Στέλιος Κούλογλου: Η Ουάσινγκτον δεν μου δίνει βίζα γιατί δεν της άρεσαν τα ντοκιμαντέρ μου

Οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν την είσοδο στη χώρα του Έλληνα ευρωβουλευτή, δημοσιογράφου και σκηνοθέτη, Στέλιου Κούλογλου γιατί δεν άρεσαν τα ρεπορτάζ του σχετικά με την αμερικανική πολιτική.

Όπως αναφέρει η γαλλική εφημερίδα «L'Humanite», η κυβέρνηση της Ουάσινγκτον απέρριψε αυτή την εβδομάδα την αίτηση βίζας προς τον Έλληνα ευρωβουλευτή, ενώ ήταν μέλος επίσημης αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που θα επισκεπτόταν τις ΗΠΑ. 

«Από το 2010 είχα διαπιστώσει ότι βρισκόμουν σε μαύρη λίστα», όπως υποστηρίζει ο Στέλιος Κούλογλου. Ο ευρωβουλευτής της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, όπως γράφει η εφημερίδα,«δεν είναι μόνο μέλος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, αλλά επίσης δημοσιογράφος και σκηνοθέτης, που για πολλά χρόνια εργαζόταν στην δημόσια τηλεόραση «ΕΡΤ». Κατά την δεκαετία του 2000-2010, έγινε γνωστός για τα ρεπορτάζ του και τα ντοκιμαντέρ του από όλο τον κόσμο, που παρουσιάζονταν στην εβδομαδιαία εκπομπή «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» στην ΕΡΤ, ορισμένα από τα οποία ασκούσαν ευθεία κριτική στην αμερικανική πολιτική».

Ο Στέλιος Κούλογλου, προσθέτει η γαλλική εφημερίδα,«αναφέρεται συγκεκριμένα σε ένα ντοκιμαντέρ του 2004 με τίτλο «24+1 ψέματα για να πουλήσετε ένα πόλεμο», το οποίο κατήγγειλε την προπαγάνδα της κυβέρνησης Μπους, προκειμένου να αιτιολογήσει την εισβολή στο Ιράκ το 2003.  Επίσης, αναφέρεται και σε μια άλλη ταινία του, υπό τον τίτλο: «Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου», που απέσπασε δυο διεθνή βραβεία και είχε προβληθεί σε αίθουσες της Νέας Υόρκης και του Λος Άντζελες».

Όλη αυτή την περίοδο,η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα διαμαρτυρόταν στην ελληνική κυβέρνηση, «που παρενέβη στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΡΤ, για να αναφέρει ότι τα ρεπορτάζ του Στέλιου Κούλογλου προκαλούσαν δυσκολίες στις διαπραγματεύσεις του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη,με τις ΗΠΑ. Το 2008, η κατάσταση κλιμακώθηκε σε ένα διοικητικό συμβούλιο της δημόσιας τηλεόρασης. «Ένα μήνα μετά, απολύθηκα», λέει ο ευρωβουλευτής, όπως γράφει η εφημερίδα.

Το επίμαχο άρθρο αναφέρει επίσης ότι ο Στέλιος Κούλογλου έπρεπε να περιμένει πολλά χρόνια για να μάθει τους πραγματικούς λόγους της απόλυσής του, όμως από το 2010 και μετά,κάθε αίτησή του για βίζα στις ΗΠΑ απορριπτόταν. Τα πολυάριθμα διαβήματα οργανώσεων, όπως οι «Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα» δεν έφεραν αποτέλεσμα. Στον Έλληνα δημοσιογράφο αρνούνταν ακόμη και τουριστική βίζα. «Ήλπιζα ότι η εκλογή μου στο Ευρωκοινοβούλιο θα άλλαζε την κατάσταση», υποστηρίζει ο ίδιος. Όμως δεν έγινε κάτι τέτοιο», αναφέρει η Humanite.

Τον περασμένο Ιούλιο, καλεσμένος ως ευρωβουλευτής να συμμετάσχει στο People’s Summit του Σικάγο, ο Στέλιος Κούλογλου κατέθεσε νέο αίτημα για βίζα, αλλά η αμερικανική πρεσβεία, για ακόμη μια φορά, δεν έδωσε απάντηση. Πριν από λίγες μόνο μέρες, επρόκειτο να ταξιδέψει επισήμως ως μέλος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που θα είχε συναντήσεις με Αμερικανούς αξιωματούχους. Όμως και πάλι του απαγορεύθηκε η είσοδος σε αμερικανικό έδαφος. «Καλούμενη να δώσει εξηγήσεις, αυτή τη φορά κατόπιν αιτήσεων από τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, η αμερικανική κυβέρνηση, μόλις την προηγούμενη Δευτέρα, πληροφόρησε τον ευρωβουλευτή, αλλά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για τους λόγους: «τρομοκρατία»», γράφει η Humanite. «Έμαθα τελικά ότι είμαι ύποπτος για αεροπειρατεία και ότι υποστηρίζω τρομοκρατικές οργανώσεις», εξηγεί ο Στέλιος Κούλογλου, διαψεύδοντας, χαμογελώντας, τους τρελούς ισχυρισμούς της αμερικανικής κυβέρνησης, όπως αναφέρει η γαλλική εφημερίδα.

«Έχω κάνει δεκάδες ντοκιμαντέρ κατά της τρομοκρατίας» προσθέτει ο ευρωβουλευτής.  τελευταία του ταινία, υπό τον τίτλο: «Πεθαίνοντας στο Γέλιο», που παρουσιάστηκε τον περασμένο μήνα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και προβλήθηκε σε κινηματογράφο του Στρασβούργου, παρουσία του πρέσβη της Ελλάδος, είναι αφιερωμένη στην μνήμη της ομάδας σύνταξης του Charlie Hebdo, που δολοφονήθηκε βίαια από τους τρομοκράτες.

Η ταινία, άλλες φορές κωμική και άλλοτε τραγική, μιλά για το πώς το χιούμορ μπορεί να οδηγήσει τους δημοσιογράφους στο θάνατο»,τονίζει η γαλλική εφημερίδα και προσθέτει: «Δείχνει επίσης πως η απουσία χιούμορ και η πολιτική λογοκρισία μπορούν να εμποδίσουν ένα δημοσιογράφο, πόσο μάλλον και ευρωβουλευτή, να εισέλθει στην χώρα της Ελευθερίας».