Ο πόλεμος των Βεντούρηδων

Κάιν εναντίον Αβελ στην οικογένεια Βεντούρη, μια πολυσυζητημένη ναυτιλιακή φαμίλια που σπαράσσεται για την περιουσία του πατριάρχη της Κωνσταντίνου Βεντούρη. Τα τρία αδέλφια κατηγορούν τα άλλα τρία ότι πλαστογράφησαν υπογραφές του πατέρα τους ώστε να οικειοποιηθούν την περιουσία του. Η οικογένεια έχει χωριστεί στα δύο και μαίνεται μια δικαστική σύγκρουση όπου στο επίκεντρο βρίσκονται καταθέσεις σε ξένες τράπεζες περίπου 100 εκατ. ευρώ και περισσότερα από 90 ακίνητα. 

Τα αδέλφια χωρίστηκαν σε δυο στρατόπεδα και έχουν αποδυθεί σε μια ανελέητη δικαστική σύγκρουση που θυμίζει καθημερινή τηλεοπτική σειρά, καθώς εμπλέκονται συμβολαιογράφοι, οffshore, παρακολουθήσεις, παραδικαστικά κυκλώματα, εκατομμύρια και ανταλλαγές μηνύσεων και βαρύτατων κατηγοριών. Τελευταία, η διαμάχη πήρε όμως διαφορετική τροπή, καθώς η δικαστική γραφολογική πραγματογνωμοσύνη αποφάνθηκε ότι οι υπογραφές που φέρεται να έβαλε ο ηλικιωμένος εφοπλιστής σε πληρεξούσιο, μόλις μια ημέρα πριν από τον θάνατό του, είναι πλαστές. 

Η δικαστική σύγκρουση που διχάζει την οικογένεια Βεντούρη ξεκίνησε τρία χρόνια μετά τον θάνατο του 83χρονου Κωνσταντίνου Βεντούρη. Στις 23/7/2013 ο Ευάγγελος, ένας από τους πέντε γιους που είχε αποκτήσει ο εφοπλιστής, πέρασε το κατώφλι της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά και κατέθεσε μήνυση κατά των αδελφών του Γιώργου και Χαράλαμπου, της αδελφής του Εργίνας, τριών συμβολαιογράφων, ενός δικηγόρου και τριών ακόμη προσώπων. Μετά από διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης ασκήθηκε ποινική δίωξη για παράβαση 15 άρθρων του Ποινικού Κώδικα. Τον Ιούνιο 2014 κατατέθηκε για τους ίδιους λόγους νέα έγκληση του Απόστολου Βεντούρη κατά των ίδιων προσώπων που είχε ως  αποτέλεσμα να ασκηθούν διώξεις για τέσσερα κακουργήματα . Οι δυο μηνύσεις συνενώθηκαν την υπόθεση ανέλαβε η 4η ανακρίτρια του Πρωτοδικείου Πειραιώς και η οικογένεια χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα. Από τη μια πλευρά οι Απόστολος, Ευάγγελος και Αντώνης Βεντούρης και απέναντι οι Γιώργος, Χαράλαμπος και Εργίνα Βεντούρη. «Ο πατέρας μας πέθανε ζάμπλουτος», ισχυρίζονται οι μηνυτές. «Οχι, πέθανε πάμπτωχος», αντιτείνουν οι αδελφοί τους. 

Σύμφωνα με την έγκληση του Απόστολου, ο πατέρας τους, μεταξύ άλλων, είχε μια πολυκατοικία στη Γλυφάδα, άλλη μία στον Πειραιά όπως και διατηρητέες μονοκατοικίες και γραφεία, ένα οικοδομικό τετράγωνο στο Κερατσίνι και άλλο ένα στα Καμίνια, μεγάλη έκταση με ξενοδοχείο και Λουτρά στην Υπάτη Λαμίας, το νησί Αγιος Γεώργιος και τεράστια ακίνητη περιουσία στην Κίμωλο. Είχε επίσης, είτε στο όνομα του, είτε σε ελληνικές και εξωχώριες εταιρείες καταθέσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων και ευρώ. 

Ο πατέρας τους απεβίωσε στις 18.8.2010 σε ηλικία 83 ετών, έχοντας υποστεί τα τελευταία χρόνια της ζωής του σοβαρό κλονισμό της υγείας του. Υπέφερε από σακχαρώδη διαβήτη και είχε ακρωτηριαστεί και στα δύο κάτω άκρα, ενώ το 2009 υπέστη εγκεφαλικό. Σύμφωνα με ιατρικά πιστοποιητικά και δηλώσεις διαφορετικών γιατρών, ο ηλικιωμένος εφοπλιστής είχε γάγγραινα σε δύο δάκτυλα του δεξιού χεριού, συχνά παρουσίαζε οίδημα στην παλάμη του ίδιου χεριού και παρουσίαζε δυσκαμψία στα δάκτυλα των άνω άκρων, η οποία δεν του επέτρεπε να κάνει λεπτές κινήσεις των χεριών, περιλαμβανομένης της γραφής. Είχε, επίσης, ολική απώλεια όρασης στο ένα μάτι, ενώ από το άλλο διέκρινε μόνο σκιές. Από τον Ιούλιο 2009, γράφει ο Απόστολος στη μήνυση του, «ο πατέρας μου είχε: απώλεια συνειδήσεως, απώλεια μνήμης, διαταραχή χωροχρονικού προσανατολισμού, διαταραχές αιματώσεως εγκεφάλου. Με απλά λόγια, ο πατέρας έκτοτε και μέχρι να πεθάνει, δεν είχε συνεχή επαφή με το περιβάλλον».

