Η Ολομέλεια του ΣτΕ «επιβάρυνε» τους Έλληνες πολίτες με 2 δισ. ευρώ από την υπόθεση της Siemens

Η Siemens κέρδισε τη δικαστική μάχη στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για τη «συμφωνία συμβιβασμού» που είχε υπογράψει με το Ελληνικό Δημόσιο, παρά την αντίθετη θέση που είχε εκφράσει το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ,  επιβαρύνοντας έτσι -κατά τους προσφεύγοντας στο δικαστήριο- τους ¨Έλληνες πολίτες με  τουλάχιστον 2 δις ευρώ, ενώ το μόνο που διασώζει το κύρος της Δικαιοσύνης είναι η άποψη της μειοψηφίας, όπως έλεγαν νομικοί.   

 Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου  κλήθηκε να αποφανθεί για την συνταγματικότητα και τη νομιμότητα της «συμφωνία συμβιβασμού» που ολοκληρώθηκε το 2012,  μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των εταιρειών  Siemens A.G. και  Siemens Α.Ε.  μετά το θόρυβο  των σκανδάλων με τις   μίζες,   κ.λπ.

Ειδικότερα, η  Ολομέλεια του ΣτΕ κλήθηκε εν όψει της μείζονος σπουδαιότητας των ζητημάτων που είχαν ανακύψει, να κρίνει την συνταγματικότητα ή μη των διατάξεων του νόμου 4072/2012 που αφορά το περιεχόμενο της «συμφωνία  συμβιβασμού» μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και  της Siemens.

Προηγούμενα, δηλαδή δύο χρόνια πριν, το Δ΄ Τμήμα  του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου  με πρόεδρο την Ειρήνη Σάρπ  και εισηγητή τον πάρεδρο Νίκο Μαρκόπουλο (απόφαση 3930/2015) είχε κρίνει  ότι η Siemens από τις δεσμεύσεις που αποδέχθηκε με  την υπογραφή της  «συμφωνίας συμβιβασμού», δεν είχε υλοποιήσει τους όρους που αφορούν τις  επενδύσεις της Γερμανικής εταιρείας στην Ελλάδα και την παροχή 90 εκ. ευρώ για «υποστήριξη φορέων και δραστηριοτήτων της Ελληνικής Δημοκρατίας».

Επίσης, το Δ΄ Τμήμα είχε  κρίνει ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών  Ιωάννης Στουρνάρας, μετά την ψήφιση από την Βουλή του νόμου 4072/2012, δεν μπορούσε («δεν διέθετε ευχέρεια») να μην υπογράψει την επίμαχη «συμφωνία συμβιβασμού», αλλά ούτε είχε την δυνατότητα να τροποποιήσει τους όρους της «μονομερώς ή συμβατικώς».

Μάλιστα, οι σύμβουλοι του Δ΄ Τμήματος του ΣτΕ είχαν αποφανθεί ότι οι προσφεύγοντες στο εν λόγω δικαστήριο (4 'Έλληνες φορολογούμενοι   και το μη κερδοσκοπικό  Σωματείο «Έλληνες Φορολογούμενοι») είχαν έννομο συμφέρον να προσφύγουν στην Δικαιοσύνη και να αμφισβητήσουν την συνταγματικότητα και την νομιμότητα της «συμφωνίας συμβιβασμού».
Απόφαση Ολομέλειας.

Παρ΄ όλα αυτά, η Ολομέλεια του ΣτΕ με πρόεδρο τον Νικόλαο Σακελλαρίου  και  εισηγητή τον   σύμβουλο  Επικρατείας Κωνσταντίνο  Κουσούλη δημοσίευσαν σήμερα την υπ΄  αριθμ. 2913/2017 απόφασή της με την οποία απέρριψαν ως απαράδεκτη την αίτηση ακύρωσης των προσφευγόντων.

Η Ολομέλεια έκρινε  ότι τόσο το σωματείο όσο και οι φορολογούμενοι δεν απέδειξαν το έννομο συμφέρον τους, καθώς δεν είναι εν στενή εννοία φορολογικό θέμα, αλλά ούτε αρκεί απλώς η  επίκληση της ιδιότητας του φορολογούμενου.

Εξάλλου, υπογραμμίζει η Ολομέλεια του ΣτΕ, η Πολιτεία  έχει την δυνατότητα της ποινικής αξίωσης από την Siemens για το αδίκημα της φοροδιαφυγής.
Αναγκαίο είναι να επισημανθεί ότι το εν λόγω Σωματείο και οι φορολογούμενοι, υποστηρίζουν  ότι οι υπουργικές αποφάσεις που εκδόθηκαν για την επίμαχη «συμφωνία  συμβιβασμού» οδήγησαν «σε απώλεια του Ελληνικού Δημοσίου τουλάχιστον 2 δις ευρώ».
 Μειοψηφία.

