Αλέξανδρος Βέλιος: Συγκλόνισε με τη «φυγή» του

Οι δύο επιστολές
Ο Αλέξανδρος Βέλιος άφησε πριν πεθάνει δύο επιστολές. Στη μία ανακοίνωνε τον θάνατό του και στην άλλη εξέφραζε την επιθυμία του για το πως επιθυμούσε να γίνει η κηδεία του.

Μερικές μέρες πριν το θάνατό του, ο Αλέξανδρος Βέλιος είχε καλέσει στο σπίτι του στο Γέρακα τον Κρικόρ Τσακιτζιάν και του έδωσε μια χειρόγραφη επιστολή στην οποία έδινε γραπτές οδηγίες για την κηδεία του. Τις οδηγίες αυτές τις εμπιστεύθηκε στο γνωστό δημοσιογράφο προκειμένου να τις δημοσιεύσει και ζήτησε να γίνουν σεβαστές οι επιθυμίες του, τόσο από τους συγγενείς του, όσο και από τον κόσμο, ο οποίος μπορεί να αναρωτηθεί γιατί δεν έγιναν κάποια πράγματα σύμφωνα με τις παραδόσεις.

Στην επιστολή αυτή η οποία συντάχθηκε από τον ίδιο στις 15 – 7- 2016, ανέφερε συγκεκριμένα:



«Θέλω το φέρετρό μου να είναι λιτό, από φυσικό ξύλο. Η αίσθηση της πολυτέλειας στον θάνατο μου φαίνεται άκρως κακόγουστη. Η βασική μου επιθυμία είναι να μην υπάρχει σταυρός στον τάφο μου. Μια απλή στήλη, στην οποία θα αναγράφεται το όνομα και οι χρονολογίες γέννησης και θανάτου μου. Πάνω στη μαρμάρινη πλάκα, να χαραχθεί η εξής φράση: Ευ ζην, ευ θνήσκειν
Αν υπάρχει μια φωτογραφία μου σε λιτή κορνίζα. Όχι καντηλάκια και άλλα παρόμοια. Λίγα φρέσκα λουλούδια κάπου – κάπου, για να φαίνεται πως δεν έχω λησμονηθεί.


(σημείωση: στο βίντεο που ανέβηκε στο YouTube από τον λογαριασμό Αλέξανδρος Βέλιος κατά λάθος έχει γραφτεί η ημερομηνία 4 Αυγούστου, ενώ εννοούσε 4 Σεπτεμβρίου)

Ο αποχαιρετισμός του μπροστά στην κάμερα
Στο μεταξύ συγκλονιστικό είναι το τελευταίο μήνυμα του Βέλιου προς φίλους και συνεργάτες μέσω της τηλεοπτικής κάμερας, λίγες ημέρες πριν το θάνατό του. Μάλιστα, λίγο πριν το τέλος του διάρκειας 93 δευτερολέπτων βίντεο, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας λυγίζει από τη συναισθηματική φόρτιση για το μήνυμά του όταν ζητά από τους χιλιάδες φίλους του που τον παρακολουθούσαν από τη συχνότητα του καναλιού να τον θυμούνται και να τον κρατούν ζωντανό στη μνήμη τους.

Το μήνυμα του Αλέξανδρου Βέλιου έχει ως εξής: «Οι λιγοστές δυνάμεις μου δεν μου επέτρεψαν να περάσω από το κανάλι και να χαιρετίσω και να αποχαιρετίσω όλους του φίλους και συνεργάτες με τους οποίους συμπορευθήκαμε. Χρωστώ ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιάννη Παπαγιάννη που με φιλοξενούσε στο δελτίο ειδήσεων. Αλλά το μεγάλο ευχαριστώ αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους του καναλιού μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Και ίσως πάνω από όλα χρωστώ ένα ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου στους χιλιάδες θεατές που μου χάρισαν τη στήριξη, την εμπιστοσύνη, την αγάπη τους. Σας ευχαριστώ, σας αποχαιρετώ και να με θυμάστε και να με κρατάτε ζωντανό στη μνήμη σας».



Από την 1η Σεπτέμβρη ο χρόνος κυλάει αντίστροφα
Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Αλέξανδρος Βέλιος είχε πει ότι θα φύγει πολύ νωρίτερα από το τέλος Σεπτέμβρη: «Για μένα από την 1η Σεπτεμβρίου, ο χρόνος θα κυλάει αντίστροφα. Δεν θα φτάσει το τέλος του Σεπτέμβρη για να φύγω, αλλά αυτό θα γίνει πολύ νωρίτερα... Οι θεράποντες γιατροί  μου είπαν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα παράτασης της ζωής μου. Τελικά δεν θα πάω για ευθανασία στο εξωτερικό για δικούς μου προσωπικούς λόγους. Νομίζω όμως ότι θα πετύχω να φύγω με τους δικούς μου όρους και στο δικό μου πλαίσιο αξιοπρέπειας».

