Ο μουσικός Μανώλης Ρακιντζής για την αγκαλιά του Ξαρχάκου: «Βλέπω ξανά και ξανά το βίντεο, μου δίνει χαμόγελο και δύναμη»
14.11.202416:37
Τι εξομολογείται - Μιλά για εκείνη τη νύχταπουένιωθε την εσωτερική ανάγκη να καθίσει να τραγουδήσει μέχρι αργά και στη συνέχεια πέρασε από μπροστά του ο Σταύρος Ξαρχάκος
Μετά τη θερμή αγκαλιά που δέχτηκε από τον σπουδαίο συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο, το βράδυ της Δευτέρας στο κέντρο της Αθήνας, ο μουσικός Μανώλης Ρακιντζήςμιλάει στην κάμερα του protothema.gr για τη δύναμη που έλαβε για να συνεχίσει τα όνειρά του.
Ο Μανώλης είχε μια κιθάρα στο χέρι κι έπαιζε το «Ήτανε μια φορά» όταν τον πλησίασε συγκινημένος ο Σταύρος Ξαρχάκος και του έκανε μια θερμή αγκαλιά.
Το περιστατικό απαθανάτισε και μοιράστηκε στα κοινωνικά δίκτυα ο ραδιοφωνικός παραγωγός Ξενοφών Ραράκος.
«Όλο αυτό μου δίνει δύναμη να συνεχίσω»
«Είδα μια παρέα από μακριά να με πλαισιώνει, όπως πολλές φορές συμβαίνει να σταματάνε για κάποια λεπτά, κι όταν εμφανίστηκε ο κ. Ξαρχάκος στα δύο μέτρα, κατάλαβα ποιος είναι… Το ότι σταμάτησε να με αγκαλιάσει για μένα ήταν ένα μεγάλο δώρο. Ξαφνιάστηκα ευχάριστα και συγκινήθηκα… Ένιωσα αυτή την αγκαλιά πολύ ζεστή. Κάθομαι και βλέπω ξανά και ξανά το βίντεο με την αγκαλιά του κ. Ξαρχάκου και μόνο χαμόγελο μου δίνει όλο αυτό αλλά και δύναμη για να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω» λέει ο Μανώλης Ρακιντζής.
Και συνεχίζει: «Εγώ ξεκίνησα όταν ήμουν 8 ετών σε ένα ωδείο και μεγαλώνοντας έψαξα κι άλλες μουσικές. Στην ηλικία των 17 παίζω επαγγελματικά σαν μουσικός σε ταβέρνες, σε εκδηλώσεις, σε μπαράκια κι από τότε μέχρι σήμερα δεν έχω σταματήσει. Έχω ήδη δικά μου τραγούδια, δικές μου μουσικές και στίχους και συνεχίζω να γράφω».
«Οι καταστάσεις με ώθησαν στο να τραγουδάω με την κιθάρα μου στο δρόμο αλλά στο τέλος έχει γίνει επιλογή μου και μια επιλογή που δεν την αλλάζω και δεν μετανιώνω. Αναγκαστικά στην αρχή έπρεπε να βρω τρόπους να βιοποριστώ αλλά μετά άρχισε να μου αρέσει. Κι εκείνη τη νύχτα ένιωθα την εσωτερική ανάγκη να καθίσω να τραγουδήσω μέχρι αργά που τελικά με οδήγησε στο να εκσυγχρονιστώ με τον κ. Ξαρχάκο και την παρέα του και να περάσουν μπροστά μου» καταλήγει ο κ. Ρακιντζής.
Ολόκληρη η ανάρτηση του μουσικού για τον Σταύρο Ξαρχάκο:
Από χθες το βράδυ, προσπαθώ να βάλω σε μια σειρά τα συναισθήματα μου για όσα συνέβησαν ενώ έπαιζα στο κέντρο της Αθήνας, μιας πόλης άλλοτε φιλόξενης κι άλλοτε φοβερά επιθετικής προς τους μουσικούς του δρόμου.
Η αλήθεια είναι ότι βλέπω και ξαναβλέπω το βίντεο με τον μεγάλο μας συνθέτη Σταύρο Ξαρχάκο να περνά τον δρόμο και να έρχεται να με αγκαλιάζει ακούγοντας να παίζω το τραγούδι του, και νιώθω σαν να το έχει ζήσει κάποιος άλλος, σαν ο άνθρωπος που βλέπω, να μην είμαι εγώ.
Βλέποντας ένα ζωντανό κομμάτι της καλλιτεχνικής ιστορίας αυτού του τόπου να ανοίγει την αγκαλιά του προς έναν άγνωστο που συνάντησε τυχαία στον δρόμο, αντιλαμβάνομαι το πόσο σημαντικό είναι να φτάνεις στο σημείο εκείνο που δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, έχοντας σαν μόνο σημείο αναφοράς την τρυφερότητα και την ταπεινότητα.
Σαν δημιουργός, έχω να πω ότι μέσα από αυτό το βίντεο, φαίνεται η σπουδαιότητα του να ακούγονται τα τραγούδια σου από το Ηρώδειο και τα γεμάτα στάδια μέχρι τον δρόμο.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κύριο Σταύρο Ξαρχάκο, που μου χάρισε τόσο απλά μια στιγμή που δεν θα ξεχάσω όσο ζω. Ευχαριστώ και όλες κι όλους εκείνους που με αναζήτησαν μετά απ’ αυτό το βίντεο.
Είναι πραγματικά τιμή μου και θα είναι και χαρά μου όταν θα θυμηθούν να μην αγνοήσουν στο μέλλον έναν μουσικό που παίζει δίπλα τους στις βόλτες και στα ψώνια τους και να μην τον αντιμετωπίσουν ως επαίτη. Οι μουσικοί του δρόμου δεν είμαστε επαίτες. Η μουσική είναι αγάπη, είναι συγκίνηση και προσφορά. Αυτό κάνουμε είτε στον δρόμο είτε στα μαγαζιά. Ελπίζω να είναι δίπλα μας όλοι αυτοί που σήμερα επικροτούν συγκινούνται και με τιμούν με τα καλά τους λόγια και αύριο, όταν η αστυνομία θα έρθει να μας διώξει από το σημείο που παίζουμε.
Θα είναι χαρά μου να αλληλοεπιδρούμε περισσότερο, με όρους ισότητας, συγκίνησης και διασκέδασης.
