Το παρασκήνιο της υπουργικής Βαβέλ για τους λαθρομετανάστες

Σαν μια μικρή Βαβέλ, με πολλαπλές ασυνεννοησίες και καραμπόλες αντιφάσεων εμφανίστηκε η κυβέρνηση τις τελευταίες ημέρες γύρω από το Μεταναστευτικό. Σε ένα τόσο ευαίσθητο -και πολύ οδυνηρό- ζήτημα για την ελληνική κοινωνία, δύο συναρμόδια υπουργεία βρέθηκαν σε πλήρη αδυναμία να πείσουν την κοινή γνώμη ότι διατηρούν, έστω και στοιχειωδώς, τον έλεγχο των διαταγών που εκδίδονται για την εφαρμογή της μεταναστευτικής πολιτικής.

Ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη, καθηγητής Γιάννης Πανούσης, και η επίσης καθηγήτρια αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου ένιψαν διαδοχικά τας χείρας τους όταν αναζητήθηκε το πώς και γιατί συντάχθηκε, κυκλοφόρησε κ.ο.κ. ένα έγγραφο που όριζε τη «Νέα πολιτική σχετικά με τις διαδικασίες κράτησης αλλοδαπών».

Συνοπτικά, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη διαταγή, καταργούνταν η σύλληψη των αλλοδαπών οι οποίοι έχουν εισέλθει παρανόμως στην ελληνική επικράτεια. Στη συνέχεια του σίριαλ, ο «δράστης» μιας -όπως εμμέσως χαρακτηρίστηκε- αδιανόητης αυθαιρεσίας αποκαλύφθηκε και, προς γενική κατάπληξη, ήταν ένας υποστράτηγος της Ελληνικής Αστυνομίας, ο Γεώργιος Νίτσας.

Το πόσο σύνηθες ή ακόμη και εύλογο είναι ένα τόσο υψηλόβαθμο στέλεχος του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., αυτοπροσώπως ο προϊστάμενος του Κλάδου Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων, να έχει εκδώσει αποκλειστικά, βάσει δικής του πρωτοβουλίας, και εν αγνοία, όχι μόνο της αστυνομικής αλλά και της πολιτικής ηγεσίας, μια τόσο σημαντική διαταγή, επί του παρόντος παραμένει μυστήριο.

Εξίσου δυσεξήγητη ήταν η οργή Πανούση για την εκρηκτική αντίδραση που προκάλεσε η δημοσιοποίηση του επίμαχου εγγράφου, αλλά και η δυσκολία του να αποφασίσει τι ακριβώς είχε συμβεί πραγματικά. Μίλησε διαδοχικά για «αποκυήματα φαντασίας», για «κατασκευασμένα σενάρια τρομοκράτησης των πολιτών», ακόμη και για προβοκάτσια, ενώ οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού περί αποχώρησης της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν έριξαν επιπλέον λάδι στη φωτιά της σύγχυσης.

Η απαίτηση της αναπληρώτριας υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασίας Χριστοδουλοπούλου από την Αστυνομία να εκτελεί τις εντολές του δικού της επιτελείου τη φέρνει αντιμέτωπη με τον κ. Γιάννη Πανούση, ο οποίος όχι μόνο διαφωνεί με τις ιδέες μερίδας του παραδοσιακού ΣΥΡΙΖΑ, αλλά καλείται και να πληρώσει τον λογαριασμό από την εφαρμογή τους ως κρατική πολιτική

