Ο Παύλος Ντε Γκρες και τ' αδέρφια του - Πώς του φόρεσε την κορόνα η Μάνη και ο πόλεμος για τις προσφωνήσεις «πρίγκιπα» και «υψηλότατε»

Η ιδιότητα των Ντε Γκρες να γίνονται αυτομάτως μαγνήτης θερμόαιμων και θορυβωδών αντεγκλήσεων στη δημόσια σφαίρα οτιδήποτε και αν κάνουν -ή ακόμη και όταν δεν κάνουν- είναι ίσως το μόνο πραγματικά κληρονομικό χάρισμα και προνόμιό τους ως πάλαι ποτέ γαλαζοαίματων. Αυτό επιβεβαιώθηκε, φαντασμαγορικά μάλιστα, εσχάτως και ως ένα μίνι-σκάνδαλο, κυρίως εξαιτίας της προσφώνησης «πρίγκιπα» που απηύθυνε στον Παύλο Ντε Γκρες ο δήμαρχος Ανατολικής Μάνης Πέτρος Ανδρεάκος.

Η περίσταση που λειτούργησε ως έναυσμα ώστε να αναψηλαφηθεί, παντοιοτρόπως, το τρέχον status των Ντε Γκρες, ήταν οι πανηγυρικές επετειακές εκδηλώσεις της 17ης Μαρτίου στην Αρεόπολη, εις μνήμην της Επανάστασης του 1821. Ωστόσο, αυτή τη φορά ο σάλος γύρω από την τέως βασιλική οικογένεια παρουσιάστηκε σε μορφή τριπτύχου. Τη μία όψη του οποίου καταλαμβάνουν νέες δηλώσεις του Παύλου, διά των οποίων επιβεβαιώνει ότι ισχύει η δέσμευση των στρατεύσιμων μελών της οικογένειάς του να υπηρετήσουν τη θητεία τους στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις.

«Επιβουλεύονται την εξουσία»

Η δεύτερη πλευρά του τρίπτυχου κολάζ με τίτλο «Ντε Γκρες - Μάρτιος 2025» καλύπτεται από την αναπάντεχη πρωτοβουλία του καθηγητή Νομικής στο ΕΚΠΑ Παναγιώτη Λαζαράτου, ο οποίος προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας αιτούμενος την ακύρωση της απονομής του επιθέτου «Ντε Γκρες», καθώς και της ελληνικής ιθαγένειας. Το σκεπτικό του κ. Λαζαράτου συνίσταται στο επιχείρημα ότι είναι παράνομη και αντισυνταγματική η χρήση του επωνύμου «Ντε Γκρες», διότι προξενείται έμμεση διάκριση έναντι όλων των υπόλοιπων Ελλήνων πολιτών, με αποτέλεσμα να θίγεται η προσωπικότητά τους.

Στην αίτηση ακύρωσης της πράξης απονομής ιθαγένειας την οποία υπέβαλε, ο καθηγητής Λαζαράτος επιχειρεί να αποκλείσει τους Ντε Γκρες από το να «επιβουλευθούν την εξουσία στην Ελλάδα, είτε ο έκπτωτος βασιλιάς είτε οι απόγονοί του» - παρότι ο έκπτωτος βασιλιάς έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια από τον Ιανουάριο του 2023.

Ο φόβος του κ. Λαζαράτου, όπως ο ίδιος τον εκφράζει, έγκειται όχι σε τυχόν νεκροφάνεια του Κωνσταντίνου, αλλά στο ότι οι απόγονοί του «ως άτομα που παρανόμως διαθέτουν ελληνική ιθαγένεια λόγω του επίσης παράνομου επιθέτου, δύνανται να συμμετάσχουν ως εκλογείς συγκαθορίζοντας/επηρεάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα εκλογών. Νοθεύοντας εν τέλει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, η οποία ως προς το δικαίωμα του εκλέγειν απαιτεί νόμιμη κτήση ιθαγένειας, στοιχείο που δεν υφίσταται στην επίμαχη περίπτωση».

