Διεθνής Αμνηστία: Η ΕΛΑΣ διατηρεί στενούς δεσμούς με τη ΧΑ

Κόλαφο για την Ελληνική Αστυνομία αποτελεί το περιεχόμενο της έκθεσης της Διεθνούς Αμνηστίας με τίτλο «Κράτος εν κράτει: Κουλτούρα κακομεταχείρισης και ατιμωρησίας στην ελληνική αστυνομία», στην οποία, μεταξύ άλλων, γίνεται λόγος για στενούς δεσμούς της ΕΛΑΣ με τη Χρυσή Αυγή, για χρήση υπερβολικής βίας από αστυνομικούς  αλλά και για συνεχιζόμενες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μέλη των σωμάτων ασφαλείας.

Στην έκθεση τονίζεται ότι «τα τελευταία τρία χρόνια έχει σημειωθεί δραματική αύξηση των επιθέσεων μίσους εναντίον προσφύγων και μεταναστών. Εγκλήματα μίσους έχουν καταγραφεί και κατά της κοινότητας των Ρομά και της κοινότητας των ΛΟΑΤΙ» και οι αστυνομικοί «σύμφωνα με ισχυρισμούς, έχουν αποτύχει να εμποδίσουν τέτοιες επιθέσεις ή να διερευνήσουν το κίνητρο μίσους που κρύβεται πίσω από τις επιθέσεις».

«Η έρευνά μας δείχνει ότι η αποτυχία στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Ο παγιωμένος ρατσισμός, η χρήση υπερβολικής βίας και η βαθιά ριζωμένη κουλτούρα ατιμωρησίας αποτελούν μάστιγα για την ελληνική αστυνομία. Διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής να αναγνωρίσουν -και πόσω μάλλον να αντιμετωπίσουν- τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από αστυνομικούς και τη συνεχιζόμενη ατιμωρησία», δήλωσε η Τζεζέρκα Τιγκάνι, αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.

Στην έκθεση γίνεται ειδική αναφορά σε τέσσερα περιστατικά που τους τελευταίους μήνες έχουν συνταράξει την ελληνική κοινωνία: τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τη δολοφονία του Σ. Λουκμάν, το περιστατικό με μια Ελληνίδα να κλωτσάει ένα κοριτσάκι Ρομά κάτω από την Ακρόπολη αλλά και τον θάνατο του Αλβανού φονιά Ιλιά Καρέλι στις φυλακές Νιγρίτας.

Για τη δολοφονία Φύσσα, η Διεθνής Αμνηστία υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ότι, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, «οκτώ αστυνομικοί, μέλη της Δίκυκλης Ομάδας Αστυνόμευσης ΔΙΑΣ, ήταν ήδη παρόντες όταν ο Παύλος Φύσσας και οι φίλοι του περικυκλώθηκαν από μέλη της ακροδεξιάς, αλλά ότι δεν παρενέβησαν όταν ο Παύλος κυνηγήθηκε από ορισμένους από αυτούς και στη συνέχεια μαχαιρώθηκε από τον Γιώργο Ρουπακιά». Επίσης, σημειώνει ότι «την επόμενη μέρα δυνάμεις των ΜΑΤ διασκόρπισαν διαδηλωτές, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, χρησιμοποιώντας χημικά και κλομπ».

Για τη δολοφονία του Πακιστανού Σ. Λουκμάν από δύο Έλληνες τον Ιανουάριο του 2013, την οποία κατατάσσει στα «εγκλήματα μίσους», η έκθεση αναφέρει: «η αστυνομία και οι εισαγγελείς δεν έλαβαν υπόψη τους το πιθανό ρατσιστικό κίνητρο, το οποίο φέρεται να βρισκόταν πίσω από την επίθεση αυτή. Η δολοφονία του Σ. Λουκμάν φέρεται να είχε πολλά κοινά στοιχεία με οργανωμένες επιθέσεις με ρατσιστικά κίνητρα μιας «ομάδας κρούσης», η οποία έχει στενούς δεσμούς με την Χρυσή Αυγή. Η δίκη τους αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη».