Ο Χαράλαμπος πήγαινε στην επιχείρηση του πατέρα του, καθώς ο τελευταίος λόγω της υγείας του δεν μπορούσε να μεταβαίνει κατά τα τελευταία επτά χρόνια στο γραφείο του. Ο Απόστολος κατηγορεί τον Χαράλαμπο ότι προσεταιρίστηκε έμπιστα πρόσωπα του πατέρα του (δυο δικηγόρους, μία συμβολαιογράφο, έναν λογιστή) και με τη βοήθεια τους «κατασκεύασε εξ υπαρχής μια νέα δήθεν διαθήκη του πατέρα μου». Παράλληλα τον κατηγορεί ότι μετά τον θάνατο του πατέρα τους «μεταβίβασε στον εαυτό του τα ακίνητα», «εξαφάνισε τα τρία εναπομείναντα ποντοπόρα πλοία του πατρός μου» και στη συνέχεια έκανε δήλωση αποδοχής κληρονομιάς «ότι δήθεν ο πατέρας μου απέθανε πάμπτωχος έχοντας κάτω από 10.000 ευρώ μετρητά!».

Η δικαστική σύγκρουση κλιμακώνεται με επίκεντρο πληρεξούσιο της συμβολαιογράφου Β.Α. που είχε εμπλακεί στο παραδικαστικό κύκλωμα, βάσει του οποίου έγιναν «δήθεν γονικές παροχές του πατρός μου Κωνσταντίνου Βεντούρη προς τα τέκνα του». Ο Απόστολος θεωρεί πλαστό το πληρεξούσιο, καθώς βάσει αυτού υπογράφηκαν έξι συμβόλαια στις 17.8.2010 και έτσι ακίνητα πέρασαν στην κυριότητα των μηνυόμενων ή και στενών συγγενών τους. Την επομένη μάλιστα (18.8.2010) ο εφοπλιστής απεβίωσε. Στις 17.8.2010 ο ηλικιωμένος εφοπλιστής νοσηλευόταν στην Εντατική διασωληνωμένος, με τον Απόστολο να αναφέρει ότι ενώ «συντηρείτο στη ζωή μηχανικά, ξαφνικά σηκώθηκε, ανέκτησε όλες τις αισθήσεις του και κυρίως τη δυνατότητα υπογραφής του, αποσυνδέθηκε από το μηχάνημα και υπέγραψε ενώπιον της Α….. (σ.σ.: το όνομα της συμβολαιογράφου) η οποία βεβαίωσε και το γνήσιο της υπογραφής του!».

Οι Απόστολος, Ευάγγελος και Αντώνης Βεντούρης δεν αποκλείστηκαν πλήρως από την περιουσία, αλλά έλαβαν νομικώς τη νόμιμο μοίρα. Τη μερίδα του λέοντος φέρεται να την πήρε ο μικρότερος αδελφός τους, Χαράλαμπος, με τους υπόλοιπους αδελφούς να τον κατηγορούν ότι μοιράζεται υπογείως με τον Γιώργο και την Εργίνα χρηματικά ποσά από την περιουσία που, όπως ισχυρίζονται, σφετερίστηκαν. 





Γραφολογική έκθεση



Συγκεκριμένα, σε υπόμνημα που κατέθεσαν στις 16 Φεβρουαρίου 2017 στην ανακρίτρια οι Απόστολος και Αντώνης Βεντούρης αναφέρουν, μεταξύ άλλων:

«… όσον αφορά την ακίνητη περιουσία του πατέρα μου, δεν είναι μόνο αυτή που ήταν αποκλειστικά στο όνομα του, δηλαδή αυτή που αναγράφεται στη δήθεν διαθήκη και το πλαστό πληρεξούσιο της Α…. (σ.σ. αναφέρεται το όνομα της συμβολαιογράφου), αλλά πλήθος άλλων ακινήτων ευρίσκετο σε offshore εταιρείες τις οποίες ήλεγχε ο ίδιος, τα δε ακίνητα αυτά υπερβαίνουν τα 90. 

Η πλαστή διαθήκη πρέπει να είναι η μοναδική δήθεν διαθήκη, της οποίας τα 3/4 περιγράφουν τι δεν έχει ο πατέρας μου, και καταλήγει σε ένα μικρό μέρος της ότι έχει δήθεν μόνο τα ακίνητα που είναι στο όνομά του και φυσικά ότι δήθεν πέθανε πάμπτωχος. Και πάλι δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι ο πατέρας μας ούτε στο παρελθόν είχε κάνει οποιαδήποτε κουβέντα διά τον διαμοιρασμό της αμυθήτου περιουσίας του, ούτε και επρόκειτο να το κάνει αυτός ο πανέξυπνος άνθρωπος, και φυσικά δεν το έκανε. Οταν συντάσσονται οι γονικές παροχές, δηλαδή την 1η Σεπτεμβρίου 2010, δεν γνωρίζει κανείς μας τη διαθήκη του πατέρα μας. Σημειώνουμε ότι τα ακίνητα του πατέρα μας που ευρίσκοντο στο όνομά του, αποτελούν ένα ελαχιστότατο τμήμα της αμυθήτου πραγματικής περιουσίας του. Σαφώς υποθέσαμε λοιπόν ότι στην πραγματική διαθήκη του ο πατέρας μας θα είχε λάβει πρόνοια για όλα του τα παιδιά, στηριζόμενοι άλλωστε στα κατωτέρω τότε υπάρχοντα δεδομένα. Αφενός μεν ότι ο πατέρας μας είχε αμύθητη περιουσία και επομένως επειδή αγαπούσε όλα του τα παιδιά, δεν θα άφηνε κανέναν παραπονεμένο και κάποια από αυτά, χωρίς να έχουν σπίτι να μείνουν, έχοντας υπ’ όψιν και αυτό που έλεγε στον καθένα χωριστά: “Οταν πεθάνει ο πατέρας σας, θα καταλάβετε τι έχει κάνει για εσάς”.

Και εν πάση περιπτώσει ο άνθρωπος αυτός σε καμία περίπτωση, όπως πάρα πολλές φορές έχω αναφέρει και αυτό το ξέρει όλη η Ακτή Μιαούλη, δεν πέθανε πάμφτωχος, όπως θέλησαν να τον καταστήσουν με την πλαστή διαθήκη. Το αντίθετο: Πέθανε ζάπλουτος», αναφέρουν στο υπόμνημα. 

