Να παραμείνουν εκτός υπ. Οικονομικών οι καθαρίστριες εισηγείται αρεοπαγίτης

Ο Αρεοπαγίτης Χριστόφορος Κοσμίδης θα εισηγηθεί την ερχόμενη εβδομάδα να παραμείνουν εκτός του υπουργείου Οικονομικών και των Δ.Ο.Υ. οι απολυμένες 393 καθαρίστριες.

Συγκεκριμένα, ο κ. Κοσμίδης στο Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου θα προτείνει στους συναδέλφους του να γίνει δεκτή η αίτηση του υπουργείου Οικονομικών και να αναιρεθεί η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που έχει δικαιώσει τις καθαρίστριες.

Υπενθυμίζεται ότι στις 15 Μαΐου 2014, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ’ αριθμ. 1584/2014 απόφασή του ακύρωσε τις απολύσεις 393 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών και διέταξε την προσωρινή επαναπρόσληψή τους.

Ειδικότερα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών με την επίμαχη απόφασή του έκανε δεκτή την αίτηση των καθαριστριών και αναγνώρισε ότι η κατάσταση της διαθεσιμότητας στην οποία τέθηκαν λόγω κατάργησης των θέσεών τους συνιστά άκυρη καταγγελία των εργασιακών τους συμβάσεων.

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, μεταξύ των άλλων, είχε κρίνει ότι η θέση διαθεσιμότητας των καθαριστηρίων είναι αντίθετη στο δημόσιο συμφέρον και ότι η καταγγελία των συμβάσεων εργασίας τους προσκρούει στις διατάξεις των άρθρων 5, 22 και 25 του Συντάγματος (κατοχύρωση οικονομικής ελευθερίας, προστασία της εργασίας, κατοχύρωση της αρχής της αναλογικότητας κ.λπ.) και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.).

Κατόπιν αυτών, το Πρωτοδικείο υποχρέωσε το Δημόσιο να αποδέχεται τις υπηρεσίες των καθαριστριών με τα ίδια καθήκοντα και με τους όρους οποίους εργάζονταν πριν τεθούν σε κατάσταση διαθεσιμότητας.

Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ήταν προσωρινά εκτελεστή και το υπουργείο Οικονομικών ήταν υποχρεωμένο να τις τοποθετήσει ξανά στις θέσεις τους μέχρι η Δικαιοσύνη να αποφασίσει τελεσίδικα για το θέμα.

Συγκεκριμένα, υποχρέωνε το Δημόσιο να αποδεχτεί τις υπηρεσίες των καθαριστριών με τα ίδια καθήκοντα και όρους με τους οποίους εργάζονταν μέχρι πριν την έξοδό τους από το υπουργείο.

Ωστόσο, το υπουργείο Οικονομικών προσέφυγε στον Άρειο Πάγο ζητώντας την προσωρινή αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου που είχε κρίνει παράνομη τη διαθεσιμότητα των καθαριστριών και είχε ζητήσει την επανατοποθέτησή τους.

Στις 12.6.2014 ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την αίτηση του υπουργείου Οικονομικών και ανέστειλε την απόφαση του Πρωτοδικείου,
 
Εισήγηση του κ. Κοσμίδη
 
Την ερχόμενη εβδομάδα που θα συζητηθεί η αναίρεση του υπουργείου Οικονομικών ο κ. Κοσμίδης, κατ΄  αρχάς, θα επισημάνει ότι το Πρωτοδικείο υπερέβη τη δικαιοδοσία του, καθώς οι καθαρίστριες έχουν περιέλθει σε κατάσταση διαθεσιμότητας και δεν έχουν απολυθεί.

Συγκεκριμένα, θα τονίσει ότι η κατάργηση των θέσεων και η περιαγωγή των καθαριστριών σε διαθεσιμότητα δεν συνιστά καταγγελία της ατομικής σύμβασης παροχής εξηρτημένης εργασίας, αλλά ότι «αποτελεί αυτοδίκαιη απόλυση υπό την αναβλητική αίρεση της μη μετατάξεως ή μετακινήσεως αυτών σε άλλη υπηρεσία του δημοσίου τομέα κατά την διάρκεια της διαθεσιμότητας».