Για ό,τι συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2013 όταν κάμερα κατέγραψε μια Ελληνίδα να κλωτσάει ένα κορίτσι Ρομά, το οποίο έπαιζε ακορντεόν σε έναν πεζόδρομο κάτω από την Ακρόπολη, στην Αθήνα» η έκθεση αναφέρει: «Η αστυνομία ξεκίνησε να διερευνά το περιστατικό και το κίνητρο μίσους, μόνο μετά από πιέσεις της μη κυβερνητικής οργάνωσης, Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι».

Για το θάνατο του Ιλία Καρέλι σημειώνεται: «Στα τέλη Μαρτίου 2014 ένας κρατούμενος βρέθηκε νεκρός στην απομόνωση στις Φυλακές Νιγρίτας λίγο μετά τη μεταφορά του εκεί. Σύμφωνα με αναφορές, η αυτοψία αποκάλυψε ότι είχε κακοποιηθεί περισσότερες από μία φορές. Ασκήθηκαν διώξεις, μεταξύ άλλων, και για βασανιστήρια, κατά σωφρονιστικών υπαλλήλων, στις φυλακές Νιγρίτας αλλά και κατά παντός υπευθύνου στις Φυλακές Μαλανδρίνου, από όπου είχε μεταφερθεί».

Οι συντάκτες της έκθεσης κάνουν λόγο, επίσης, για βάναυση μεταχείριση προσφύγων και μεταναστών από την αστυνομία με αφορμή την επιχείρηση Ξένιος Ζευς αφού, όπως σημειώνεται, «από τον Απρίλιο του 2012 μέχρι τον Ιούνιο 2013, η αστυνομία σταμάτησε περισσότερους από 120.000 ξένους υπηκόους για εξακρίβωση στοιχείων. Από αυτούς, μόνο οι 7.000 περίπου, δηλαδή περίπου το 5%, δεν είχαν μαζί τους τα απαραίτητα νομιμοποιητικά έγγραφα». Παράλληλα, γίνεται αναφορά σε μαρτυρία Σύρου πρόσφυγα, στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Κορίνθου τον Φεβρουάριο του 2013: «Ο ίδιος αστυνομικός άρχισε να με κλωτσάει... Προσπάθησα να σταθώ όρθιος και ο αστυνομικός με χτύπησε ξανά... Τότε ζήτησε από δύο αστυνομικούς να με βάλουν σε ένα δωμάτιο όπου δεν θα μπορούσαν να με δουν άλλοι κρατούμενοι... ο αστυνομικός άρχισε να με κλωτσάει στο στήθος ... τότε ένας άλλος αστυνομικός με χαστούκισε και άρχισε να με χτυπά με τις γροθιές του στο πρόσωπό».

«Με τις ενέργειές της η ελληνική αστυνομία ανέχεται τη δράση ξενοφοβικών ακροδεξιών ομάδων, οι οποίες στοχοποιούν όποιον δεν συμμορφώνεται με την άποψή τους για το τι αποτελεί “κανονική” κοινωνία», δήλωσε η κ. Τιγκάνι και συμπληρώνει: «Οι αρχές χρησιμοποιούν αδιακρίτως την αστυνομία ως εργαλείο. Αντί να διατηρεί την έννομη τάξη, η αστυνομία πολύ συχνά επιφορτίζεται με την καταστολή της διαμαρτυρίας και τη δίωξη μελών ευάλωτων ομάδων. Οι ενέργειές της δεν ελέγχονται από κάποιον ανεξάρτητο μηχανισμό και οι παραβιάσεις εκ μέρους αστυνομικών παραμένουν ατιμώρητες. Αυτό πρέπει να αλλάξει».

Και καταλήγει η έκθεση: «Είναι επείγουσα η ανάγκη να γίνουν βαθιές μεταρρυθμίσεις στον τρόπο επιβολής του νόμου, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου μηχανισμού διερεύνησης καταγγελιών για την αστυνομία, ο οποίος θα διερευνά ισχυρισμούς για παράνομη συμπεριφορά αστυνομικών. Οι ελληνικές αρχές πρέπει να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στις δομές επιβολής του νόμου».