Παναγιώτης Ψωμιάδης: Με έχουν πνίξει τα χρέη

Αμεση ανάγκη για μετρητά έχει ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, o οποίος αναγκάζεται να πουλήσει σημαντικό μέρος της ακίνητης περιουσίας του. Τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ιδρυτής του κόμματος «Πατρίδα» και πρώην περιφερειάρχης, οφείλονται στην επιχείρηση με τις ανατομικές παντόφλες στην οποία συμμετέχει, αλλά και από τις εκκρεμότητες που έχει με τη Δικαιοσύνη. 

Από την Πάτμο όπου βρέθηκε για λίγες ημέρες, φιλοξενούμενος σε πεντάστερο ξενοδοχείο, μίλησε στο «protothema.gr» για το οικονομικό αδιέξοδο που αντιμετωπίζει, λέγοντας: «Είμαι ράκος. Προσπαθώ να σκοτώσω το διαμέρισμα που είχα δώσει στην κόρη μου». Ο πρώην περιφερειάρχης έχει βγάλει ακόμη προς πώληση ένα διαμέρισμα στην πλατεία Αριστοτέλους, το πολιτικό του γραφείο, δύο ισόγεια μαγαζιά και δύο υπόγειες αποθήκες, καθώς και ένα οικόπεδο στο Πανόραμα και άλλα δύο στο Νέο Ρύσιο. Εκείνο που μπορεί και θέλει να πουλήσει ώστε να «ανασάνει οικονομικά» όπως είπε είναι το διαμέρισμα στην πλατεία Αριστοτέλους. 

Σύμφωνα με τον ίδιο έχουν βρεθεί υποψήφιοι αγοραστές οι οποίοι όμως δεν τα βρίσκουν στην τιμή. «Το διαμέρισμα στην πλατεία Αριστοτέλους είχε το 2009 αξία 1,5 εκατ. ευρώ. Εγώ ζητάω 500.000 ευρώ. Οταν όμως έρχεται ο αγοραστής και μου δίνει 200.000, νομίζω ότι προτιμότερο είναι να μπεις φυλακή παρά να δώσεις μια περιουσία. Γιατί ναι μεν να το σκοτώσεις, αλλά εξαρτάται πώς το σκοτώνεις. Οταν από 1,5 εκατ. το δίνεις 500.000 ευρώ, σκότωμα είναι». Αυτό το διαμέρισμα είναι και το μοναδικό από το οποίο έχει ένα εισόδημα ο πρώην περιφερειάρχης. «Από αυτό στην Αριστοτέλους παίρνω 12.000 ενοίκιο, αλλά έχω 5.500 ευρώ ΦΑΠ συν το χαράτσι και έχω τελειώσει. Οσο υπάρχει αυτός ο φορολογικός βομβαρδισμός δεν πρόκειται να επιβιώσουμε. Οποιος έχει σήμερα ακίνητο είναι ποινικό αδίκημα… Τα κλέψαμε δηλαδή;».

Οπως είπε στο «protothema.gr» ο κ. Ψωμιάδης, στόχος του είναι να βρει άμεσα μετρητά για να ρυθμίσει τις οφειλές του: «Στον “Τειρεσία” μπήκα εξαιτίας των δανείων που είχε η εταιρεία με τις ανατομικές παντόφλες και τα οποία δεν πληρώθηκαν. Ηρθε λοιπόν η τράπεζα και μου ζήτησε 400.000 ευρώ, ωστόσο ρευστό εγώ αυτή τη στιγμή δεν διαθέτω. Ετσι αναγκάζομαι να πουλήσω την περιουσία μου». 

Η εταιρεία του Παναγιώτη Ψωμιάδη και του συνεταίρου του ιδρύθηκε πριν από 23 χρόνια και το 2009 είχε τζίρο 2 εκατ. ευρώ, ενώ πέρυσι άγγιξε μόλις 30.000 ευρώ. Οι ανατομικές παντόφλες πωλούνταν στη Βόρειο Ελλάδα και από τα κέρδη ο Παναγιώτης Ψωμιάδης έδινε χρήματα για τους προεκλογικούς του αγώνες. 

Ο πρώην περιφερειάρχης, ο οποίος κατηγορήθηκε για την υπόθεση με τα λεγόμενα «45άρια», τα έργα της πρώην Νομαρχίας Θεσσαλονίκης που ανατέθηκαν απευθείας σε εργολάβους και για την οποία είναι προσωρινά ελεύθερος με εγγύηση, δηλώνει απογοητευμένος γιατί, όπως λέει τον ξέχασαν όλοι: «Φεύγοντας από τη νομαρχία, μας ξέχασαν όλοι οι ευεργετηθέντες, είτε βιομήχανοι, είτε πολιτικοί, είτε επιχειρηματίες, είτε φίλοι, όλοι μας ξέχασαν. Εγώ που έκανα μια διαδρομή 33 χρόνια γεμάτος δόξες και νίκες όπου και αν κατέβαινα, είχα ένα τέλος που δεν το φανταζόμουν και δεν μου άξιζε. Το ποιοι ευθύνονται θα το πω όταν έρθει η ώρα. Εκεί που έφτασα εύχομαι να έχω ένα όμορφο τέλος στη ζωή μου γιατί περνάω δύσκολες στιγμές και κανείς δεν είναι δίπλα μου». 

Οπως εξηγεί ο ίδιος, ο λόγος που ξέμεινε από ρευστό δεν είναι μονάχα τα χρέη στις τράπεζες, αλλά και το γεγονός ότι έβαλε αρκετά χρήματα για να καλύψει κάποια κενά της «Συμμαχίας» στις ευρωεκλογές. Σε όλα τα παραπάνω ήρθαν να προστεθούν και τα δικαστικά έξοδα. Η προσφυγή στον Αρειο Πάγο, αλλά και η αίτηση αναίρεσης της απόφασης που οδήγησε στην έκπτωσή του από το αξίωμα του περιφερειάρχη αποδείχτηκαν ιδιαίτερα «αλμυρές».

«Εχω χάσει μια περιουσία αδικαιολόγητα διότι σε όποιο δικαστήριο πήγα αθωώθηκα. Τα τελευταία χρήματα της εγγύησης για τα 45άρια τα μάζεψα με χίλια ζόρια», λέει και προσθέτει με εμφανή πίκρα: «Είμαι ο πρώτος πολιτικός που μπήκε στον “Τειρεσία”, κάτι που αποδεικνύει ότι δεν ευεργετήθηκα από την πολιτική».

Οσον αφορά στο πολιτικό του μέλλον, ο κ. Ψωμιάδης είναι κατηγορηματικός: «Μέχρι να βρω τα οικονομικά και επαγγελματικά μου βήματα, γιατί ψάχνω κι εγώ να δω τι θα κάνω, η πολιτική μπαίνει στο συρτάρι».