Η Αθήνα ξαναβρίσκει την «Αίγλη» της - Το πιο ιστορικό στέκι της πόλης κάνει... rebranding και ανοίγει τις πύλες του

Η «Αίγλη» ξανασυστήνεται ως ένας πολυδιάστατος χώρος για όλες τις ώρες και με νέες δραστηριότητες, που φέρνει ξανά στην επιφάνεια τα στοιχεία που έκαναν το «πλέον απολαυστικό κέντρο των Αθηνών» αξεπέραστo και εμβληματικό

Από μακριά ξεχωρίζεις το νέο καλαίσθητο σήμα και όσο πλησιάζεις αρχίζουν να διακρίνονται τα ωραία, αναπαυτικά καθίσματα που αποπνέουν τον κλασικό αέρα, αλλά με την ντελικάτη, μοντέρνα πινελιά της «Αίγλης» Ζαππείου. Στο πιο εμβληματικό, ίσως, σημείο των Αθηνών, με τον λόφο του Λυκαβηττού και την Ακρόπολη να στολίζουν το πιο όμορφο άνοιγμα της πόλης, δίνει ραντεβού η Ιστορία, γράφοντας ένα νέο κεφάλαιο, πιο ανοιχτό σε νέες προκλήσεις. Το «πλέον απολαυστικό κέντρο των Αθηνών», όπως συνήθιζαν να αποκαλούν το αξεπέραστο στέκι, αποκτά ξανά πνοή, ύστερα από έναν ακριβώς αιώνα από τότε που πρωτοάνοιξε τις πύλες του και μεταμορφώνεται σε έναν πολυσυλλεκτικό προορισμό γαστρονομίας, πολιτισμού, ψυχαγωγίας και εκδηλώσεων.

«Είχαμε απόλυτη επίγνωση της ιστορίας της “Αίγλης” και της πόλης, γι’ αυτό και τρέφουμε όλο τον σεβασμό για αυτό το τοπόσημο», λένε με μια φωνή ο γενικός διευθυντής της «Αίγλης» Κωνσταντίνος Δαγριτζίκος και ο Νικόλας Λιάπης, Culinary Director, τονίζοντας ότι στόχος είναι να δημιουργηθεί ένας ζωντανός οργανισμός που θα δίνει τον παλμό της σύγχρονης Αθήνας, που ο καθένας θα μπορεί να κάνει δικό του στέκι. Μου δείχνουν συγκινημένοι κάθε γωνιά που έχει να αφηγηθεί μια ιστορία και ανοίγει ένα κεφάλαιο και μου εξηγούν το όραμά τους. Και δεν θα μπορούσα να ξεναγηθώ στους νέους χώρους, παρά κρατώντας ένα δροσερό Rhubarb Bellini με σμέουρα, τριαντάφυλλα και εσπεριδοειδή, αρώματα που ταιριάζουν στον χαρακτήρα της «Αίγλης», αποδεικνύοντας ότι η ντελικάτη λεπτομέρεια κάνει τελικά τη διαφορά.
Το αναψυκτήριο στην «Αίγλη» του Ζαππείου λειτούργησε για πρώτη φορά το 1904

Το «Cafe de Flore της Αθήνας»

Επειδή ακριβώς σε τέτοια σημεία συνάντησης, την ιστορία τη γράφει ο κόσμος, οι υπεύθυνοι της «Αίγλης» Ζαππείου μοιράζονται μαζί μου τις πρώτες εντυπώσεις των πελατών, όπως τις αντιδράσεις εκείνης της κυρίας που μπήκε στη μεγάλη εσωτερική σάλα με το αναπηρικό πι και έκανε τον σταυρό της χαζεύοντας τον χώρο, μην μπορώντας να πιστέψει ότι το αγαπημένο της μέρος ήταν και πάλι ανοιχτό. «Είναι τρομερή η σύγκριση με αυτή τη ζωντανή ιστορία της πόλης, μέρος της οποίας είναι και αυτή η κυρία», λέει με ενθουσιασμό ο Κωνσταντίνος Δαγριτζίκος.

«Αρκεί να αναλογιστείς τι έχει ζήσει και τι έχει δει στην “Αίγλη” όλα αυτά τα χρόνια, για να σκεφτείς πόσο κρίσιμες είναι οι αποφάσεις γι’ αυτόν τον χώρο, τη συγκεκριμένη βαρύτητα που έχουν. Θα έπρεπε οι χώροι αυτοί να είναι πολιτιστικά μνημεία, όπου δεν θα αλλάζεις τίποτα, αλλά ακριβώς επειδή είναι άλλα δεδομένα στην Αθήνα, φροντίζεις τουλάχιστον να τα σεβαστείς», μας λέει με συγκίνηση. Γι’ αυτό και ο χώρος παρότι διαθέτει μια ήσυχη πολυτέλεια, κάτι που αποδεικνύουν τα ακριβά έπιπλα και τα υλικά, αναδεικνύει το κλασικό παρελθόν της «Αίγλης», το οποίο σεβάστηκαν οι αρχιτέκτονες από τα γραφεία Neiheiser Argyros και Ese studios που ανέλαβαν την αρχιτεκτονική επιμέλεια.