Η πλευρά των Γιώργου, Χαράλαμπου και Εργίνας Βεντούρη αρνείται τις κατηγορίες. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα πρόσωπα. Η συμβολαιογράφος Π.Λ. υπέβαλε αγωγή κατά του Απόστολου Βεντούρη, όπως και η Κ.Τ., ζητώντας αποζημιώσεις. Επίσης ο Χαράλαμπος Βεντούρης υπέβαλε κατά του Απόστολου μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση και ψευδή καταμήνυση που έχει παγώσει μέχρι να εκδικαστεί η διαμάχη. Επιπλέον, ο Χαράλαμπος μήνυσε τον Απόστολο και για έκδοση ακάλυπτης επιταγής, ενώ υπέβαλε και κατά του Αντώνη αγωγή και ζητά 200.000 ευρώ αποζημίωση «διότι δήθεν τον απεκάλεσε εις το δικαστήριον “καθίκι”».

Αυτές δεν είναι οι μοναδικές δικαστικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των αδελφών, καθώς οι Απόστολος και Αντώνης αναφέρουν στο υπόμνημα τους προς την ανακρίτρια, επιχειρηματολογώντας για την πλαστότητα των υπογραφών του πατέρα τους, ότι «η απόφασις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σύρου, που διέταξε τη μεσεγγύηση των ακινήτων της Εργίνας, έκρινε επίσης ότι η υπογραφή του πατέρα μου είναι πλαστογραφημένη». Σε καθεστώς μεσεγγύησης έχουν τεθεί και 26 ακίνητα του Χαράλαμπου. 

Οι Απόστολος και Αντώνης Βεντούρης ζητούν τώρα από την ανακρίτρια να καλέσει τους κατηγορούμενους για απολογία επειδή ο πραγματογνώμονας που όρισε το δικαστήριο για τις τέσσερις υπογραφές του Κωνσταντίνου Βεντούρη στο πληρεξούσιο 703/5.7.10 (στο οποίο βασίστηκαν μεταβιβάσεις ακινήτων ) ολοκλήρωσε στις 9.1.2017 μελέτη 98 σελίδων και κατέληξε «με βεβαιότητα χωρίς καμία αμφιβολία» ότι «δεν έχουν υπογραφεί με το χέρι του Κωνσταντίνου Βεντούρη αλλά με το χέρι άλλου προσώπου και επομένως είναι πλαστές, με τη μέθοδο πλαστής υπογραφής “ιδίας εμπνεύσεως”». Ο δικαστικός γραφολόγος κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι το 703 πληρεξούσιο «δεν ήταν υπογεγραμμένο και καταχωρημένο με τις πλαστές υπογραφές την ανωτέρω ημερομηνία 5.7.2010, αλλά συντάχθηκε και υπογράφτηκε μετά την 16.8.2010 και καταχωρήθηκε στο βιβλίο καταχωρήσεως συμβολαίων της άνω συμβολαιογράφου προχρονολογημένα την 5.7.2010».

Στο υπόμνημά τους τα δύο αδέλφια ζητούν από την ανακρίτρια να παρέμβει γιατί «κατασπαταλείται η περιουσία του πατρός μας μεταξύ των αδελφών μας Χαράλαμπου Βεντούρη, Γιώργου Βεντούρη και Εργίνας Βεντούρη. Ο Γιώργος Βεντούρης από δεινή οικονομική κατάστασιν που είχε περιέλθει προ του θανάτου του πατέρα μου, ευρίσκεται σήμερα να έχει αγοράσει 2 πλοία! Από ό,τι ακούγεται, συμμετέχει εις όλα αυτά και ο Χαράλαμπος Βεντούρης. Εχουν γίνει “αυτοκόλλητοι”». Σε άλλο σημείο αναφέρεται: «Σας έχουμε καταθέσει αποδεικτικά στοιχεία διά ένα μέρος των χρημάτων που έλαβε η αδελφή μας Εργίνα Βεντούρη, από τον Χαράλαμπο. Αυτά είναι χρήματα της περιουσίας του πατρός μας. Ολως προσφάτως επληροφορήθημεν, ότι η Εργίνα άνοιξε πολυτελέστατο bar-restaurant εις περίοπτον θέσιν του Κολωνακίου και επί της οδού Βουκουρεστίου. Το ως άνω restaurant είναι πολυτελέστατο και φυσικά μόνον ένα τίτλο θα μπορούσε να φέρει… Και αυτόν φέρει: Mafia».

Μια οικογένεια που μπορούσε να γίνει αυτοκρατορία

Ολόκληρη η ιστορία από την Κίμωλο μέχρι τη δεκαετία του ’80 που η οικογένεια Βεντούρη μονοπωλούσε σχεδόν τις γραμμές των Κυκλάδων - Διαλύθηκε από τις ενδοοικογενειακές κόντρες, τα ναυάγια και τις εκρήξεις

«V» όπως Vendetta ή «V» όπως Ventouris. Οι Βεντουραίοι. Μία οικογένεια που αν είχε μείνει ενωμένη ίσως θα ήταν σήμερα θαλασσινή αυτοκρατορία. Η ιστορία της θα μπορούσε κάλλιστα να στηρίξει κινηματογραφική τριλογία χολιγουντιανών προδιαγραφών.

Μία βάρκα, ο πατριάρχης της φαμίλιας, έξι παιδιά, επιτυχημένες επιχειρηματικές κινήσεις στη θάλασσα, η άνοδος, ο πλούτος, η ισχύς, για να ακολουθήσουν οι στραβοτιμονιές, οι ενδοοικογενειακές κόντρες, τα ναυάγια, τα ατυχήματα, οι εκρήξεις, τα δικαστήρια, οι αντιπαλότητες με μεγάλα ονόματα του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου, η φυλακή και μετά η σιωπή και το τέλμα. Σήμερα οι Βεντούρηδες δεν εμφανίζονται να έχουν δραστηριότητα στη θάλασσα. Μόνο ο μικρότερος από τα αδέλφια, ο Χαράλαμπος, δραστηριοποιείται ως ναυλομεσίτης. 