Τα ερωτήματα που γέννησε η «διαταγή Νίτσα» είναι πολλαπλά - και δεν αφορούν, βέβαια, μόνο τον ίδιο και το εάν υπήρξε αποδιοπομπαίος τράγος, το θύμα μιας υπόγειας ασυμφωνίας ανάμεσα σε δύο υπουργεία. Πρώτα απ’ όλα τίθεται ένα ζήτημα ουσίας: ποια ακριβώς είναι η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης και πώς σκοπεύει να την εφαρμόσει. Παρά τον ντόρο και την αποκήρυξη της διαταγής από τους υπουργούς, τη συνακόλουθη τροποποίησή της κ.λπ., οι μετανάστες εξακολουθούν να τελούν σε ένα ομιχλώδες καθεστώς απελευθέρωσης-εγκλωβισμού, καθώς η διάδοχη δομή που θα τους υποδέχεται μετά από τα κέντρα κράτησης απλώς δεν προσδιορίζεται. Ταυτόχρονα, σε επίπεδο πολιτικής, επιδεικνύεται μια ανησυχητική έλλειψη συντονισμού ή ακόμη και ειλικρίνειας μεταξύ στελεχών της κυβέρνησης, ανάμεσα σε υπουργούς που το μόνο στο οποίο φαίνεται να συμφωνούν είναι στην προσπάθεια αποποίησης των ευθυνών που εξ ορισμού και λόγω θέσεως τούς βαρύνουν. Ειδικά, δε, στην περίπτωση του κ. Πανούση, η αποστράτευση του υποστράτηγου Νίτσα, η οποία συνέπεσε χρονικά -και μοιραία σπιλώθηκε- με την εμπλοκή του στην τόσο αμφιλεγόμενη διαταγή, το τελευταίο που κάνει είναι να τονώσει την εμπιστοσύνη ανάμεσα στο υπηρεσιακό σκέλος του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και την πολιτική του ηγεσία.

Περαιτέρω, μιλώντας περί θεσμών, χειρισμοί όπως αυτοί που εφαρμόστηκαν στη συγκεκριμένη υπόθεση θέτουν την ελληνική κυβέρνηση σε θέση αμφισβητία συμφωνιών με την Ε.Ε., τις οποίες έχει αυτοβούλως υπογράψει και, τουλάχιστον, τύποις οφείλει να σέβεται - όσο παραμένουν σε ισχύ ως έχουν. Κανείς δεν υποστηρίζει πως συνθήκες όπως το επάρατο Δουβλίνο ΙΙ είναι επωφελείς για την Ελλάδα ή ότι δεν τις αξιοποιούν έτερα κράτη της Ενωσης εις βάρος της χώρας μας. Ωστόσο, η λογική των λεονταρισμών και η φιλολογία που αναπτύσσεται δεν βοηθά επ’ ουδενί ούτε στη συνεργασία με την υπόλοιπη Ευρώπη, ούτε στην καθαυτό επίλυση του μεταναστευτικού προβλήματος. Αντιθέτως, οι εσωτερικές δυσαρμονίες, οι παλινωδίες των υπουργών κ.λπ. επιτείνουν την έξωθεν κακή μαρτυρία ενός κρατικού μηχανισμού που αδυνατεί όχι μόνο να συμβαδίσει με την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά δυσκολεύεται έστω να βαδίσει.

Το πολιτικό παρασκήνιο

Η αρχή του νήματος βρίσκεται στην αυτοκτονία ενός μετανάστη στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας στις 17 Φεβρουαρίου. Το τραγικό περιστατικό και η ένταση που προκάλεσε οδήγησαν σε έκτακτη σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν και οι δύο αναπληρωτές υπουργοί, ο κ. Πανούσης και κυρία Χριστοδουλοπούλου. Σύμφωνα με αξιόπιστη πληροφορία, στη σύσκεψη συμμετείχε και ο κ. Δημήτρης Χριστόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής στο Πάντειο και αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, παρότι δεν έχει καμία θεσμική ιδιότητα. Προϊόν εκείνης της σύσκεψης ήταν η μακροσκελής κοινή ανακοίνωση των δύο υπουργών.

Ο κ. Χριστόπουλος έχει επανειλημμένως προκαλέσει με τις απόψεις του όχι μόνο για τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών και τη μαζική παροχή ιθαγένειας, αλλά και για τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, την οποία έχει χαρακτηρίσει «συμπαγές τουρκικό πράγμα»! Υπενθυμίζουμε τον ρόλο στην υπόθεση της Ρομά ακτιβίστριας Σαμπιχά Σουλεϊμάν. Σύμφωνα με καλά ενημερωμένες πηγές, η κυρία Χριστοδουλοπούλου τον ήθελε για γενικό γραμματέα της, αλλά ο διορισμός του προσέκρουσε σε αντιδράσεις. Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν ότι πιθανότατα να διορισθεί από τον υπουργό Εσωτερικών Νίκο Βούτση σε άλλη γενική γραμματεία.

