Παιδιά «ξεχασμένα» στα νοσοκομεία μετά από εισαγγελικές εντολές!

Πρόσφυγες, παιδιά που έχουν απομακρυνθεί από το οικογενειακό τους περιβάλλον λόγω παραμέλησης, σεξουαλικής κακοποίησης, βίαιης συμπεριφοράς των γονιών τους ή γενικότερα ακατάλληλων συνθηκών διαβίωσης βρίσκουν στέγη στα νοσοκομεία Παίδων. Ο αριθμός αυξάνεται αισθητά τα τελευταία χρόνια ενώ η εικόνα που αποτυπώνεται είναι τραγική. Μικρά παιδιά μένουν σε χώρους ακατάλληλους για την ψυχοκοινωνική τους στήριξη, μέχρι να βρεθεί ίδρυμα για να τα φιλοξενήσει. 

«Από την αρχή του έτους μέχρι και τον μήνα Οκτώβρη, έχουν περάσει από το νοσοκομείο 147 παιδιά με εισαγγελικές εντολές. Από αυτά 59 είναι πρόσφυγες και 88 είναι άλλες περιπτώσεις. Αυτή τη στιγμή έχουμε 20 παιδιά, αναφέρει στο protothema.gr ο πρόεδρος εργαζομένων του νοσοκομείου Παίδων Αγία Σοφία, Δήμος Κωνσταντόπουλος και προσθέτει, «το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί να έρχεται ένα παιδί εδώ στο νοσοκομείο για μια ψυχιατρική εκτίμηση και να παραμένει από 2 μέχρι 10 μήνες. Αυτά σε δυο μέρες έχουν τελειώσει. Το νοσοκομείο δεν μπορεί να είναι κέντρο φιλοξενίας, ούτε ΕΚΑΒ, ούτε hot spot, ούτε άσυλο. Μειώνονται και τα κρεβάτια για τους  μικρούς ασθενείς.  Ένα παιδί που έρχεται με εισαγγελική εντολή μέχρι να βρεθεί το ίδρυμα που θα φιλοξενηθεί απαιτεί χρόνο. Σε αυτό το χρόνο τα παιδιά δεν νοσηλεύονται εδώ αλλά φιλοξενούνται. Αυτά τα παιδιά δεν μένουν με τους ασθενείς αλλά απομονώνουμε ένα χώρο δίπλα από το γραφείο της προϊσταμένης αρχής για να ελέγχουμε αυτά τα παιδιά». 

Από μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την κοινωνική υπηρεσία και το Παιδοψυχιατρικό τμήμα του νοσοκομείου Αγία Σοφία καταγράφηκαν 87 παιδιά τα έτη από 2008-2010, 81 παιδιά, το 2010-2011,  92 παιδιά, το 2011-2012,  141, το2012- ’13 και 157 παιδιά, το 2013- ’14. Η κρίση ανέβασε σημαντικά τον αριθμό ενώ έχουν καταγραφεί και φαινόμενα που γονείς που αδυνατούν να συντηρήσουν τα παιδιά τους.

Το εύρος της ηλικίας των παιδιών είναι από ημερών μέχρι 17 ετών και η πλειοψηφία είναι μετανάστες από Αφγανιστάν, Πακιστάν, Συρία, Αλβανία, Ρουμανία. Το 75% είναι παιδιά με οικογενειακά προβλήματα. Οι κύριες αιτίες της παραπομπής είναι η παραμέληση και οι κακές συνθήκες διαβίωσης των παιδιών, η συναισθηματική και σωματική κακοποίηση, η επαιτεία και η εγκατάλειψη και τέλος η σεξουαλική κακοποίηση.

«Δεν αρνηθήκαμε ποτέ τη νοσηλεία. Προσπαθούμε μόνο να τα διαφυλάξουμε. Κρατώντας ένα παιδί χωρίς την θέλησή του, ανάλογα και με τις ηλικίες των παιδιών έχουμε και παραβατικές συμπεριφορές. Και αυτό πρέπει να αναφερθεί. Επιτίθενται σε νοσηλευτές και φεύγουν. Το σκάνε. Και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στείλουμε ένα φαξ στην αστυνομία και να αναφέρουμε ότι έφυγε. Ενημερώνεται η εισαγγελία και ανάλογα με την κάθε περίπτωση ασκεί δίωξη κατά παντός υπευθύνου και καταθέτουμε γιατί έφυγε αυτό το παιδί. Έχουμε ευθύνη όπως αντιλαμβάνεστε. Αυτό μπορεί να γίνεται και κάθε μέρα. Να φεύγει ο γιατρός βάρδιας από το νοσοκομείο και να πηγαίνει για κατάθεση. Ορθώς ο εισαγγελέας διαφυλάττει το παιδί αλλά κι εδώ δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές για να μείνει», λέει ο κ. Κωνσταντόπουλος.

Οι Εισαγγελείς έχουν ενημερωθεί αλλά δεν υπάρχει καμία λύση γιατί και οι δομές φιλοξενίας είναι γεμάτες. Οι πρόσφυγες μένουν στα νοσοκομεία μέχρι να ξεκαθαρίσει που θα πάνε, αν θα φύγουν από την Ελλάδα, αν θα πάνε σε ίδρυμα. Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντόπουλο, «ο κάθε αστυνομικός που συνοδεύει ένα παιδί για εξέταση, περνάει εκεί το οχτάωρό του ή και παραπάνω. Υπάρχει μια «ουρά» σε όλο αυτό. Πρέπει πάντως να σταθούμε στο έργο της αποστολικής διακονίας γιατί αν δεν είχαμε αυτούς δεν ξέρω τι θα κάναμε, θα είχαμε καταρρεύσει οι οποίοι εθελοντικά έρχονται και βγάζουν έξω τα παιδιά για λίγες ώρες».