Κάθε λεπτομέρεια εδώ μετράει: από τους φωτισμούς που φέρουν την υπογραφή της Ελευθερίας Ντεκώ, η οποία μας χάρισε το οπτικό σύμπαν των Ολυμπιακών Αγώνων και έχει αναλάβει τον φωτισμό της Ακρόπολης, μέχρι τις στολές που φέρουν την υπογραφή της Ορσαλίας Παρθένη. Ακόμα, όμως, και αυτό το όνομα δεν επιλέχθηκε τυχαία αφού είναι συνυφασμένο με την ιστορία της αστικής Αθήνας, όπως κάθε πιάτο που μπορεί να απολαύσει εδώ ο επισκέπτης (και όχι απλώς πελάτης): από το κλασικό Bitoque à la russe μέχρι το Chateaubriand σε πιάτα που παραπέμπουν σε ένδοξα σουαρέ σε στιγμές μέσα σε παλιά νεοκλασικά της Αθήνας.
«Αίγλη», 1948

Σύγχρονη διάσταση

Φαντάζεσαι τις ωραίες φιγούρες του Δημήτρη Χορν και του Οδυσσέα Ελύτη, που είχαν περάσει από αυτά τα τραπέζια να κρύβονται σε κάποιες από αυτές τις ωραίες φροντισμένες γωνιές της νέας «Αίγλης» και να χαίρονται με τη δουλεμένη αισθητική που εμφανίζει σήμερα. Αντίστοιχα, βλέπεις το Ζάππειο απέναντι και σκέφτεσαι όλες τις πολιτικές κρίσεις που σχεδόν λύθηκαν σε αυτά τα τραπέζια, όπου έλαβαν χώρα μερικές από τις πιο κρίσιμες συζητήσεις στην Ιστορία: εδώ σύχναζαν από τον εθνάρχη Καραμανλή μέχρι τον Παπανδρέου και τη Βουγιουκλάκη. Αξέχαστα ήταν, επίσης, και τα πάρτυ που δέσποζαν τη δεκαετία του ’80 και έδειξαν την άλλη, πιο σύγχρονη διάσταση της «Αίγλης». «Υστερα από αμέτρητες συζητήσεις που είχαμε, σε αυτό που καταλήξαμε με βεβαιότητα είναι ότι θέλουμε να φτιάξουμε έτσι την “Αίγλη” ώστε σε 20 χρόνια, αν την πάρει κάποιος άλλος, να μη χρειαστεί να αλλάξει τίποτα. Εχουμε κρατήσει την ταυτότητα και τον χαρακτήρα της επιδιώκοντας να κάνουμε κάτι πολύ εμβληματικό και προσιτό ταυτόχρονα», εξομολογείται ο Νικόλας Λιάπης, ξεδιπλώνοντας όλες τις πτυχές του οράματός τους. Σε όλα αυτά, όμως, προσμετρήθηκε το γεγονός ότι ο χώρος δεν πρέπει να αποκλείει ηλικιακά κανέναν και σίγουρα οφείλει να μη λειτουργεί αποτρεπτικά για ένα νέο κοινό που θα βρει στον classy χαρακτήρα μια μοντέρνα πινελιά και ελευθερία: θα μπορεί έτσι εδώ να χαρεί το πρωινό του την Κυριακή ή να απολαύσει το after office aperitivo του ακούγοντας μουσικές επιλογές από free style Djs, αλλά και να πεταχτεί το καλοκαίρι δίπλα για να δει την αγαπημένη του ταινία απολαμβάνοντας φρεσκοψημένη πίτσα.