Ο εισηγητής της υπόθεσης Κωνσταντίνος Κουσούλης, εξέφρασε την εντελώς αντίθετη άποψη από τους συναδέλφους του και συμπληρώθηκαν οι θέσεις του  από τις συμβούλους Επικρατείας Αναστασία Παπαδημητρίου και Όλγα Παπαδοπούλου.

Ούτε λίγο ούτε πολύ οι τρεις σύμβουλοι εξέθεσαν την πραγματική κατάσταση στην ιστορία της Siemens και δεν έκρυψαν τα λόγια  τους ότι στο εσωτερικό της εν λόγω εταιρείας είχε δημιουργηθεί εγκληματική οργάνωση, ότι δεν έχει εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της, αλλά  και ότι το Ελληνικό Δημόσιο συγκάλυψε με την επίμαχη συμφωνία παράνομες ενέργειες όπως είναι το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, κ.λπ.

Ο κ. Κουσούλης  στην εκτενέστατη μειοψηφική  θέση του κάνει κατ΄ αρχάς μια αναδρομή στην εισαγγελική και δικαστική πορεία της Siemens που ξεκινάει από την έρευνα της Εισαγγελίας του Μονάχου το 2006 και φτάνει στις μέρες μας.

Κάνοντας αναφορά ο κ. Κουσούλης στο πόρισμα της  εξεταστικής  επιτροπή της Βουλής αναφέρει ότι η εν λόγω εταιρεία είχε δημιουργήσει και εφάρμοζε επί δεκαετίες σύστημα δωροδοκίας κρατικών αξιωματούχων, πολιτικών προσώπων και κομμάτων, προκειμένου να αυξηθεί η   επιρροή της εταιρείας στην Ελληνική αγορά.

Το πόρισμα καταλήγει ότι η Siemens «είχε δημιουργήσει ιδιαίτερη οργανωτική δομή (εγκληματική οργάνωση) που διέπραττε συστηματικά επί δεκαετίες δωροδοκίες στο σύνολο των δομών του Ελληνικού κράτους, αναφέρει ο κ. Κουσούλης και προσθέτει ότι το πόρισμα αναφέρει  κατ΄ εκτίμηση ότι  η ζημιά που προκλήθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο «ανέρχεται κατά προσέγγιση στο ποσό των 2 δις ευρώ».

Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι σε ερώτημα του ΣτΕ προς την αρμόδια επιτροπή εποπτείας η Siemens από την παροχή των 90 εκ. ευρώ που προβλέπει «συμφωνίας συμβιβασμού»  έχει καταβάλλει μόνο τα 19,1 εκ. ευρώ, ενώ οι επενδύσεις των 60 εκ. ευρώ δεν έχουν πραγματοποιηθεί.

Σύμφωνα με την μειοψηφία η επίμαχη υπόθεση  εμφανίζει «μείζονα σημασία για το δημόσιο συμφέρον» και τίθενται «σοβαρά ζητήματα τα οποία αφορούν τις συνταγματικές προϋποθέσεις συμβιβασμού του Ελληνικού Δημοσίου».

Οι κυρίες Αναστασία Παπαδημητρίου και Όλγα Παπαδοπούλου, κάνουν ένα ακόμη βήμα, επισημαίνοντας ότι  με την «συμφωνία  συμβιβασμού»  η «Ελληνική Δημοκρατία παραιτείται από την άσκηση των αρμοδιοτήτων για την επιβολή κυρώσεων σε σχέση, μεταξύ των άλλων, και με άλλες παράνομες δραστηριότητες από την πλευρά της Siemens, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται πράξεις αποβλέπουσες στην νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες» (και πράξεις φοροδιαφυγής).

Φυσικά, η μειοψηφία υποστήριξε ότι οι προσφεύγοντες είχαν έννομο συμφέρον.

