Φως στην οικογενειακή αντιδικία Σαραντίτη

Νέα στοιχεία και έγγραφα για την πολύκροτη υπόθεση Σαραντίτη έρχονται σήμερα στο φως της δημοσιότητας. Η δικαστική διαμάχη καταγράφηκε για πρώτη φορά στο φύλλο του «Πρώτου Θέματος» της 20.12.2015, όπου δημοσιεύτηκε εκτενές ρεπορτάζ για τη σκληρή αντιδικία μεταξύ του δικηγόρου και παλαιού πολιτικού του ΠΑΣΟΚ, Βασίλη Σαραντίτη, και του γιου του, Γιάννη Σαραντίτη, επίσης δικηγόρου και επιχειρηματία. 

Θυμίζουμε ότι ο κ. Βασίλης Σαραντίτης διεκδικεί μια σειρά πλοιοκτητριών εταιρειών, κατηγορώντας τον γιο του ότι έκλεψε και νόθευσε τα ιδρυτικά τους έγγραφα, εξαπατώντας μάλιστα τις τράπεζες, από τις οποίες είχε χρηματοδοτηθεί για την αγορά των πλοίων. Από τις νέες δικαστικές εξελίξεις προκύπτει ότι δικαιώνεται ο κ. Γιάννης Σαραντίτης. Συγκεκριμένα σημαντική για την πορεία της υπόθεσης υπήρξε η έκδοση τον Σεπτέμβριο του 2015 πολυσέλιδου πορίσματος της β’ ανακρίτριας Πειραιά (έκδοση τυπικών κλήσεων), με το οποίο περατώθηκε η μακρά ανακριτική διαδικασία επί της βασικής μήνυσης του Βασίλη Σαραντίτη κατά του γιου του. Με το πόρισμα της ανακρίτριας απορρίπτονται οι ισχυρισμοί του μηνυτή για κλοπή και νόθευση εγγράφων, απάτη κ.λπ. και γίνεται δεκτό ότι οι επίμαχες ναυτιλιακές εταιρείες, αξίας δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, ιδρύθηκαν αποκλειστικά με πρωτοβουλία του Γιάννη Σαραντίτη και ανήκουν σε αυτόν.

Η ανακρίτρια αναφέρει χαρακτηριστικά: «Οι επίδικες εταιρείες συστάθηκαν σε διάφορους χρόνους από το 2002 και εντεύθεν, κατόπιν των εντολών του 1ου μηνυόμενου, Ιωάννη Σαραντίτη, παραδόθηκαν, δε, σε εκείνον αυτοπροσώπως ή σε κάποιον συνεργάτη του, με όλα τα εταιρικά έγγραφα νομίμως συμπληρωμένα... Εξάλλου, ο μηνυτής (ενν. ο Βασίλης Σαραντίτης) δεν προσκομίζει οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει ότι οι εταιρείες πράγματι παραγγέλθηκαν από εκείνον για λογαριασμό του, ούτε πότε και με ποια διαδικασία αυτές παραδόθηκαν σε εκείνον [...]», καταλήγοντας έτσι στο συμπέρασμα ότι «[...] δεν προέκυψαν ενδείξεις εναντίον των κατηγορουμένων από τα υπάρχοντα στοιχεία της δικογραφίας [...]».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το σημείο όπου η ανακρίτρια αναφέρεται στη χρηματοδότηση των ναυτιλιακών εταιρειών από τις τράπεζες: «Αλλωστε, οι τράπεζες γνωρίζουν από το έτος 2003 τον πρώτο κατηγορούμενο (ενν. τον Γιάννη Σαραντίτη), εμπιστευόμενες το επενδυτικό του πρόγραμμα και αυτόν χρηματοδοτούσαν και όχι τις ειδικού σκοπού υπεράκτιες εταιρίες που συνεστήθηκαν μετά την αρχική έγκριση της τράπεζας. Εξάλλου, αποβλέποντας στο πρόσωπο του πρώτου κατηγορουμένου, ζήτησαν από αυτόν να αναλάβει προσωπικά συγκεκριμένες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις, (όπως και από την εταιρεία W Inc) μεταξύ των οποίων ήταν και η προσωπική του δέσμευση ότι δεν θα μεταβιβάσει τις μετοχές των εν λόγω εταιριών, ενώ δεν ζήτησαν οποιαδήποτε δέσμευση από τον μηνυτή... Ο μηνυτής (ενν. ο Βασίλης Σαραντίτης) δεν αμφισβητεί τις τραπεζικές συναλλαγές και τις χρηματοδοτήσεις πολλών εκατομμυρίων, αντιθέτως ισχυρίζεται ότι ο ίδιος προέβη σε αυτές, δεν εξηγεί όμως πώς είναι δυνατόν οι συναλλαγές αυτές να έγιναν με λευκά έγγραφα, πολλά χρόνια πριν από την υποτιθέμενη κλοπή».

