Αίγινα: «Καυτά» ερωτήματα για παραλείψεις και άστοχους χειρισμούς μετά την τραγωδία

Δραματικά ερωτήματα για παραλείψεις και άστοχους χειρισμούς από την πλευρά των αρμόδιων οργάνων της πολιτείας, αλλά και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Ναυτιλίας, ανακύπτουν όσο περνούν οι ώρες και οι σκοτεινές πλευρές γύρω από το δυστύχημα, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους τέσσερις άνθρωποι, πληθαίνουν.

Η υπόθεση περιπλέκεται μέρα με την ημέρα, ιδίως μετά την πρωτοφανή στάση του υπουργού Ναυτιλίας Θόδωρου Δρίτσα, ο οποίος δείχνει διάθεση να εμπλακεί στη δικαστική διαδικασία της προανάκρισης, κάνοντας σχόλια και εκτιμήσεις.

Το πρώτο και σοβαρό ερώτημα αφορά στους χειρισμούς του Λιμενικού κατά τις πρώτες ώρες μετά το δυστύχημα. Και κυρίως, γιατί δεν συνέλαβε αμέσως τον ιδιοκτήτη, τον χειριστή ή και οποιονδήποτε επέβαινε στο μοιραίο ταχύπλοο, αλλά τους άφησε να πάνε στο σπίτι του 77χρονου Θρασύβουλου Λυκουρέζου, τέσσερα ολόκληρα χιλιόμετρα μακριά από το λιμάνι, όπου και τελικά έγινε αργότερα η σύλληψη του συγκεκριμένου ανθρώπου.

Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, σκάφος του Λιμενικού παρακολούθησε και επόπτευσε τη ρυμούλκηση του ταχύπλοου στο λιμάνι της Αίγινας. Αντί όμως να παρέμβει αμέσως με την αποβίβαση των ανθρώπων που επέβαιναν σε αυτό και να πράξει τα δέοντα -προφανώς να τους οδηγήσει όλους στο λιμεναρχείο- τους άφησε ανενόχλητους να πάνε στο σπίτι που διατηρεί ο κ. Λυκουρέζος στην περιοχή των Αγίων Ασωμάτων, σε απόσταση δηλαδή δέκα λεπτών. Πολλή ώρα αργότερα και χωρίς να ξέρει κανείς γιατί το Λιμενικό επέλεξε αυτή τη στάση ή τι μεσολάβησε στο μεταξύ, η σύλληψη του ιδιοκτήτη του ταχύπλοου έγινε στο σπίτι του.

Σειρά ερωτημάτων ανακύπτουν και για τον κ. Δρίτσα. Πρόκειται για τον υπουργό Ναυτιλίας και υπό την έννοια αυτή ο θεσμικός του ρόλος είναι συγκεκριμένος και με βαρύνουσα σημασία: Γιατί λοιπόν έφτασε αμέσως στην Αίγινα -όχι για τις επιχειρήσεις διάσωσης, για τις οποίες έχει αρμοδιότητα όντως- και παρακολούθησε επί ώρες από κοντά μία δικαστική διαδικασία, όπως η προανάκριση για το δυστύχημα; Και πώς είναι δυνατόν να γνωστοποιεί ο υπουργός (!!!) τη σύνθεση των επιβαινόντων στο ταχύπλοο, ενώ αυτό τον ρόλο έχουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Λιμενικού; Ιδίως μάλιστα που η σύνθεση αυτή έμεινε κρυφή επί δύο ημέρες!

Με ποια ιδιότητα και για ποιο λόγο κάνει δηλώσεις ο κ. Δρίτσας και μάλιστα πότε αντικρουόμενες και πότε εντελώς περίεργες, όπως εκείνη για την εμπειρία του κ. Λυκουρέζου; Μπορεί οποιοσδήποτε και ιδίως ένας υπουργός να αναφέρεται στην «εμπειρία» ενός ανθρώπου στη θάλασσα, όταν πριν λίγο ο συγκεκριμένος εμπλέκεται ή και προκάλεσε τον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων; Ποιον απασχολεί η οποιαδήποτε «εμπειρία» οποιουδήποτε ανθρώπου σε τέτοιες συνθήκες, ώστε να ασχολείται και να επισημαίνει το θέμα ένας υπουργός; Ρεπόρτερ είναι; Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζει και ποιος τον πληροφόρησε τον υπουργό για την εμπειρία ή και ικανότητα, προφανώς, ενός ανθρώπου, όταν ένα ολόκληρο νησί γνωρίζει ότι ο συγκεκριμένος 77χρονος αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας;

Μία τρίτη δέσμη ερωτημάτων προκύπτει από την απόφαση του ποινικολόγου και εξαδέλφου του 77χρονου ιδιοκτήτη του ταχύπλοου, Αλέξανδρου Λυκουρέζου, να αποχωρήσει από την υπεράσπιση του κατηγορουμένου για το δυστύχημα.

Ο γνωστός δικηγόρος έδειξε από την αρχή ότι η υπερασπιστική του γραμμή θα ήταν να ρίξει την ευθύνη στον καπετάνιο της λάντζας, που σκοτώθηκε στη μοιραία σύγκρουση. Μήπως η αποχώρηση του δικηγόρου οδηγεί στην αλλαγή της υπερασπιστικής γραμμής και ίσως στην επιδίωξη ενός, τρόπον τινά, συμβιβασμού, ώστε να δικαιωθούν τα θύματα, τουλάχιστον από τις ασφαλιστικές εταιρείες;

Δεν γνώριζε ο σίγουρα έμπειρος ποινικολόγος από την αρχή ότι η συγγενική του σχέση μπορεί να τον εμποδίσει στην άσκηση των δικηγορικών του καθηκόντων σε αυτή την περίπτωση; Το ανακάλυψε πριν ή αφού έκανε τις πρώτες ενέργειες και τις δημόσιες δηλώσεις επί της υπόθεσης;

Διότι, εάν το ήξερε από πριν, δεν θα έλεγε τίποτα για την υπερασπιστική γραμμή, καθώς δεν ήταν δική του δουλειά, αλλά του δικηγόρου που θα αναλάμβανε στη συνέχεια. Εάν το ανακάλυψε μετά, τι ήταν αυτό που τον «βοήθησε» να το ανακαλύψει;