Το δίδυμο Σπαθανά - Σπυροπούλου

Συνέχεια εκείνης της σύσκεψης ήταν αυτή της επομένης ημέρας με τη συμμετοχή του γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας  Τάσου Μαυρόπουλου, του υποστράτηγου Γιώργου Νίτσα και δύο στελεχών του τομέα ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, της κυρίας Ελένης Σπαθανά και της κυρίας Γεωργίας Σπυροπούλου.

Ας σημειωθεί ότι οι δύο αυτές κυρίες, οι οποίες εμφανίζονται ως σύμβουλοι της αναπληρώτριας υπουργού Χριστοδουλοπούλου, δεν έχουν -τουλάχιστον προς το παρόν- καμία θεσμική ιδιότητα. Παρόλα αυτά τις τελευταίες δύο εβδομάδες πριν το περιστατικό περνούσαν πολλές ώρες στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, στον όροφο που βρίσκεται το γραφείο του υπουργού, παίζοντας ρόλο κομματικού κομισάριου. Πηγή του υπουργείου μας είπε: «Ποτέ δεν ξέραμε ποιος ακριβώς είναι ο τίτλος τους, αλλά ήταν εμφανές ότι έκαναν κουμάντο σε ό,τι είχε να κάνει με το μεταναστευτικό».

Οι δύο κυρίες δεν είναι άγνωστες. Η κυρία Σπαθανά είναι μέλος της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών και είχε πρωταγωνιστήσει με προσφυγή κατά της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υπόθεση με το ναυάγιο ενός σαπιοκάραβου που μετέφερε παράνομους μετανάστες την περασμένη άνοιξη στο Αγαθονήσι και στο οποίο είχαμε θρηνήσει 11 θύματα. Μέχρι πρότινος ήταν βοηθός της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλικής Κατριβάνου, η οποία είναι υπεύθυνη του τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με αξιόπιστη πηγή, «σε αντίθεση με την κυρία Σπυροπούλου που είναι μάλλον ήπια, η κυρία Σπαθανά είναι πιο δυναμική και μιλάει με τρόπο που υπονοεί ότι είναι η φωνή της αναπληρώτριας υπουργού. Αυτό το μήνυμα περνούσε στους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., οι οποίοι ήταν ψαρωμένοι εν όψει και των κρίσεων και δέχονταν εντολές».

Ο κ. Πανούσης δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με τη μεταναστευτική πολιτική. Ηταν ξεκάθαρο εξάλλου ότι αυτό το γήπεδο ήταν της αναπληρώτριας υπουργού κυρίας Χριστοδουλοπούλου. Γι’ αυτό και ανεχόταν να ανακατεύεται στο υπουργείο του το δίδυμο Σπαθανά - Σπυροπούλου.
Σε εκείνο το κλίμα δεν είναι περίεργο που οι δύο κυρίες απαιτούν από τον υποστράτηγο Νίτσα να καταγράψει τη νέα μεταναστευτική πολιτική σε επίσημο έγγραφο-διαταγή, ώστε να αρχίσει να υλοποιείται από την Αστυνομία. Ο καθ’ ύλην αρμόδιος κ. Νίτσας συντάσσει και υπογράφει το έγγραφο-διαταγή. Σε αυτό προβλεπόταν η άμεση απελευθέρωση παράνομων μεταναστών από κέντρα κράτησης και αστυνομικά κρατητήρια ανεξάρτητα από τον χρόνο κράτησης.

Το έγγραφο-διαταγή έφτασε στη Συγγρού πριν λάβει γνώση ο κ. Πανούσης. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς αρπάζει την ευκαιρία για να καταγγείλει την κυβέρνηση. Ο αρμόδιος υπουργός απαντάει με οργή: «Δεν έχει βγει καμιά τέτοια ανακοίνωση-έγγραφο από κανένα πολιτικό πρόσωπο του υπουργείου. Ούτε εγώ, ούτε ο υπουργός Εσωτερικών, ούτε η αναπληρώτρια υπουργός κυρία Χριστοδουλοπούλου έχουμε βγάλει κάτι τέτοιο».

