Άρειος Πάγος: Σε ποια περίπτωση μπορεί να ελέγχει το ύψος της αποζημίωσης για ηθική βλάβη

Η μικρή Ολομέλεια του  Άρειου Πάγου (απόφαση 1/2015) έκρινε  ότι   στο πλαίσιο της αρχής της αναλογικότητας, μπορεί να ελέγχει  το ύψος της  αποζημίωσης που έχει επιδικαστεί λόγω ηθικής βλάβης, μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που η αποζημίωση  υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου της ουσίας (Εφετείου).

Δηλαδή ο Άρειος Πάγος θα ελέγχει μόνο εαν η αποζημίωση που επιδικάζεται από το Εφετείο είναι υπερβολικά μεγάλη ή υπερβολικά μικρή.

Ωστόσο,  με άλλη δεύτερη απόφαση της μικρής Ολομέλειας (9/2015), το εν λόγω ζήτημα παραπέμφθηκε στην  πλήρη (μεγάλη) Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για οριστική κρίση, ως ζήτημα  γενικότερου ενδιαφέροντος.

Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες η κρίση του Εφετείου ως προς το ύψος της αποζημίωσης (χρηματικής ικανοποίησης) για ηθική βλάβη  πρέπει να μην παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας, ούτε «να υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής  ευχέρειας, που αποτελεί, γενική αρχή του δικαίου».

Το ζήτημα εάν μπορεί κατά την αναιρετική διαδικασία να ελέγχει ο Άρειος Πάγος το ύψος της αποζημίωσης που έχει επιδικαστεί λόγω χρηματικής ικανοποίησης, προσπαθούν   να το λύσουν τα τελευταία χρόνια οι αρεοπαγίτες, καθώς υπάρχουν αντίθετες αποφάσεις. Παρ΄ όλα αυτά    η οριστική κρίση τους (απόφαση) παραπέμφθηκε στο μέλλον. 

Πάντως, με εισηγήσεις τους, τόσο η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη, όσο και ο  αρεοπαγίτης Μιχαήλ Αυγουλέας, έχουν υποστηρίξει  ότι ο Άρειος Πάγος μπορεί να ελέγχει εάν το ύψος της  αποζημίωσης   που έχει επιδικαστεί λόγω ηθικής βλάβης είναι δυσανάλογα μεγάλο ή μικρό, τηρουμένης της αρχή της αναλογικότητας.