Ανάμεσα στη Μήλο και στην Κίμωλο βρίσκεται ένα μικρό νησί, ο Αϊ-Γιώργης. Ενα νησάκι που μοιάζει με φάρο. Ξερονήσι θα το έλεγε κανείς. Πάνω στην τραχιά επιφάνειά του δεσπόζει ένα σπίτι μακρόστενο που φαίνεται από μακριά. Εκεί πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ολομόναχος, ένας από τους ανθρώπους που έβαλε τα θεμέλια της ελληνικής ακτοπλοΐας. Καθισμένος στην καρέκλα του, ο Κωνσταντίνος Βεντούρης, παρέα με τα αγαπημένα του σκυλιά, ατένιζε το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου που τόσο λάτρευε. Αν και αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των παιδιών του. Μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή, λίγο μετά τη γιορτή της Παναγίας, στις 18 Αυγούστου του 2010, σε ηλικία 83 ετών. Κηδεύτηκε στα χώματα που αγάπησε, στην Κίμωλο, την ιδιαίτερη πατρίδα του. Ας γυρίσουμε, όμως, τον χρόνο 68 χρόνια πίσω. Σε ηλικία 21 ετών ο Κωνσταντίνος Βεντούρης στράφηκε στη θάλασσα, όπως και οι περισσότεροι νέοι της εποχής, για να μπορέσει να επιβιώσει σε μια χώρα που έβγαινε καταματωμένη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Με μια μικρή βάρκα άρχισε να μεταφέρει τρόφιμα από και προς τα γειτονικά νησιά. Αυτή η βάρκα δεν άργησε να γίνει καΐκι. 

Οι δουλειές του δαιμόνιου Κυκλαδίτη πήγαιναν καλά. Το 1959 αγόρασε το πρώτο του πλοίο, ένα Motorship 500 κόρων, στο οποίο ήταν ο ίδιος καπετάνιος. Πολλές φορές ταξίδευε με τα καράβια του, γι’ αυτό και τον φώναζαν «καπετάν Κώστα». 

Το ένα πλοίο έφερε το άλλο και μετά το 1970 βρέθηκε με έναν στόλο 10 φορτηγών πλοίων. Στην ακτοπλοΐα πρωτομπήκε το 1974 με το «Αγιος Γεώργιος». Μέσα σε λίγα χρόνια το σινιάλο των πλοίων του Κ. Βεντούρη ήταν συνώνυμο με την ακτοπλοϊκή σύνδεση των Κυκλάδων με τον Πειραιά.

Το 1984, όμως, ο Κωνσταντίνος Βεντούρης αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αποσυρθεί από την οικογενειακή επιχείρηση Ακτοπλοΐα Κ. Βεντούρη και Υιών. Φώναξε λοιπόν τα τέσσερα από τα έξι παιδιά του για να τους παραδώσει την εταιρεία. Γύρω από το τραπέζι κάθισαν ο Γιώργος, ο Αντώνης, ο Βαγγέλης και ο Απόστολος. Στην οικογένεια υπάρχουν δύο ακόμη παιδιά, νεότερα, η Εργίνα και ο Χαράλαμπος, τα οποία τότε ήταν μικρά σε ηλικία και έμειναν έξω από τη μοιρασιά. 

Ο καπετάν Κώστας ανακοίνωσε ότι το δαχτυλίδι της διαδοχής θα το πάρει ο πρωτότοκος γιος, ο Γιώργος, ο οποίος μέχρι τότε ήταν το δεξί του χέρι. Απόφαση που ο αστικός μύθος θέλει να προκάλεσε την αντίδραση του τρίτου, ηλικιακά, γιου του Βαγγέλη, ο οποίος εκείνη την εποχή σπούδαζε στις ΗΠΑ μηχανολόγος στο North Eastern Michigan και αργότερα ναυπηγός στο University of Michigan. «Πατέρα, το καλύτερο είναι να πάρει ο καθένας από ένα-δύο πλοία και να τα διαχειριστεί ο ίδιος», φέρεται να είπε στον πατέρα του. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν έγιναν έτσι τα πράγματα και ότι ναι μεν αντέδρασε, αλλά είπε στον πατέρα του «κάνε ό,τι θέλεις, εγώ δεν θέλω τίποτα. Αφησέ με απέξω».

Τελικά ο καπετάνιος αποφάσισε να μοιράσει τα έξι πλοία της εταιρείας του, κάτι που έγινε έναν χρόνο αργότερα. Ο ίδιος ασχολήθηκε με την ποντοπόρο ναυτιλία και τα φορτηγά πλοία που είχε με την εταιρεία Mastrogiorgis.


Ο Βαγγέλης Βεντούρης ίδρυσε τη Ventouris Sea Lines το 1987, η οποία τελικά χρεοκόπησε, αφού όμως πρόλαβε να διαγράψει μια πετυχημένη πορεία

Ο Γιώργος Βεντούρης και ο Σταμάτης Γονίδης στη δίκη για το «Πήγασος». Το καράβι το φθινόπωρο του 1996 προσέκρουσε σε βραχονησίδα με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο πατέρας του γνωστού λαϊκού τραγουδιστή

Χρύσα Κοντογιώργου-Βεντούρη, Απόστολος Βεντούρης και Αύρα Βεντούρη

Η Εργίνα Βεντούρη, ασχολείται με την εστίαση καθώς είναι συνεταίρος στα γνωστά εστιατόρια «Food Mafia»