Με τις δηλώσεις του ο κ. Πανούσης τροφοδοτεί τη ρητορική περί προβοκάτσιας, συμπαρασύροντας και το Μέγαρο Μαξίμου. Οταν το επίμαχο έγγραφο-διαταγή παρουσιάζεται, η κυβέρνηση πέφτει από τα σύννεφα και καταφεύγει στη θεωρία της προβοκάτσιας για να διασωθεί. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο με τη δήλωση του κ. Πάνου Καμμένου περί προβοκάτσιας αξιωματικού που έχει στενούς δεσμούς με τη Ν.Δ. Μόνο που ο υπουργός Αμυνας αναφέρεται στον αξιωματικό Στάθη και όχι στον Νίτσα.

Η κυρία Χριστοδουλοπούλου κανονικά πρέπει να είχε ενημερωθεί. Οχι μόνο απέφυγε, όμως, να παρέμβει εγκαίρως για να αποτρέψει το αλαλούμ, αλλά έσπευσε να υιοθετήσει τη θεωρία της προβοκάτσιας για να καλύψει τις άτυπες συνεργάτιδές της. Το επίμαχο έγγραφο-διαταγή, άλλωστε, περιγράφει επακριβώς όσα η ίδια έχει δημοσίως εξαγγείλει. Με αυτή την έννοια είναι υποκριτικό να μιλάει για προβοκάτσια.

Διχογνωμία και παρέμβαση Βούτση

Το περιστατικό αυτό κρύβει ένα καίριο ενδοκυβερνητικό πρόβλημα. Τις διαφορετικές αντιλήψεις των δύο υπουργών: η κυρία  Χριστοδουλοπούλου είχε την απαίτηση η Αστυνομία να εκτελεί τις εντολές του δικού της επιτελείου.

Από την πλευρά του ο κ. Πανούσης όχι μόνο διαφωνεί με τις μάλλον περιθωριακές ιδεοληψίες μιας μερίδας του παραδοσιακού ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εκ των πραγμάτων καλείται να πληρώσει τον λογαριασμό από τη μετατροπή σε κρατική πολιτική αυτών των ιδεοληψιών.

Οι τηλεοπτικές εικόνες από τη μαζική μεταφορά παράνομων μεταναστών στην Ομόνοια, άλλωστε, ενεργοποιούν φοβικά αντανακλαστικά της κοινής γνώμης, η οποία έχει δεινοπαθήσει από τις παρενέργειες της παράνομης μετανάστευσης. Οπως μας είπε κυβερνητικό στέλεχος, «τα καμώματα των δικαιωματιστών της Τασίας είναι μία ανοιχτή πληγή για τα κοινωνικά μας ερείσματα. Εχουν κολλήσει στις ημέρες της Υπατίας! Διώχνουν τον κόσμο από το κόμμα μας». Από την άλλη πλευρά ευθύνες έχει και ο κ. Πανούσης, ο οποίος για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα κατηγόρησε συλλήβδην ΜΜΕ και πολιτικούς, κάνοντας λόγο για «ζούγκλα παραπληροφόρησης».

Σε μία προσπάθεια να βρεθεί κάποια λύση ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης συγκάλεσε σύσκεψη με Πανούση - Χριστοδουλοπούλου για να ξεκαθαρίσουν τις αρμοδιότητές τους. Σ’ αυτή τη σύσκεψη συμφωνήθηκε ότι η αναπληρώτρια υπουργός θα έχει αρμοδιότητα μόνο για τις πολιτικές υπηρεσίες που ασχολούνται με το μεταναστευτικό.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ η επίμαχη διαταγή του αποστρατευθέντος πια υποστράτηγου Νίτσα (προϊσταμένου έως χθες του Κλάδου Ασφαλείας Αλλοδαπών και Προστασίας Συνόρων) ανακλήθηκε, τα όσα πρόβλεπε συνεχίζουν να εφαρμόζονται!