Το συγκεκριμένο πόρισμα δεν ήταν η πρώτη δικαστική κρίση που δικαίωσε τον γιο στον δικαστικό πόλεμο που ξεκίνησε ο πατέρας του. Είχε προηγηθεί τον Μάρτιο του 2014 η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, το οποίο απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα που ζητούσε ο Βασίλης Σαραντίτης με σκοπό να δεσμεύσει προσωρινά τις μετοχές των εταιρειών και να τις θέσει υπό προσωρινή διαχείριση. Το δικαστήριο έκρινε τότε ότι οι ναυτιλιακές εταιρείες έχουν ιδρυθεί και αναπτύξει εμφανή επιχειρηματική δραστηριότητα με πρωτοβουλία του γιου εδώ και πολλά χρόνια, γεγονός γνωστό στη ναυτιλιακή αγορά και στους συναλλασσόμενους μαζί της. Μάλιστα, για τον πατέρα Σαραντίτη αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «ουδεμία ανάμειξη είχε στην ίδρυση των επίμαχων εταιρειών».

Το δικαστήριο δεν περιορίστηκε στη δραστηριότητα του Γιάννη Σαραντίτη στον τομέα της ναυτιλίας, αλλά επεκτάθηκε και στην παρελθούσα επιχειρηματική του δράση σημειώνοντας: «Ο πρώτος καθού η αίτηση, υιός του αιτούντος, είναι επιχειρηματίας δραστηριοποιούμενος κυρίως στον ναυτιλιακό τομέα. Αυτός ξεκίνησε τις επενδυτικές του δραστηριότητες στον τομέα της κινητής τηλεφωνίας στην αλλοδαπή, και συγκεκριμένα συμμετείχε στην ίδρυση της εταιρείας PROMONTE του Μαυροβουνίου τα έτη 1995-1996 σε συνεργασία με τη νορβηγική εταιρεία TELENOR», ενώ στη συνέχεια γίνεται λόγος για τη συμμετοχή του Γιάννη Σαραντίτη στην COSMOTE.

Από δεξιά προς αριστερά: ο Γιάννης Σαραντίτης (ιδιοκτήτης της W Marine), ο Νίκος Τριανταφυλλάκης (διευθύνων σύμβουλος) και ο εκπρόσωπος του ναυπηγείου Taizhou Catic

Ο Γιάννης Σαραντίτης δεν άφησε αναπάντητη την επίθεση που δέχθηκε από τον πατέρα του, αλλά λόγω της αίτησης του τελευταίου στο Δικαστήριο του Πειραιά υπέβαλε με τη σειρά του μήνυση σε βάρος του. Μετά τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Πειραιά άσκησε ποινική δίωξη εναντίον του Βασίλη Σαραντίτη και της κόρης του Ελένης Σαραντίτη-Πατσέα (η οποία έχει συνταχθεί με τον πατέρα της στη διεκδίκηση μεριδίου από τη περιουσία του αδερφού της) για το κακούργημα της απόπειρας απάτης ενώπιον δικαστηρίου. Ετσι, ο πατέρας Σαραντίτης βρίσκεται και αυτός σε θέση κατηγορουμένου.

