Συνταγματικοί οι περιορισμοί των εργατικών δικαιωμάτων που επιφέρει η μνημονιακή νομοθεσία

Τα χνάρια της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας να ακολουθήσει και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στο ζήτημα της συνταγματικότητας του άρθρου 5  της 6/2012 Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) για τον περιορισμό των εγγυήσεων των απολύσεων των εργαζομένων που εκδόθηκε στο πλαίσιο του Μνημονίου ΙΙ, πρότειναν σήμερα τόσο ο αρεοπαγίτης Ιωάννης Μαγγίνας, όσο και ο αντεισαγγελέας του Ανωτάτου Πολιτικού Δικαστηρίου Αθανάσιος Κατσιρώδης.

Την  Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, κατόπιν  παραπομπής από το Εργατικό Τμήμα (Β1)  με την υπ΄ αριθμ. 52/2015 απόφασή του, την  απασχόλησαν οι απολύσεις   5 εργαζομένων στο ΚΤΕΛ Χαλκιδικής (οδηγοί και εισπράκτορες) οι οποίες έγιναν μετά την ισχύ του Μνημονίου ΙΙ (νόμος 4046/2012) και στο πλαίσιο  εφαρμογής  του άρθρου 5  της 6/2012 Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου. Με την εν λόγω ΠΥΣ  καταργήθηκαν οι λεγόμενες «ρήτρες μονιμότητας» από όσους κανονισμούς  εργασίας  περιλαμβανόντουσαν   τέτοιες ρυθμίσεις αυξημένης προστασίας των εργαζομένων από τις καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας.

Το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής κατά τις επίμαχες 5 απολύσεις δεν εφάρμοσε τις διατάξεις του γενικού κανονισμού προσωπικού  των ΚΤΕΛ (Προεδρικό Διάταγμα 246/2006) που περιλαμβάνει «ρήτρες μονιμότητας» για την προστασία των εργαζομένων με συμβάσεις εργασίας και περιορίζει τα   δικαιώματα του εργοδότη για ελεύθερη καταγγελία των συμβάσεων εργασίας.

Αντίθετα,   εφήρμοσε τις εργατικές διατάξεις  για τις απολύσεις (νόμοι 2012/1920 και 3198/1951) με το επιχείρημα ότι «ρήτρες μονιμότητας» του γενικού κανονισμού προσωπικού  των ΚΤΕΛ έχουν καταργηθεί με την ΠΥΣ 6/2012.
  
Οι απολυθέντες δικαιώθηκαν από Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής,  αλλά το ΚΤΕΛ  άσκησε αναίρεση στον  Άρειο Πάγο.
 
Έτσι,  τέθηκε θέμα συνταγματικότητας  του άρθρου 5  της ΠΥΣ 6/2012. Μέτα από αναβολές,  προκειμένου να εκδοθεί η απόφαση του ΣτΕ για το Μνημόνιο ΙΙ, το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου παρέπεμψε το όλο ζήτημα στην μεγάλη (διευρυμένη) Ολομέλεια του Ανωτάτου Πολιτικού Δικαστηρίου, όπου και συζητήθηκε σήμερα.
 

Οι κ.κ. Μαγγίνας και  Κατσιρώδης έχοντας ουσιαστικά ως πυξίδα την  υπ΄ αριθμ. 2307/2014 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε συνταγματικό στο σύνολό του σχεδόν το Μνημόνιου ΙΙ (εκτός τα περί ΟΜΕΔ) και την επίμαχη ΠΥΣ, πρότειναν να κριθεί σύμφωνο με τις συνταγματικές επιταγές (άρθρα 26 και 43 του Συντάγματος)  το άρθρο 5 της επίμαχης ΠΥΣ που καταργεί τις «ρήτρες μονιμότητας» που προστατεύουν τους  εργαζόμενους.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε η επίμαχη ΠΥΣ «στόχευε στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας στον ιδιωτικό τομέα (για το λόγο αυτό άλλωστε θεσμοθετήθηκε  και η μείωση των αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα) και στην αποδέσμευσή τους από όρους νόμους που καθιερώνουν ρήτρες μονιμότητας».
 
Έτσι, συνέχισαν οι δύο εισηγήσεις, δόθηκε στο ΚΤΕΛ η δυνατότητα να καταγγέλλει τις συμβάσεις εργασίας  του προσωπικού του τηρώντας τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας.

Τελικά, και τα δύο μέλη του Αρείου Πάγου πρότειναν να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης του ΚΤΕΛ, καθώς δεν παραβιάστηκε καμία συνταγματική διάταξη, όπως εσφαλμένα αποφάνθηκε το Μονομελές Πρωτοδικείο Χαλκιδικής.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Πολιτικού Δικαστηρίου  επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή της.