420 λαθρομετανάστες  ελεύθεροι κάθε μέρα

Οι αστυνομικές αρχές κρούουν τον κώδωνα: Πρέπει τα συναρμόδια υπουργεία να πάρουν άμεσα αποφάσεις

των Δημήτρη Πώποτα, Αριας Καλύβα

Τετρακόσιοι είκοσι παράνομοι μετανάστες σε όλη τη χώρα αφήνονται κατά μέσο όρο καθημερινά ελεύθεροι από τα κέντρα κράτησης, τη Διεύθυνση Αλλοδαπών και τα κρατητήρια του Α.Τ. Ελληνικού όπου και συγκεντρώνονται μετά τη σύλληψή τους για παράνομη είσοδο στη χώρα.

Με  αυτούς τους ρυθμούς, σε λιγότερο από έναν μήνα τα κέντρα κράτησης θα έχουν αδειάσει από τους μετανάστες που βρίσκονται εκεί κρατούμενοι για περισσότερο από έξι μήνες. Και αυτό γιατί δεν έχει αποσαφηνιστεί μέχρι και σήμερα τι θα γίνει με τους υπόλοιπους παράνομους μετανάστες, αυτούς δηλαδή που έχουν λιγότερους από έξι μήνες στα κέντρα κράτησης και δεν μπορούν να λάβουν το υπηρεσιακό σημείωμα που τους επιτρέπει να κινούνται ελεύθερα στη χώρα για τις υπόλοιπες 180 ημέρες. 

Ετσι παρατηρείται το φαινόμενο να έχουμε καθημερινά και σε συνεχή ροή απελευθέρωση παράνομων μεταναστών, ενώ το καίριο ερώτημα που τίθεται και δεν έχει μέχρι στιγμής απαντηθεί είναι πού πάνε και τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι όταν βγαίνουν από την Αμυγδαλέζα και αφήνονται με πούλμαν στην Ομόνοια, αφού, όπως οι ίδιοι παραδέχονται, δεν έχουν ούτε δουλειά, ούτε χρήματα, ούτε σπίτι. Παράλληλα, άγνωστο παραμένει τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί το χρονικό πλαίσιο των 180 ημερών που τους εξασφαλίζει νόμιμη παραμονή στη χώρα μας.



Την ίδια ώρα που ελευθερώνονται κατά μέσο όρο ημερησίως 120 παράνομοι μετανάστες σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας, άλλοι 300 εισέρχονται παράνομα στην Ελλάδα από τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα. Και γι’ αυτούς το τοπίο είναι θολό καθώς δεν κρατούνται παρά μόνο λαμβάνουν ένα υπηρεσιακό σημείωμα που λέει ότι για 30 ημέρες μπορούν να βρίσκονται νόμιμα στη χώρα μας.

Οι αριθμοί και οι «μικρές Αμυγδαλέζες»

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Αστυνομίας, από τα κέντρα κράτησης της Αμυγδαλέζας, της Ξάνθης, της Δράμας, της Ορεστιάδας, της Κορίνθου, της Διεύθυνσης Αλλοδαπών και των κρατητηρίων του Α.Τ. Ελληνικού απελευθερώνονται καθημερινά περίπου 120 άτομα. Για παράδειγμα από την Αμυγδαλέζα την περασμένη Τρίτη έφυγαν 125, την Τετάρτη 150 και την Πέμπτη 95 παράνομοι μετανάστες. Συνολικά από το κέντρο κράτησης που βρίσκεται στις αστυνομικές σχολές στους Θρακομακεδόνες έχουν φύγει περίπου 430 άτομα και μένουν πάνω από 700, από την Ξάνθη περισσότερα από 315 και μένουν λιγότερα από 100, από το Παρανέστι Δράμας 200 και μένουν περίπου 350, ενώ στην Ορεστιάδα από 285 έχουν μείνει λιγότερα από 200 άτομα, στην Κόρινθο από 690 έχουν μείνει 350, στο Αλλοδαπών από 188 έχουν μείνει 180 και στα κρατητήρια του Ελληνικού από 56 έχουν μείνει 15 άτομα. Μέχρι στιγμής δεν έχει διευκρινιστεί πόσοι από αυτούς που παραμένουν στα κέντρα έχουν λιγότερο από έξι μήνες κράτησης, που σημαίνει ότι δεν μπορούν να απελαθούν, και πόσοι θα ακολουθήσουν τις επόμενες ημέρες.



