Ποια είναι η γιατρός που πήγε στο Καστελόριζο ο Άδωνις

Περίπου 145 γιατροί τοποθετήθηκαν το τελευταίο διάστημα σε άγονες και απομακρυσμένες περιοχές της χώρας για να καλύψουν υγειονομικά κενά. Η κυρία Μαρία Καρατσάμη, γενική ιατρός- πνευμονολόγος και πλέον γιατρός στο Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο Μεγίστης στο Καστελόριζο, ήταν όμως η μοναδική που είχε την τιμή να συνοδεύεται κατά την ανάληψη των καθηκόντων της από τον υπουργό Υγείας αυτοπροσώπως.

Κι αν η  επίσκεψη του υπουργού Υγείας, κ. Άδωνη Γεωργιάδη στο ακριτικό νησί των Δωδεκανήσων την περασμένη Τετάρτη, οπότε και ανέλαβε η γιατρός, εμπεριείχε έναν έντονο συμβολισμό τόσο σε επίπεδο εθνικό όσο και υγειονομικό (άλλωστε και ο ίδιος τόνισε κατά την ομιλία του ότι είναι ο πρώτος προορισμός που επέλεξε να επισκεφτεί ως υπουργός Υγείας), για τους περίπου 300 μόνιμους κατοίκους του νησιού και τους άλλους τόσους θερινούς επισκέπτες του αποκτούσε και ουσιαστικό περιεχόμενο. Έπειτα από δύο χρόνια χωρίς γιατρό, με την υγειονομική φροντίδα να παρέχεται από αποσπασμένους γιατρούς της Ρόδου ή από τους εθελοντές του Κοινωνικού Ιατρείου του ΙΣΑ, η άφιξη της κυρίας Καρατσάμη, με υπουργική συνοδεία, σηματοδοτούσε το «σβήσιμο» του νησιού από τον χάρτη της ξεχασμένης Ελλάδας, εκεί όπου οι άνθρωποι (αισθάνονται ότι) ζουν στο έλεος του Θεού, χωρίς γιατρό και περίθαλψη.



Η εικόνα που αντίκρισε η έμπειρη  γιατρός στο απομακρυσμένο νησί την εντυπωσίασε. «Αντίκρισα ένα νησί με απίστευτο φυσικό κάλλος. Νόμισα ότι βρισκόμουν στο Μόντε Κάρλο…» λέει, μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», η κυρία Μαρία Καρατσάμη. Εκτός από τα φυσικά τοπία, η σύγκριση με το φημισμένο θέρετρο θα μπορούσε να συνεχιστεί και σε επίπεδο υγειονομικών υποδομών. Το Καστελόριζο είναι εφοδιασμένο με όλες τις υποδομές υγείας που αναλογούν στον ακριτικό πληθυσμό του -Περιφερειακό Ιατρείο, σύστημα Τηλεϊατρικής, ακτινολογικό μηχάνημα, μικροβιολογικό εργαστήριο, άφθονο αναλώσιμο και φαρμακευτικό υλικό. Δεν διέθετε όμως γιατρό.

Τα τελευταία  δύο χρόνια ήταν πολύ δύσκολα για  την υγειονομική περίθαλψη των κατοίκων του Καστελόριζου. Κι αυτό, σύμφωνα με την γιατρό, γίνεται εμφανές από τις συζητήσεις μαζί τους: «Η αγωνία για την αρρώστια, για τα φάρμακα, για το ατύχημα τους ακολουθεί. Νιώθουν εγκαταλειμμένοι, ανασφαλείς. Παρότι είμαι λίγες ημέρες στο νησί διαπίστωσα όμως κάτι που δεν απαντάται πια στα μεγάλα αστικά κέντρα από όπου προερχόμουν: ο γιατρός δεν είναι δεδομένος κι ως εκ τούτου γίνεται περισσότερο πολύτιμος για τους ασθενείς. Είναι σαν μικρός Θεός».

Η ίδια, πάντως, δηλώνει ότι δεν αισθάνεται το «ειδικό βάρος» που εξ ορισμού της προσδίδουν οι κάτοικοι του νησιού. «Προφανώς και θα ήμουν περισσότερο συγκρατημένη εάν είχα τοποθετηθεί για το αγροτικό μου ή εάν ήμουν νέα ειδικευμένη ιατρός. Ωστόσο, μετρώ 20 χρόνια ως γενική ιατρός και ως πνευμονολόγος. Θεωρώ ότι η εμπειρία μου και η κατάρτισή μου θα με βοηθήσουν να φέρω εις πέρας τα περιστατικά» λέει η κυρία Καρατσάμη.

Προς το παρόν, αυτό που φαίνεται να προβληματίζει περισσότερο τη νέα κάτοικο του Καστελόριζου είναι το… δελτίο που χρησιμοποιείται στην κατανάλωση νερού, «καθώς το νησί εξαρτάται απολύτως από τις υδροφόρες που έρχονται μερικές φορές την εβδομάδα από τη Ρόδο, όπως μου εξήγησαν». Κι αυτό που θα χρειαστεί, όπως λέει, χρόνο για να συνηθίσει είναι η έλλειψη οχημάτων στο νησί, αφού «όλες οι αποστάσεις διανύονται μέσα σε λίγα λεπτά, βρίσκομαι αμέσως από το ιατρείο ή το κατάλυμα που μου διαθέτει ο δήμαρχος όπου χρειάζεται για να εξετάσω ή να δώσω πρώτες βοήθειες». Το μποτιλιάρισμα στη Δυτική Αττική όπου συνήθιζε να μετακινείται λόγω της επαγγελματικής της έδρας είναι ήδη πολύ μακρινό –κι έτσι θα ήθελε να παραμείνει, όχι μόνο για την δική της ηρεμία αλλά και για την κάλυψη των ακριτών.