Βόμβα στην τουριστική ανάπτυξη βάζουν Πολεοδομία και Δήμος Ρεθύμνου

Αν υπήρχε βραβείο διεθνούς εξευτελισμού της χώρας τοτε η πολεοδομία και ο δήμος του Ρεθύμνου θα το διεκδικούσαν με πολλές αξιώσεις! Οι εν λόγω φορείς έχουν καταφέρει να εκθέσουν ανεπανόρθωτα τη χώρα σε εκατοντάδες ξένους, που... τόλμησαν να αγοράσουν ακίνητα σε μια μεγάλη περιοχή του νομού, αλλά και να φερουν σε απόγνωση χιλιάδες κατοίκους, που προχωρούσαν σε κατασκευή και αγοραπωλησίες ακινήτων επί μια εικοσαετία, περίπου απο το 1985 έως το 2005! Και αυτό γιατί η πολεοδομία του Ρεθύμνου δεν τήρησε τις προβλεπόμενες διαδικασίες για την εφαρμογή μιας κρίσιμης απόφασης της νομαρχίας πριν 30 ολόκληρα χρόνια, προκαλώντας ένα αδιανόητο μπάχαλο, αλλά και ένα απίστευτο αδιέξοδο, που ναρκοθετεί την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και υπονομεύει την οικονομική δραστηριότητα, την οικιστική προστασία και την ομαλή λειτουργία της ίδιας της τοπικής οικονομίας και κοινωνίας.

Χιλιάδες ακίνητα, ενώ έχουν νόμιμη άδεια οικοδόμησης και για τα οποία πληρώνονται κανονικά οι σχετικοί φόροι (ΕΝΦΙΑ κλπ), δεν μπορούν να μεταβιβαστούν, να μεταπωληθουν, να υποθηκευτούν, ή να αξιοποιηθούν, ούτε καν να περάσουν απο τον γονιό στα παιδιά, εξαιτίας της εκκωφαντικής αβελτηρίας, που επιδεικνύει η διοίκηση, καθιστώντας περίπου ... άχρηστες, ου μην και... αυθαίρετες χιλιάδες ιδιοκτησίες και κρατώντας τους ιδιοκτήτες σε καθεστώς ιδιότυπης ομηρίας. Ενώ δηλαδή επί είκοσι χρόνια άφηναν τους ανθρώπους να πωλούν, να αγοράζουν και να χτίζουν, με κάθε νομιμότητα και τους ανάλογους φόρους, ξαφνικά τους είπαν ότι τα πάντα είναι στο κενό και η περιουσία τους σχεδόν ένα τίποτα! Ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί ξένοι, που επένδυσαν σε αγορές και κατασκευές ακινήτων πιστεύοντας ότι βρήκαν τη γη της επαγγελίας και... ένα κανονικό κράτος. Φεύ!

Το σκάνδαλο όμως δεν αφορά στο ... "λάθος" του 1985, αλλά και στη συμπεριφορά των σημερινών αρχών.

Σαν να μην έφτανε δηλαδή το πρωτοφανές κενό, που δημιούργησε η χρόνια αβελτηρία των αρχών, ο δήμος Ρεθύμνου και η αρμόδια πολεοδομία, της οποίας προΐσταται, αρνείται πεισματικά και αναιτιολόγητα να εφαρμόσει διορθωτική τροπολογία, που ψήφισε προ μηνών η ελληνική βουλή, ώστε να κλείσει οριστικά μια υπόθεση, που εξελίσσεται σε πληγή και μεγάλη αδικία για χιλιάδες πολίτες και επενδυτές, έλληνες και ξένους.

Όλως παραδόξως οι αρμόδιοι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης του Ρεθύμνου αδιαφορούν για ένα θέμα που αφορά 13 οικισμούς κοντά στην πρωτεύουσα του νομού, προκαλώντας απορίες για τα κίνητρα της αδιαφορίας αυτής - εάν δηλαδη πρόκειται για απλό δείγμα της κλασικής ανικανότητας της ελληνικής διοίκησης ή για εξυπηρέτηση συμφερόντων, που δεν επιθυμούν την τουριστική ανάπτυξη και την οικιστική ευταξία.

Σημειωτέον δε οτι το πρόβλημα, όπως αυτό εντοπίστηκε γύρω στο 2005 αφορούσε αρχικά 74 οικισμούς, όμως με τροπολογία του 2009 διευθετήθηκε για τους 59 και για άγνωστη αιτία, έμειναν εκτός της ρύθμισης οι συγκεκριμένοι 13 οικισμοί, για τους οποίους υπήρξε η νέα νομοθετική πρωτοβουλία του 2014, χωρίς και πάλι -γιατί άραγε; - να ιδρώσει το αυτί των αρμοδίων.

