Στο πλευρό των δικαστών σύσσωμο το δικηγορικό σώμα

Σε αδιέξοδο είναι πλέον οι σχέσεις κυβέρνησης και δικαστών μετά και τη χθεσινή απροσδόκητη επίθεση που δέχθηκε το κυβερνών κόμμα από τον πρόεδρο του Συμβουλίου του Επικρατείας, Νικόλαο Σακελλαρίου, ο οποίος μίλησε εξ' όλων των δικαστών, όπως είπε, ενώ τα πολιτικά ατοπήματα της κυβέρνησης Τσίπρα στηλίτευσε η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, η οποία κατηγορηματικά τόνισε ότι προσλαμβάνουν χαρακτήρα θεσμικής εκτροπής οι διαρκώς εντεινόμενες κυβερνητικές επιθέσεις σε βάρος της Δικαιοσύνης.

Πάντως, τόσο το χθεσινό μπαράζ των αντιδράσεων, όσο και η συναινετική αναφορά του Πρόεδρου της Δημοκρατίας για τα τεκταινόμενα στο χώρο της Δικαιοσύνης, προκάλεσαν προβληματισμό στο Μαξίμου και υπήρξε προσωρινά «σιγή ασυρμάτου», μέχρι νεωτέρα διαταγής και συντάξεως νέου σχεδίου ταπείνωσης της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της.

Δεν το περίμενε η κυβέρνηση ανήμερα χθες της 43ης επετείου από την πτώση της Δικτατορίας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας, να εξαπολύσει

σφοδρή επίθεση κατά της κυβέρνησης  ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου όπου ο πρόεδρός του προέβη σε δημόσιες δηλώσεις ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών υπό την μορφή διαγγέλματος.

Το ωραίο της όλης ιστορίας είναι ότι η κρατική τηλεόραση (ΕΡΤ), ενώ μετέδωσε ζωντανές τις δηλώσεις του κ. Σακελλαρίου, στη συνέχεια στα δελτία ειδήσεων, υποβάθμισε το όλο θέμα και επικεντρώθηκε, στις δευτερεύουσες αναφορές των δηλώσεών του.
 
Πέρα όμως από τον τρόπο της παρουσίας του όλου θέματος από την κρατική τηλεόραση, που αν μη τι άλλο δείχνει σημεία κυβερνητικού πανικού, αμηχανίας και ανικανότητα χειρισμού «καυτών» κοινωνικών προβλημάτων, ο πρόεδρος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου καταδίκασε με «τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τις παντελώς αδικαιολόγητες αυτές επιθέσεις από όπου και αν προέρχονται, επιθέσεις οι οποίες στρέφονται ευθέως κατά του κράτους δικαίου, θεμελιώδης πυλώνας του οποίου είναι η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, στη μείωση του κύρους της οποίας προδήλως αποβλέπουν».

Σε λίγες γραμμές παρακάτω, ο κ. Σακελλαρίου επέφερε νέο πλήγμα στις κυβερνητικές προθέσεις ταπείνωσης της Δικαιοσύνης και των ίδιων των συναδέλφων του, λέγοντας: «Με άκριτες ενέργειες, λοιδωρίες, αδικαιολόγητους και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, αλλά και προσβλητικούς για τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης υπαινιγμούς περί δήθεν αρνήσεώς τους να εκπληρώσουν βασικές υποχρεώσεις τους, επιχειρείται, κατά συστηματικό πλέον τρόπο, να κλονισθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τη Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της», προσθέτοντας: «Οι απρόκλητες αυτές επιθέσεις κατά της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της επιβάλλεται να παύσουν αμέσως για να μπει ένα τέλος στην απαράδεκτη και στείρα αυτή αντιπαράθεση μεταξύ της κυβερνήσεως και της Δικαιοσύνης».

Στο σημείο αυτό, ο πρόεδρος του ΣτΕ κάλεσε «όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να επιδείξουν την δέουσα αυτοσυγκράτηση πριν η ιδιαίτερα σοβαρή αυτή θεσμική κρίση που προκλήθηκε από τις επιθέσεις αυτές και οδήγησε στην θλιβερή αυτή αντιπαράθεση λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την κοινωνική ειρήνη και συνοχή».

«Πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό ότι το Σύνταγμά μας καθορίζει με σαφήνεια τον διακριτό ρόλο και τα όρια της δράσεως μιάς εκάστης των τριών λειτουργιών της Πολιτείας, τα όργανα των οποίων οφείλουν να περιορίζονται αυστηρά και μόνον στον θεσμικό ρόλο που τους επιφυλάσσει το ίδιο το Σύνταγμα», τόνισε ο κ. Σακελλάριου.

«Η Δικαιοσύνη σέβεται απολύτως τον θεσμικό ρόλο της νομοθετικής και εκτελεστικής λειτουργίας, απαιτεί όμως και τον ανάλογο σεβασμό του δικού της θεσμικού ρόλου» ανέφερε ακόμη, ο κ. Σακελλαρίου.