«Αν δεν παρθούν άμεσα αποφάσεις, τα αστυνομικά τμήματα θα μεταμορφωθούν σε “μικρές Αμυγδαλέζες”», τονίζει στο «ΘΕΜΑ» ο πρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής Γιώργος Καλλιακμάνης

Το πρόβλημα που θα προκύψει είναι το ενδεχόμενο την ώρα που η Αμυγδαλέζα αδειάζει,  δεκάδες «μικρές Αμυγδαλέζες» να δημιουργούνται στα αστυνομικά τμήματα και μάλιστα χωρίς να υπάρχει η κατάλληλη υποδομή στα κρατητήριά τους. Και αυτό γιατί μέχρι τώρα όποιος συλλαμβανόταν να είναι παράνομα στην Ελλάδα, πήγαινε στα κατά τόπους Α.Τ., στη συνέχεια στη Διεύθυνση Αλλοδαπών και μετά στην Αμυγδαλέζα, μέχρι να ολοκληρωθεί η χρονοβόρα διαδικασία της απέλασής του. Κάτι που με απλά λόγια σημαίνει ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από μία εβδομάδα μέχρι μήνες, όπως έχει άλλωστε παρατηρηθεί. Σήμερα και σύμφωνα με τις νέες εντολές των συναρμόδιων υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Μεταναστευτικής Πολιτικής, όταν συλλαμβάνεται μετανάστης σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας και δεν έχει ξανασυλληφθεί, παίρνει ένα υπηρεσιακό σημείωμα διάρκειας 30 ημερών και κυκλοφορεί ελεύθερος μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες απέλασής του. Αν δεν προλάβουν στις 30 ημέρες και φυσικά με την προϋπόθεση οι ίδιοι να παρουσιαστούν, τότε τους χορηγείται άλλο ένα υπηρεσιακό σημείωμα για εξάμηνη παράταση της παραμονής τους στη χώρα μέχρι να απελαθούν. Και εδώ τίθεται το εξής ερώτημα: αν δηλαδή όσοι μπήκαν παράνομα στη χώρα, θα εμφανιστούν οικειοθελώς στα Α.Τ. για να απελαθούν ή θα προτιμήσουν να παραμείνουν στην Ελλάδα παράνομοι και κυνηγημένοι. Οσοι όμως συλληφθούν σε οποιοδήποτε σημείο της Αθήνας ή της Ελλάδας και διαπιστωθεί ότι έχουν ξανασυλληφθεί για παράνομη είσοδο στη χώρα, τότε είναι ποινικό αδίκημα και κρατούνται μέχρι να απελαθούν. Το φαινόμενο αυτό είναι πολύ συνηθισμένο, το αντιμετωπίζουν καθημερινά οι αστυνομικοί και το ζήτημα είναι ότι από τη στιγμή που βάζουν λουκέτο τα κέντρα κράτησης, θα οδηγούνται αναγκαστικά στα κρατητήρια των Α.Τ. ή του Αλλοδαπών. Το οποίο σημαίνει ότι μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα γεμίσουν από παράνομους αλλοδαπούς και οι συνθήκες κράτησης θα είναι ιδιαίτερα δύσκολες.

«Πρέπει τα συναρμόδια υπουργεία να ενεργήσουν άμεσα προκειμένου να μην έχουμε συμφόρηση στα κρατητήρια των Α.Τ. από παράνομους αλλοδαπούς. Μέχρι στιγμής το τοπίο είναι θολό και υπάρχει κίνδυνος στην ουσία η Αμυγδαλέζα να κλείσει και αν δεν παρθούν άμεσα αποφάσεις τα Α.Τ. να μεταμορφωθούν σε “μικρές Αμυγδαλέζες”», τονίζει στο «ΘΕΜΑ» ο πρόεδρος της Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής Γιώργος Καλλιακμάνης, ο οποίος λόγω της θητείας του στον αερολιμένα Αθηνών είναι άριστος γνώστης των θεμάτων μετανάστευσης.