«Αδειάζουν» (και) από ειδικευόμενους γιατρούς τα ελληνικά νοσοκομεία!

«Αδειάζουν» (και) από ειδικευόμενους γιατρούς τα ελληνικά νοσοκομεία. Το ότι οι Έλληνες γιατροί βρίσκονται τα τελευταία χρόνια σε άτακτη φυγή προς την αλλοδαπή δεν είναι νέο. Μόνο από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθήνας (ΙΣΑ) την τελευταία 5ετία έχουν μεταναστεύσει περίπου 7.500 γιατροί, με το 1/3 εξ αυτών να είναι γιατροί ανειδίκευτοι που αναζητούν νοσοκομείο του εξωτερικού να αρχίσουν ιατρική ειδικότητα.
 
Οι πολυετείς αναμονές των γιατρών που επιθυμούσαν να ξεκινήσουν ειδικότητα σε νοσοκομεία του ΕΣΥ αποτελούν παρελθόν. Αντιθέτως, σε αρκετές ειδικότητες η αναμονή έχει γίνει πια… μηδενική, λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος από τους Έλληνες αποφοίτους της Ιατρικής.
 
Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας εκτιμάται ότι το 1/3 των θέσεων για ειδικευόμενους γιατρούς είναι ακάλυπτο – από τις περίπου 10.800 θέσεις για ειδικευόμενους, είναι πλήρεις οι 7.500 θέσεις.
 
Τα στοιχεία της Περιφέρειας Αττικής για τις κενές θέσεις ειδικευομένων σε νοσοκομεία του ΕΣΥ είναι ενδεικτικά: αναφέρονται 20 κενές θέσεις ειδικευομένων Ακτινοδιαγνωστών, 45 κενές θέσεις Αναισθησιολόγων, 29 κενές θέσεις Μικροβιολόγων, 27 θέσεις Παθολογοανατόμων. «Έλλειμμα» ειδικευομένων ιατρών διαπιστώνεται και στους Θωρακοχειρουργούς – από τις συνολικά 85 θέσεις για ειδικότητα που υπάρχουν στο ΕΣΥ, παραμένουν κενές οι 60!
 
Οι κενές θέσεις των ιατρικών αυτών ειδικοτήτων προκαλούν αλυσιδωτές επιπτώσεις: βασικές ιατρικές ειδικότητες αποδυναμώνονται από εκπαιδευμένο επιστημονικό προσωπικό, οι ομώνυμες κλινικές υπολειτουργούν, οι υπάρχοντες ειδικευόμενοι κάνουν κυρίως «λάντζα» και λιγότερο εκπαίδευση.
 
Επιχειρώντας να εξηγήσουν τις ολοένα αυξανόμενες κενές θέσεις για ειδικότητα στα νοσοκομεία, στελέχη του υπουργείου αλλά και της ιατρικής κοινότητας διαπιστώνουν την επαγγελματική ανασφάλεια των νέων γιατρών, που τους οδηγεί σε άλλες επιλογές και συγκεκριμένα σε ειδικότητες που δεν είναι «νοσοκομειακο-εξαρτώμενες».
 

Έτσι, στον αντίποδα της Θωρακοχειρουργικής, της Αναισθησιολογίας, της Ακτινοδιαγνωστικής, της Μικροβιολογίας και της Παθολογοανατομίας που δεν συγκεντρώνουν την προτίμηση των λειτουργών του Ιπποκράτη, βρίσκονται η ενδοκρινολογία, η ρευματολογία, η ογκολογία, η οφθαλμολογία, η πλαστική χειρουργική, η παιδοψυχιατρική. Πρόκειται για ειδικότητες που αφενός εστιάζουν σε ασθένειες που έχουν… μέλλον, αφετέρου επιτρέπουν  και  την ιδιωτική άσκηση ιατρείου, χωρίς να εξαρτούν την επαγγελματική επιβίωση μόνο μέσω κάποιου νοσηλευτικού ιδρύματος, ιδιωτικού ή δημόσιου.