της παροχής νερού, ρεύματος και τηλεφώνου λόγω μη πληρωμής υπέρογκων λογαριασμών, που όμως δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα του καταναλωτή, συνιστά κατάχρηση και είναι αντίθετη στην καλή πίστη, σύμφωνα με δικαστική απόφαση.

Τη Δικαιοσύνη απασχόλησε η περίπτωση διακοπής παροχής νερού από την ΕΥΔΑΠ λόγω μη πληρωμής λογαριασμών κατανάλωσης, έπειτα από διαρροή νερού που γύριζε τρελά τον μετρητή.

Το Πρωτοδικείο Αθηνών αποφάνθηκε (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) ότι η διακοπή παροχής νερού για εκκρεμείς λογαριασμούς υπερβαίνει τα όρια της καλής πίστης και συνιστά καταχρηστική άσκηση δικαιώματος. Με το σκεπτικό αυτό απαγόρευσε τη διακοπή υδροδότησης διαμερίσματος πολυκατοικίας μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αγωγής που έχουν καταθέσει οι καταναλωτές.

Διευκρινίζεται ότι η εν λόγω απόφαση, πλέον των περιπτώσεων διακοπής της υδροδότησης λόγω οικονομικών εκκρεμοτήτων με την ΕΥΔΑΠ, καταλαμβάνει και τις ανάλογες περιπτώσεις διακοπής ρεύματος από τους παρόχους ενέργειας και γραμμής τηλεφώνου.
Σε δύο ενοικιάστριες διαμερίσματος πολυκατοικίας στην Αθήνα ήρθε ο λογαριασμός της ΕΥΔΑΠ 11.402 ευρώ, καθώς το ρόλοι του νερού έγραφε κατανάλωση 1.795 κυβικά μέτρα.

Να επισημανθεί, για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, ότι σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία κατά μέσον όρο η μηνιαία κατανάλωση όγκου νερού στα διαμερίσματα ανέρχεται στα 13 κ.μ. Κατά συνέπεια, ο μέσος όρος κατανάλωσης νερού ανά τρίμηνο που εκδίδονται οι λογαριασμοί της ΕΥΔΑΠ είναι 39 κ.μ. και η κατανάλωση αυτή μπορεί να αυξηθεί εάν πρόκειται για πολυμελή οικογένεια ή οικογένεια με μικρά παιδιά.

Μετά πρώτο σοκ που έπαθε η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος πήγε στα γραφεία της ΕΥΔΑΠ διαμαρτυρόμενη για τον υπέρογκο λογαριασμό νερού. Εκεί οι υπάλληλοι της υπέδειξαν «να επισκευάσει την αφανή διαρροή στην εξωτερική πλευρά του ρολογιού». Μην έχοντας άλλη επιλογή, φώναξε έναν υδραυλικό και επισκεύασε τη βλάβη.

Αίτημα μείωσης

Στη συνέχεια επισκέφθηκε και πάλι την εταιρεία ύδρευσης, υποβάλλοντας αίτημα για μείωση του ποσού της οφειλής, το οποίο έγινε δεκτό, μειώνοντας τον αρχικό καταλογισμό των 11.402 ευρώ στο ποσό των 3.659,78 ευρώ. Αδυνατούσε όμως και πάλι, όπως είναι λογικό, να πληρώσει αυτό το ποσό και υπέβαλε νέα δεύτερη αίτηση μείωσης του λογαριασμού.

Η ΕΥΔΑΠ τής έκανε μια καλύτερη τιμή, μειώνοντας το ποσό της οφειλής στα 2.234,87 ευρώ, συν όμως την προσαύξηση 102,36 ευρώ, προειδοποιώντας παράλληλα ότι αν δεν καταβληθεί το ποσό των 2.337,23 θα διακοπεί η παροχή νερού στο διαμέρισμα. Δεν πρόλαβε να ρυθμίσει τον προηγούμενο λογαριασμό και ενώ είχε ήδη επισκευάσει με δικές της δαπάνες την «αφανή διαρροή» στο ρολόι της ΕΥΔΑΠ, ήρθε ο νέος λογαριασμός. Και πάλι ήταν διογκωμένος. Είχε καταγεγραμμένη κατανάλωση νερού 430 κ.μ. και χρέωση 2.000 ευρώ. Νέος αγώνας δρόμου. Ξανά καινούριο αίτημα για μείωση του ποσού του νέου λογαριασμού. Αποδέχθηκε και πάλι η εταιρεία ύδρευσης το αίτημά της και μείωσε το ύψος του λογαριασμού στο ποσό των 787,29 ευρώ.