Ιστορικό

Υπενθυμίζεται ότι με το  άρθρο 324 του  νόμου 4072/2012 (11.4.2012) προβλέφθηκε η «συμφωνία  συμβιβασμού» και  στην συνέχεια εκδόθηκε απόφαση του υπουργού Οικονομικών (27.8.2102) με το περιεχόμενο της σύμβασης στην Αγγλική και Ελληνική γλώσσα.
Από την πλευρά του Ελληνικού δημοσίου την «συμφωνία  συμβιβασμού» υπέγραψαν ο υπουργός Οικονομικών Ιωάννης Στουρνάρας, εκ μέρους της Ελληνικής Siemens Α.Ε. ο διευθύνων σύμβουλος Πάνος Ξύνης και ο  γενικός νομικός σύμβουλος  Robert Sikellis και  από την  Siemens AG οι  γενικοί νομικοί σύμβουλοι Peter Solmssen και Dr Sebastian Brachert.

Σύμφωνα με την  «συμφωνία  συμβιβασμού» επιλύθηκαν συνολικά όλες οι διαφορές και οι εκκρεμότητες από κάθε είδους αξιώσεις, κ.λπ. που συνδέονται με την δραστηριότητα διαφθοράς, πληρωμές ή υποσχέσεις πληρωμών προς τρίτους ή άλλες παράνομες δραστηριότητες από την πλευρά  της Siemens, συμπεριλαμβανομένων των υποθέσεων που διερευνήθηκαν από τις αρχές της  Ελλάδος, της Γερμανίας, των ΗΠΑ, κ.λπ.

Η «συμφωνία  συμβιβασμού»  μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του ομίλου των εταιρειών της Siemens, έχει αντικείμενο «την αποκατάσταση της τυχόν βλάβης που υπέστη το ελληνικό δημόσιο και την διευθέτηση των διοικητικών προστίμων σε σχέση με τις κάθε είδους υποθέσεις που σχετίζονται με δραστηριότητες διαφθοράς, ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, πληρωμές, παράνομες δραστηριότητες από την πλευρά της Siemens».

Εκτός από την μητρική  Siemens  καλύπτονται όλες θυγατρικές εταιρείες του ομίλου της, οι άμεσα ή έμμεσα ελεγχόμενες θυγατρικές εταιρείας και κοινοπραξίες, τα στελέχη της επίμαχης γερμανικής εταιρείας, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και οι υπάλληλοί της.
Στο πλαίσιο αυτό, η Siemens ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει στο Ελληνικό δημόσιο άμεσα 80 εκ. ευρώ, σε βάθος χρόνου να παρέχει ακόμη 90 εκ. ευρώ, επένδυση 100 εκ. ευρώ, να χρηματοδοτήσει πανεπιστημιακά προγράμματα εκπαίδευσης που στοχεύουν στην καταπολέμηση της διαφθοράς, στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος,   πρόγραμμα υποτροφιών για μεταπτυχιακές σπουδές, κ.λπ.
 
Οι φορολογούμενοι

Το Σωματείο «Έλληνες Φορολογούμενοι» και  Έλληνες    φορολογούμενοι με την προσφυγή τους στο ΣτΕ  υποστήριζαν ότι η  «συμφωνία  συμβιβασμού» είναι αντίθετη σε διατάξεις του Συντάγματος.
    
Ακόμη,  υποστήριζαν ότι είναι αντίθετη στο Δημόσιο και εθνικό συμφέρον, καθώς  από την παράνομη δραστηριότητα  της Siemens στην Ελλάδα (μίζες,  κ.λπ.) προκλήθηκε ζημία στο Ελληνικό Δημόσιο ύψους άνω των 2 δις ευρώ, χωρίς στο ποσό αυτό να περιλαμβάνεται η αποθετική ζημία και  η ηθική βλάβη.

¨Έτσι, η επίμαχη συμφωνία απάλλαξε παντελώς την γερμανικών συμφερόντων εταιρεία από την υποχρέωση καταβολής του ποσού αυτού, ενώ το Δημόσιο παραιτήθηκε  των αξιώσεων του και συμβιβάστηκε με την καταβολή μόνο των επίμαχων ποσών (80 και 90 εκ. ευρώ) και άλλων   όρων.

Η απαλλαγή αυτή της Siemens έγινε από την Ελλάδα,  χωρίς να υπάρχει κάποιο δημόσιο συμφέρον, υποστήριζαν οι προσφεύγοντες στο ΣτΕ και προσθέτουν ότι η  «συμφωνία  συμβιβασμού»  είναι απόλυτα άκυρη, ως αισχροκερδής και καταπλεονεκτική σε βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Παράλληλα,    το Σωματείο έχει επισημάνει ότι «η απαλλαγή της εταιρείας  Siemens από την οποιαδήποτε αστική και διοικητική  ευθύνη, ακόμη και για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και για παράβαση της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού, δεν συνάδει με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά και την συνταγματική αρχή ότι το κράτος αποτελεί εγγυητή της νομιμότητας και του δικαίου».