Χώρισαν τα τσανάκια τους

Ο Γιώργος συνεργάστηκε με τον Απόστολο. Πήραν τέσσερα από τα έξι πλοία. Τα άλλα δύο ανέλαβαν ο Αντώνης και ο Βαγγέλης. Μετά από έναν χρόνο ο Απόστολος έρχεται σε ρήξη με τον Γιώργο και χωρίζουν τα τσανάκια τους με όχι και τόσο ήπιο τρόπο. Διαβουλεύσεις, οικογενειακές συγκεντρώσεις, συνθέσεις και αλλαγές στα εταιρικά συμβόλαια ήταν το αποτέλεσμα της κόντρας αυτής. Σύμφωνα με εκείνους που έζησαν τότε τα γεγονότα από κοντά, καθοριστικό ρόλο έπαιξε μία λογίστρια έμπιστη τόσο του Γιώργου όσο και του Απόστολου.  Εκείνη την εποχή ο Αντώνης και ο Βαγγέλης διεκδίκησαν από τον Γιώργο πακέτο μετοχών από ένα πλοίο, το «Πάτρα». Ηταν η πρώτη κόντρα που οδήγησε την οικογένεια στα δικαστήρια. Μετά από πολύχρονη δικαστική διαμάχη ο Γιώργος κατέβαλε στα δύο αδέλφια του 2 εκατ. δολάρια. 

Ο Απόστολος παίρνει τα δύο από τα τέσσερα πλοία, το «Παναγιά Τήνου» και το ««Italia Express», και τραβάει τον δικό του δρόμο ιδρύοντας την εταιρεία A.K.Ventouris. 

Ετσι, οι γιοι του καπετάν Κώστα, πρώην πυγμάχοι του Ολυμπιακού στα νιάτα τους, χάραξαν καινούριες και ξεχωριστές ρότες.

Στις 15 Ιανουαρίου 1988 το «Italia Express» έδεσε στη Δραπετσώνα. Δύο μήνες αργότερα, στις 24 Μαρτίου, στο πλοίο σημειώνεται έκρηξη και βυθίζεται. Ο Απόστολος το αποδίδει σε δολιοφθορά. Αρχίζει δικαστικός αγώνας για την καταβολή της ασφάλειας από τους Lloyd’s. Βγαίνει νικητής εισπράττοντας 9 εκατ. δολάρια. Η δίκη στο Λονδίνο κράτησε τρεις μήνες. «Τρεις μήνες ήμουν ο μοναδικός μάρτυρας υπεράσπισης του εαυτού μου. Με εξέταζαν τρεις ολόκληρους μήνες», διηγείται ο ίδιος σε φίλους του. Είχε ήδη πάρει το βάπτισμα του πυρός και μάλιστα με επιτυχία. 

Ενδεικτικό των τεταμένων σχέσεων που υπήρχαν μεταξύ των αδελφών ήταν η υπόδειξη του Βαγγέλη Βεντούρη να μην πάρει ο αδελφός του Απόστολος τον δικηγόρο της οικογένειας για την υπόθεση της βύθισης του «Italia Express» «για να μην εκτεθούμε όλοι», όπως είπε. 

Αυτό ωστόσο δεν απέτρεψε τον Απόστολο να πουλήσει εκείνη την περίοδο το «Παναγιά Τήνου», ηλικίας 32 ετών, αντί 6 εκατ. δολαρίων στον αδελφό του Βαγγέλη. Το 1990 ο Απόστολος αποσύρεται από τη ναυτιλία. Δεν ξέχασε όμως πώς του είχε συμπεριφερθεί ο αδελφός του. Οταν αργότερα ο Βαγγέλης είχε οικονομικά προβλήματα, εκείνος  όχι μόνο δεν τον βοήθησε, αλλά ενθυμούμενος τη στάση του αδελφού στη δική του περιπέτεια με την έκρηξη προχώρησε σε κατάσχεση του Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου «Αρτεμις» στο Ηράκλειο της Κρήτης για οφειλές ύψους 50 εκατ. δραχμών. Το πλοίο ήταν τότε ναυλωμένο στη Minoan Cruise. 

Γιώργος Βεντούρης

Ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας, ο Γιώργος, μετά το μοίρασμα της περιουσίας ίδρυσε τη Ventouris Ferries (τον Ιανουάριο του 1987) με έδρα σε ένα μικρό δρόμο στα Καμίνια, την οδό Κυθήρων 2. Μπήκε δυναμικά στις γραμμές που συνδέουν την Πάτρα με την Ιταλία και καθιερώθηκε στην Πάτρα - Μπάρι, όπου κυριάρχησε. Ομως τον σημάδεψαν τα ναυτικά ατυχήματα.  Στις 5 Μαρτίου του 1994 ένα πλοίο του, το «Grecia Express», βυθίζεται κάτω από άγνωστες συνθήκες στον κόλπο του Ανθή στο Αίγιο. Υπήρξε και συνέχεια. Το φθινόπωρο του 1996 το Ε/Γ-Ο/Γ «Πήγασος» προσέκρουσε στη βραχονησίδα Πάτροκλος. Ο θλιβερός απολογισμός ήταν ένας νεκρός. Επρόκειτο για τον πατέρα του γνωστού λαϊκού τραγουδιστή και συνθέτη Σταμάτη Γονίδη. Το συγκεκριμένο πλοίο, όμως, είχε τη δική του ιστορία. Λίγους μήνες πριν από την πρόσκρουση στη βραχονησίδα είχε απασχολήσει και πάλι τα ΜΜΕ, αφού σε μία από τις καμπίνες του είχε αυτοκτονήσει ο Χριστόφορος Μαρίνος, γνωστός αναρχικός. 
Στις 27 Οκτωβρίου του 1993 ο Γιώργος Βεντούρης ναυαγεί με το σκάφος αναψυχής ΚΟΗΑ ΙΙ κοντά στη Σύρο. Παρέμεινε στη θάλασσα μαζί με έναν υπάλληλό του που τον συνόδευε για 12 ώρες. Σώθηκε από διερχόμενο πλοίο της Strintzis Ferries. Η θαλαμηγός του δεν βρέθηκε ποτέ αν και δεν βυθίστηκε. 

