Μήτερα Φύσσα: «Η μόνη δικαιοσύνη θα ήταν να γυρίσει ο Παύλος πίσω»

Σε μία εβδομάδα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, μια δολοφονία που συγκλόνισε το πανελλήνιο, και η μητέρα του θυμάται όσα διαδραματίστηκαν πέρσι, λέγοντας πως «για μας είναι σαν εκείνη τη μέρα. Μόνο που ο πόνος είναι πιο βαθύς, πιο έντονος. Οι πρώτες ημέρες ήταν χαμένες, δεν καταλαβαίναμε τι μας γινόταν, πού βρισκόμασταν. Είναι σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος εκείνη τη νύχτα. Σε εκείνο το πρωινό που ήπιαμε παρέα καφέ. Και τώρα έχουν προγραμματιστεί όλες αυτές οι εκδηλώσεις, λένε για τον έναν χρόνο... Αλλά για μένα δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα», λέει η Μάγδα Φύσσα στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Έθνος».

Η ανάμνηση που έχει από τον γιο της είναι αυτή που «ανοίγει η πόρτα του σπιτιού, μπαίνει μέσα σφυρίζοντας κάποιο τραγούδι και πέφτει πάνω της, τη φιλάει και την αγκαλιάζει. «Ενα γλυκό παιδί. Με πολύ σοβαρές σκέψεις. Ηταν νέος, ήταν γλυκός, είχε όλες τις χάρες του κόσμου».

«Ποτέ στη ζωή μου δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα έχανα έτσι τον Παύλο. Πίστευα ότι αυτό έχει τελειώσει. Πίστευα ότι ο φασισμός είχε τελειώσει με τον πατέρα μου. Ποιος θα του το έλεγε ότι το 2013 θα έχανε το ίδιο του το εγγόνι από τους φασίστες που εκείνος πολέμησε σαν φαντάρος. Ο παππούς του Παύλου πολέμησε τους φασίστες και εκείνοι έφτασαν να δολοφονήσουν το εγγόνι του...» σημειώνι η Μάγδα Φύσσα, αναφερόμενη στη Χρυσή Αυγή και τη δράση της.

Ευθύνες επιρρίπτει και στην αστυνομία η μητέρα του αδικοχαμένου παύλου Φύσσα, Μάγδα: «Η αστυνομία δεν έκανε τίποτα. Ούτε καν μας είπε κανείς τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ. Αν δεν ήταν εκείνη την ημέρα μαζί του η Χρύσα, δεν θα ξέραμε τι είχε γίνει. Η Χρύσα ήταν εκείνη που πίεσε τους αστυνομικούς να πάνε στο σημείο. Αλλά ήταν ήδη αργά. Η Χρύσα βοήθησε τον Παύλο όσο μπόρεσε να βοηθήσει το κορίτσι, μακάρι να μην του τύχαινε αυτό το πράγμα, και εκείνη μας είπε όλα όσα συνέβησαν» λέει η μητέρα του και συμπληρώσει: «Εφυγε για να πάει να δει μπάλα και δεν γύρισε! Είναι τρελό, είναι τρελό! Και ο κόσμος να κοιτάει από τα μπαλκόνια του και να φοβάται να κατέβει».

Η ίδια θεωρεί πως η παραδειγματική τιμωρία του δολοφόνου και των ηθικών αυτουργών θα της χαρίσει μια δόση γαλήνης. «Θέλω να πιστεύω ότι θα τιμωρηθούν αυστηρά. Αλλά εμείς ως γονείς δεν πρόκειται να δικαιωθούμε ποτέ. Ηταν άδικο. Ποια δικαιοσύνη; Η μόνη δικαιοσύνη θα ήταν να γυρίσει ο Παύλος πίσω. Και ισόβια να ρίξουν στο δολοφόνο και σε όσους εμπλέκονται, ε και; Δεν αλλάζει κάτι. Ο Παύλος ούτε τον προκάλεσε, ούτε έκανε το παραμικρό. Δεν μπορείς να δώσεις ελαφρυντικά, να πεις ότι ήταν σε άμυνα, ότι βρέθηκε σε τέτοια κατάσταση που δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Ποια δικαίωση λοιπόν; Μας «φάγανε» το παιδί. Καλύτερα να σκοτώνανε και εμάς, να μας τελειώνανε. Υπάρχει χειρότερο πράγμα από αυτό που έκανε; Η κτηνωδία στο μεγαλείο της».