Οσο για την τελευταία όψη της τριπλής ανακίνησης των «τέως βασιλικών» θεμάτων η οποία εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες, είναι και αυτή που ξεσήκωσε τον μεγαλύτερο κουρνιαχτό στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας. Είτε δικαιολογημένα είτε επειδή συγκεκριμένοι πολιτικοί παράγοντες θέλησαν να αποσπάσουν οφέλη από την σκόπιμη υπερ-μεγέθυνσή του. Πρόκειται για το θέμα των προσφωνήσεων «πρίγκιπα» και «υψηλότατε».

Τις οποίες, σημειωτέον, δεν χρησιμοποίησε μόνο ο δήμαρχος Ανατολικής Μάνης, αλλά και ο Μητροπολίτης της περιοχής Χρυσόστομος Γ’ καθώς και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης οι οποίοι προσέγγισαν τον Παύλο. Ξαφνικά και από παντού ακουγόταν το «υψηλότατε» στην Αρεόπολη, σαν μια διάχυτη παραίσθηση ότι η Μάνη ανακήρυξε τον εαυτό της σε ανεξάρτητο βασίλειο και παρέδιδε τα σκήπτρα στον κληρονομικώ δικαίω διάδοχο μονάρχη, τον Παύλο. Με όση σοβαρότητα ή γραφικότητα μπορεί κανείς να διακρίνει σε ένα τέτοιο φανταστικό σενάριο.

«Κορόνα μου»

Παρακολουθώντας κανείς τη σκηνή της άφιξης του Παύλου στο κλειστό γυμναστήριο της Αρεόπολης, εν μέσω ενθουσιωδών χειροκροτημάτων, ιαχών του πλήθους κ.λπ., πείθεται όλο και περισσότερο ότι η προσφώνηση «πρίγκιπα» δεν ήταν μια έκλαμψη της στιγμής στο μυαλό του τοπικού αυτοδιοικητικού άρχοντα. Αφενός διότι ο Παύλος δεν προσήλθε απρόσκλητος. Ταξίδεψε ως τη Μάνη κατόπιν προσκλήσεως του δημάρχου Ανδρεάκου -ο οποίος, όπως εξυπακούεται αλλά και όπως κατηγορήθηκε εκ των υστέρων, κάλυψε τα έξοδα μετάβασης, διαμονής, διατροφής κ.λπ. για τον Παύλο Ντε Γκρες και τη συνοδεία του.

Αφετέρου, όμως, ο όρος «πρίγκιπας» δεν θα πρέπει να ήρθε σαν επιφοίτηση στο στόμα του συγκεκριμένου δημάρχου, απλώς και μόνο επειδή ένα τόσο σοβαρό faux pas δεν συνάδει με το βιογραφικό του Πέτρου Ανδρεάκου, ο οποίος εκλέγεται σταθερά από το 1998. Συνεπώς, είναι μάλλον απίθανο να «του ξέφυγε» η επίμαχη προσφώνηση, η οποία, εκτός των άλλων, ήταν βέβαιο πως θα έφερνε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τους παριστάμενους επισήμους, εν προκειμένω τον υφυπουργό Εθνικής Αμυνας Θανάση Δαβάκη, τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Δημήτριο Χούπη και ίσως ακόμη περισσότερο από κάθε άλλον τη Νάγια Γρηγοράκου, την πρώτη γυναίκα βουλευτή που εξέλεξε ποτέ το ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια Λακωνίας. Στην παγωμένη έκφραση της κυρίας Γρηγοράκου θα μπορούσε κανείς να διακρίνει ακέραια την αμηχανία που προκάλεσε η κίνηση του δημάρχου Ανδρεάκου.

«Οι τίτλοι δεν πεθαίνουν»

Στη σκηνή που αποτύπωσαν οι κάμερες και προβλήθηκε κατά κόρον στα ΜΜΕ και τα social media, ο δήμαρχος Ανατολικής Μάνης παίρνει τη θέση του στο βήμα εντός του κλειστού γυμναστηρίου της Αρεόπολης και, αφού προσαρμόσει στο επιθυμητό ύψος τα μικρόφωνα, προβαίνει διακηρύσσοντας τα εξής: «Αγαπητοί συμπατριώτες, πιστεύοντας ότι εδώ μέσα βρισκόμαστε μόνο Ελληνες, ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει, όμως προσωπικά πιστεύω ότι οι τίτλοι δεν πεθαίνουν και ακολουθούν τον άνθρωπο σε όλη του τη ζωή. Και με αυτό, υποδέχομαι τον πρίγκιπα Παύλο».

