Νικολουτσόπουλος : «Δεν είμαι καλά, σκέφτομαι την αυτοκτονία»

«Ο κ. Χρήστος Νικολουτσόπουλος την Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008 προσήλθε οικειοθελώς στην Α΄ Ψυχιατρική Κλινική του νοσοκομείου “Αιγινήτειο” κατόπιν συστάσεως του θεράποντος ιατρού του και εισήχθη προς νοσηλεία». Με αυτό το λιτό ιατρικό ανακοινωθέν, που υπογράφεται από τον διευθυντή της Α’ Ψυχιατρικής Κλινικής καθηγητή κ. Γιώργο Παπαδημητρίου, αρχίζει να εκτυλίσσεται η πρώτη «πράξη» του δράματος που έκανε αυλαία αιφνιδίως από το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, με «πρωταγωνιστή» και πάλι έναν εκ των βασικών μαρτύρων στην υπόθεση Ζαχόπουλου. 

Ο κ. Νικολoυτσόπουλος, γνωστός εργατολόγος, φέρεται ως ο δικηγόρος που συνόδευε την ήδη προφυλακισμένη για την ίδια υπόθεση κυρία Εύη Τσέκου στις συναντήσεις της με δημοσιογράφους στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA και στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο δικηγόρος του κ. Μάκης Τζίφρας μιλώντας σε δελτία ειδήσεων το βράδυ της Κυριακής, ο πελάτης και συνάδελφός του εμφάνιζε τις τελευταίες ημέρες εντόνως «συμπτώματα αυτοκτονικού ιδεασμού», συνεπεία του «μιντιακού ακρωτηριασμού» και του «τηλεοπτικού διωγμού» που υπέστη. 

Σύμφωνα με ιατρικούς κύκλους του νοσοκομείου «Αιγινήτειο», η εισαγωγή του ασθενή δεν θα μπορούσε να μη γίνει από τη στιγμή που εκείνος προσήλθε στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου, δηλώνοντας ότι «“δεν είμαι καλά και σκέφτομαι συνέχεια την αυτοκτονία”. Ο ψυχίατρος δεν μπορεί να αγνοήσει τον ασθενή που προσέρχεται στα εξωτερικά ιατρεία και απευθυνόμενος στον ειδικό λέει αυτά τα λόγια. Είναι υποχρεωμένος να τον εξετάσει, να αξιολογήσει τυχόν άλλα συμπτώματα, να σταθμίσει την κλινική εικόνα και να αποφασίσει πώς θα κινηθεί περαιτέρω θεραπευτικά». 

Ο αυτοκτονικός ιδεασμός αποτελεί ψυχολογική, και δη καταθλιπτική διαταραχή. Εκδηλώνεται κατά τους ειδικούς -κυρίως λεκτικά και συναισθηματικά- ως επιθυμία θανάτου. «Η ιδέα του θανάτου και της αυτοκτονίας τριβελίζει διαρκώς το μυαλό του ασθενή, ο οποίος βιώνει με μεγάλη ένταση το αίσθημα της μοναξιάς, της απελπισίας, του αδιεξόδου στην ζωή του», περιγράφει πανεπιστημιακός ψυχίατρος την εικόνα ενός ανθρώπου που εμφανίζει αυτή τη διαταραχή. Κατά τον ίδιο, πρόκειται για διαταραχή που απαντάται συχνά. Παράγοντες υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση του αυτοκτονικού ιδεασμού θεωρούνται η αναγκαστική αλλαγή τρόπου ζωής, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τη στράτευση ή τη φοίτηση σε πανεπιστήμιο μακριά από την οικογενειακή εστία, ο αποχωρισμός -οριστικός ή πρόσκαιρος- από προσφιλή πρόσωπα, οι οικονομικές και κοινωνικές ανατροπές (π.χ. η ξαφνική απώλεια οικονομικής ή κοινωνικής ή επαγγελματικής ισχύος) στη ζωή των ανθρώπων. 

 Σε ό,τι αφορά την εισαγωγή σε νοσοκομείο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι προϋποθέτει πως το περιστατικό είναι σοβαρό και ότι για την αντιμετώπισή του δεν αρκεί μόνο η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση και η φαρμακευτική αγωγή. Σε τέτοιες περιπτώσεις εκτιμάται ότι απαιτούνται τουλάχιστον δύο εβδομάδες νοσηλείας προκειμένου να αντιμετωπιστεί στοιχειωδώς η διαταραχή του αυτοκτονικού ιδεασμού. 

Νομικοί κύκλοι, πάντως, ερμηνεύουν την αυτόβουλη εμφάνιση του δικηγόρου στο πανεπιστημιακό ψυχιατρικό νοσοκομείο και την ομολογία του για ψυχολογικά προβλήματα ως μία απέλπιδα προσπάθεια να αναβάλλει για το προσεχές διάστημα τη συνάντησή του με τον 2ο ειδικό ανακριτή κ. Δημήτρη Οικονόμου.