Ο Γιώργος Βεντούρης πριν από 19 περίπου χρόνια έγινε γνωστός στο πανελλήνιο εξαιτίας της αντιδικίας του με την πρώην σύζυγό του Χαρά. Ηταν μια προσωπική υπόθεση που εξελίχθηκε ερήμην του σε τηλεοπτικό σίριαλ και πήρε μεγάλη έκταση, δημιουργώντας μία εικόνα που ο ίδιος θεωρούσε ότι τον αδικούσε.

Αντώνης Βεντούρης 

Ο δευτερότοκος γιος της οικογένειας, ο Αντώνης, χαρακτήρας με χαμηλό προφίλ, τα έσπασε με τον αδελφό του Βαγγέλη, αποχώρησε από την εταιρεία Ventouris Sea Lines και δημιούργησε τη δική του, τη Ventouris Lines. Το πρώτο του πλοίο το αγόρασε από τον μεγάλο του αδελφό, τον Γιώργο. Ηταν το «Υδρα», το οποίο μετονομάστηκε σε «Αγιος Νεκτάριος». Ακολούθησαν και άλλες αγορές επιβατηγών πλοίων τόσο από την εταιρεία του Αγαπητού όσο και από τον αδελφό του Βαγγέλη. 

Βαγγέλης Βεντούρης

Μαζί με τον αδελφό του Αντώνη ίδρυσαν τη Ventouris Sea Lines το 1987, η οποία τελικά χρεοκόπησε, αφού όμως πρόλαβε να διαγράψει μία πετυχημένη πορεία. Γεννημένος στην Κίμωλο το 1959, εμφανιζόταν ως ο συνεχιστής του έργου του πατέρα του. Το μεγάλο πάθος του ήταν το επιβατικό-οχηματαγωγό «Παναγιά Τήνου ΙΙ». Το πλοίο είχε μετασκευαστεί εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα και η μετατροπή του κόστισε 20 εκατ. δολάρια. 

Οταν χρεοκόπησε και το αγαπημένο του πλοίο «Παναγιά Τήνου ΙΙ» θα έβγαινε στον πλειστηριασμό, έλεγε προς κάθε κατεύθυνση «μην τολμήσει κανείς να τ’ αγοράσει». Και αυτό επειδή πίστευε ότι δεν θα το έχανε, αλλά θα κατάφερνε να βρει χρήματα και θα το «χτυπούσε» αυτός στον πλειστηριασμό. 

Ομως εκεί βρέθηκε ο Κώστας Αγαπητός, ο οποίος  έκανε  καλύτερη προσφορά - ύψους 7 εκατ. δολαρίων. Το πλοίο μετονομάστηκε σε «Εξπρές Αθηνά» και άρχισε τα ταξίδια.

Ηταν Ιούλιος του 1996, ένα ζεστό κυριακάτικο βράδυ. Μόλις είχε λήξει ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Γαλλία και η οικοδέσποινα σήκωνε το πολύτιμο τρόπαιο νικώντας 3-0 τη Βραζιλία του Ρονάλντο.

Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και το τηλέφωνο στο σπίτι κουδούνισε. Ηταν από το Γραφείο Τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πειραιά. «Πυροβόλησαν τον Κώστα Αγαπητό στο λιμάνι». Σήμανε συναγερμός, αφού σε πρώτη φάση όλοι πίστεψαν ότι μπορεί να ήταν κτύπημα της 17 Ν.
 
Ο Κώστας Αγαπητός γλίτωσε ως εκ θαύματος, όπως είπαν οι γιατροί, και κατέθεσε ότι αναγνώρισε στο πρόσωπο του ανθρώπου που τον πυροβόλησε τον Βαγγέλη Βεντούρη. 

Εκείνος από την πλευρά του υποστήριξε ότι εκείνες τις ώρες ήταν με φίλους και παρακολουθούσε τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου τρώγοντας πίτσα. Προφυλακίστηκε. Τελικά, όμως, η αθωότητα του αποδείχθηκε στο δικαστήριο. 

Η υπόθεση του Ε/Γ-Ο/Γ «Παναγιά Τήνου» που ημιβυθίστηκε ενώ ήταν κατασχεμένο στο λιμάνι του Πειραιά την περασμένη άνοιξη έστρεψε και πάλι τα φώτα της δημοσιότητας στην οικογένεια Βεντούρη, αφού ανήκε στον Βαγγέλη Βεντούρη. 

Το 1995 η εταιρεία Ventouris Sea Lines αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και χάνει ένα προς ένα τα πλοία της λόγω χρεών. Την κατάσταση είχε πάρει τότε ξανά στα χέρια του ο Κωνσταντίνος Βεντούρης. Είχαν ακόμη στην κατοχή τους το θρυλικό «Γεώργιος Εξπρές». Η Ventouris Sea Lines ξαναμπαίνει στην ακτοπλοΐα το καλοκαίρι του 2004 με το «Αγιος Γεώργιος», αρχικά από Ραφήνα και στη συνέχεια από Πειραιά. Από το 2005 μέχρι το τέλος του 2014 το πλοίο δραστηριοποιήθηκε στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων. Τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς πεθαίνει ο Κωνσταντίνος Βεντούρης και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τη Ventouris Sea Lines. Σημειώθηκαν οι πρώτες καθυστερήσεις στην καταβολή μισθών, που χρόνο με τον χρόνο μεγάλωναν. 