Βεβαίως, δεν είναι σαφές ποιο είναι το βαθύτερο και ουσιαστικό περιεχόμενο του μηνύματος που θέλησε να στείλει ο Πέτρος Ανδρεάκος, ενώ το ίδιο ισχύει επίσης σε σχέση με το ποιοι είναι οι αποδέκτες του. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο «πρίγκιπας» και η οικογένειά του είναι λίαν ευπρόσδεκτοι στη Μάνη -ή, όπως έγραψε χαρακτηριστικά η ιστοσελίδα notospress.gr, «ευτυχώς που ο δήμαρχος δεν αποκάλεσε τον Παύλο “κορόνα μου” σύμφωνα με τον μανιάτικο ιδιωματισμό. Διότι τότε θα είχε ξεσπάσει ζήτημα πολιτειακής σταθερότητας στην Ελλάδα».

Παρ’ όλα αυτά, ακριβώς ως «μείζον πολιτειακό ζήτημα» χαρακτήρισε ο πολιτευτής του ΜέΡΑ 25 Θανάσης Πετράκος την προσφώνηση «πρίγκιπα». Σε παρεμφερή γραμμή με τον κ. Πετράκο, το ΠΑΣΟΚ θεώρησε ότι η ευθύνη για τη συμπεριφορά του δημάρχου Ανδρεάκου βαρύνει, στον μεγαλύτερο βαθμό, την κυβέρνηση, χωρίς όμως να εξαιρούνται και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι παράγοντες.

Εξ ου και το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να εκδώσει ειδική ανακοίνωση, στην οποία, μεταξύ άλλων, κατήγγειλε ότι «ο προσκεκλημένος (σ.σ.: ο Παύλος Ντε Γκρες) δεν αρνήθηκε τον τίτλο ευγενείας που του απέδωσε ο δήμαρχος, αποδεικνύοντας ότι δεν σέβεται το νομοθετικό καθεστώς βάσει του οποίου απέκτησε την ιθαγένεια και το οποίο ρητά ορίζει ότι “παραιτείται από διεκδικήσεις και τίτλους ευγενείας”. Δυστυχώς, δικαιωνόμαστε (σ.σ.: το ΠΑΣΟΚ) πολύ γρήγορα για τις ενστάσεις που εγκαίρως διατυπώσαμε σχετικά με τη σπουδή που επέδειξε η κυβέρνηση για την express χορήγηση επωνύμου, η οποία παραπέμπει σε τίτλο ευγενείας και την άνευ όρων αποδοχή του αιτήματος κτήσης ιθαγένειας από την τέως βασιλική οικογένεια».

Και η Λατινοπούλου

Από την πλευρά της, η αεικίνητη Αφροδίτη Λατινοπούλου δεν θα μπορούσε να αντισταθεί στον πειρασμό να πάρει μέρος σε έναν σάλο γύρω από ζητήματα πολιτειακής φύσης, σε ένα δημόσιο παραπολιτικό σύστριγκλο, το οποίο εξ ορισμού προσφέρεται για εξάψεις αντιθέσεων και αντεγκλήσεων με άρωμα (τέως) βασιλικό. Ετσι, πιστή στην τακτική της προσέλκυσης της μέγιστης δυνατής δημοσιότητας, η ιδρύτρια και πρόεδρος της Φωνής Λογικής ύψωσε τη δική της φωνή, πρώτα απ’ όλα για να διαδηλώσει ότι η ίδια θεωρεί το συμβάν ανάξιο λόγου εφόσον «η Δημοκρατία μας έχει πλέον βαθιές ρίζες και κανείς πρώην βασιλιάς δεν αποτελεί κίνδυνο για το πολίτευμα».

Εξ αφορμής του ζητήματος που ανέκυψε εξαιτίας της προσφώνησης «πρίγκιπα» προς τον Παύλο Ντε Γκρες, η Αφροδίτη Λατινοπούλου υπογράμμισε ότι στηρίζει τον δήμαρχο Ανατολικής Μάνης, ενώ αντιθέτως καυτηριάζει τη στάση της κυβέρνησης. Διότι, η ταχύτατη παρέμβαση του υφυπουργού Εσωτερικών Βασίλη Σπανάκη, ο οποίος είχε ήδη ανακοινώσει ότι η υπόθεση διερευνάται και ότι ο δήμαρχος Ανδρέακος θα λογοδοτήσει γι’ αυτό που έκανε, κατά την κυρία Λατινοπούλου αποτελεί «νέο επεισόδιο διύλισης του κώνωπα και κατάποσης της καμήλου από την κυβέρνηση.