Οι συνομήλικοί μου, για παράδειγμα, θα ανασύρουν πολλές παιδικές μνήμες, αλά Προυστ, τρώγοντας την αγαπημένη τους πάστα ποντικάκι -πού, αλήθεια, μπορείς να φας καλύτερο ποντικάκι;- ενώ οι νεότεροι μπορούν να πιουν ένα signature cocktail, όπως ένα Citrus Garibaldi με Campari Bitter, περγαμόντο, μανιτάρι και σαγκουίνι ακούγοντας τον αγαπημένο τους DJ στη μεγαλύτερη, όπως μαθαίνουμε, μπάρα των Αθηνών. Η καθημερινή απόλαυση, όμως, δεν θυσιάζεται χάρη της γαστρονομικής εμπειρίας, ούτε αποκλείει κανέναν: τα παιδιά μπορούν κάλλιστα να απολαύσουν τα ωραία χοτ ντογκ και τα κλαμπ σάντουίτς τους στον ανοιχτό χώρο της «Αίγλης», ενώ προνομιακή μεταχείριση έχουν και τα κατοικίδια έχοντας εξασφαλίσει το δικό τους μενού! «Ο χαρακτήρας που θέλαμε να πετύχουμε στο εστιατόριο, στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο, είναι αυτός της αθηναϊκής brasserie», λέει ο Νικόλας Λιάπης. «Εκεί μπορεί κανείς να βρει από λαχανοντολμάδες μέχρι Chateaubriand και από αθηναϊκή σαλάτα μέχρι ταρτάρ βοδινού και από εκμέκ καταΐφι μέχρι tarte tatin. Αυτό που θέλουμε είναι όλοι να έρχονται εδώ και να περνάνε ωραία και να μην τους απασχολεί αν στην “Αίγλη” φτιάξαμε μια κουζίνα περγαμηνών και με ποιον ακριβώς τρόπο. Να νιώθουν δηλαδή την ανάγκη να ξανάρθουν και να το κάνουν διαπιστώνοντας τον ευχάριστο φαν χαρακτήρα, που μέχρι πρότινος ήταν ίσως ένα ταμπού για ένα τέτοιο μέρος», καταλήγει ο Νικόλας Λιάπης λέγοντας ακριβώς τη λέξη-κλειδί.

Μια πραγματική dream team

Αλλά ο φαν-ευχάριστος χαρακτήρας που προσδοκούν αμφότεροι οι υπεύθυνοι της «Αίγλης» να χαίρεται ο κόσμος σε ένα μέρος τέτοιας ήσυχης πολυτέλειας δεν θέλησαν να είναι εις βάρος της κουζίνας τόσο από την άποψη τεχνικών προδιαγραφών όσο και έμψυχου δυναμικού με ένα σπουδαίο δίδυμο που είναι ο Chef Δήμος Μπαλόπουλος και ο Executive Sous Chef Γιώργος Κηρύκος, οι οποίοι δημιούργησαν ένα μενού με αναφορές στην αθηναϊκή κουζίνα, αλλά λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς τάσεις και τη μοντέρνα αντίληψη, όπως είναι πλέον οι φωτιές, δίνοντας έμφαση στις πρώτες ύλες και τις υψηλές τεχνικές. «Εννοείται ότι λαμβάνουμε υπόψη τις σύγχρονες τάσεις, αλλά η ματιά θέλαμε να είναι στο κλασικό ώστε να εμπλουτίσουμε μια παλιά συνταγή», λέει ο Δήμος Μπαλόπουλος εξηγώντας τη λογική του μενού.

«Θέλουμε να τονίσουμε μοντέρνες τεχνικές και τη φωτιά, αλλά χωρίς να το κάνουμε θέμα». «Είναι ένα στοίχημα και για εμάς, ένα challenge, αλλά είμαστε, νομίζω, σε πολύ καλό σημείο, αφού θέλουμε κυρίως τα πιάτα μας να είναι νόστιμα», καταλήγουν και οι δύο σεφ, αποδεχόμενοι ότι το να βρεθούν από τις μισελενάτες κουζίνες στην «Αίγλη» είναι μια δημιουργική μετάβαση σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Μαζί τους σε αυτή την ομάδα, που θα μπορούσε κάλλιστα κανείς να αποκαλέσει dream team, βρίσκεται ως ιδανικό συμπλήρωμα, ο pastry chef Αλέξανδρος Κόνιαρης και ένας από τους καλύτερους τεχνίτες σήμερα και κατόχους της σύγχρονης μιξολογίας, ο Δημήτρης Ρούσσος.
Ο Culinary Director της «Αίγλης» Ζαππείου Νικόλας Λιάπης με τον γενικό διευθυντή της Κωνσταντίνο Δαγριτζίκο

