Η συγκλονιστική μαρτυρία του πυροσβέστη που έσωσε τον μικρό Στέφανο στη Λάρισα

Χρειάζεται περίσσια ψυχή για να κάνεις κάτι τόσο επικίνδυνο. Είναι μεγαλείο να βάζεις σε δεύτερη μοίρα την δική σου ασφάλεια για να σώσεις ένα 4 ετών αγόρι από τις φλόγες.

Ο 37χρονος πυροσβέστης Ηλίας Αρβυθάς είναι ο άνθρωπος που με τρομερή αυτοθυσία όρμισε στις φλόγες που ξεπηδούσαν από το διαμέρισμα της Μανδηλαρά στο πέμπτο όροφο, μπήκε στο δωμάτιο που φλεγόταν, άρπαξε τον μικρό Στέφανο στην αγκαλιά του και τον απομάκρυνε από το κίνδυνο. Μάλιστα έπαθε και ένα μικρό έγκαυμα στην προσπάθειά του αυτή.

Μια μέρα μετά την παρ ολίγον τραγωδία μιλά αποκλειστικά στο onlarissa.gr και περιγράφει τις δραματικές στιγμές της διάσωσης του μικρού αγοριού το οποίο έσωσε από βέβαιο θάνατο καθώς οι φωτιές είχαν περικυκλώσει το καροτσάκι που ήταν δεμένο.

– Πώς ξεκίνησε το περιστατικό στο διαμέρισμα της Μανδηλαρά;

Η.Α: Δεχθήκαμε τηλεφώνημα ότι καίγεται διαμέρισμα στο πέμπτο όροφο στη Μανδηλαρά. Οι πληροφορίες από το κέντρο ήταν ότι εκεί ήταν εγκλωβισμένο και ένα μικρό αγόρι. Σπεύσαμε στο σημείο. Φτάσαμε γρήγορα καθώς οι αστυνομικοί της ομάδας «ΔΙΑΣ» άνοιγαν το δρόμο. Ανεβήκαμε στο διαμέρισμα. η φωτιά άν δεν υπήρχε άτομο εγκλωβισμένο ήταν μια απλή φωτιά. Έπρεπε να πλησιάσουμε το εγκλωβισμένο αγοράκι. Δεν χρειάστηκε δεύτερη σκέψη. Μπήκα μέσα στο δωμάτιο. Το βρήκα περικυκλωμένο από τις φλόγες. Οι φλόγες ήταν δίπλα του. Το παιδί ήταν σε ένα καλοκαιρινό καροτσάκι και ήταν δεμένο. 

-Είχε ξυπνήσει εκείνη την ώρα;

Η.Α: Ήταν ξύπνιο και έκλαιγε. Είχε μεγάλο θερμικό φορτίο στο δωμάτιο. Όποιος και να ήταν θα έκανε το ίδιο πράγμα. Απλώς έτυχε να είμαι εγώ εκεί.

-Τι ενέργειες έκανες μέσα στο δωμάτιο που φλεγόταν;

Η.Α: Μπήκα μέσα στο δωμάτιο με τις φλόγες. Είδα ότι δεν μπορώ να το πάρω με το καροτσάκι. Το τράβηξα, το έλυσα, το πήρα στην αγκαλιά μου και το απομάκρυνα από τις φλόγες. Όταν το έβγαλα το είδα ότι ανάσαινε. Είχε ανοίξει λίγο τα μάτια του. Από εκεί κατάλαβα ότι πέρασαν τα χειρότερα.

– Ηλία το έσωσες από έναν βέβαιο θάνατο.
Η.Α: Το σημαντικό είναι να ζήσει ο μικρός. Αν δεν ζήσει για εμάς για το Πυροσβεστικό Σώμα θα είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια.

-Ψυχικά αυτό πως μπορείς να το διαχειριστείς;

Η.Α: Αυτό καλούμαστε να κάνουμε κάθε φορά που πάμε για βάρδια. Το συναίσθημα πρέπει να το αφήνουμε στην άκρη. Εκείνη την στιγμή πρέπει να κάνουμε την δουλειά μας. Έχουμε να σώσουμε ένα άτομο; Πρέπει να μπούμε μέσα να το σώσουμε. Μέτα το συμβάν θα σκεφτεί το συναισθηματικό κομμάτι.

-Πως ένιωσες κρατώντας το στην αγκαλιά βγάζοντας το από τις φλόγες;

Η.Α: Δεν νομίζω ότι υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση, χαρά, να ξέρεις ότι έβγαλες ένα μικρό αγοράκι από τις φλόγες.