Η οποία, αντί να προστατεύει τα εθνικά συμφέροντα, επιδίδεται σε μικροπολιτικές διώξεις» κ.λπ. Ο κώδικας καλής συμπεριφοράς, αλλιώς savoir vivre, ειδικά εκείνο που προορίζεται για τους απογόνους πρώην μοναρχικών δυναστειών, πιθανώς συνιστά στα μέλη της εν λόγω εκλεκτής κάστας αριστοκρατών να μη δυσανασχετούν όταν κάποιος τους προσφωνεί δημοσίως χρησιμοποιώντας τίτλους όπως «υψηλότατε», «πρίγκιπα» κ.ο.κ.

«Είμαι απλός πολίτης»

Ως εκ τούτου, προφανώς διότι γνωρίζει απέξω και ανακατωτά τον κώδικα των καλών τρόπων, καθώς και για να αποφύγει να προσβάλλει τους εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας στη Μάνη, ο Παύλος τούς ευχαρίστησε με λόγια, χαμόγελα και νοήματα για την ενθουσιώδη υποδοχή που του επιφύλαξαν. Χωρίς να διαμαρτυρηθεί ή, έστω, να δείξει πως αιφνιδιάστηκε, ενοχλήθηκε, προβληματίστηκε κ.λπ. για την, εκτός πνεύματος εποχής πλέον, προσφώνηση με τον πάλαι ποτέ τίτλο ευγενείας του.

Εκ των υστέρων, βέβαια, αφού είχε ξεσπάσει σάλος με αφορμή τις ως άνω προσφωνήσεις, ο Παύλος Ντε Γκρες αναγκάστηκε να παραχωρήσει επεξηγήσεις. Οχι όμως απολογούμενος ή προτιθέμενος να ζητήσει ακόμη και συγγνώμη επειδή ενδεχομένως δεν διόρθωσε ακαριαία τον δήμαρχο Ανατολικής Μάνης, τον Μητροπολίτη της περιοχής Χρυσόστομο Γ’, καθώς και άλλους επισήμους που επίσης του απευθύνθηκαν αποκαλώντας τον «πρίγκιπα», «υψηλότατο» κ.ο.κ. Ο Παύλος δεν έκρινε απαραίτητο να υπενθυμίσει ότι πλέον ο ίδιος, όπως και σχεδόν σύσσωμη η οικογένειά του, διαθέτει ονοματεπώνυμο.

Στη λακωνική δήλωσή του προς τα ΜΜΕ εξήγησε απλώς ότι «είναι ξεκάθαρο πως το όνομά μου είναι Παύλος Ντε Γκρες. Δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω. Το πώς θέλει να με αποκαλεί κάποιος είναι δικό του θέμα. Το όνομά μου είναι ξεκάθαρο, είμαι ένας απλός πολίτης. Είμαστε σε μία νέα φάση, ό,τι έγινε, έγινε και θα περάσει. Ελπίζω να μη δημιουργηθούν θέματα και να συνεχίσουμε κανονικά τη ζωή μας».

Ευτυχώς ή δυστυχώς για τον Παύλο και την οικογένεια Ντε Γκρες, το να ζήσουν κανονικά τη ζωή τους στην Ελλάδα, κάπως μοιραία και αναπόφευκτα, σημαίνει ότι θα βρίσκονται μόνιμα στη δίνη ενός επικοινωνιακού κυκλώνα που περιμένει έναν οποιονδήποτε σπινθήρα για να ξεσπάσει. Και πάντα το ερώτημα που θα πλανάται πάνω από το εκάστοτε επίκαιρο θέμα περί τους Ντε Γκρες θα αφορά, άμεσα ή έμμεσα, τις πολιτικές τους βλέψεις. Ανεξαρτήτως εάν έχουν παραιτηθεί από οτιδήποτε τέτοιο ακριβώς με την υιοθέτηση του «κοινού» επωνύμου τους.