Ο Βασίλης Σαραντίτης είχε αμφισβητήσει και τη νομιμότητα της χρήσης του σήματος της γνωστής δικηγορικής εταιρείας «ΣΑΡΑΝΤΙΤΗΣ Δικηγορική Εταιρεία». Ομως, τόσο το Κοινοτικό Γραφείο Σημάτων που εδρεύει στο Αλικάντε της Ισπανίας, όσο και η ελληνική Διοικητική Επιτροπή Σημάτων απέρριψαν εξ ολοκλήρου τις σχετικές ανακοπές του Βασίλη Σαραντίτη.

Η διένεξη μεταξύ πατέρα και γιου Σαραντίτη έχει μεταφερθεί και στους κόλπους της δικηγορικής εταιρείας, από την οποία ο πατέρας Σαραντίτης και η κόρη του Ελένη Πατσέα έχουν ουσιαστικά απομακρυνθεί. Από την πλευρά τους, όλοι οι λοιποί εταίροι της δικηγορικής εταιρείας, οι οποίοι υπήρξαν επί χρόνια στενοί συνεργάτες και του Βασίλη Σαραντίτη, έχουν τοποθετηθεί ξεκάθαρα υπέρ του γιου του. 

Σε μία από τις πολλές εξώδικες απαντήσεις που έχουν στείλει στον πατέρα Σαραντίτη του καταλόγιζαν τα εξής: «[...] οφείλαμε να ασχοληθούμε με τα εξωφρενικά ψεύδη σας, τα οποία θίγουν ευθέως το όνομα και την φήμη της εταιρείας, αλλά και την ίδια την υπόληψή μας ως προσώπων. Το κάναμε εξάλλου από την πρώτη στιγμή, ήδη από τον Ιανουάριο του 2014, όταν διαπιστώσαμε, κατόπιν εσωτερικής έρευνας, ότι ουδέποτε έλαβε χώρα -ούτε θα μπορούσε να λάβει- οποιαδήποτε κλοπή οποιωνδήποτε εγγράφων από τον χώρο της Δικηγορικής Εταιρείας στον Πειραιά, τότε που άμεσα συγκαλέσαμε τη γενική συνέλευση των εταίρων της Δικηγορικής Εταιρείας και σας καλέσαμε, ειδικά εσάς, να παραστείτε για να αναπτύξετε τη θέση σας, αλλά και να ακούσετε την αντίκρουση των σοβαρότατων καταγγελιών σας. Δεν το πράξατε, όπως δεν το πράξατε και σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις της Δικηγορικής Εταιρείας, από τον Αύγουστο του 2013 και μετά, αλλά προτιμήσατε να απουσιάσετε. Ουδέν, λοιπόν, πρόκειται να ανακαλέσουμε, διότι η αλήθεια και η καταγραφή πραγματικών περιστατικών δεν ανακαλούνται.»

Ο Βασίλης Σαραντίτης δεν στράφηκε κατά του γιου του μόνον ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων. Στο πλαίσιο των ίδιων ισχυρισμών περί κλοπής των εταιρειών και των αρχείων του, ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2014 δικαστικές διαδικασίες εναντίον του Γιάννη Σαραντίτη (και των συνεργατών του) στα δικαστήρια της Κύπρου. Ωστόσο, αφού μεσολάβησε σε βάρος του νέα απορριπτική δικαστική απόφαση, ο Βασίλης Σαραντίτης παραιτήθηκε από τις αντίστοιχες αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που είχε υποβάλει.

Παρά τις δυσμενείς γι’ αυτόν δικαστικές εξελίξεις, ο Βασίλης Σαραντίτης δεν έχει εγκαταλείψει τον δικαστικό αγώνα εναντίον του γιου του (αφού παραιτήθηκε από την πρώτη αγωγή). Εχει ασκήσει δεύτερη φορά αγωγή κατά του γιου του, μεταφέροντας αυτή τη φορά την αντιδικία από τα πολιτικά δικαστήρια του Πειραιά που δεν τον δικαίωσαν στα δικαστήρια των Αθηνών. Η νέα δικάσιμος έχει οριστεί τον Οκτώβριο του 2016 και αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η κρίση του δικαστηρίου. Οπως φαίνεται, η Δικαιοσύνη θα έχει τον τελευταίο λόγο στον δικαστικό πόλεμο που κήρυξε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ εναντίον του γιου του.