Οπως είναι φυσικό, μετά απ’ όλα αυτά βρέθηκαν σε αδιέξοδο. Οικονομικά δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στην εξόφληση των υπέρογκων λογαριασμών της ΕΥΔΑΠ λόγω διαρροών. Την ίδια στιγμή εγκυμονούσε ο κίνδυνος και ο φόβος διακοπής της υδροδότησης του διαμερίσματος από την εταιρεία ύδρευσης. Πλέον, ήταν μονόδρομος η προσφυγή στην Δικαιοσύνη. Η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος και οι δύο ενοικιάστριες κατέθεσαν στο Πρωτοδικείο Αθηνών αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, ζητώντας να μην προχωρήσει η ΕΥΔΑΠ σε διακοπή της υδροδότησης.

Υποστήριξαν ότι «συντρέχει καθ’ όλα βάσιμος κίνδυνος η ΕΥΔΑΠ να προχωρήσει στη διακοπή της υδροδότησης της οικίας λόγω μη πληρωμής των οφειλών που καταλογίζονται».

Εάν όντως γίνει η διακοπή της υδροδότησης, υποστήριξε η ιδιοκτήτρια, τότε «θα καταστήσει μη κατοικήσιμο το διαμέρισμα» και παράλληλα, «θα απολέσω τη μοναδική πηγή εισοδήματός της».

Ετσι, και οι τρεις ζήτησαν την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης μέχρι να εκδοθεί απόφαση επί της κυρίας αγωγής που έχουν καταθέσει και, ειδικότερα, «να διαταχθεί προσωρινά η διατήρηση του δικαιώματος υδροδότησης του διαμερίσματος της επίμαχης πολυκατοικίας».

Το Πρωτοδικείο, επικαλούμενο διατάξεις του Αστικού Κώδικα και του Κώδικά Πολιτικής Δικονομίας, όπως και αποφάσεις άλλων δικαστηρίων για το ίδιο θέμα (νομολογία), επισημαίνει καταρχάς ότι στις περιπτώσεις εκείνες που τίθεται θέμα προσωρινής διακοπής παροχής ρεύματος, νερού, κ.λπ. κοινωφελών παροχών μπορεί να εκδοθεί απόφαση ασφαλιστικών μέτρων η οποία θα επιλαμβάνεται του θέματος.

Χαρακτηριστικά, η δικαστική απόφαση επισημαίνει: «Στην περίπτωση των προμηθευτικών συμβάσεων, εφόσον το αντικείμενο των ασφαλιστικών μέτρων είναι η προσωρινή απαγόρευση της κοινωφελούς παροχής (π.χ. ηλεκτροδότησης, υδροδότησης κ.ο.κ.), τότε παραδεκτά ζητείται η απαγόρευση διακοπής της στο πλαίσιο προσωρινών μέτρων ρύθμισης της κατάστασης».

Ασφαλιστικά μέτρα

Σε άλλο σημείο επισημαίνει η απόφαση ότι τα δικαστήρια μπορεί ακόμη να επιληφθούν μέσω της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων, εκδίδοντας σχετική απόφαση, με απώτερο σκοπό να αποτρέψουν τη δημιουργία ανεπανόρθωτης βλάβης σε καταναλωτή κοινωφελούς παροχής.

Ακόμη, σύμφωνα με την απόφαση, τα πρωτοδικεία, στο πλαίσιο προσωρινής ρύθμισης μιας κατάστασης, μπορούν να επιληφθούν και να εκδώσουν απόφαση ασφαλιστικών μέτρων για «την αποτροπή δημιουργίας αμετακλήτων καταστάσεων».

Παράλληλα, σημειώνεται στη δικαστική απόφαση ότι «στις περιπτώσεις που ο πάροχος των κοινωφελών υπηρεσιών έχει δεσπόζουσα ή καθολική θέση στην αγορά, η απειλή διακοπής της παροχής των υπηρεσιών του λόγω μη ικανοποίησης των οικονομικών απαιτήσεών του, υπερβαίνει τα όρια της καλής πίστης και συνιστά καταχρηστική άσκηση δικαιώματος».

Τέλος, το Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι επιβάλλεται η λήψη ασφαλιστικών μέτρων και συνεπώς πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση της ιδιοκτήτριας του διαμερίσματος και των δύο μισθωτριών.