Απόστολος Βεντούρης 

Ο Απόστολος Βεντούρης μετά την περιπέτεια που είχε με το ναυάγιο του «Italian Express» τον Μάρτιο 1988 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Οταν αποφάσισε να επιστρέψει, αγόρασε τρία πλοία τύπου Ro-Ro, δηλαδή μεταφοράς οχημάτων, και τα μετασκεύασε σε επιβατηγά-οχηματαγωγά. Πρόκειται για τα «Αnna V» «Αγία Μεθοδία» και «Attica». Τα δρομολογεί στη γραμμή Πάτρα - Μπρίντεζι έως και το 1995 με πληρότητες που έφταναν και το 85%, αποκτώντας κυρίαρχο ρόλο στο παιχνίδι της Αδριατικής. Hταν ο leader της αγοράς στην Αδριατική, μέχρι που εμφανίστηκε το πρώτο Superfast.

Ο Απόστολος Βεντούρης αποφάσισε να ναυλώσει τα δύο από τα τρία πλοία του στην Αγγλία - πιο συγκεκριμένα στο Λίβερπουλ, στην εταιρεία Mersey Docks and Harbour. Hταν τα δύο πρώτα ακτοπλοϊκά που πήγαν στο εξωτερικό. Eκαναν δρομολόγιο μεταξύ Αγγλίας και Ολλανδίας. Για δύο χρόνια το καθαρό κέρδος υπολογιζόταν στα 10 εκατ. δολάρια.  Μετά ναυλώθηκαν σε μια κρατική -ισπανική- ναυτιλιακή εταιρεία για οκτώ χρόνια προς 30 εκατ. δολάρια συνολικά. Στα δύο χρόνια άλλαξε η ισπανική κυβέρνηση και η συγκεκριμένη εταιρεία πτώχευσε. Ετσι, ο Απόστολος πήγε και τα μάζεψε από την Ισπανία, είχε αποκομίσει όμως μεγάλα κέρδη. 

Χαράλαμπος Βεντούρης

Ο μικρότερος από τα αγόρια του Κωνσταντίνου Βεντούρη, ο Χαράλαμπος, ασχολήθηκε και εξακολουθεί να δραστηριοποιείται  στην ποντοπόρο φορτηγό ναυτιλία. Εργάστηκε δίπλα στον πατέρα του από το 1987. Αρχικά στη ναυτιλιακή εταιρεία Constantinos & Charalambos, η οποία το 1989 μετονομάστηκε σε Mastrogiorgis Shipping. H εταιρεία έφτασε το 2000 να διαχειρίζεται στόλο από επτά φορτηγά πλοία, σήμερα όμως δεν υφίσταται. Ο Χαράλαμπος σύστησε άλλη εταιρεία, τη V Bulkers, η οποία το 2013 έκανε τροποποίηση καταστατικού αφού έμεινε χωρίς πλοία και δραστηριοποιείται ως ναυλομεσιτική.

«Αν βγει από τη μέση ο Αποστόλης»

Σε μήνυσή του ο Απόστολος Βεντούρης ισχυρίζεται ότι τον παρακολουθούσε άνθρωπος του αδελφού του Χαράλαμπου

Στην έγκλησή του ο Απόστολος Βεντούρης περιγράφει απίστευτες καταστάσεις που δείχνουν ότι οι σχέσεις μεταξύ των αδελφών είχαν εκτροχιαστεί επικίνδυνα. Μεταξύ άλλων, αναφέρει περιστατικό παρακολούθησής του με εντολή μέλους της φρουράς του αδελφού του Χαράλαμπου.

Τον άνθρωπο που τον παρακολουθούσε παρέσυραν και συνέλαβαν οι δύο οδηγοί του Απόστολου Βεντούρη. Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται ο τελευταίος, πριν παραδοθεί στην Αστυνομία ο δράστης της παρακολούθησης ομολόγησε ότι ενεργούσε κατ’ εντολή προσώπου που ανήκει στη φρουρά του αδελφού του. Συγκεκριμένα αναφέρει:

«Εις το επικίνδυνο, αποκρουστικό και εγκληματικό συμβάν που έλαβε χώρα την προηγούμενη δικάσιμο (17.3.2014) των υπό κρίσιν αγωγών μου, και ενώ ανέμενα την συζήτησιν αυτών εις το Δικαστήριο, και μετά την αποχώρησίν μου από το Δικαστήριο.

Η παράθεσις των γεγονότων που ακολουθούν πιστοποιεί με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο (δυστυχώς), πέραν των άλλων, το αδιαμφισβήτητο πλέον γεγονός ότι η δράσις της εγκληματικής ομάδας συνεχίζεται μέχρι και σήμερον και όχι μόνον διά να συγκαλύψει τις παράνομες ενέργειές της, αλλά προκειμένου να βγάλουν από τη μέση εμένα, είτε με “κτύπημα”, είτε τρομοκρατώντας με, είτε εκβιάζοντάς με, είτε με συνδυασμό πρωταρχικώς μεν των πιο ηπίων κακόβουλων ενεργειών εις βάρος μου, και εν περιπτώσει μη συμμορφώσεώς μου να επέλθει και το τελικό κτύπημα.

Ο λόγος είναι προφανής. Oπως ήρθαν τα πράγματα και ο Χαράλαμπος Βεντούρης πρωτίστως, αλλά και όσοι εμπλέκονται εις όλες τις αναφερόμενες εις τις αγωγές μου κακουργηματικές πράξεις γνωρίζουν ότι κινδυνεύουν να περάσουν τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής τους εις τις φυλακές.

Εκτός… εάν βγει από τη μέση ο Αποστόλης, δηλαδή εγώ, ο μόνος που έχει τα στοιχεία, ο μόνος που έχει την οικονομική δυνατότητα, αλλά και την ικανότητα να προχωρήσει αυτές τις υποθέσεις μέχρι το τέλος.

Εάν λείψει αυτός, τότε τελειώνουν όλα.