«Σύμφωνα με το Σύνταγμά μας», συνέχισε ο κ. Σακελλαρίου, «τα δικαστήρια είναι υποχρεωμένα να μην εφαρμόζουν νόμο, το περιεχόμενο του οποίου είναι αντίθετο προς αυτό, η δε συμμόρφωση στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης –οι οποίες εκτελούνται στο όνομα του ελληνικού Λαού– είναι υποχρεωτική».
            
«Οι δικαστές ούτε αντιπολιτεύονται, ούτε όμως και συμπολιτεύονται. Οφείλουν και πρέπει να είναι πολιτικά ουδέτεροι», ξεκαθάρισε ο κ. Σακελλαρίου.
 
Παράλληλα, κάλεσε όλους τους δικαστές, «ανεξαρτήτως κλάδου και βαθμού να συνεχίσουν απερίσπαστοι, αγνοώντας τις επιθέσεις, τις προσβολές και τους πάσης φύσεως επηρεασμούς να επιτελούν ,με νηφαλιότητα, σύνεση και αποφασιστικότητα το υπηρεσιακό τους καθήκον, εντείνοντας συνεχώς τις προσπάθειές τους για μία ταχύτερη και πιο ποιοτική απονομή της δικαιοσύνης, έχοντας πάντοτε κατά νου ότι η Δικαιοσύνη είναι το τελευταίο καταφύγιο για τον αδικούμενο πολίτη».
 

Όχι στο Συνταγματικό Δικαστήριο

Αρνητικός ήταν ο κ. Σακελλαρίου στη σύσταση συνταγματικού δικαστηρίου και την διάλυση του ΣτΕ.

Χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΣτΕ επεσήμανε: «Οφείλουμε τέλος να προειδοποιήσουμε ότι υπό τις παρούσες αμιγώς μνημονιακές συνθήκες θεωρούμε εξαιρετικά επικίνδυνο κάθε συνταγματικό πειραματισμό, ο οποίος θα οδηγούσε σε έλλειμμα Δικαιοσύνης.
 
Φρονούμε ότι δεν υπάρχει τίποτε πιο τραγικό για τους Έλληνες από το να στερηθούν, δια της εισαγωγής αμφιβόλου λειτουργικότητος θεσμών, της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, η οποία διασφαλίζεται πλήρως από το ισχύον Σύνταγμα και αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας.
 
Το υφιστάμενο συνταγματικό πλαίσιο είναι απολύτως επαρκές για να  αντιμετωπισθεί η κρίσις και η αποτελεσματική λειτουργία του εξασφαλίζεται πλήρως από την ανεξάρτητο Δικαιοσύνη, η οποία και το απαιτούμενο σθένος διαθέτει αλλά και την βούληση  να πράξει ό,τι απαιτείται, όπως έχει άλλωστε αποδειχθεί με την πρόσφατη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας».
            
Ακόμη, σε σχετική ερώτηση των δημοσιογράφων αναφορικά με τη σύσταση Συνταγματικού Δικαστηρίου, ο κ. Σακελλαρίου απάντησε: «Θα επιχειρηθεί να περάσει με την συνταγματική αναθεώρηση».
 

Με ποιο σκεπτικό οδηγήθηκε ο κ. Σακελλαρίου στις δηλώσεις

 
Πάντως, δικηγόροι αλλά και δικαστές, σχολιάζοντας τις δηλώσεις του κ. Σακελλαρίου, εξέφραζαν την απορία εάν θα προέβαινε σε ανάλογες δηλώσει εάν δεν είχε «σπάσει» τους θεσμούς αίματος που είχε με τον κυβερνών κόμμα και δεν προσπαθούσε να απαλύνει το μελανό σημείο που θα τον βαρύνει σε όλη τη ζωή του  για  την τακτική που ακολούθησε στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, κάτι ππο είχε ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί να εκπληρώσει τις επιθυμίες της.

Όπως εξηγούσαν οι δικηγόροι και δικαστές, μετά την προσωπική αποτυχία του κ. Σακελλαρίου στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών, την κυβερνητική δυσαρέσκεια στο πρόσωπό του, συμπλήρωσαν:

1) η ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, για το θέμα της 5ετούς (και κατά περίπτωση 10ετούς και 15ετούς παραγραφής) των φορολογικών ελέγχων, κάτι στο οποίο η Κυβέρνηση αποσκοπούσε και πίστευε ότι θα εισέλθουν στον κρατικό κορβανά χρήματα και
2) η μη έκδοση απόφασης και πάλι της Ολομέλειας του ΣτΕ, για τις δηλώσεις του πόθεν έσχες, μετά την σχετική αίτηση ακύρωσης που είχαν καταθέσει όλες οι δικαστικές Ενώσεις κι αυτή των μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Μάλιστα λόγω της εκκρεμοδικίας αυτής, ο καθ΄ύλην αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, είχε δώσει δύο παρατάσεις υποβολής των δηλώσεων πόθεν έσχες για όλους τους υπόχρεους υποβολής δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης (εκτός από τους δικαστές που είχαν πάρει ήδη από το ΣτΕ αναστολή για την κατάθεση των εν λόγω δηλώσεων).

Ο κ. Σακελλαρίου είχε δεσμευτεί προς την κυβέρνηση ότι μέχρι το τέλος του περασμένου Ιονίου (που έληγε και ο δεύτερος χρόνος παράτασης των δηλώσεων πόθεν έσχες) θα είχε εκδοθεί η σχετική απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, κάτι όμως που δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να υλοποιηθεί λόγω των πολλών μειοψηφιών που είχαν ήδη διατυπωθεί κατά τις πολλαπλές συσκέψεις των κεκλεισμένων των θυρών που είχαν γίνει και τις εισόδους της θερινής περιόδου, όπου οι δικαστές λαμβάνουν άδειες διακοπών.

Έτσι, η μη υλοποίηση των υποσχέσεων του κ. Σακελλαρίου προς την κυβέρνηση ως προς το χρόνο έκδοσης της απόφασης για το πόθεν έσχες, συν την αποτυχία θετικής απόφασης για τις τηλεοπτικές άδειες και την αρνητική φορολογική απόφαση της Ολομέλειας, οδήγησαν με μαθητική ακρίβεια στην ρίξει των έως τότε αγαθών σχέσεων κυβέρνησης και προέδρου του ΣτΕ.

Το όλο αρνητικό κλίμα έχουν πυροδοτήσει και επιστολές αντιπροέδρων του ΣτΕ προς τον ίδιον (δια μέσου του απορρήτου πρωτοκόλλου του προέδρου του ΣτΕ) που θίγουν τα κακώς κείμενα των ενεργειών του και τη μη λήψη των αναγκαίων μέτρων και ενεργειών.

Παράλληλα, θίγουν οι επιστολές αυτές και την ασπίδα προστασίας που υψώνει σε ορισμένους «προστατευόμενους» και μυστικοσυμβούλους δικαστές του ΣτΕ (δημιουργώντας έτσι εσωτερικές γκρίνιες), αλλά και το έντονα αρνητικό κλίμα που έχει διαμορφωθεί μέσα στο δικαστήριο από ανάλογες διοικητικές  και διαχειριστικές αποφάσεις.

Όλα αυτά, συν τις εσωτερικές πιέσεις, τον οδήγησαν, όπως έλεγαν συνάδελφοι του αλλά και δικηγόροι, στο να κάνει την ηρωική έξοδο με τις  καυτές δηλώσεις το, διαβλέποντας  παράλληλα, ότι το καράβι που λέγεται «ΣΥΡΙΖΑ» μπάζει νερά...  
 

Ολομέλεια δικηγόρων
 

Παράλληλα, με αρκετή χρονοκαθυστέρηση η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος που συνήλθε στην Αθήνα, επεσήμανε ότι λαμβάνουν θεσμική εκτροπή οι διαρκώς εντεινόμενες κυβερνητικές επιθέσεις σε βάρος της Δικαιοσύνης.

Η κοινωνία των δικηγόρων, που απαριθμεί κάτι λιγότερο από 50.000 μέλη,   με μία πανελλήνια ενωμένη φωνή εκφράζει την αντίθεσή της στην   «προκλητική κυβερνητική στάση» και δηλώνει ότι «με αίσθημα ευθύνης θα μάχεται πάντοτε για την Δικαιοσύνη, χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις προς υπεράσπιση του κράτους δικαίου και του Συντάγματος». 

Παράλληλα, η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, στη σχετική ανακοίνωσή της αναφορικά με τη θεσμική εκτροπή επισημαίνει:

·Εκτροπή είναι η παραγνώριση και η υπονόμευση της θεσμικής υπόστασης της Δικαιοσύνης.
·Εκτροπή είναι η συλλήβδην καταδίκη των δικαστικών αποφάσεων, όταν είναι μη αρεστές, ή καθ’ υποκειμενική κρίση εσφαλμένες, χωρίς να προβάλλονται συγκεκριμένες νομικές αιτιάσεις.
·Εκτροπή είναι η ευθεία προσβολή της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, του ισότιμου και ισόκυρου χαρακτήρα της ως πυλώνα του πολιτεύματος.
·Εκτροπή είναι η απόδοση μομφής σε βάρος λειτουργών της Δικαιοσύνης, που εξαντλείται στη δημόσια διαπόμπευσή τους.
·Εκτροπή είναι η σπίλωση του θεσμού, που κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτόν.
·Εκτροπή είναι η καταστρατήγηση της συνταγματικής τάξης.
·Εκτροπή είναι, τέλος, το διαζύγιο από την κοινή λογική και τον ορθό λόγο.