Το καθεστώς της διαθεσιμότητας είναι ευμενέστερο για τους εργαζομένους, θα αναφέρει ο κ. Κοσμίδης, γιατί η κατάργηση των οργανικών θέσεων με παράλληλη περιαγωγή σε διαθεσιμότητα των υπαλλήλων που τις κατείχαν δεν συνιστά καταγγελία της ατομικής συμβάσεως εργασίας, αλλά αυτοδίκαιη απόλυση υπό αναβλητική αίρεση, εξαρτώμενη από τη μη ευδοκίμηση της προσπάθειας της υπηρεσίας να μετατάξει ή να μεταφέρει τους συγκεκριμένους υπαλλήλους σε οργανικές θέσεις κάποιου άλλου φορέα του δημοσίου τομέα.

Η κατάργηση των οργανικών θέσεων αφορούσε το σύνολο του κλάδου των καθαριστριών και «έγινε κατά νομοθετική εξουσιοδότηση, ως προσπάθεια ορθολογικής συρρίκνωσης του δημοσίου τομέα κατά την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2013-2016».
Στο πλαίσιο αυτό, από την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών εκτιμήθηκε ότι το έργο της καθαριότητας των υπηρεσιών του θα πρέπει να γίνεται στο μέλλον από ιδιωτικά συνεργεία με σύμβαση έργου και όχι από υπαλλήλους, θα αναφέρει ο Αρεοπαγίτης, και θα προσθέσει ότι η εκτίμηση αυτή «ανάγεται στο πεδίο κυριαρχικής δράσης της δημόσιας διοίκησης και αποβλέπει στην εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού».

Επιπρόσθετα, το Πρωτοδικείο υπερέβη την δικαιοδοσία του, καθώς η δικαστική αυτή διαφορά ανάγεται στην αρμοδιότητα των Διοικητικών και όχι των Πολιτικών δικαστηρίων, θα προσθέσει ο κ. Κοσμίδης.

Ακόμη, ο εισηγητής Αρεοπαγίτης θα αναφέρει ότι η Πολιτεία έχει την ευχέρεια να καταργεί τις οργανικές θέσεις και κατά μείζονα λόγο όταν το προσωπικό που προσλαμβάνεται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου δεν καλύπτεται από τη συνταγματική εγγύηση της μονιμότητας.

Και πολύ περισσότερο έχει τα κράτος τη ευχέρεια αυτή υπό τις παρούσες οικονομικές συγκυρίες των εξαιρετικών δημοσιονομικών πιέσεων, που περιορίζουν τη δυνατότητα του κρατικού προϋπολογισμού για κοινωνικές παροχές και επιβάλλουν τη συρρίκνωση του κράτους ως επιχειρηματία ή εργοδότη, επιβάλλοντας και την περικοπή ενός σημαντικού μέρους των θέσεων εργασίας.

Η κατάργηση των οργανικών θέσεων είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές επιταγές, σύμφωνα με τον κ. Κοσμίδη. Και επίσης δεν προσκρούει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.), καθώς δεν αποκλείει την ευχέρεια της Πολιτείας να καταργεί υφιστάμενες θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα και να θέτει σε διαθεσιμότητα υπαλλήλους, εφόσον: 1) η κατάργηση των θέσεων επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, 2) γίνεται με κριτήρια σύμφωνα με την ορθολογική οργάνωση, 3) η επιλογή του προσωπικού που τίθεται σε διαθεσιμότητα γίνεται με κριτήρια αντικειμενικά και με τρόπο που ελαχιστοποιεί τις δυσμενείς συνέπειες από τη διαθεσιμότητα ή την ενδεχόμενη απόλυσή του εάν υπάρχει αδυναμία μετακίνησης σε άλλη θέση.