Τα πραγματικά περιστατικά που αποτυπώνονται ευθύς κατωτέρω, δυστυχώς επιβεβαιώνουν όλα τα ανωτέρω.
Ειδικώτερον:

Αυτό που δεν είχα προβλέψει και δεν μπορούσα να φανταστώ, πλην όμως περιλαμβάνεται εις την έννοια της εγκληματικής οργανώσεως και εις την δράσιν της, ήταν ότι ο Χαράλαμπος Βεντούρης θα έδινε εντολή σε άτομα να με επιτηρούν στενά καθ’ όλη τη διάρκεια που αναμέναμε την εκδίκασιν των 6 αγωγών μου εις το Πολυμελές Πρωτοδικείον Αθηνών την 17.3.2014, να βγάζουν κρυφά φωτογραφίες μου όσο ήμουν εις το Δικαστήριο και εν συνεχεία να δώσουν εντολή εις συγκεκριμένο άτομο να με παρακολουθήσει από την ώρα που θα έφευγα από το Δικαστήριο, να καταγράψει την διαδρομή την οποία έκανα, να τους ενημερώνει διά το πού κατευθυνόμουν και όταν αντελήφθησαν πλέον ότι κατευθυνόμουν προς την οικία μου εις την Βούλα, να δώσουν εντολή εις το συγκεκριμένο άτομο που με παρακολουθούσε να τους αναφέρει σε ποιο από τα τρία πάρκινγκ της οικίας μου κατευθυνόμουν και αμέσως μετά να περιμένει εκεί αυτός που με παρακολουθούσε δια να έλθει και ένας άλλος. Απίστευτα πράγματα και όμως αληθινά.

Τα αποτελέσματα δεν ήρθαν όπως τα ανέμενε ο Χαράλαμπος Βεντούρης και το εκτελεστικό μέρος της οργανώσεως που είχε αναλάβει όλα τα ανωτέρω.

Ο οδηγός μου με το μικρό όνομα Γιώργος, κατά τη διάρκεια της διαδρομής μας από την Ευελπίδων, και αφού είχε περάσει δυο φορές με πορτοκαλί τον φωτεινό σηματοδότη, με παρεκάλεσε να κλείσω το κινητό τηλέφωνο που τότε μιλούσα, και μου ανέφερε ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα.

Ειδικώτερα, μου είπε ότι από το πρωί παρακολουθούσε ένα άτομο το οποίο εκινείτο υπόπτως και μάλιστα ήταν εις την αίθουσα του Δικαστηρίου (του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών). Αυτός ήταν ο λόγος που τον ανάγκασε να φέρει το αυτοκίνητό μου μπροστά εις την είσοδο της σχολής Ευελπίδων, να ανάψει τα αλάρμ, να βγει έξω και να έρθει να με συνοδέψει να πάμε εις το αυτοκίνητο. Μέχρι τότε δεν μου είχε αναφέρει οτιδήποτε αφ’ ενός μεν διότι δεν ήθελε να φοβηθώ, αφ’ ετέρου δε, διότι ήθελε να βεβαιωθεί και εν συνεχεία να χειριστεί και το θέμα μόνος του.

Το άτομο αυτό οδηγούσε μια άσπρη μηχανή, φορούσε μαύρα ρούχα, φορούσε και κράνος και ακολουθούσε κατά πόδας το αυτοκίνητό μου. Πέρασε και αυτός δυο φορές με πορτοκαλί τα φανάρια. Στη συνέχεια ο οδηγός μου Γιώργος τον άφησε να περάσει λίγο μπροστά και κατόρθωσε να γράψει στα χέρια του με στυλό, τον αριθμό κυκλοφορίας της μηχανής. Σύμφωνα με τις υποδείξεις του οδηγού μου Γιώργου κατευθυνθήκαμε εις ένα πρατήριο καυσίμων το οποίον εγνώριζε, και είχε δύο εισόδους και εξόδους, δήθεν διά να βάλουμε βενζίνη. Παρατήρησε ο οδηγός μου ότι το άτομο αυτό είχε σταθμεύσει λίγο μετά το πρατήριο και ανέμενε.

Μετά την έξοδό μας από το πρατήριο η παρακολούθησις συνεχίζετο και τότε αποφασίσαμε βέβαιοι πλέον ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε, να ειδοποιήσουμε τον οδηγό της νυχτερινής μου βάρδιας εκείνη την ημέρα, με το μικρό όνομα Τίμος, δια λόγους ασφάλειας αλλά και συλλήψεως του δράστου.

Κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι μου εις τη Βούλα, αλλά συγκεκριμένα εις ένα δρόμο μονής κατευθύνσεως, τον οποίον εγνώριζαν οι οδηγοί μου, πλησίον της οικίας μου εις την Βούλα, και ξαφνικά από το αντίθετο ρεύμα ενεφανίσθη ο οδηγός μου Τίμος, ο οποίος κατέβασε τον δράστη από την μηχανή και εν συνεχεία με την συνδρομή και του οδηγού μου Γιώργου, και με κίνδυνο της ζωής τους διότι δεν εγνώριζαν τι περιείχε ένα τσαντάκι που είχε εις την μέση του ο δράστης, του έφεραν το κράνος εις τα μάτια, τον ακινητοποίησαν και τότε εκείνος τους είπε:

“Θα σας τα πω όλα, βγάλτε μου το κράνος να μιλήσω”. Πράγματι αυτό και έγινε.

Ο δράστης ομολόγησε, και πριν να έλθει το περιπολικό της Αστυνομίας ότι τον έβαλε να τα κάνει όλα αυτά ένας ονόματι Παναγιώτης Μ., ο οποίος ανήκει εις την ομάδα της ασφάλειας του Χαράλαμπου Βεντούρη.

Μάλιστα, ο Μ. την ημέρα της εκδικάσεως των αγωγών εις το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών (17.3.2014) ευρίσκετο εις παράμερο μέρος, έξω από την αίθουσα του Δικαστηρίου, συνομιλούσε με τον Χαράλαμπο Βεντούρη, τη Μ. (σ.σ.: όνομα δικηγόρου που κατηγορεί ο Αποστολος Βεντούρης) και τον δικηγόρο που υπογράφει τις προτάσεις κ. Ζ.Χ.».