Παρελθόν και μέλλον

Και επειδή κανένα μέρος που σέβεται τη σύγχρονη γαστρονομία δεν μπορεί να μην έχει μια λίστα κρασιών που θα εκφράζει την ταυτότητά του, εδώ βρίσκουμε έναν άνθρωπο με γνώση, όπως τον head sommelier Γιώργο Δέδε, που κατάφερε να διαμορφώσει μια λίστα που δίνει έμφαση στις ελληνικές ετικέτες, χωρίς όμως να λείπει ο διεθνής αμπελώνας. Και -επιτέλους!- προσφέρει επιλογές για όλα τα γούστα με οίνους κλασικής οινοποίησης και όχι μόνο ήπιας ή φρέσκα. Ολα αυτά στοχεύουν στο να αφηγηθούν τις δικές τους ιστορίες, είτε βγαλμένες από ωραίες αναμνήσεις, είτε ικανές να διαμορφώσουν τις νέες σελίδες στο βιβλίο της «Αίγλης». Αυτό είναι που ξαναγράφεται διαρκώς, καθώς αναμένεται σύντομα να ανοίξουν και οι υπόλοιποι χώροι, όπως το «Αίγλη Ballroom», το «Aίγλη Yard» και το «Aίγλη Upstairs» με νέες λειτουργίες: «Σαφώς και οι χώροι αυτοί όπως το “Αίγλη Ballroom” θα προσφέρεται σε συνέδρια και εταιρικές εκδηλώσεις, αλλά η μεγάλη διαφορά είναι ότι εμείς προσθέτουμε ένα πολιτιστικό κομμάτι που θεωρούμε αυτονόητο, αλλά δεν λαμβανόταν υπόψη προηγουμένως. Η “Αίγλη” ήταν ανέκαθεν συνυφασμένη με τα θεάματα, ήταν συστατικό στοιχείο της ιστορίας της και αυτό θέλουμε να επαναφέρουμε ώστε το κοινό να εξοικειωθεί και με αυτή την πλευρά. Θέλουμε να μπορεί κανείς να κατεβαίνει κάτω και να χαίρεται ένα πάρτυ, να ανεβαίνει και να έχει ένα ωραίο πρωινό, και να βγαίνει έξω και να μπορεί να συναντά μια καλοκαιρινή εκδήλωση -και επιπλέον η “Αίγλη” να γίνεται γνωστή και για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ολα αυτά τα κομμάτια συνιστούν κομμάτια του DNA της», υποστηρίζει ο Νικόλας Λιάπης.

Αναμνήσεις

Εξ ου και ότι θα μπορεί κανείς είτε να απολαμβάνει τα επαγγελματικά του μεσημεριανά ραντεβού ακούγοντας τη διακριτική μουσική και απολαμβάνοντας τον άψογο ήχο από τις ηχητικές εγκαταστάσεις στο ταβάνι της «Αίγλης» ή να χαλαρώνει και να ανεβάζει ρυθμούς με τους freestyle DJs που θα βρίσκονται στον χώρο. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα φεύγει κανείς χωρίς να έχει αλλάξει προς το καλύτερο, με οποιονδήποτε τρόπο, η διάθεσή του: «Ολα αυτά είχε στο μυαλό του και ο Βλάσσης Γεωργάτος, ο οποίος αποφάσισε να υλοποιήσει με όλη την αίσθηση της ευθύνης το όραμα που είχε γι’ αυτόν τον χώρο», μας λέει ο Νικόλας Λιάπης. «Αυτό που έπαιξε κυρίαρχο ρόλο για να προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα ήταν το ότι μένοντας εδώ κοντά και περνώντας μαζί με τα παιδιά του και βλέποντας την “Αίγλη” τόσα χρόνια κλειστή, θέλησε να κάνει κάτι ωραίο για την Αθήνα. Οπότε λίγο ή πολύ είτε από μεράκι, είτε από αγάπη γι' αυτό τον χώρο, αποφάσισε να στήσει κάτι διαφορετικό ανοίγοντας τη βεντάλια των δραστηριοτήτων», καταλήγει προσθέτοντας ότι η «Αίγλη» δεν είναι παρά «ένας ωραίος τρόπος ώστε να μπορεί να τη χαρεί ένα μεγαλύτερο φάσμα κοινού και να γίνει κάτι ενδιαφέρον στη σημερινή εποχή».

Για όλους όσοι, επομένως, επιζητούν την παλιά θαλπωρή της ανάμνησης του τι θα μπορούσε να είναι η «Αίγλη» στο παρελθόν, υπάρχουν όλα αυτά τα στοιχεία που την έκαναν διάσημη, ενώ για όλους όσοι ποντάρουν με σιγουριά στις νέες τάσεις, αυτό το νέο πολύπτυχο στέκι που αποπνέει ομορφιά είναι σίγουρα ο χώρος τους. Η ομορφιά είναι, άλλωστε, μια υπόσχεση ευτυχίας και μπορείς να τη βρεις στην καρδιά της πόλης, εκεί ακριβώς που γράφεται η πιο ωραία ιστορία της.

«Αίγλη», 2024


Ειδήσεις σήμερα:

Η Τουρκία υπογράφει συμφωνία για ΑΟΖ με τη νέα κυβέρνηση της Συρίας, λένε τουρκικά ΜΜΕ

Επιτεθήκαμε με βαλλιστικό πύραυλο στο Τελ Αβίβ, ανακοίνωσαν οι Χούθι

Στη φυλακή υποχρεωτικά όσοι διαπράττουν νέα αδικήματα ενώ κυκλοφορούν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr