«Ετσι γινόταν το παιχνίδι με Siemens, Intracom, C4I»

Σε μία κατάθεση ενός από τα κορυφαία στελέχη της γερμανικής πολυεθνικής που έχουν απόλυτη γνώση των μαύρων ταμείων της εταιρείας και η οποία δόθηκε πριν από δύο χρόνια στη Γερμανία φαίνεται ότι βασίστηκε η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τη «Siemens» προκειμένου να καλέσει προς εξέταση τον επιχειρηματία και μέτοχο της «Intracom» Σωκράτη Κόκκαλη.

Πρόκειται για τον πρώην οικονομικό διευθυντή της «Siemens Τηλεπικοινωνίες» Μίχαελ Κουτσενρόιτερ, ο οποίος μετά τη δίκη του στο Μόναχο στις αρχές Απριλίου του 2010 βρίσκεται πλέον στο Ντουμπάι, όπου εργάζεται σε επιχείρηση του κρατιδίου.

Οι Ελληνες βουλευτές της Επιτροπής έχουν ζητήσει από τον κ. Κουτσενρόιτερ να καταθέσει ενώπιόν τους και, όπως τουλάχιστον υποστηρίζεται αρμοδίως, ο ίδιος το έχει αποδεχτεί, αφού είναι ένας από τους τέσσερις - πέντε ανθρώπους της εταιρείας που «τα είπαν όλα» στις εισαγγελικές αρχές του Μονάχου αναφορικά με τις τακτικές και τις άνομες διαδρομές του μαύρου χρήματος μέσω των κρυφών ταμείων της γερμανικής πολυεθνικής.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στη δίκη που έγινε πριν από λίγους μήνες, το δικαστήριο, εκτός από την ποινή της φυλάκισης (καταδικάστηκε σε δύο χρόνια με αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 60.000 ευρώ), τον υποχρέωσε να καταβάλει και 100.000 ευρώ στον δήμο για φιλανθρωπίες.

Ο κ. Κουτσενρόιτερ δέχτηκε να μιλήσει στο «ΘΕΜΑ» σε μια κουβέντα που διήρκεσε περίπου 10 λεπτά για ό,τι γνωρίζει για το «σύστημα μίζα» που είχε ήδη καθιερώσει η πολυεθνική από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Ωστόσο, είναι πολύ προσεκτικός σε ό,τι λέει. Αλλωστε, είναι μόλις 56 ετών, έχει τρία παιδιά (23, 20 και 15 ετών) και μια υπέροχη σύζυγο που, όπως λέει ο ίδιος, υπεραγαπά. Γνωρίζει πολλά και δεν θέλει να διακινδυνεύσει τη ζωή του.

Αλλωστε είναι χαραγμένη για πάντα στη μνήμη του μια συνάντηση που έλαβε χώρα στη Γερμανία, πιθανότατα το 2003, με τον άνθρωπο που χειριζόταν για χρόνια τις μίζες της «Siemens», τον Ράινχαρντ Σίκατσεκ. «Πάρε τα έγγραφα αυτά και φύλαξέ τα καλά. Ισως τα χρειαστείς κάποτε ως ασφάλεια ζωής», του είπε τότε ο Σίκατσεκ.

Οπως λέει, πριν από την κουβέντα αυτή είχε προηγηθεί έντονη συζήτηση του Μιχάλη Χριστοφοράκου με τον ίδιο. Εκείνη την εποχή, ο chief του ομίλου στην Ελλάδα ζητούσε απεγνωσμένα χρήματα προκειμένου να πληρωθούν κάποιες υποχρεώσεις που είχε σχετικά με τα έργα της «Siemens» στη χώρα μας.

Και επειδή οι δυο τους δεν είχαν εμπιστοσύνη στον Χριστοφοράκο, αποφάσισαν να κρατήσουν κάποια έγγραφα για να προστατέψουν, όπως λένε, σήμερα τη ζωή τους.

«Για να εισπράξουμε τα λεφτά του C4I χρειάζονται κι άλλα χρήματα»

Ο κ. Κουτσενρόιτερ αναφέρεται και στην περίφημη υπόθεση του C4Ι όταν διαπίστωσε ότι το Ελληνικό Δημόσιο χρωστούσε στην επιχείρησή του ποσό 30 εκατ. ευρώ, αλλά μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε αποπληρώσει το χρέος του.

Περιγράφει λοιπόν: «Το φθινόπωρο του 2004 έλαβε χώρα στο Βερολίνο το ετήσιο συνέδριο της “Siemens”.

Το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ήταν το απόλυτο έργο προβολής της εταιρείας εκείνη την εποχή. Ομως από το έργο αυτό το Ελληνικό Δημόσιο μας χρωστούσε το ποσό των 30 εκατ. ευρώ.

Διαμαρτυρήθηκα σε άλλα επιτελικά στελέχη της εταιρείας, οι οποίοι μετέφεραν στον Χριστοφοράκο τις ενστάσεις
μου. Τότε ο Χριστοφοράκος ήρθε εκεί που ήμουν, με τράβηξε σε μια γωνία και μου είπε ότι για αυτό το έργο έχουν γίνει ειδικές πληρωμές, δηλαδή παράνομες πληρωμές, ενώ για την είσπραξη των απαιτήσεων χρειάζονται κι άλλα χρήματα».

Η πρώτη αναφορά στο πρόσωπο του κ. Κόκκαλη από τον Κουτσενρόιτερ γίνεται σε μια κατάθεση που έδωσε στις 10 και
στις 11 Σεπτεμβρίου του 2007 στις εισαγγελικές αρχές του Μονάχου. Ο γενικός οικονομικός διευθυντής της Siemens Τηλεπικοινωνίες εξηγούσε τότε: «Δεν γνωρίζω λεπτομερώς τη συμφωνία του 8% (σ.σ.: αναφέρεται στις μίζες που έδινε η εταιρεία σε ανώτατους αξιωματούχους και πολιτικούς στην Ελλάδα και που αντιστοιχούσαν στο 8% του τζίρου του εκάστοτε έργου του τμήματος των τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα), αν και ξέρω ότι η εταιρεία καταβάλλει προμήθειες για τις δραστηριότητες με τον ΟΤΕ.

Πιστεύω όμως ότι τα συμφέροντα της Siemens και της Ιntracom στην Ελλάδα έναντι του ΟΤΕ είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Εχω αντιληφθεί ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης αποτελούσε προσωπική επαφή του Χριστοφοράκου, καθώς και του Volker Jung» (κορυφαίο στέλεχος της Siemens Ελλάς και κατόπιν της Intracom).

Εχω αντιληφθεί ότι πολλές από τις υποκείμενες διευθετήσεις με τον ΟΤΕ, οι οποίες επηρέαζαν τη Siemens και περιελάμβαναν την καταβολή των προμηθειών, πραγματοποιούνταν από τον ίδιο τον Κόκκαλη». Την κατάθεση αυτή επιβεβαιώνει και σήμερα το πρώην στέλεχος της «Siemens». Θέλοντας να υπογραμμίσει τη στενή σχέση που εκτιμά ότι είχαν οι κύριοι Κόκκαλης και Χριστοφοράκος εξηγεί: «Σε κάθε περίπτωση ο Χριστοφοράκος επεσήμαινε συνεχώς τη στενή σχέση που είχε με τον κ. Κόκκαλη το πλήρες όνομα του οποίου δεν τολμούσε να αναφέρει. Τον φοβόντουσαν όλοι».

Σε ερώτηση ποτέ άκουσε για πρώτη φορά το όνομα του κ. Κόκκαλη ο κ. Κουτσενρόιτερ είναι κατηγορηματικός: «Στην Ελλάδα, όπως γνωρίζετε, η Siemens είχε μαζί με την Εθνική Τράπεζα μια θυγατρική, τη Siemens Tele στη Θεσσαλονίκη. Τότε το κορυφαίο στέλεχος της Siemens Ελλάς Dr Jung ήθελε οπωσδήποτε οι μετοχές της θυγατρικής μας να μεταβιβαστούν στη Siemens στην Αθήνα και στη συνέχεια η εταιρεία αυτή να πωληθεί στην Intracom.

Παρά τις πιέσεις του Dr Jung, εγώ του έλεγα ότι είναι μια διαδικασία που χρειάζεται χρόνο, διότι θα έπρεπε να γίνει εκτενής οικονομικός έλεγχος. Εκείνη την εποχή από το τμήμα των M&A (Μergers & Αcquisitions) μου επαναλάμβαναν συνεχώς ότι πρέπει κάποιος να είναι πολύ προσεκτικός επειδή κάποιος κύριος Κ (Κόκκαλης) διατηρεί στενές επαφές με τον κ. Jung. Στη συνέχεια, όπως πληροφορήθηκα, ο κ. Κόκκαλης ήταν ιδιοκτήτης της εταιρείας Intracom».

Τι απέγινε όμως με την υπόθεση εκείνη; Ο ίδιος διευκρινίζει: «Προσπάθησα με κάθε τρόπο να εμποδίσω να γίνει κάτι τέτοιο, παρότι ασκήθηκε ισχυρή πίεση από τον Dr Jung και τον Χριστοφοράκο και μπόρεσα να σώσω την επιχείρηση μέχρι που ο Jung συνταξιοδοτήθηκε. Μετά μειώθηκε και η πίεση που ασκούνταν σε μένα. Κατόπιν έμαθα ότι ο Dr Jung, μετά τη συνταξιοδότησή του, έγινε μέλος του εποπτικού συμβουλίου της Intracom, παρά το γεγονός ότι επιθυμούσε ο ίδιος να πάει στον ΟΤΕ».