Το ιστορικό ενός πολεοδομικού εγκλήματος

Η ιστορία στο Ρέθυμνο ξεκινά στα μεσα της δεκαετίας του 1980, οταν η ελληνικη πολιτεία αποφασίζει να λάβει μέτρα για να σταματήσει την ερήμωση, τη συρρίκνωση και τη στασιμότητα, που απειλούσαν πολλές επαρχιακές περιοχές της χώρας. Δίνει τότε τη δυνατότητα στις νομαρχίες να θεσπίσουν κίνητρα για την ανάπτυξη των οικισμών και, μεταξύ άλλων, να επιτρέψουν την επέκτασή τους. Η τότε νομάρχης Ρεθύμνου Βασιλική Μόσιαλου, αλλά και ο διάδοχός της Σπύρος Κλάδος υπογράφουν έως το 1989 διάφορες αποφάσεις για 74 οικισμούς, στους οποίους επιτρέπεται η επέκταση σε ακτίνα 800 μέτρων. Της απόφασης αυτής έπρεπε να ακολουθήσει μια διαδικασία γραφειοκρατική εκ μέρους της διοίκησης, ώστε όλα να είναι πλήρη και σύμφωνα με όσα προβλέπουν οι νόμοι ( υποβολή χαρτών, έκδοση ΦΕΚ κλπ).
Θεωρείται δεδομένο ότι η διαδικασία αυτή παίρνει το δρόμο της και αρχίζει η δραστηριότητα, με οικοδόμησε σε πολλές περιοχές και αγοραπωλησίες ακινήτων. Οι πράξεις θεώρουνται απολύτως νόμιμες από τις αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά ξαφνικά ανακαλύπτεται στα τέλη του 2003 ότι η πολεοδομία δεν είχε πράξει, προ ετών, τα δέοντα. Για την ακρίβεια κάποιος ή καποιοι υπάλληλοι είχαν πετάξει σε μια άκρη - ή και στον κάλαθο των αχρήστων - πολλές απο τις αποφάσεις της νομάρχη με αποτέλεσμα ολόκληρες περιοχές να βρίσκονται πλέον στον αέρα. Δεν είχαν δε εγείρει ποτέ κανένα θέμα αμφισβήτησης των αποφάσεων της νομαρχίας, ώστε να αποφευχθεί το τεράστιο μπλέξιμο, που εξελίχθηκε με τα χρόνια σε περιπέτεια και δραματικό αδιέξοδο.

Στο μεταξύ και μέχρι το 2007 κάποιες δραστηριότητες σε κάποιους οικισμούς συνεχίζονταν, ενώ απο το 2008 άρχισε μια προσπάθεια να λυθεί το πρόβλημα. Μεχρι το 2009 εκδηλώθηκαν νομοθετικές πρωτοβουλίες, αλλά και κινήσεις από την πολεοδομία και τις αρμόδιες αρχές, με αποτελεσμα για τους 61 να υπαρξει ικανοποιητική ρύθμιση. Για τους 13 όμως το προβλημα παρέμενε.

Το 2014 και αφού είχε μεσολαβήσει μια τεράστια κινητοποίηση κατοίκων και φορέων, που ειχαν φτάσει σε σημείο απελπισίας, το αρμόδιο υπουργείο ΥΠΕΚΑ προχώρησε σε νομοθετική ρύθμιση για να διευθετηθεί η υπόθεση και να δικαιωθούν οι κάτοικοι, αλλά και όσοι ενεπλάκησαν σε αγοραπωλησίες και επενδύσεις ακινήτων, με τρόπο που θεωρήθηκε απο τις ίδιες τις υπηρεσίες της Πολιτείας νόμιμος.

Στον νόμο 4280/2014 και στο άρθρο 31, παράγραφος 2 αναφέρεται ρητά ότι:

"Ανεξαρτήτως της διαδικασίας των προηγούμενων παραγράφων, για τις κανονιστικές πράξεις Νομαρχών, καθορισμού ορίων οικισμών, που για οποιονδήποτε λόγο δεν δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως τα σχετικά διαγράμματα, με απόφαση του αρμόδιου Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, επα− ναδημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως οι σχετικές πράξεις συνοδευόμενες από τα σχέδια που εγκρίθηκαν με την έκδοση γνωμοδότησης του αρμοδίου ΣΧΟΠ ή και του αρμοδίου Νομάρχη και υφίστανται στα αρχεία των δημοσίων υπηρεσιών. Τυχόν πράξεις δημοσίευσης σχεδίων που πληρούν τις προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου θεωρούνται νόμιμες και ισχυρές για κάθε συνέπεια".

Παρά ταύτα η πολεοδομία δέν προχώρησε σε διευθέτηση του θέματος, παρότι πέρασαν πολλοί μήνες έκτοτε. Φορείς και κάτοικοι της περιοχής έχουν ήδη απευθυνθεί επισήμως στο υπουργειο ΠΕΚΑ ζητώντας απαντήσεις, καθώς στο μεταξύ και ειδικά μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης τα αδιέξοδα και οι απελπιστικές καταστάσεις πληθαίνουν.