Η ιστορία ενός 45χρονου ανάπηρου Σύρου: «Καλύτερα να πνιγόμουν από το να με σκότωναν στην πατρίδα μου»
23.02.2016
11:34
Με τη σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά, ελπίζει να καταφέρει να φτάσει στη Σουηδία όπου βρίσκονται συγγενείς του
Πάνω από 1.100 πρόσφυγες και μετανάστες έφτασαν νωρίς το πρωί της Τρίτης στο λιμάνι του Πειραιά από τα νησιά του Αιγαίου. Σε αυτό το δρομολόγιο του Blue Star 1, για ακόμη μια φορά, η πλειονότητα των ανθρώπων που μεταφέρθηκαν είναι γονείς με τα παιδιά τους που έχουν εκδιωχθεί από τη χώρα τους εξαιτίας πολεμικών συρράξεων.
Ανάμεσα τους κι ένας 45χρονος άνδρας μαζί με τη σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά που ελπίζει να καταφέρει να φτάσει στη Σουηδία όπου βρίσκονται συγγενείς του. Η περίπτωση του δεν είναι μοναδική, όμως, η προσωπική του ιστορία αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα, προκειμένου να κατανοήσει όποιος Ευρωπαίος δυσπιστεί ακόμη το γιατί αυτοί οι άνθρωποι ρισκάρουν τη ζωή τους και προτιμούν ένα τραγικό τέλος στη θάλασσα παρά έναν βίαιο θάνατο στην πατρίδα τους.
Ανάμεσα τους κι ένας 45χρονος άνδρας μαζί με τη σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά που ελπίζει να καταφέρει να φτάσει στη Σουηδία όπου βρίσκονται συγγενείς του. Η περίπτωση του δεν είναι μοναδική, όμως, η προσωπική του ιστορία αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα, προκειμένου να κατανοήσει όποιος Ευρωπαίος δυσπιστεί ακόμη το γιατί αυτοί οι άνθρωποι ρισκάρουν τη ζωή τους και προτιμούν ένα τραγικό τέλος στη θάλασσα παρά έναν βίαιο θάνατο στην πατρίδα τους.
Ο 45χρονος πατέρας τριών παιδιών είναι ανάπηρος. "Όταν φύγαμε από τη Συρία με τη γυναίκα και τα παιδιά μου δεν είχα μαζί και το αναπηρικό μου καροτσάκι. Καθηλώθηκα σε αυτό όταν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας ξέσπασαν μάχες στα σύνορα Συρίας και Λιβάνου", τονίζει, μιλώντας στο protothema.gr, προσθέτοντας: "Μετά από αυτό μείναμε για δύο μήνες στην Τουρκία κάτω από άθλιες συνθήκες, απίστευτη σκληρότητα και εκμετάλλευση. Για να έρθουμε στην Ελλάδα πληρώσαμε 4.000 δολάρια. Εάν δε με κουβαλούσαν οι συνταξιδιώτες μας δε θα τα είχα καταφέρει σε αυτό το ταξίδι".
"Δε με τρόμαζε η θάλασσα, που πέρασα για να φτάσω στην Ελλάδα. Καλύτερα να πνιγόμουν από το να με σκότωναν στην πατρίδα μου. Καλύτερα να πνιγόμουν από το να μη μπορούσα να σώσω τα παιδιά μου", συνεχίζει, υπογραμμίζοντας πως "στη χώρα μου είχα μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις φυτώριων. Μια ημέρα απλώς την ανατίναξαν και χάσαμε σχεδόν τα πάντα. Δεν είμαι ο μόνος που του συνέβη αυτό. Πρέπει να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι κι όλος ο κόσμος ότι φεύγουμε γιατί δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Ας έρθουν να ζήσουν για μια ώρα τη ζωή που έχουμε πια εμείς".
Βίντεο: Η Οδύσσεια ενός πρόσφυγα - Ο 45χρονος διηγείται πώς έφτασε στην Ελλάδα
"Δε με τρόμαζε η θάλασσα, που πέρασα για να φτάσω στην Ελλάδα. Καλύτερα να πνιγόμουν από το να με σκότωναν στην πατρίδα μου. Καλύτερα να πνιγόμουν από το να μη μπορούσα να σώσω τα παιδιά μου", συνεχίζει, υπογραμμίζοντας πως "στη χώρα μου είχα μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις φυτώριων. Μια ημέρα απλώς την ανατίναξαν και χάσαμε σχεδόν τα πάντα. Δεν είμαι ο μόνος που του συνέβη αυτό. Πρέπει να καταλάβουν οι Ευρωπαίοι κι όλος ο κόσμος ότι φεύγουμε γιατί δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Ας έρθουν να ζήσουν για μια ώρα τη ζωή που έχουμε πια εμείς".
Βίντεο: Η Οδύσσεια ενός πρόσφυγα - Ο 45χρονος διηγείται πώς έφτασε στην Ελλάδα
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr