«Μου κούρεψαν τους κόπους μιας ζωής και φεύγω από την Ελλάδα!»

«Που μπορώ να βάλω τα χρήματά μου, χωρίς ρίσκο;». Μου απάντησαν, «Το μόνο σίγουρο είναι τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, ακόμα και από τις καταθέσεις». Αυτήν την ερώτηση έκανε πριν από 3 χρόνια στην τράπεζα με την οποία συνεργάζεται ο κ. Νίκος Παπαγεωργίου, πατέρας δύο παιδιών και ελεύθερος επαγγελματίας, προκειμένου οι αποταμιεύσεις μιας ζωής να είναι σίγουρες για το μέλλον των παιδιών του. Η απάντηση που πήρε, ήταν, πως είναι πιο σίγουρο από οποιοδήποτε άλλο επενδυτικό προϊόν.

Ο κ. Νίκος εξομολογήθηκε στο protothema.gr πως είναι διπλή φορά «καμένος» καθώς και το 1998-1999 είχε πάλι πιστέψει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, αγοράζοντας στο χρηματιστήριο μετοχές ύψους 30.000.000 δρχ, από τα οποία χρήματα που επένδυσε του έμειναν ελάχιστα.

«Το 1999 έχασα στο χρηματιστήριο σχεδόν 30.000.000 δρχ. ξεκίνησα ξανά από το μηδέν. Ήταν ένα μάθημα για μένα και έμαθα να μην πηγαίνω εκεί που δεν ξέρω».

Έτσι μετά από 10 χρόνια σκληρής εργασίας και μαζί με χρήματα της μητέρας του αλλά και των αποταμιεύσεων των παιδιών του, πήρε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, ύψος επένδυσης περίπου 100.000 ευρώ.

«Που μπορώ να βάλω τα χρήματα, χωρίς ρίσκο. Μου πρότειναν επενδύσεις σε αμοιβαία, σε μετοχές σε διάφορα πράγματα. Τους απάντησα, ότι αυτά τα χρήματα δεν θέλω να τα χρησιμοποιήσω, θέλω να μείνουνε κάπου για τα παιδιά μου. Χωρίς να χάσουν την αξία τους. Μου απάντησαν ότι το μόνο σίγουρο είναι τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, ακόμα και από τις καταθέσεις».

Όλα αυτά έγιναν εν έτη 2009. «Δεν θέλω να ξενιτευτώ, ούτε θέλω να δώσω τα λεφτά μου κάπου αλλού, σε κάποιο άλλο κράτος για να τα ξανά δανείσει στην Ελλάδα με επιτόκιο». Ενώ συνεχίζει και λέει ο ομολογιούχος, «έτσι, με πατριωτικό λιγάκι συναίσθημα, είπα θα τα βάλω στο ελληνικό δημόσιο, στο κράτος μας. Εδώ γεννηθήκαμε, εδώ μεγαλώσαμε, εδώ μεγαλώνουν τα παιδιά μας. Τους κόπους μιας ζωής, δεύτερης ζωής, αφού έχασα τα προηγούμενα στο χρηματιστήριο. Τα χρήματα αυτά δεν ήταν μόνο δικά μου, ήταν όλης της οικογένειας. Και της γυναίκα μου, τα δώρα των παιδιών από την γέννηση τους, αυτά που δίνανε οι παππούδες στην βάπτισή τους, όλες οι καταθέσεις των παιδιών μπήκαν για ομόλογα. Σκεφτήκαμε και θέλαμε να μείνουν για το μέλλον τους και τις σπουδές τους. Όπως χρήματα και της μητέρας μου, τα βάλαμε όλα σε ομόλογα».

Τώρα θα περιμένει μέχρι το 2042 προκειμένου να πάρει ένα μέρος του ποσού που επένδυσε, καθώς το λεγόμενο «κούρεμα», όχι μόνο δεν δίνει το κέρδος των αποδόσεων τους αλλά μειώνει και το αρχικό κεφάλαιο το οποίο ξεκίνησε κάποιος τότε την επένδυση του.

Τον ρωτήσαμε από δω και στο εξής τι πρόκειται να κάνει στην ζωή του, πως θα συνεχίσει, τι σκέφτεται. «Θα φύγουμε από την Ελλάδα, δεν βλέπω μέλλον. Η γυναίκα μου ευτυχώς γνωρίζει ξένες γλώσσες και το επόμενο βήμα είναι να κοιτάξουμε κάτι στο εξωτερικό. Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν νομίζω πως θα αλλάξει. Δεν βλέπω πρόθεση από τον ίδιο τον λαό να θέλει. Όλοι λένε και ποιόν να ψηφίσεις πάλι εκλογές έρχονται. Να μην ψηφίσω κανέναν; Θα είναι καλύτερο αυτό; Δεν ξέρω κάτι το οποίο δεν έχουμε δοκιμάσει πως μπορούμε να μην του δίνουμε μια ευκαιρία το κάτι καινούργιο και να πιστεύουμε το ίδιο αποτυχημένο θα μας βγει σε καλό. Δεν ξέρω νομίζω πως οι πολίτες δεν θέλουν να αλλάξει αυτή η χώρα. Πιστεύω πως αν υπήρχε ένας άνθρωπος και ήθελε να κάνει πραγματικά τα σωστά για αυτό τον τόπο δύσκολα θα έπαιρνε και την δική του ψήφο».