Ποιος ήταν ο Αλέξανδρος Βέλιος
O Αλέξανδρος Βέλιος γεννήθηκε στις 14-5-1953 στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Παρίσι (PARIS IV). Ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στο ΒΗΜΑ (1978-80). Μεταπήδησε στη ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ του Τάκη Λαμπρία, το 1980, όπου παρέμεινε ως διπλωματικός και εν συνεχεία πολιτικός συντάκτης μέχρι το 1986. Υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του δημοτικού ραδιοφώνου Πειραιά ΚΑΝΑΛΙ το 1987, ενώ κατόπιν ανέλαβε διευθυντής ενημέρωσης στο εμβληματικό ΚΑΝΑΛΙ 15 του Ρούσσου Κούνδουρου. Από το 1990 ξεκίνησε να παρουσιάζει δική του εκπομπή στο τηλεοπτικό ΚΑΝΑΛΙ 29 του συγκροτήματος 
Κουρή, με το οποίο εξακολούθησε να συνεργάζεται σε όλες τις φάσεις της μετεξέλιξής του (ΚΑΝΑΛΙ 5, ΕΧΤRΑ, ΑLTER). Διετέλεσε πολιτικός σύμβουλος του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, κατά τη ρηξικέλευθη 8ετή θητεία του στην προεδρία του ΣΕΒ (2006-2014). 

Από το 1995 ήταν υπεύθυνος της σειράς δοκιμίων MICROMEGA στις εκδόσεις ΡΟΕΣ, στο πλαίσιο των οποίων εξέδωσε μεταξύ άλλων: Το ιστορικοπολιτικό δοκίμιο «Η αλληλογραφία της αυτοεξορίας Καραμανλή», μία συγκριτική μελέτη Θουκυδίδη-Μακιαβέλλι, μία μονογραφία για το φαινόμενο του βοναπαρτισμού, μία παράλληλη ανθολόγηση Δημοσθένους-Ισοκράτη, καθώς και μια πλειάδα μεταφράσεων των (Μοντεσκιέ, Πασκάλ, Ζολά, Λαφάργκ, Βαλερύ, Michault, Herault de Sechelles, Mandeville, Πεσόα κ.ά).

Το βιβλίο του «Εγώ κι ο θάνατός μου -Το δικαίωμα στην ευθανασία» εκδόθηκε στις αρχές Ιουνίου 2016, τρεις μήνες πριν από τον θάνατό του και ανέδειξε ένα θέμα που παραμένει ταμπού στη χώρα μας. Ο θόρυβος που ξεσήκωσε, σε συνδυασμό με την προσωπική του άνιση μάχη, συνετέλεσε στο να εκδηλωθεί ένα απρόσμενα μεγάλο ρεύμα υποστήριξης υπέρ της νομιμοποίησης της ευθανασίας.  

Σε μία από εκείνες τις γυμνές από κάθε ελπίδα νύχτες που αφιέρωσε για να αποτυπώσει την κραυγή αγωνίας στο χαρτί αυτού του βιβλίου, αυτής της τελευταίας παρακαταθήκης του, έγραφε: «Η ζωή είναι μία συλλογική πορεία, ακόμα και για τον πιο μοναχικό άνθρωπο. Ο θάνατος, αντίθετα, είναι μια καθαρά προσωπική υπόθεση, επιλογή και απόφαση: το δικαίωμα στο θάνατο συνιστά για μένα το πιο θεμελιώδες ίσως ανθρώπινο δικαίωμα. Σ’ αυτό αποκορυφώνονται η ατομική ελευθερία και η ελευθερία της βούλησης, ο απογαλακτισμός του ανθρώπου από κάθε - θεϊκό, κοινωνικό ή άλλον- καταναγκασμό. Γι’ αυτό ακριβώς το καταπολεμούν όλες οι εξουσίες».

«Αγάπη μου, καλό σου ταξίδι», το μήνυμα της συζύγου του 
«Αγάπη μου, καλό σου ταξίδι. Θα είσαι πάντα στην καρδιά μου!». Με αυτό το μήνυμα η Νάντια Γερολυμάτου, σύζυγος του Αλέξανδρου, αποχαιρέτησε τον γνωστό δημοσιογράφο μέσω του προφίλ της στο Facebook. Με λίγα λόγια και μερικές κοινές τους φωτογραφίες η Νάντια Γερολυμάτου είπε με τον δικό της τρόπο «αντίο» στον αγαπημένο της.